-
1 dozorca
-
2 dozorca
dozorca, -czyni [dɔzɔrʦ̑a] m, f -
3 dozorczyni
-
4 stróż
stróż nocny Nachtwächter m;anioł stróż REL Schutzengel m -
5 cieć
-
6 domowy
jedzenie domowe Hausmannskost fareszt \domowy Hausarrest mpomoc domowa Haushaltshilfe fpraca domowa Hausarbeit fdomowego wyrobu hausgemachtzadanie domowe Hausaufgabe f5) ( krajowy)wojna domowa Bürgerkrieg m -
7 stróż
-
8 Abwart
Abwart(in) ['apvart] <-s, -e> m(f)(CH) dozorca(-czyni) m(f) domu -
9 Aufseher
Au fseher(in) <-s, -> m(f)im Gefängnis dozorca(-czyni) m(f) -
10 Aufsicht
Au fsicht <-, -en> f -
11 Hausmeister
Hau smeister(in) m(f)dozorca(-czyni) m(f) -
12 Parkwächter
dozorca(-czyni) m(f) parkingu -
13 Wächter
Wächter(in) ['vɛçtɐ] <-s, -> m(f)wartownik(-iczka) m(f); (Nacht\Wächter) stróż m; (Turm\Wächter) strażnik(-iczka) m(f); (Park\Wächter) dozorca(-czyni) m(f) -
14 Wärter
Wärter(in) ['vɛrtɐ] <-s, -> m(f)strażnik(-iczka) m(f), dozorca(-czyni) m(f)
См. также в других словарях:
dozorca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. dozorcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba dozorująca coś, kogoś; pilnująca czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dozorca domu. Dozorca więzienny. Klucz jest zawsze u dozorcy budynku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dozorca — m odm. jak ż II, DCMs. dozorcacy; lm M. dozorcacy, DB. dozorcaców «ten, kto dozoruje, pilnuje kogoś, czegoś» Dozorca domu, osiedla. Dozorca drogowy, więzienny … Słownik języka polskiego
szymon — dozorca domu … Słownik gwary warszawskiej
Proclamation of Połaniec — Uniwersał połaniecki The Proclamation of Połaniec (also known as the Połaniec Manifesto; Polish: Uniwersał Połaniecki), issued on 7 May 1794 by Tadeusz Kościuszko near the town of Połaniec, was one of the most notable events of Poland s… … Wikipedia
Antoni Chruściel — Chruściel in the United Kingdom Nickname Monter … Wikipedia
bartny — bartnyni «odnoszący się do barci, bartnictwa» Gospodarstwa bartne. Drzewo bartne. Prawo bartne. bartny w użyciu rzecz. «dozorca barci; bartnik» bartne blm w użyciu rzecz. «danina miodu lub opłata od barci» … Słownik języka polskiego
borowy — I przym. od bór Siedlisko borowe. borowy w użyciu rzecz. reg. «dozorca pilnujący niewielkiej przestrzeni lasu; gajowy» II przym. od I bor ∆ Kwas borowy «słaby kwas krystalizujący w postaci błyszczących łusek, mało rozpuszczalny w wodzie, mający… … Słownik języka polskiego
cap — I m IV, DB. a, Ms. cappie; lm M. y 1. «baran lub kozioł, zwłaszcza stary lub wykastrowany» Beczenie capa. ◊ pot. Głupi jak cap «bardzo głupi, tępy» przen. pot. a) «człowiek brodaty; brodacz» b) «człowiek głupi; głupiec, bałwan» 2. łow. «samiec… … Słownik języka polskiego
cerber — m IV, DB. a, Ms. cerbererze; lm M. y 1. Cerber blm «mitologiczny pies trzygłowy strzegący bram Hadesu» 2. lm DB. ów żart. «srogi, czujny dozorca, człowiek śledzący kogoś, krępujący jego swobodę działania» 3. lm B. y szt. «rzeźba, rysunek,… … Słownik języka polskiego
cieć — m I, DB. ciecia; lm M. ciecie, DB. cieciów (cieci) gw. miejska «dozorca, stróż» Ciecie zamiatali przed domami … Słownik języka polskiego
dom — m IV, DMs. u; lm M. y 1. «budynek przeznaczony na mieszkania, na pomieszczenia dla zakładów pracy, instytucji itp.» Dom murowany, parterowy, piętrowy, narożny. Dom nowoczesny, stylowy, staroświecki, zabytkowy. Dom jednorodzinny, wielorodzinny,… … Słownik języka polskiego