-
1 naruszyć
глаг.• изнасиловать• нарушать• нарушить• насиловать• преступать• преступить* * *narusz|yć\naruszyćопусов. 1. нарушить;2. повредить;\naruszyć kość повредить кость;
3. тронуть;\naruszyć oszczędności тронуть (начать тратить) сбережения; nie \naruszyćony нетронутый; непочатый
* * *naruszony сов.1) нару́шить2) повреди́тьnaruszyć kość — повреди́ть кость
3) тро́нутьnaruszyć oszczędności — тро́нуть (нача́ть тра́тить) сбереже́ния
nie naruszony — нетро́нутый; непоча́тый
-
2 naruszyć
naruszać (-am) < naruszyć> (-ę) przepisy, normy verstoßen (gegen A), verletzen; umowę brechen; równowagę stören; zapasy, kapitał angreifen; tajemnicę verraten;naruszać prawo gegen das Recht verstoßen, das Recht verletzen;naruszać granicę die Grenze verletzen -
3 naruszyć
-
4 naruszyć
1. déroger2. enfreindre3. entamer4. transgresser5. violer -
5 naruszyć
bris -
6 naruszyć
shkel -
7 naruszyć
1. порушити;2. ушкодити -
8 naruszyć
sumway -
9 naruszyć
döwmek; döwülmek; tormoz; uzulmek; yolunmak -
10 naruszyć
انقصال ; شكستگي ; شكستواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > naruszyć
-
11 naruszyć równowagę
• unbalanceSłownik polsko-angielski dla inżynierów > naruszyć równowagę
-
12 naruszyć integralność
нарушить целостностьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > naruszyć integralność
-
13 naruszyć spokój
нарушить покойOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > naruszyć spokój
-
14 infringe
[ɪn'frɪndʒ] 1. vt 2. vito infringe on — naruszać (naruszyć perf) +acc
* * *[in'frin‹](to break (a law etc) or interfere with (a person's freedom or rights).) naruszyć -
15 narusz|yć
pf — narusz|ać impf vt 1. (napocząć) to break into [fundusze, oszczędności]; to broach, to cut into [prowiant, zapasy] 2. (uszkodzić) to disturb, to injure- roślinę należy przesadzać ostrożnie, żeby nie naruszyć korzeni a plant should be repotted carefully, so as not to disturb the roots- kula lekko naruszyła kość the bullet slightly injured the bone3. (zakłócić) to disturb- naruszyć równowagę w przyrodzie to disturb the balance of nature4. (pogwałcić, złamać) to contravene [artykuł, regulamin, zakaz]; to infringe [copyright, patent, prawa, przepisy]; to violate [prawo, prywatność, umowę]- naruszyć artykuł 5. to contravene article 5The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > narusz|yć
-
16 naruszać
impf naruszyć* * *(-am, -asz); perf -yć; vt(granice, prawo, pokój) to violate; ( równowagę) to upset* * *ipf.naruszyć pf.1. (= przekraczać, łamać, zaburzać) (dyscyplinę, reguły, postanowienia) violate; (granicę, terytorium) encroach on ( sth); (plan, harmonogram) interfere with ( sth); ( równowagę) disturb; naruszać prawo break l. infringe the law; naruszać zasady break l. violate the rules.3. (= nadłamywać) break; (= lekko uszkadzać) chip, damage; (= lekko ranić) injure.4. (= ujawniać) reveal, betray.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > naruszać
-
17 naruszać
-
18 obrazić
глаг.• обидеть• обижать• оскорбить• оскорблять• ранить• ушибить* * *obra|zić\obrazićżę, \obrazićżony сов. 1. оскорбить; обидеть;\obrazić słownie нанести словесное оскорбление; \obrazić do żywego кровно обидеть;
2. нарушить, преступить, попрать+1. znieważyć, ubliżyć 2. naruszyć
* * *obrażę, obrażony сов.1) оскорби́ть; оби́детьobrazić słownie — нанести́ слове́сное оскорбле́ние
obrazić do żywego — кро́вно оби́деть
2) нару́шить, преступи́ть, попра́тьSyn: -
19 verstoßen
verstoßen *I. vigegen ein Gesetz \verstoßen naruszyć prawo, wykroczyć przeciwko prawugegen die Disziplin \verstoßen naruszać [ perf naruszyć] dyscyplinęgegen den Anstand/die guten Sitten \verstoßen uchybić przyzwoitości/dobrym obyczajomII. vtjdn \verstoßen wypędzić kogośseinen Sohn \verstoßen wyrzec się swojego syna -
