-
1 obyty
-
2 obyty
oby|ty\obytyci 1. z czym, w czym знакомый, освоившийся с чем; привыкший к чему;\obyty z morzem привычный к морю;
2. умеющий вести себя в обществе;\obyty światowiec светский человек
* * *obyty z morzem — привы́чный к мо́рю
2) уме́ющий вести́ себя́ в о́бществеobyty światowiec — све́тский челове́к
-
3 obyty
\obyty z czymś mit etw vertraut, in etw +dat bewandert\obyty w towarzystwie [ lub towarzysko] weltmännisch, weltgewandt -
4 obyty
adj( towarzysko) well-mannered* * *a.1. well-mannered, cultured, cultivated; człowiek obyty w świecie person who has been around.2. (= przyzwyczajony) familiar ( z czymś with sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obyty
-
5 obyty
teklifsiz -
6 obyty
1 kalaguyò2 karaniwan3 kasamasama4 katoto5 kási -
7 oby|ty
adj. 1. (obeznany) familiar (z czymś with sth); experienced (z czymś in sth)- był obyty z bronią he was experienced in the use of arms- człowiek obyty z fachową terminologią a person familiar with the terminology2. (wyrobiony) refined, cultivated- był młody i mało obyty he was young and lacked refinement- człowiek obyty w świecie a man a. woman of the worldThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oby|ty
-
8 bywały
книжн. 1. бывалый, опытный;2. бывавший; człowiek \bywały za granicą человек, бывавший за границей+1. doświadczony, obyty
* * *книжн.1) быва́лый, о́пытный2) быва́вшийczłowiek bywały za granicą — челове́к, быва́вший за грани́цей
Syn:doświadczony, obyty 1) -
9 zwyczajny
прил.• бесхитростный• заурядный• легкий• настоящий• несложный• обыденный• обыкновенный• обычный• очевидный• посредственный• простой• прямой• средний• явный* * *zwyczajn|y\zwyczajnyi 1. обыкновенный; обычный;2. czego разг. привычный к чему; ● profesor \zwyczajny ординарный профессор+1. zwykły 2. przyzwyczajony, obyty
* * *1) обыкнове́нный; обы́чный2) czego разг. привы́чный к чему•Syn: -
10 świat
świat przestępczy — the criminal world, the underworld
świata poza kimś nie widzieć — (przen) to think the world of sb
* * *miGen. -a Loc. - ecie1. (= to, co otacza człowieka) world; Nowy Świat the New World, Western Hemisphere; Stary Świat the Old World; Trzeci Świat the Third World; tamten świat the other l. next world; ten świat l. świat doczesny this world; części świata geogr. continents; koniec świata end of the world; koniec świata! this is unbelievable!; mistrz świata world champion; możni l. wielcy tego świata the most influential people in the world; oś świata astron. axis of the Earth; obywatel świata cosmopolitan, cosmopolite; okno na świat window on l. to the world; ósmy cud świata eigth wonder of the world; pępek świata pot. the most important person in the world; rekord świata world record; strony świata geogr. cardinal points; do końca świata till the end of time, till the end of the world; forever; stary jak świat (as) old as the hills l. time; nikt/nic na świecie absolutely nobody/nothing; ktoś/coś nie z tego świata sb/sth unrealistic, sth strange/weird; sb/sth not of this world; ktoś nie wie, po jakim świecie chodzi sb is a daydreamer; bywały w świecie (= obyty) well-mannered; (= taki, który widział świat, dużo podróżował) man of the world, worldling, worldly person; (drań) jakiego świat nie widział unheard-of (villain); błagać l. prosić na wszystko w świecie ask l. beg earnestly; być dla kogoś całym światem mean the world to sb; być jedną nogą na tamtym świecie have one foot in the grave; być na świecie live, exist; być odciętym od świata be cut off from the rest of the world; być l. zostać samym na świecie have no living relatives left; chodzić po świecie exist; kląć na czym świat stoi swear like a trooper; nie wiedzieć o bożym świecie know nothing, have never heard of anything; podbić świat be a success, become world-famous; przyjść na świat lit. come into the world; puścić coś w świat release sth, make sth public; świata nie widzieć poza kimś think the world of sb; świat się nie kończy na kimś/czymś there are people/things more important than sb/sth; there are plenty of fish in the sea; świat stoi przed kimś otworem l. należy do kogoś the world is sb's oyster; umrzeć dla świata isolate o.s. from the rest of the world; używać świata live it up; wydać na świat bring into the world; wyprawić kogoś na tamten świat pot. dispatch sb, do sb in; zachowywać się, jakby świat do kogoś należał be overly self-confident; zapomnieć o całym świecie forget about everything; zejść ze świata leave this world; zobaczyć kawał świata have seen a lot, have travelled a lot; za żadne skarby świata l. za nic w świecie not for the whole world, not for all the world; cholerny świat! pot. life sucks!2. (= środowisko) circles, community; world; świat artystyczny artistic circles; świat literacki literary circles; świat muzułmański the Muslim world; świat naukowy scholarly community.3. biol. world; świat dzikiej przyrody wildlife; świat fauny i flory animal and plant world, fauna and flora.4. (= sfera) world.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > świat
-
11 sophisticated
