Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

(modestia)

  • 1 modèstia

    modestia

    Vocabulari Català-Castellà > modèstia

  • 2 modestia

    modèstia

    Vocabulario Castellano-Catalán > modestia

  • 3 modestia

    modestia

    Dizionario Aragonés - Castellán > modestia

  • 4 modestia

    mŏdestĭa, ae, f. [modestus], moderateness, moderation; esp. in one's behavior, unassuming conduct, modesty (opp. immodestia, superbia, licentia; class.).
    I.
    In gen.: eam virtutem Graeci sôphrosunên vocant:

    quam soleo equidem tum temperantiam, tum moderationem appellare, nonnumquam etiam modestiam,

    Cic. Tusc. 3, 8, 16; cf.:

    modestia est in animo continens moderatio cupiditatum,

    Auct. Her. 3, 2, 3:

    rectum dividitur in prudentiam, justitiam, fortitudinem, modestiam,

    id. ib.:

    disserebat de suā modestiā,

    want of confidence in himself, Tac. A. 1, 11 init.
    II.
    In partic.
    A.
    Unassuming conduct, discretion, moderation, sobriety of behavior (the predom. signif. of the word):

    sarta tecta tua precepta usque habui mea modestia,

    Plaut. Trin. 2, 2, 36:

    sine modo et modestia,

    id. Bacch. 4, 3, 2:

    temperantiae partes sunt continentia, clementia, modestia,

    Cic. Inv. 2, 54, 164; cf.:

    modestia est, per quam pudor honestus claram et stabilem comparat auctoritatem,

    id. ib.:

    non minus se in milite modestiam et continentiam, quam virtutem et animi magnitudinem desiderare,

    Caes. B. G. 7, 52:

    in dicendo,

    Cic. Phil. 2, 5, 10:

    modestia et humanitas,

    id. Att. 7, 5, 2:

    neque modum, neque modestiam victores habent,

    Sall. C. 11, 4.—
    B. 1.
    Shame, shamefacedness, modesty:

    et sententiarum et compositionis et vocis et vultūs modestia,

    Quint. 4, 1, 55: virginalis, Pac. ap. Cic. Div. 1, 31, 66; cf.:

    primaeque modestia culpae Confundit vultus,

    Stat. Th. 2, 232; poet.: vacui lecti, i. e. (chaste) celibacy, id. Silv. 1, 2, 162.—
    2.
    Sense of honor, honor, dignity:

    neque sumptui, neque modestiae suae parcere,

    Sall. C. 14, 6.—
    C.
    As a transl. of the Gr. eutaxia, in the lang. of the Stoics, the quality of saying and doing everything in the proper place and at the proper time, correctness of conduct, propriety: sic fit, ut modestia haec, quam ita interpretamur, ut dixi, scientia sit opportunitatis idoneo rum ad agendum temporum, Cic. Off. 1, 40, 142 (v. the entire context).—
    D.
    (Post-Aug)
    1.
    Of the weather, mildness:

    hiemis,

    Tac. A. 12, 43 (cf.:

    clementia hiemis,

    Col. 5, 5, 6).—
    2.
    Of the course of a stream, gentleness:

    aquarum modestia,

    gentle course, Plin. 6, 20, 23, § 71.

    Lewis & Short latin dictionary > modestia

  • 5 modestia

    mŏdestĭa, ae, f. [st2]1 [-] règle, mesure, modération, retenue, réserve (au pr. et au fig.). [st2]2 [-] modération (des passions), conduite réglée, vertu, honnêteté. [st2]3 [-] bienséance, modestie, discrétion, décence; pudeur, honte. [st2]4 [-] conduite convenable dans toutes les circonstances, tact, esprit d'à-propos. [st2]5 [-] maîtrise de soi, obéissance, discipline, docilité. [st2]6 [-] médiocrité du talent, insuffisance, infériorité.    - modestia hiemis, Tac.: douceur de l'hiver.    - in milite modestiam desiderare, Caes.: attendre des soldats l'obéissance.    - suā modestiā disserere, Tac.: parler longuement de sa propre insuffisance.
    * * *
    mŏdestĭa, ae, f. [st2]1 [-] règle, mesure, modération, retenue, réserve (au pr. et au fig.). [st2]2 [-] modération (des passions), conduite réglée, vertu, honnêteté. [st2]3 [-] bienséance, modestie, discrétion, décence; pudeur, honte. [st2]4 [-] conduite convenable dans toutes les circonstances, tact, esprit d'à-propos. [st2]5 [-] maîtrise de soi, obéissance, discipline, docilité. [st2]6 [-] médiocrité du talent, insuffisance, infériorité.    - modestia hiemis, Tac.: douceur de l'hiver.    - in milite modestiam desiderare, Caes.: attendre des soldats l'obéissance.    - suā modestiā disserere, Tac.: parler longuement de sa propre insuffisance.
    * * *
        Modestia, modestiae. Cic. Attrempance, Modestie, Modesteté.

