-
21 najeżdżać
vt\najeżdżać na coś auf etw +akk auffahren krawężnik auf etw +akk auffahren2) ( dokonać najazdu)\najeżdżać na kraj ein Land überfallen, in ein Land einfallen3) (pot: ostro krytykować)\najeżdżać na kogoś jdn anfahren ( fam) -
22 potrącić
potrącić [pɔtrɔɲʨ̑iʨ̑]\potrącić kogoś jdn anfahren -
23 przejechać
przejechać [pʃɛjɛxaʨ̑] <-adę, -edzie>przejechał Australię wzdłuż i wszerz er ist kreuz und quer durch Australien gefahren2) (pot: naciąć się)\przejechać się na czymś mit etw hereinfallen, mit etw kein Glück haben -
24 auffahren
auf|fahren1) ( heranfahren)auf eine Rampe/Fähre \auffahren wjeżdżać [ perf wjechać] na rampę/prom2) ( kollidieren mit)auf jdn/ein Fahrzeug \auffahren najechać na kogoś/pojazd3) ( näher heranfahren)dicht auf seinen Vordermann \auffahren podjechać blisko do samochodu przed sobąaus dem Schlaf \auffahren zrywać [ perf zerwać] sięGeschütze \auffahren ustawić działa -
25 einbrechen
ein|brechenI. viin ein Land \einbrechen najeżdżać [ perf najechać] na kraj[auf dem Eis] \einbrechen zapadać [ perf zapaść] się [pod lód]4) sein ( plötzlich beginnen) Winter nadchodzić [ perf nadejść]; Dunkelheit, Nacht zapadać [ perf zapaść] -
26 einfahren
ein|fahren1) ( hineingelangen)[in etw ( akk) ] \einfahren Rennfahrer: wjechać [w coś]in den Bahnhof/Hafen \einfahren wjechać na dworzec/do portu2) bergb[in etw ( akk) ] \einfahren zjechać [do czegoś]III. vrsich \einfahren wprawiać się w jeździe2) (fam: zur Gewohnheit werden)das hat sich bei uns so eingefahren tak się u nas utarło -
27 einfallen
ein|fallen1) ( in den Sinn kommen)jdm \einfallen przychodzić [ perf przyjść] komuś na myślwas fällt dir ein! co [ty] sobie myślisz!2) ( in Erinnerung kommen)jdm fällt etw [wieder] ein [znowu] się coś komuś przypomina4) ( eindringen)5) ( hereinströmen) -
28 kommen
kommen ['kɔmən] <kam, gekommen>( erscheinen) przychodzić [ perf przyjść]nach oben \kommen wejść na góręnach unten \kommen zejść na dółnach draußen \kommen wyjść [na zewnątrz]ich komme ja schon! już idę!komm! chodź!( eintreffen, an\kommen) Person: przybywać [ perf przybyć]; Zug: nadjeżdżać [ perf najechać]; (nach Hause \kommen) dotrzećkomme ich hier zum Bahnhof? czy dojdę tędy na dworzec?(her\kommen, sich nähern) Person: podchodzić [ perf podejść]; Fahrzeug: podjeżdżać [ perf podjechać]; Gewitter: nadciągać [ perf nadciągnąć]; Frühling: nadchodzić [ perf nadejść]von rechts/links \kommen przychodzić [ perf przyjść] z prawej/lewej strony( zurückkehren)von der Arbeit/aus dem Kino \kommen wracać [ perf wrócić] z pracy/kina( gelangen)wie komme ich bitte zur Post? jak dojdę na pocztę?wie kommt man von hier bis zum Flughafen? jak dojechać stąd do lotniska?( teilnehmen)zur Party \kommen przyjść na przyjęciekommst du auch? też przyjdziesz?( stammen)von weit her \kommen pochodzić z dalekaaus ärmlichen Verhältnissen \kommen pochodzić z ubogiej rodzinyaus dem Griechischen \kommen Wort: wywodzić się z grekiich komme aus Polen jestem [o pochodzę] z Polskiheute kommt ein interessanter Film im Fernsehen dziś jest pokazywany w telewizji ciekawy filmbillig an Bücher \kommen tanio kupować książkian einen Handwerker \kommen znaleźć fachowcaauf die Idee wäre er nie ge\kommen on nigdy by nie wpadł na ten pomysłwie kommst du denn darauf? skąd ci to przyszło [o przychodzi] do głowy?das kommt mir sehr gelegen to mi bardzo odpowiada( herrühren)sein Husten kommt vom Rauchen palenie jest przyczyną jego kaszlu( Zeit finden)nicht zum