[sə'fɪstɪkeɪtɪd]adjperson, audience wyrobiony, bywały; fashion, dish wyrafinowany, wyszukany, wymyślny; machinery, arguments skomplikowany* * *[sə'fistikeitid]1) ((of a person) having a great deal of experience and worldly wisdom, knowledge of how to dress elegantly etc: a sophisticated young man; She has become very sophisticated since she went to live in London.) obyty, bywały2) (suitable for, or typical of, sophisticated people: The joke was too sophisticated for the child to understand; sophisticated clothes/hairstyles.) wyrafinowany, wymyślny3) ((of machines, processes etc) highly-developed, elaborate and produced with a high degree of skill and knowledge: sophisticated photographic techniques.) skomplikowany• -
12 światow|y
adj. 1. (obejmujący świat) [rynek, kryzys] world attr., global- handel światowy world trade- wojna światowa a world war- światowej sławy aktorka/pisarz a world-famous actress/writer- światowej klasy world-class- na skalę światową on a world a. global scale- w skali światowej in the world2. (obyty w świecie) worldly-wise- człowiek światowy a man of experience3. [maniery, wygląd] refinedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > światow|y
-
13 wyrobi|ony
Ⅰ pp ⇒ wyrobić Ⅱ adj. 1. (obyty) [osoba] sophisticated, cultured- był wyrobionym towarzysko młodym człowiekiem he was a cultured young man2. (dobrze rozwinięty) [mięśnie] toned 3. (stały) [podpis] customary 4. (wykształcony) [styl, język] sophisticated, educated; [smak, gust] refined, educated; [oko, ucho] practised; [pozycja] establishedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyrobi|ony
-
14 teklifsiz
obeznany; obyty; poufały; rodzinny; swojski; znajomy; znany -
15 bewandert
-
16 gewandt
-
17 kulturalny
kulturalny kulturell, Kultur-; (obyty) kultiviert -
18 kalaguyò
1 kolega2 kumpel3 obeznany4 obyty5 poufały6 rodzinny7 swojski8 towarzysz9 znajomy10 znany -
19 karaniwan
1 codzienny2 generalny3 generał4 główny5 normalny6 obeznany7 obyty8 ogólny9 ordynarny10 pospolity11 poufały12 powszechny13 prawidłowy14 przeciętny15 rodzinny16 swojski17 walny18 wulgarny19 znajomy20 znany21 zwyczajny22 zwykły -
20 kasamasama
1 domowy2 obeznany3 obyty4 poufały5 rodzinny6 swojski7 znajomy8 znany
- 1
- 2
См. также в других словарях:
obyty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, obyci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oswojony z czymś, przyzwyczajony do czegoś; obeznany wskutek ciągłego stykania się, kontaktu z tym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był obyty z wodą,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obyty — obyci 1. «obeznany, zżyty, oswojony z czymś; przyzwyczajony do czegoś» Był obyty z bronią. Marynarze obyci z morzem. 2. «umiejący się zachować, znaleźć w towarzystwie, towarzysko wyrobiony, mający dobre maniery» Był bardzo młody i mało obyty … Słownik języka polskiego
człowiek — 1. Człowiek bez charakteru «człowiek o słabej woli»: Po każdym niespełnieniu wracałem do domu, przekonany, że jestem człowiekiem bez charakteru. S. Mrożek, Opowiadania II. 2. Człowiek bez jutra «człowiek niemający perspektyw, szans osiągnięcia… … Słownik frazeologiczny
bywały — bywałyali «taki, który dużo podróżował, przebywał gdzieś, znający świat; rzadziej: doświadczony, obyty» Był to człowiek bywały, wykształcony. Uchodził za bywałego w świecie, za granicą … Słownik języka polskiego
człowiek — m III, DB. a, W. u a. (podniośle) człowiekecze, N. człowiekkiem; lm p. ludzie 1. «Homo sapiens, istota żywa z rodziny człowiekowatych, z rzędu naczelnych wyróżniająca się wśród innych najwyższym rozwojem psychiki i życia społecznego, jedyna… … Słownik języka polskiego
kulturalny — kulturalnyni, kulturalnyniejszy 1. «odnoszący się do kultury, stanowiący składnik kultury, związany z kulturą» Placówka kulturalna. Działacz kulturalny. Wydarzenie kulturalne. Życie kulturalne. Centrum kulturalne. 2. «odznaczający się dużą… … Słownik języka polskiego
nieprzywykły — nieprzywykłykli «nie przyzwyczajony do czegoś, nie wdrożony do czegoś; nie obyty z czymś» Nieprzywykły do chłodu, zimna. Oczy nieprzywykłe do światła … Słownik języka polskiego
świat — m IV, D. a, C. u, Ms. świecie; lm M. y 1. «kula ziemska, Ziemia jako miejsce bytowania człowieka wraz ze wszystkim, co na niej istnieje; warunki tego bytowania, życie na Ziemi z wszelkimi jego przejawami» Życie na świecie. Podróżować, wędrować po … Słownik języka polskiego
światowiec — m II, DB. światowiecwca, W. światowiecwcze (światowiecwcu); lm M. światowiecwcy, DB. światowiecwców «człowiek światowy, obyty w towarzystwie; bywalec, salonowiec» Mieć maniery światowca … Słownik języka polskiego
światowy — światowywi 1. «odnoszący się do całego świata, wszystkich narodów i państw na ziemi; powszechny, międzynarodowy» Handel, rynek światowy. Gospodarka światowa. Literatura, prasa światowa. Rekord, rozgłos światowy. Polityka światowa. Wojna światowa … Słownik języka polskiego
wyrobiony — wyrobionybieni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. wyrobić (p.) wyrobiony w użyciu przym. «odznaczający się znajomością form towarzyskich; obyty» Być wyrobionym towarzysko … Słownik języka polskiego