    Dictionarium latinogallicum > modestia

  • 6 modestia

    modestia s.f. 1. modestie: falsa modestia fausse modestie; ( iron) non pecca certo di modestia! ce n'est certes pas la modestie qui l'étouffe!, il n'est pas très modeste!; non voglio peccare di modestia je ne veux pas me vanter. 2. ( pudore) pudeur, modestie; ( ritegno) retenue, modestie: arrossire per modestia rougir de pudeur. 3. (mediocrità, limitatezza) médiocrité. 4. ( moderazione) modération, sobriété: vive con modestia il vit avec modération, il vit sobrement.

    Dizionario Italiano-Francese > modestia

  • 7 modestia

    modèstia f 1) скромность; непритязательность 2) целомудренность; стыдливость modestia a parte, a parte la modestia -- скажу без ложной скромности non peccare di modestia -- не грешить избытком скромности, излишней скромностью не отличаться

    Большой итальяно-русский словарь > modestia

  • 8 modestia

    modèstia 1) скромность; непритязательность 2) целомудренность; стыдливость modestia a parte, a parte la modestia — скажу без ложной скромности non peccare di modestia — не грешить избытком скромности, излишней скромностью не отличаться

    Большой итальяно-русский словарь > modestia

  • 9 modestia

    modestia, ae, f. (modestus), I) das Wesen u. Verhalten des modestus, A) im allg. = σωφροσύνη, die Mäßigung der Begierden u. Leidenschaften, die Selbstbeherrschung, Leidenschaftslosigkeit, Besonnenheit, Milde, Schonung u. dgl. (s. Cornif. rhet. 3, 3. Cic. Tusc. 3, 16; vgl. Non. 520, 22), neque modum neque modestiam victores habere, Sall.: ita cum potentia avaritia sine modo modestiaque invadere, Sall.: eos mores, eam modestiam viri cognovi, Sall.: non magis (praecipiunt) quam simplicitatem, quam modestiam ac moderationem, Sen. – B) insbes.: 1) das Sich Bescheiden in Gesinnung u. Verhalten, a) übh. = maßvolle Haltung, Anspruchslosigkeit, Bescheidenheit, Sittlichkeit, das anspruchslose-, bescheidene (gesittete) Benehmen (Ggstz. impudentia), namentl. im polit. Sinne = die aufrichtige und redliche Gesinnung (vgl. Cic. de inv. 2, 164), verb. humanitas et modestia (Tironis), Cic.: si meam cum in omni vita, tum in dicendo moderationem modestiamque cognostis, Cic. – übtr., m. vitae, aufrichtiges Verhalten im Leben, anspruchsloses Leben, Cic. u. Tac. – b) bes., das Sich – Fügen in die Befehle eines Höheren, die bereitwillige Folgsamkeit, der willige Gehorsam, die Fügsamkeit in die gesetzlichen Schranken, das gesetzliche (ruhige) Verhalten; bei Soldaten, der Gehorsam, die Manneszucht (Ggstz. immodestia, licentia; vgl. Heräus Tac. hist. 1, 52, 10), tantā modestiā dicto audiens fuit iussis absentium magistratuum, ut si etc., Nep.: quorum superbiam frustra per obsequium et modestiam effugeritis, Tac. – in milite modestiam et continentiam desiderare, Caes.: militum in agmine laudare modestiam, Tac.: ex more et modestia militari, Liv.: adversus modestiam disciplinae corruptus, Tac. – 2) die Sittsamkeit, Züchtigkeit, das Gefühl für Ehre und Zucht, - für Anstand, die Ehrbarkeit, das Zartgefühl, virginalis, Pacuv. tr. fr.: neque sumptui neque modestiae suae parcere, Sall.: primae culpae, Stat. – übtr., vultus, Quint.: vacui lecti, Stat. – 3) als Übersetzungsversuch des griech. ευταξία, im Sprachgebrauch der Stoiker, die Eigenschaft, alles am rechten Orte u. zur rechten Zeit zu sagen u. zu tun, die Zeitgemäßheit, Cic. de off. 1, 142. – II) die gemäßigte Beschaffenheit, die Milde, hiemis, Tac. ann. 12, 43. – m. quaedam aquarum, gemäßigter, gelinder Lauf, Plin. 6, 71.

