Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

(oriundo)

  • 1 oriundo

    oriundo
    oriundo , -a [o'riundo]
      aggettivo
    gebürtig, stammend; è oriundo austriaco er ist gebürtiger Österreicher

    Dizionario italiano-tedesco > oriundo

  • 2 oriundo

    o'rǐunđo
    adj
    ( femenino oriunda) adjetivo
    1. [originario]
    2. DEPORTEmit Bezug auf Spieler, die einen spanischen Elternteil haben
    ————————
    ( femenino oriunda) sustantivo masculino y femenino
    oriundo
    oriundo , -a [o'rjuDC489F9Dn̩DC489F9Ddo, -a]
    stammend [de aus+dativo]; es oriundo de Méjico er ist gebürtiger Mexikaner

    Diccionario Español-Alemán > oriundo

  • 3 es oriundo de Méjico

    es oriundo de Méjico
    er ist gebürtiger Mexikaner

    Diccionario Español-Alemán > es oriundo de Méjico

  • 4 è oriundo austriaco

    è oriundo austriaco
    er ist gebürtiger Österreicher

    Dizionario italiano-tedesco > è oriundo austriaco

  • 5 orior

    orior, ortus sum, oritūrus, īrī (vgl. ορ-νυ-μι, ορωρα), sich erheben, aufsteigen, I) v. Pers.: cum consul oriens de nocte silentio diceret dictatorem, Liv. 8, 23, 15: ortus est longe saevior Catulus, Sall. hist. fr. 3, 61 (82), 10. Vgl. Vel. Long. de orthogr. 74, 19 K. – II) übtr., sich erheben = sichtbar werden, A) v. der Sonne u. v. Gestirnen (Ggstz. cadere, occĭdere, occumbere), aufgehen, sich zeigen, sichtbar werden, stella oritur, Ov.: ortā luce, am Morgen, Caes.: ab orto usque ad occidentem solem, Liv.: solem atque lunam in eandem partem semper occĭdere atque oriri semper ab eadem, Lact. – dah. oriens sol, die Morgengegend, der Osten, zB. ad orientem solem spectare, nach O. liegen (v. Örtlichkeiten), Caes.; u. das Morgenland, der Osten, Cic. (vgl. oriens). – bildl., iuvenes orientes, aufstrebende, Vell. – B) übh. entstehen, entspringen, oritur tempestas, Nep.: oritur clamor, Caes.: plurimis simul locis circa forum incendium ortum, Liv.: ventus oriens, Nep.: rumor ortus, Cic. – ibi Caicus amnis oritur, Plin.: fons oritur in monte, Plin. ep.: Sagaris oritur in Phrygia, Plin.: Tigris oritur in montibus Uxiorum, Curt.: Marsyas amnis haud procul a Maeandri fontibus oriens, Liv.: Maeander ex arce summa ortus, Liv.: Rhenus oritur ex Lepontiis, Caes.: incliti amnes Caucaso monte orti, Curt.: ex eo medio quasi collis oriebatur (erhob sich, trat hervor), Sall.: officia, quae oriuntur a suo cuiusque genere virtutis, Cic.: odium certaminibus ortum, herrührend, Vell. – dah. a) geboren werden, seinen Ursprung bekommen, abstammen, in quo (solo) ortus es, Cic.: qui ab illo (Catone) ortus es, Cic.: Belgas esse ortos ab Germanis, Caes.: ex concubina ortus erat, Sall.: ex Tantalo ortus Pelops, Quint.: eā familiā ortus, Sall.: ortus ex ea familia, quae etc., Liv.: Numae nepos, filiā ortus, Liv.: sorore eius ortus, Liv.: orti Atticis, Vell.: ex eodem loco ortus, Ter.: equestri loco ortus, Cic.: regiā stirpe ortus, Curt.: pueri orientes, die geboren werden, Cic.: homo a se ortus = homo novus, der zuerst die hohen Ehrenämter in seiner Familie bekleidete, also sich selbst gleichsam die adlige Geburt gegeben hat, Cic.: si cuius oriundo sis patriae reminiscare, Boëth. cons. phil. 1, 5. – b) wachsen, hervorwachsen, uva oriens, Cic.: olea vitisque et cetera calidioribus terris oriri sueta, südlichen Gewächse, Tac. – c) anfangen, den Anfang nehmen, ab his sermo oritur, sie eröffnen das G., Cic.: oratio oriens, Cic.: nox oritur, Ov.: initium turbandi omnia a femina ortum est, Liv.: cum id malum (Unheil des Bürgerkrieges) ab Asculanis ortum esset, ausgegangen war, Vell. – / Indic. Praes. gew. nach der 3. Konjug. orior, oreris, oritur, orimur, orimini: ebenso Imperf. Coni. oreretur: Imperat. orere, Val. Max. 4, 7, 6. Vgl. Haase zu Reisigs Vorl. A. 293. Neue-Wagener Formenl.3 3, 253 u. 254. – Part. Fut. Akt. oritūrus, Hor. ep. 2, 1, 17. Suet. Galb. 9. – Perf. vulg. orsus est, Ennod. vit. Epiph. p. 347, 23.

