-
1 Kontur
Kontur f <Kontur; Konturen> kontur, dış çizgiler -
2 Kontur
Kontur〈v.; Kontur, Konturen; in vaktaal ook m.; Konturs, Konturen〉1 contour, omtreklijn♦voorbeelden: -
3 kontur
kontur Kontur f -
4 kontur
kontur sKontur f, Umriss m -
5 Kontur
-
6 Kontur
-
7 kontur
[kånt'u:r]subst.контурdra upp konturerna till ett framtida samhälle--набросать план общества будущего -
8 kontür
kontür TEL Einheit f -
9 Kontur
Deutsch-Englisch Fachwörterbuch Architektur und Bauwesen > Kontur
-
10 kontur
Kontur; hər hansı törəmə və ya əşyanın kənar cizgiləri -
11 Kontur
-
12 kontur
kontur (s.)contorno -
13 Kontur
f; -, -en1. Konturen contours, outlines2. fig.: an Kontur gewinnen / verlieren (begin to) take shape / fade away; als Politiker etc.: (begin to) make a name for o.s. ( oder make one’s mark) / fade from view* * *die Konturcontour* * *Kon|tur [kɔn'tuːɐ]f -, -enoutline, contour* * *(an outline: the contours of the coastline.) contour* * *Kon·tur<-, -en>[kɔnˈtu:ɐ̯]f meist pl contour\Kontur annehmen to take shape\Kontur gewinnen (geh) to take shapean \Kontur verlieren (geh) to become less clear* * *die; Kontur, Konturen; meist Pl. contour; outlineKontur gewinnen/an Kontur verlieren — (fig.) become clearer/fade
* * *1.Konturen contours, outlines2. fig:an Kontur gewinnen/verlieren (begin to) take shape/fade away; als Politiker etc: (begin to) make a name for o.s. ( oder make one’s mark)/fade from view* * *die; Kontur, Konturen; meist Pl. contour; outlineKontur gewinnen/an Kontur verlieren — (fig.) become clearer/fade
* * *-en f.outline n. -
14 Kontur
\Kontur gewinnen stawać się bardziej wyrazistyman \Kontur verlieren tracić wyraz -
15 kontur·o
контур, очертание, абрис \kontur{}{·}o{}{·}a контурный \kontur{}{·}o{}{·}i vt обрисовать, очертить, обвести контуром; (на)рисовать контур \kontur{}{·}o{}iĝ{·}i обрисоваться, вырисоваться, проявить (свои) контуры, проявить (свои) очертания. -
16 kontur
-
17 kontur
contour, outline* * *mi1. (= kształt) contour.2. sztuka (= obrys) contour.3. fon. contour; kontur intonacyjny intonation contour.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kontur
-
18 Kontur
-
19 Kontur
-
20 kontur
Iсущ. контур:1. внешнее очертание предмета. Hövzənin konturu гидрогеол. контур бассейна2. графическое изображение линии, очерчивающей предмет. Konturunu çəkmək nəyin начертить контур чего3. эл. тех. связь. замкнутая цепь проводников. Konturların tutum rabitəsi емкостная связь контуров, konturların qoşulması сопряжение контуровIIприл. контурный (к 1 и 2 знач.). Kontur xəritə контурная карта, kontur xətt контурная (прерывистая, состоящая из точек) линия
См. также в других словарях:
Kontur — (frz. le contour ,Umriss, Linie, Silhouette‘ ) bezeichnet den Umriss bzw. die Umrisslinie eines Körpers. Bedeutung In der Bildhauerei ist die Betrachtung der Kontur ein wichtiger Aspekt bei der Analyse des Ausdrucks einer Skulptur. Wird diese in… … Deutsch Wikipedia
kontur — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. kontururze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} linia obwodząca kształt czegoś na płaszczyźnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Narysować kontury postaci. Skopiować kontury rysunku.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Kontur — Sf Linie, Umriß std. stil. (18. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus frz. contour m., dieses aus it. contorno m., einer Ableitung von ml. contornare einfassen, Umrisse zeichnen , zu l. tornāre drechseln, mit dem Drechseleisen runden und l. con , aus gr … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Kontūr — (franz contour, ital. contorno, »Umriß«), Linie, durch die bei Zeichnungen und Gemälden die äußern Umrisse der Figuren etc. bestimmt werden, überhaupt der Umriß bei Schöpfungen der Kunst oder bei Gegenständen der Natur … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Kontur — Kontūr (frz. contour), s. Umriß … Kleines Konversations-Lexikon
Kontur — »Umriss‹linie›«, meist Plural: Das Wort wurde im 18. Jh. als Fachausdruck der bildenden Kunst aus gleichbed. frz. contour entlehnt, das seinerseits aus it. contorno übernommen ist. Dies gehört zu it. contornare »umgeben, einfassen; Konturen… … Das Herkunftswörterbuch
Kontur — Silhouette; Profil; Umrisslinie; Umriss * * * Kon|tur [kɔn tu:ɐ̯], die; , en: äußere Linie eines Körpers [die sich von einem Hintergrund abhebt]: im Nebel waren die Konturen der Brücke kaum zu erkennen. Syn.: ↑ Silhouette, ↑ Umriss. * * * … Universal-Lexikon
Kontur — Linie, Schattenriss, Silhouette, Umriss[linie]. * * * Kontur,die:⇨Umriss KonturUmriss,Umrisslinie,Silhouette,Schattenriss,Linie … Das Wörterbuch der Synonyme
kontur — m IV, D. u, Ms. kontururze; lm M. y 1. «zarys kształtów jakiejś postaci lub przedmiotu; graficzne przedstawienie tego zarysu; sylweta» Ostre, delikatne kontury. Kontury drzew, domów. 2. szt. «linia obwodząca motyw przedstawiony na rysunku lub… … Słownik języka polskiego
kontur — kon|tur sb., en, er, erne (omrids), i sms. kontur , fx kontursting, konturpløjning … Dansk ordbog
Kontur — kontūras statusas T sritis automatika atitikmenys: angl. circuit; contour; loop; mesh vok. Kontur, f; Kreis, m; Masche, f; Regelkreis, m; Schleife, f; Stromkreis, m rus. контур, m; цепь, f pranc. boucle, f; circuit, m; contour, m; maille, f … Automatikos terminų žodynas