    lateinisch-deutsches > modestia

  • 10 modestia

    modestia, ae, f. (modestus), I) das Wesen u. Verhalten des modestus, A) im allg. = σωφροσύνη, die Mäßigung der Begierden u. Leidenschaften, die Selbstbeherrschung, Leidenschaftslosigkeit, Besonnenheit, Milde, Schonung u. dgl. (s. Cornif. rhet. 3, 3. Cic. Tusc. 3, 16; vgl. Non. 520, 22), neque modum neque modestiam victores habere, Sall.: ita cum potentia avaritia sine modo modestiaque invadere, Sall.: eos mores, eam modestiam viri cognovi, Sall.: non magis (praecipiunt) quam simplicitatem, quam modestiam ac moderationem, Sen. – B) insbes.: 1) das Sich Bescheiden in Gesinnung u. Verhalten, a) übh. = maßvolle Haltung, Anspruchslosigkeit, Bescheidenheit, Sittlichkeit, das anspruchslose-, bescheidene (gesittete) Benehmen (Ggstz. impudentia), namentl. im polit. Sinne = die aufrichtige und redliche Gesinnung (vgl. Cic. de inv. 2, 164), verb. humanitas et modestia (Tironis), Cic.: si meam cum in omni vita, tum in dicendo moderationem modestiamque cognostis, Cic. – übtr., m. vitae, aufrichtiges Verhalten im Leben, anspruchsloses Leben, Cic. u. Tac. – b) bes., das Sich – Fügen in die Befehle eines Höheren, die bereitwillige Folgsamkeit, der willige Gehorsam, die Fügsamkeit in die gesetzlichen Schranken, das gesetzliche (ruhige) Verhalten; bei Soldaten, der Gehorsam, die Manneszucht (Ggstz.
    ————
    immodestia, licentia; vgl. Heräus Tac. hist. 1, 52, 10), tantā modestiā dicto audiens fuit iussis absentium magistratuum, ut si etc., Nep.: quorum superbiam frustra per obsequium et modestiam effugeritis, Tac. – in milite modestiam et continentiam desiderare, Caes.: militum in agmine laudare modestiam, Tac.: ex more et modestia militari, Liv.: adversus modestiam disciplinae corruptus, Tac. – 2) die Sittsamkeit, Züchtigkeit, das Gefühl für Ehre und Zucht, - für Anstand, die Ehrbarkeit, das Zartgefühl, virginalis, Pacuv. tr. fr.: neque sumptui neque modestiae suae parcere, Sall.: primae culpae, Stat. – übtr., vultus, Quint.: vacui lecti, Stat. – 3) als Übersetzungsversuch des griech. ευταξία, im Sprachgebrauch der Stoiker, die Eigenschaft, alles am rechten Orte u. zur rechten Zeit zu sagen u. zu tun, die Zeitgemäßheit, Cic. de off. 1, 142. – II) die gemäßigte Beschaffenheit, die Milde, hiemis, Tac. ann. 12, 43. – m. quaedam aquarum, gemäßigter, gelinder Lauf, Plin. 6, 71.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > modestia

  • 11 modestia

    modestia sustantivo femenino modesty
    modestia sustantivo femenino modesty ' modestia' also found in these entries: Spanish: aparte English: decency - modesty - understatement