    lateinisch-deutsches > orior

  • 6 canario

    1. ka'narǐo m
    ZOOL Kanarienvogel m
    2. ka'narǐo adj
    ( de las Canarias) GEO kanarisch, von den Kanaren
    3. ka'narǐo m
    ( oriundo de las Canarias) GEO Kanarier m
    ( femenino canaria) adjetivo
    canariense adjetivo
    ————————
    ( femenino canaria) sustantivo masculino y femenino
    canariense sustantivo masculino y femenino
    [de Canarias] Kanarier der, Kanarierin die
    ————————
    sustantivo masculino
    [pájaro] Kanarienvogel der
    canario1
    canario1 [ka'narjo]
    Kanarienvogel masculino
    ————————
    canario2
    canario2 , -a [ka'narjo, -a]
    kanarisch
    II sustantivo masculino, femenino

    Diccionario Español-Alemán > canario

  • 7 castellano

    1. kaste'ʎano adj
    ( de Castilla) GEO kastilisch, aus Kastilien
    2. kaste'ʎano m
    1) ( oriundo de Castilla) GEO Kastilier m
    2) LING Kastilisch n, Spanisch n, spanische Sprache f

    El es la lengua oficial de España e Iberoamérica. — Spanisch ist die offizielle Sprache Spaniens und Iberoamerikas.

    3) ( dueño de un castillo) Burgherr m, Schlossherr m
    ( femenino castellana) adjetivo
    1. [de Castilla] kastilisch
    2. [del idioma] spanisch
    ————————
    ( femenino castellana) sustantivo masculino y femenino
    ————————
    sustantivo masculino
    [lengua] Spanische das
    castellano1
    castellano1 [kaste'λano]
    (ling: español) Spanisch(e) neutro; (variedad) kastilische Mundart femenino
    ————————
    castellano2
    castellano2 , -a [kaste'λano, -a]
    kastilisch; la lengua castellana die spanische Sprache
    II sustantivo masculino, femenino
    Kastilier(in) masculino (femenino)

    Diccionario Español-Alemán > castellano

  • 8 lapón

    la'pɔn 1. adj
    GEO lappländisch
    2. m
    ( oriundo de Laponia) GEO Lappe m
    ( femenino lapona) adjetivo
    ————————
    ( femenino lapona) sustantivo masculino y femenino
    ————————
    sustantivo masculino
    lapón
    lapón , -ona [la'pon, -ona]
    lappländisch
    II sustantivo masculino, femenino
    (habitante) Lappländer(in) masculino (femenino), Lappe, -in masculino, femenino

    Diccionario Español-Alemán > lapón

  • 9 originario

    orixi'narǐo
    adj
    ( femenino originaria) adjetivo
    1. [inicial, primitivo] ursprünglich
    2. [de origen] Herkunfts-
    3. [procedente]
    [nacido en] gebürtig aus
    originario
    originario , -a [orixi'narjo, -a]
    num1num (original) ursprünglich; (innato) angeboren
    num2num (oriundo) stammend [de aus+dativo]; es originario de Chile er ist gebürtiger Chilene
    num3num (de origen) país originario Herkunftsland neutro

