-
1 niezdarnie
adv. grad. pejor. 1. (niezręcznie) [poruszać się, chodzić, biegać] clumsily, awkwardly- podniosła się niezdarnie she got up awkwardly2. (nieudolnie) [wyrzeźbiony, narysowany] clumsily, artlessly* * *adv.clumsily.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niezdarnie
-
2 niezdarnie
нареч.• неловко• неуклюже -
3 kuśtykać
(-am, -asz); vi( utykać) to limp; ( iść niezdarnie) to hobble (along)* * *kuśtykać, kusztykaćipf.pot. (= utykać) limp, hobble.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kuśtykać
-
4 niedołężnie
adv. grad. 1. (niesprawnie) [poruszać się, ubierać się] with difficulty 2. (nieudolnie) [zarządzać, kierować] incompetently, ineffectually; [namalowany, napisany] incompetently, awkwardly* * *adv.1. (= niesprawnie ruchowo) infirmly.2. (= nieudolnie) incompetently.3. (= niezdarnie) awkwardly.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niedołężnie
-
5 niezgrabnie
adv. grad. 1. (brzydko) [wyglądać] awkward adj.; [ruszać się] ungracefully; [uformowany, ustawiony] awkwardly- niezgrabnie ułożony bukiet a clumsily arranged bouquet2. (niezdarnie) [iść, upaść, wspinać się] awkwardly, clumsily; [stawiać stopy, ruszać się, siadać] in an ungainly manner a. way; [układać, montować, nalewać] clumsily- niezgrabnie wgramoliła się na ławkę she clambered awkwardly on to a desk- nadal niezgrabnie posługiwał się pałeczkami he was still clumsy with chopsticks3. (nieudolnie) [wyrazić, skomponować, napisać] awkwardly; (nietaktownie) [zachować się, dziękować] clumsily- próbowała się niezgrabnie tłumaczyć she offered some clumsy explanations* * *adv.1. (= nieforemnie) shapelessly.2. (= niezręcznie, nieporadnie) clumsily, awkwardly.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niezgrabnie
-
6 niezręcznie
adv. grad. 1. (niezdarnie) awkwardly- niezręcznie chwytać piłkę/trzymać nóż to catch a ball/hold a knife awkwardly2. (nietaktownie) awkwardly, inappropriately- jakoś niezręcznie nam o tym mówić/o to pytać it’s a little awkward a. inappropriate for us to talk/ask about it3. (nieudolnie) awkwardly, poorly- niezręcznie napisany artykuł an awkwardly a. a clumsily written article* * *adv.1. (= niezgrabnie) clumsily, awkwardly, unskilfully.2. (= niezbyt sprytnie, w sposób nieprzemyślany) impoliticly.3. (= żenująco) embarrassingly.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niezręcznie
-
7 ślamazarnie
adv. grad. pot., pejor. 1. (niezdarnie) sluggishly 2. (powoli) at a snail’s pace* * *adv.sluggishly.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ślamazarnie
-
8 niezbornie
adv. 1. (nielogicznie) incoherently, disconnectedly; (bezładnie) scrappily- jego wypowiedź brzmiała niezbornie i niezrozumiale what he said was disconnected and incomprehensible2. (wolno, niezdarnie) in an uncoordinated way, clumsily- poruszał się niezbornie his movements were uncoordinatedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niezbornie
-
9 stąp|nąć
pf — stąp|ać impf (stąpnęła, stąpnęli — stąpam) vi to tread- stąpać na palcach to tiptoe- dumnie stąpać to strut- stąpać ciężko to lumber, to plod- stąpać niezdarnie to blunder- źle stąpnąć to miss one’s footing- stąpać po śliskim gruncie przen. to be on dangerous ground- nie mógł stąpnąć chorą nogą he was unable to take a step with his gammy leg■ (mocno) stąpać po ziemi to have one’s feet firmly fixed on the ground- stąpać po różach to be in clover- całe życie stąpał po różach his whole life was a bed of roses- gdzie a. gdziekolwiek stąpnąć wherever you turnThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stąp|nąć
-
10 niezgrabnie
niezgrabnie [ɲɛzgrabɲɛ] adv -
11 tapsig
-
12 tollpatschig
-
13 trampeln
trampeln ['trampəln]vi
См. также в других словарях:
niezdarnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} bez zręczności, sprawności; niezgrabnie, niezręcznie, nieudolnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niezdarnie nakreślone litery. Robić coś, ruszać się niezdarnie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niezdarnie — «bez zręczności; niezgrabnie, nieumiejętnie, niedołężnie» Poruszać się niezdarnie. Coś jest niezdarnie zrobione, wykonane … Słownik języka polskiego
ludzie — 1. Będą z kogoś ludzie a) «ktoś się stanie porządnym człowiekiem»: Nie zbłądziłeś? – spytał. – Owszem, ale uratowała mnie Hatora. – Nie łże – będą z niego ludzie! – rzekł Pantera. M. Rodziewiczówna, Lato. b) «ktoś zdobędzie wykształcenie, wysokie … Słownik frazeologiczny
kulas — m IV, D. a, Ms. kulassie; lm M. y 1. posp. «noga» 2. B.=D.; lm DB. ów posp. «człowiek kulawy» 3. posp. «krzywa, niezdarnie napisana litera» … Słownik języka polskiego
kusztykać — ndk I, kusztykaćam, kusztykaćasz, kusztykaćają, kusztykaćaj, kusztykaćał pot. «utykać na nogę, kuleć; chodzić niezdarnie, potykając się» Wolno kusztykał opierając się na lasce … Słownik języka polskiego
nieudolnie — «w sposób nieudolny; niezdarnie, nieporadnie» Nieudolnie napisany list. Nieudolnie zrobiony film. Nieudolnie przemawiać … Słownik języka polskiego
niezgrabnie — niezgrabnieej 1. «niekształtnie, nieforemnie» Wyglądać w czymś niezgrabnie. Niezgrabnie uformowany klomb. 2. «bez zręczności; niezdarnie, niedołężnie, ociężale» Niezgrabnie się ukłonić. Niezgrabnie gramolił się z sanek. Niezgrabnie uszyta suknia … Słownik języka polskiego
niezręcznie — «w sposób niezręczny; nieudolnie, niezgrabnie, niezdarnie» Niezręcznie się poruszać, kłaniać. przen. «niezbyt taktownie, niewłaściwie, niestosownie; kłopotliwie, żenująco» Niezręcznie się odezwać. Rozmowa wypadła niezręcznie … Słownik języka polskiego
patałach — m III, DB. a; lm M. y, DB. ów pot. «człowiek źle, niedbale, niezdarnie wykonujący jakąś pracę, zadanie; partacz» Grał jak ostatni patałach … Słownik języka polskiego
patałaszyć — ndk VIb, patałaszyćszę, patałaszyćszysz, patałaszyćłasz, patałaszyćszył, patałaszyćszony lekcew. pot. «być patałachem; robić coś źle, niezdarnie, niedbale; partaczyć, knocić» Patałaszył każdą robotę … Słownik języka polskiego
stąpać — ndk I, stąpaćam, stąpaćasz, stąpaćają, stąpaćaj, stąpaćał stąpnąć dk Va, stąpaćnę, stąpaćniesz, stąpaćnij, stąpaćnął, stąpaćnęła, stąpaćnęli, stąpaćnąwszy «stawiać nogi, stopy posuwając się naprzód, stawiać kroki, iść, kroczyć» Stąpać cicho,… … Słownik języka polskiego