-
1 outline
kontur; skicoj -
2 sharp
[sha:p] adj., adv.,n. - adj 1. i mprehtë; the sharp edge tehu (i thikës etj). 2. me majë (hundë, mjekërr). 3. e fortë (kthesë). 4. e rrëpirë, thikë (zbritje). 5. i acartë (mot). 6. therëse (fjalë, zë). 7. e mprehtë, shpuese, therëse (dhimbje, aromë); pikante (shije). 8. i beftë (ndryshim). 9. i spikatur, i dukshëm, i qartë (kontur, kontrast). 10. i shpejtë (hap, veprim); that was sharp work! shumë të shpejtë u treguat! look/be sharp (about it)! luaj vendit!, tundu!. 11. muz. e lartë (notë); diez. 12. i zgjuar; finok (njeri); she is as sharp as a needle asaj nuk i shpëton as gjë. 13. i mprehtë (vesh, sy). 14. i paskrupull, i paftyrë, i pandershëm. 15. gram. e pazëshme; fishkëlluese (bashkëtingëllore). 16. zhrg. elegant, i hijshëm (kostum, automobil).- adv 1. muz. shumë lart (këndoj, e marr). 2. saktësisht, tamam, fiks, egzakt; at 2 o'clock sharp në ora 2 fiks. 3. me beft; me shumë vëmendje; look sharp! hap sytë! 4. befas; në mënyrë të prerë; take sharp left prite plotësisht majtas (timonin), merr majtas. ( Adjective sharp, Comparative sharper, Superlative sharpest)- n. muz. diez● sharp-eared ['sha:pië:d] adj. i mprehtë nga veshët, me veshët pipëz● sharpen ['sha:pën] v 1. mpreh. 2. tv. sqaroj (figurën); theksoj (kontrastin). 3. acaroj (dhimbjen). 4. fig. shkryth, shpij (mendjen). 5. hollohet, bëhet më i mprehtë (zëri). 6. shtohet (dëshira)● sharpener ['sha:pnë:(r)] v. mprehëse (thikash, lapsi)● sharpening ['sha:pning] n. mprehje● sharper ['sha:pë:] n 1. batakçi, mashtrues. 2. kumarxhi profesionist hileqar● sharp-eyed ['sha:paid] adj. symprehtë; që si shpëton gjë● sharply ['sha:pli] adv 1. befas (kthehem, ndryshon). 2. ashpër (qortoj). 3. qartas; dallueshëm, në mënyrë të spikatur. 4. me interesim, me shumë vëmendje. 5. fort; mprehtë; sharply poined me majucë (hundë)● sharpness ['sha:pnis] n 1. mprehtësi. 2. ashpërsi. 3. befasi. 4. gjallëri; interesim● sharp-shooter ['sha:pshu:të:] n. nishantar, snajper● sharp-sighted ['sha:psaitid] adj 1. symprehtë. 2. mendjemprehtë● sharp-tempered ['sha:ptempë:d] adj. idhnak, zemërak; i rrëmbyer● sharp-tongued ['sha:ptangd] adj. gjuhëbrisk; gjuhëshpatë● sharp-witted ['sha:p'witid] adj. mendjemprehtë* * *i mprehtë -
3 contorno
n. 1) kontur, vijë rrethuese. 2) garniturë gjelle. -
4 contour
['kontuë:] n 1. kontur. 2. vijë niveli, vijë rrushkulluese (në hartë); contour plowing punim (i tokës) sipas nivelit horizontal (në kodra) /-v 1. ndërtoj (rrugë) sipas relievit. 2. konturoj, shënoj konturin. 3. përshtas në formë contour chair ['kontuë: çeë:] n. karrige pas formës sëtrupit● contour line ['kontuë: lain] n. vijë rrushkulluese, vijë niveli● contour map ['kontuë: mæp] n. hartë me vija rrushkulluese
См. также в других словарях:
Kontur — (frz. le contour ,Umriss, Linie, Silhouette‘ ) bezeichnet den Umriss bzw. die Umrisslinie eines Körpers. Bedeutung In der Bildhauerei ist die Betrachtung der Kontur ein wichtiger Aspekt bei der Analyse des Ausdrucks einer Skulptur. Wird diese in… … Deutsch Wikipedia
kontur — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. kontururze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} linia obwodząca kształt czegoś na płaszczyźnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Narysować kontury postaci. Skopiować kontury rysunku.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Kontur — Sf Linie, Umriß std. stil. (18. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus frz. contour m., dieses aus it. contorno m., einer Ableitung von ml. contornare einfassen, Umrisse zeichnen , zu l. tornāre drechseln, mit dem Drechseleisen runden und l. con , aus gr … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Kontūr — (franz contour, ital. contorno, »Umriß«), Linie, durch die bei Zeichnungen und Gemälden die äußern Umrisse der Figuren etc. bestimmt werden, überhaupt der Umriß bei Schöpfungen der Kunst oder bei Gegenständen der Natur … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Kontur — Kontūr (frz. contour), s. Umriß … Kleines Konversations-Lexikon
Kontur — »Umriss‹linie›«, meist Plural: Das Wort wurde im 18. Jh. als Fachausdruck der bildenden Kunst aus gleichbed. frz. contour entlehnt, das seinerseits aus it. contorno übernommen ist. Dies gehört zu it. contornare »umgeben, einfassen; Konturen… … Das Herkunftswörterbuch
Kontur — Silhouette; Profil; Umrisslinie; Umriss * * * Kon|tur [kɔn tu:ɐ̯], die; , en: äußere Linie eines Körpers [die sich von einem Hintergrund abhebt]: im Nebel waren die Konturen der Brücke kaum zu erkennen. Syn.: ↑ Silhouette, ↑ Umriss. * * * … Universal-Lexikon
Kontur — Linie, Schattenriss, Silhouette, Umriss[linie]. * * * Kontur,die:⇨Umriss KonturUmriss,Umrisslinie,Silhouette,Schattenriss,Linie … Das Wörterbuch der Synonyme
kontur — m IV, D. u, Ms. kontururze; lm M. y 1. «zarys kształtów jakiejś postaci lub przedmiotu; graficzne przedstawienie tego zarysu; sylweta» Ostre, delikatne kontury. Kontury drzew, domów. 2. szt. «linia obwodząca motyw przedstawiony na rysunku lub… … Słownik języka polskiego
kontur — kon|tur sb., en, er, erne (omrids), i sms. kontur , fx kontursting, konturpløjning … Dansk ordbog
Kontur — kontūras statusas T sritis automatika atitikmenys: angl. circuit; contour; loop; mesh vok. Kontur, f; Kreis, m; Masche, f; Regelkreis, m; Schleife, f; Stromkreis, m rus. контур, m; цепь, f pranc. boucle, f; circuit, m; contour, m; maille, f … Automatikos terminų žodynas