    Diccionario Español-Alemán > originario

  • 10 orior

    orior, ortus sum, oritūrus, īrī (vgl. ορ-νυ-μι, ορωρα), sich erheben, aufsteigen, I) v. Pers.: cum consul oriens de nocte silentio diceret dictatorem, Liv. 8, 23, 15: ortus est longe saevior Catulus, Sall. hist. fr. 3, 61 (82), 10. Vgl. Vel. Long. de orthogr. 74, 19 K. – II) übtr., sich erheben = sichtbar werden, A) v. der Sonne u. v. Gestirnen (Ggstz. cadere, occĭdere, occumbere), aufgehen, sich zeigen, sichtbar werden, stella oritur, Ov.: ortā luce, am Morgen, Caes.: ab orto usque ad occidentem solem, Liv.: solem atque lunam in eandem partem semper occĭdere atque oriri semper ab eadem, Lact. – dah. oriens sol, die Morgengegend, der Osten, zB. ad orientem solem spectare, nach O. liegen (v. Örtlichkeiten), Caes.; u. das Morgenland, der Osten, Cic. (vgl. oriens). – bildl., iuvenes orientes, aufstrebende, Vell. – B) übh. entstehen, entspringen, oritur tempestas, Nep.: oritur clamor, Caes.: plurimis simul locis circa forum incendium ortum, Liv.: ventus oriens, Nep.: rumor ortus, Cic. – ibi Caicus amnis oritur, Plin.: fons oritur in monte, Plin. ep.: Sagaris oritur in Phrygia, Plin.: Tigris oritur in montibus Uxiorum, Curt.: Marsyas amnis haud procul a Maeandri fontibus oriens, Liv.: Maeander ex arce summa ortus, Liv.: Rhenus oritur ex Lepontiis, Caes.: incliti amnes Caucaso monte orti, Curt.: ex eo medio quasi collis oriebatur (erhob sich,
    ————
    trat hervor), Sall.: officia, quae oriuntur a suo cuiusque genere virtutis, Cic.: odium certaminibus ortum, herrührend, Vell. – dah. a) geboren werden, seinen Ursprung bekommen, abstammen, in quo (solo) ortus es, Cic.: qui ab illo (Catone) ortus es, Cic.: Belgas esse ortos ab Germanis, Caes.: ex concubina ortus erat, Sall.: ex Tantalo ortus Pelops, Quint.: eā familiā ortus, Sall.: ortus ex ea familia, quae etc., Liv.: Numae nepos, filiā ortus, Liv.: sorore eius ortus, Liv.: orti Atticis, Vell.: ex eodem loco ortus, Ter.: equestri loco ortus, Cic.: regiā stirpe ortus, Curt.: pueri orientes, die geboren werden, Cic.: homo a se ortus = homo novus, der zuerst die hohen Ehrenämter in seiner Familie bekleidete, also sich selbst gleichsam die adlige Geburt gegeben hat, Cic.: si cuius oriundo sis patriae reminiscare, Boëth. cons. phil. 1, 5. – b) wachsen, hervorwachsen, uva oriens, Cic.: olea vitisque et cetera calidioribus terris oriri sueta, südlichen Gewächse, Tac. – c) anfangen, den Anfang nehmen, ab his sermo oritur, sie eröffnen das G., Cic.: oratio oriens, Cic.: nox oritur, Ov.: initium turbandi omnia a femina ortum est, Liv.: cum id malum (Unheil des Bürgerkrieges) ab Asculanis ortum esset, ausgegangen war, Vell. – Indic. Praes. gew. nach der 3. Konjug. orior, oreris, oritur, orimur, orimini: ebenso Imperf. Coni. oreretur: Imperat. orere, Val. Max. 4, 7, 6. Vgl. Haase zu Reisigs Vorl. A. 293.
    ————
    Neue-Wagener Formenl.3 3, 253 u. 254. – Part. Fut. Akt. oritūrus, Hor. ep. 2, 1, 17. Suet. Galb. 9. – Perf. vulg. orsus est, Ennod. vit. Epiph. p. 347, 23.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > orior

См. также в других словарях:

  • oriundo — oriundo, da adjetivo,sustantivo masculino y femenino 1. Que procede de un lugar determinado: Este queso es oriundo de Cabrales. Aquel jugador es un oriundo de Huesca …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Oriundo — (del latín oriundus) se refiere a algo o alguien que «proviene originalmente de algún lugar». Este término se utilizó especialmente en España para referirse a una serie de deportistas, nacidos en América Latina, cuyos antepasados eran emigrantes… …   Wikipedia Español

  • oriundo — [dal lat. oriundus, der. di oriri nascere ]. ■ agg. [che ha le sue origini in un determinato luogo, specificato con la prep. di, detto di chi risiede in un paese diverso da quello di origine: la sua famiglia è o. di Napoli ] ▶◀ nativo, originario …   Enciclopedia Italiana

  • oriundo — oriundo, da adjetivo originario, procedente, natural*. * * * Sinónimos: ■ originario …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • oriundo — adj. Proveniente; originário; procedente; natural …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • oriundo — oriundo, da (Del lat. oriundus). adj. Que trae su origen de algún lugar …   Diccionario de la lengua española

  • Oriundo — Le terme oriundo (oriundi au pluriel) est un nom italien qui désigne, dans son sens le plus général, un immigré d origine italienne et vivant hors d Italie, ainsi que ses descendants. Son utilisation a évolué pour maintenant désigner un sportif,… …   Wikipédia en Français

  • oriundo — (Del lat. oriundus .) ► adjetivo 1 Que procede de determinado lugar o familia: ■ es oriundo de La Mancha; sufre una grave enfermedad oriunda de Asia. REG. PREPOSICIONAL + de SINÓNIMO originario natural ► adjetivo/ sustantivo 2 DEPORTES Se aplica… …   Enciclopedia Universal

  • oriundo — {{#}}{{LM O28303}}{{〓}} {{SynO28998}} {{[}}oriundo{{]}}, {{[}}oriunda{{]}} ‹o·riun·do, da› {{《}}▍ adj.{{》}} Que procede de donde se indica o que tuvo su origen allí. {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del latín oriundus. {{★}}{{\}}SINTAXIS:{{/}}… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • Oriundo — Oriundi redirects here. For the 1999 film starring Anthony Quinn, see Oriundi (film). The term oriundo is an Italian and Spanish noun describing an immigrant of native ancestry. It comes from the Latin verb oriri (orior), be born , and is related …   Wikipedia

  • oriundo — {{hw}}{{oriundo}}{{/hw}}A agg. ; anche s. m.  (f. a ) Detto di chi è originario di un dato luogo: oriundo di Napoli, dell Africa equatoriale. B s. m.  (f. a ) Giocatore spec. di calcio di nazionalità straniera ma di origine italiana, che gioca in …   Enciclopedia di italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»