    English-spanish dictionary > modestia

  • 12 modestia

        modestia ae, f    [modestus], moderation: hiemis, Ta.— Unassuming conduct, modesty: vitae: avaritia sine modestiā, S.: Meā pertinaciā factum, haud tuā modestiā, T.— Discretion, moderation, sobriety: militaris, L.: disciplinae, Ta.: tantā in iniuriā: ab milite modestiam desiderare, Cs.: neque modum neque modestiam victores habent, S. — Shame, shamefastness, modesty: virginalis, Pac. ap. C.— Sense of honor, honor, dignity: neque modestiae suae parcere, S.— Correctness of conduct, propriety.
    * * *
    restraint, temperateness; discipline; modesty

    Latin-English dictionary > modestia

  • 13 modestia

    modestia
    modestia [mo'dεstia] <- ie>
      sostantivo Feminin
     1 (virtù) Bescheidenheit Feminin; modestia a parte scherzoso bei aller Bescheidenheit
     2 (sobrietà) Genügsamkeit Feminin, Anspruchslosigkeit Feminin
     3 (pudore) Sittsamkeit Feminin

    Dizionario italiano-tedesco > modestia

  • 14 modestia

    modestia modestia, ae f умеренность

    Латинско-русский словарь > modestia

  • 15 modestia

    modestia modestia, ae f благоразумие

    Латинско-русский словарь > modestia

  • 16 modestia

    modestia, ae, f., moderation, 2 T. 2:25; 1 P. 3:15; gentleness, 2 C. 10:1; G. 5:23.

    English-Latin new dictionary > modestia

  • 17 modestia

    (s.) blygsamhet

    Dizionario italiano-svedese > modestia

  • 18 modestia

    modestia [moˈdɛstia] <- ie>
    sost f скромност ж

    Grande dizionario italiano-bulgaro > modestia

  • 19 modestia

    f.
    modesty.
    falsa modestia false modesty
    * * *
    1 modesty
    \
    con modestia modestly
    modestia aparte in all modesty
    * * *
    SF
    1) (=humildad) modesty

    modestia aparte, no soy mal cocinero — though I say so myself o frm modesty aside, I'm not a bad cook

    2) (=escasez)
    3) (=falta de lujo) modesty
    4) (=recato) modesty
    * * *
    femenino modesty

    modestia apartein all modesty, modesty apart

    * * *
    = modesty, humbleness.
    Ex. In recent years, numerous analytic philosophers have tried to describe what modesty is and why modesty is a virtue = En los últimos años, numerosos filósofos analíticas han intentado describir qué es la modestia y por qué es una virtud.
    Ex. Unworthiness can mask itself as humbleness.
    * * *
    femenino modesty

    modestia apartein all modesty, modesty apart

    * * *
    = modesty, humbleness.

    Ex: In recent years, numerous analytic philosophers have tried to describe what modesty is and why modesty is a virtue = En los últimos años, numerosos filósofos analíticas han intentado describir qué es la modestia y por qué es una virtud.

    Ex: Unworthiness can mask itself as humbleness.

    * * *
    modestia aparte: la tarta me quedó estupenda, modestia aparte the cake turned out brilliantly, though I (do) say so myself
    modestia aparte, soy uno de los mejores del equipo although I say so myself o in all modesty o modesty apart, I am one of the best in the team
    2 (sencillez) modesty
    vivir con modestia to live modestly
    3
    (escasez): pese a la modestia de medios, es un éxito despite modest o limited resources, it is very successful
    4 ( ant) (recato) modesty ( liter)
    * * *

    modestia sustantivo femenino
    modesty
    modestia sustantivo femenino modesty
    ' modestia' also found in these entries:
    Spanish:
    aparte
    English:
    decency
    - modesty
    - understatement
    * * *
    1. [humildad] modesty;
    modestia aparte though I say so myself;
    mi propuesta es la más innovadora, modestia aparte my proposal is the most innovative, though I say so myself;
    modestia aparte, creo que somos los mejores del grupo modesty apart, I think we're the best in the group, I think we're the best in the group, though I say so myself
    2. [sencillez] modesty;
    a pesar de su puesto vive con modestia he lives modestly, in spite of his position
    * * *
    f modesty;
    modestia aparte though I say so myself
    * * *
    : modesty
    * * *
    modestia n modesty