Abwaschen \kommen nie mieć kiedy pozmywaćins Gefängnis \kommen pójść do więzieniain die Schule \kommen zostać przyjętym do szkoły( hingehören)das kommt in den Kühlschrank to [dzie] do lodówki ( pot)( verstärkend)komm, lass das! [o ach komm!] daj spokójder Wahrheit ( dat) nahe\kommen być bliskim prawdyda kann [o könnte] ja jeder \kommen und...! ( fam) każdy może przyjść i...!auf jdn nichts \kommen lassen ( fam) nie dać powiedzieć o kimś złego słowa[wieder] zu sich \kommen ( genesen) dojść do siebie; ( sich beruhigen) uspokoić sięes kam zu einer Auseinandersetzung doszło do wymiany zdańund so kam es, dass... i tak doszło do tego, że...wie kommt es, dass...? jak to możliwe, że...?mag es \kommen, wie es \kommen will niech się dzieje co chcees kam, wie es \kommen musste stało się, co się stać musiało -
29 umfahren
um|fahren ['ʊmfa:rən], [ʊm'fa:rən]etw \umfahren Straßenschild najechać na cośjdn \umfahren potrącić kogośer wurde umgefahren [on] został potrącony
- 1
- 2
См. также в других словарях:
najechać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}najeżdżać I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
najechać — dk, najechaćjadę, najechaćjedziesz, najechaćjedź, najechaćał, najechaćany najeżdżać ndk I, najechaćam, najechaćasz, najechaćają, najechaćaj, najechaćał, najechaćany 1. «jadąc wpaść na kogoś lub na coś; jadąc potrącić kogoś, coś, zawadzić o coś»… … Słownik języka polskiego
najechać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos dk IXg, najechać sięjedzie się {{/stl 8}}{{stl 7}} przybyć, przyjechać, zjechać się tłumnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ależ nam się gości najechało, gdzie my ich pomieścimy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
najeżdżać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, najeżdżaćam, najeżdżaća, najeżdżaćają, najeżdżaćany {{/stl 8}}– najechać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXg, najeżdżaćjadę, najeżdżaćjedzie, najeżdżaćjedź, najeżdżaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
najeżdżać — ndk I, najeżdżaćam, najeżdżaćasz, najeżdżaćają, najeżdżaćaj, najeżdżaćał, najeżdżaćany 1. forma ndk czas. najechać (p.) 2. posp. «ostro krytykować kogoś, powstawać przeciw komuś, zarzucać coś komuś» Najeżdżać na kogoś bez powodu … Słownik języka polskiego
rozjechać — dk, rozjechaćjadę, rozjechaćjedziesz, rozjechaćjedź, rozjechaćał, rozjechaćany rzad. rozjeżdżać ndk I, rozjechaćam, rozjechaćasz, rozjechaćają, rozjechaćaj, rozjechaćał, rozjechaćany «najechać na kogoś, coś; przejechać» Rozjechać człowieka, psa.… … Słownik języka polskiego
wjechać — dk, wjadę, wjedziesz, wjedź, wjechaćał wjeżdżać ndk I, wjechaćam, wjechaćasz, wjechaćają, wjechaćaj, wjechaćał 1. «jadąc znaleźć się gdzieś, w obrębie czegoś, dostać się dokądś, do środka, do wnętrza czegoś, na teren czegoś» Wjechać gdzieś… … Słownik języka polskiego
wpakować — dk IV, wpakowaćkuję, wpakowaćkujesz, wpakowaćkuj, wpakowaćował, wpakowaćowany rzad. wpakowywać ndk VIIIa, wpakowaćowuję, wpakowaćowujesz, wpakowaćowuj, wpakowaćywał, wpakowaćywany, pot. «włożyć coś do czegoś z trudem, siłą; wepchnąć, wcisnąć»… … Słownik języka polskiego
wpaść — dk Vc, wpadnę, wpadniesz, wpadnij, wpadł, wpadłszy wpadać ndk I, wpaśćam, wpaśćasz, wpaśćają, wpaśćaj, wpaśćał 1. «padając, lecąc zagłębić się w coś, trafić, dostać się do wnętrza czegoś» Wpaść do wody, do rzeki. Wpaść do dołu, w dół. Wpadł po… … Słownik języka polskiego