20 obrażać
impf ⇒ obrazić* * ** * *ipf.1. (= ubliżać) offend, insult; ( słownie) abuse; obrazić kogoś śmiertelnie offend sb gravely; obrazić kogoś do żywego cut sb to the quick.2. (= naruszyć coś) offend; obrażać czyjeś uczucia hurt sb's feelings.ipf.(= żywić urazę) take offence, be in a huff, be miffed (na kogoś/coś at sb/sth) ( za coś for sth) ( o coś at sth); obrazić się na cały świat turn one's back on the world l. one's fellow man, become bitter and twisted.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obrażać
См. также в других словарях:
naruszyć — dk VIb, naruszyćszę, naruszyćszysz, naruszyćrusz, naruszyćszył, naruszyćszony naruszać ndk I, naruszyćam, naruszyćasz, naruszyćają, naruszyćaj, naruszyćał, naruszyćany 1. «ująć coś z jakiejś całości; napocząć» Naruszyć kapitał, oszczędności.… … Słownik języka polskiego
naruszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, naruszaćam, naruszaća, naruszaćają, naruszaćany {{/stl 8}}– naruszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, naruszaćszę, naruszaćszy, naruszaćszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drzwi — 1. Chodzić od drzwi do drzwi «żebrać»: Skarżyć się Bogu na głód będziemy mieć prawo dopiero wtedy, gdy wszyscy zaczniemy chodzić od drzwi do drzwi, prosząc o chleb (...). Z. Kossak, Pożoga. 2. Drzwi się gdzieś nie zamykają «gdzieś jest duży ruch … Słownik frazeologiczny
obejść — prawo, przepisy itp. «wykorzystując luki lub niedoskonałości prawa lub przepisów, bezkarnie je naruszyć»: Ostatnio szczytem hipokryzji było bezkarne obchodzenie przepisów zakazujących reklamy trunków. Browary zachwalały piwo bez alkoholu, którego … Słownik frazeologiczny
obchodzić — Obejść prawo, przepisy itp. «wykorzystując luki lub niedoskonałości prawa lub przepisów, bezkarnie je naruszyć»: Ostatnio szczytem hipokryzji było bezkarne obchodzenie przepisów zakazujących reklamy trunków. Browary zachwalały piwo bez alkoholu,… … Słownik frazeologiczny
Sodoma — książk. Sodoma i Gomora a) «wielka awantura, rozgardiasz, zamieszanie»: A czy ja miałam czas włóczyć się po szkołach? Toż to cała Sodoma i Gomora była z wyjściem z roboty w czasie pracy. Gadania i bieganiny, żeby dyscypliny nie naruszyć. S.… … Słownik frazeologiczny
granica — ż II, DCMs. granicacy; lm D. granicaic 1. «linia zamykająca lub oddzielająca pewien określony obszar; kontur, zarys; linia oddzielająca terytorium jednego państwa od innych» Granica parceli, wsi, miasta, województwa. Granica zasięgu… … Słownik języka polskiego
kamienny — kamiennynni 1. «mający związek z kamieniem bryłą skalną, zwłaszcza: zrobiony, powstały z kamienia, złożony z kamieni; będący kamieniem» Kamienny brzeg. Most kamienny. Posadzka, płyta kamienna. Kamienne schody. ∆ Węgiel kamienny «gatunek węgla… … Słownik języka polskiego
kapitał — m IV, D. u, Ms. kapitałale; lm M. y 1. ekon. «aktywa finansowe lub rzeczowe mające wartość pieniężną» Pomnażać kapitał. ∆ Kapitał bankowy, akcyjny, monopolistyczny «kapitał, którym rozporządzają banki, spółki akcyjne, monopole» ∆ Kapitał obrotowy … Słownik języka polskiego
napocząć — dk Xc, napocząćcznę, napocząćczniesz, napocząćcznij, napocząćczął, napocząćczęła, napocząćczęli, napocząćczęty, napocząćcząwszy napoczynać ndk I, napocząćam, napocząćasz, napocząćają, napocząćaj, napocząćał, napocząćany «wziąć, ująć trochę czegoś … Słownik języka polskiego
nienaruszalny — «taki, którego nie można naruszyć, zmienić, pogwałcić; nietykalny» Nienaruszalne prawo. Nienaruszalne granice … Słownik języka polskiego