    Spanish-English dictionary > modestia

  • 20 modestia

    f modesty
    * * *
    modestia s.f.
    1 (mancanza di presunzione) modesty, unpretentiousness: falsa modestia, false modesty; non peccare di modestia!, don't be too modest!; per modestia detesta parlare di sé, out of modesty he loathes talking about himself // modestia a parte, in all modesty (o though I say it myself): modestia a parte, sono stata brava!, though I say it myself I was very good
    2 (pudore) modesty; reserve: la modestia è la sua dote migliore, modesty is her best quality; la sua modestia le impedì di fargli sapere i suoi veri sentimenti, her modesty prevented her from revealing her real feelings to him (o she was too reserved to reveal her real feelings to him)
    3 (mediocrità) modesty; la modestia di un guadagno, the modesty of one's earnings; il suo tenore di vita non è conforme alla modestia dei suoi mezzi, his lifestyle is out of keeping with the modesty of his means.
    * * *
    [mo'dɛstja]
    sostantivo femminile modesty
    * * *
    modestia
    /mo'dεstja/
    sostantivo f.
    modesty; modestia a parte in all modesty.

    Dizionario Italiano-Inglese > modestia

См. также в других словарях:

  • modestia — sustantivo femenino 1. (no contable) Actitud de la persona que no da importancia a sus cualidades o méritos y no presume de ellos: La modestia es una de sus mejores cualidades. plural* de modestia. 2. (no contable) Sencillez, falta de lujo: La… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • modestia — (Del lat. modestĭa). 1. f. Virtud que modera, templa y regla las acciones externas, conteniendo al hombre en los límites de su estado, según lo conveniente a él. 2. Cualidad de humilde, falta de engreimiento o de vanidad. 3. Pobreza, escasez de… …   Diccionario de la lengua española

  • modestia — /mo dɛstja/ s.f. [dal lat. modestia, der. di modestus modesto ]. 1. a. [qualità consistente nel non mostrare vanto dei propri meriti] ▶◀ semplicità, umiltà. ◀▶ (lett.) albagia, alterigia, boria, immodestia, presunzione, (lett.) sicumera, spocchia …   Enciclopedia Italiana

  • modéstia — s. f. 1. Desejo de não dar nas vistas. 2. Manifestação desse desejo. 3. Pudicícia, recato. 4. com modéstia: de modo modesto …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • MODESTIA — pro Numine in vocatur Druso, Tiberii Imperatoris filio, contra Seianum, apud Tacitum Annal. l. 4. c. 7. ubi queritur incolumifilio adiutorem Imperii alium vocari: et quantum superesse, ut collega dicatur: precandam post haec Modestiam ut… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Modestia — La modestia es la actitud tendente a moderar y templar las acciones externas; implica contenerse en ciertos límites, de acuerdo con las conveniencias sociales o personales. También es la cualidad de humilde, de falta de vanidad o de engreimiento …   Wikipedia Español

  • modestia — (Del lat. modestia.) ► sustantivo femenino 1 Actitud del que no se da a sí mismo mucha importancia o valor: ■ la modestia es una virtud que engrandece al hombre. SINÓNIMO humildad sencillez ANTÓNIMO inmodestia vanidad 2 RELIGIÓN Virtud cristiana… …   Enciclopedia Universal

  • modestia — mo·dè·stia s.f. 1. AD disposizione d animo di chi non nutre presunzione: persona di rara modestia; non brillare, non peccare di modestia, iron., essere vanitoso; falsa modestia, vanità, superbia celata sotto un atteggiamento apparentemente umile… …   Dizionario italiano

  • modestia — s f 1 Sentimiento que produce en uno la conciencia de sus limitaciones y se manifiesta en la sencillez y la mesura de su comportamiento: sentir modestia, Matilde tenía los ojos bajos, por modestia. Alguien la había elegido desde lejos y venía a… …   Español en México

  • modestia — (f) (Intermedio) capacidad de reconocer defectos propios y falta de vanidad Ejemplos: La modestia del compositor no le permite admitir que es un genio. Modestia es una de las mayores virtudes del hombre. Colocaciones: falsa modestia Sinónimos:… …   Español Extremo Basic and Intermediate

  • modestia — s. f. 1. semplicità, umiltà CONTR. superbia, albagia, presunzione, presuntuosità vanità, sicumera, vanagloria, arroganza □ ambizione 2. moderazione, misura, equilibrio, compostezza □ mediocrità, scarsità CONTR. eccesso, esagerazione, smoderatezza …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»