-
81 livrer
1. doręczać2. dostarczać3. dostarczyć4. dostawiać5. dostawić6. oddawać7. oddać8. odstawić9. poddawać10. wydawać11. wydać12. zdradzać -
82 munir
1. dostarczyć2. obwarować3. opatrywać4. opatrzyć5. wyposażać6. zaopatrywać7. zaopatrzyć -
83 procurer
1. dać2. dostarczać3. dostarczyć4. wystarać5. załatwiać6. zdobywać -
84 seachaid
1 donoszenie 2 doręczanie 3 doręczać 4 dostarczanie 5 dostarczać 6 dostarczyć 7 dostawianie 8 oddawanie 9 podporządkowywanie 10 przekazywanie 11 uwolnienie 12 wręczanie 13 wygłaszanie 14 wymierzanie -
85 soláthair
1 dostarczać 2 dostarczyć 3 dostać 4 postanawiać 5 postarać 6 powodować 7 sprawić 8 stręczyć 9 zabezpieczyć 10 zaopatrywać 11 zapewniać 12 zarządzać 13 zdobywać 14 zyskać -
86 íoc
1 darować 2 dać 3 dostarczyć 4 kompetencja 5 oddać 6 odpłatność 7 odstąpić 8 opłacać 9 opłata 10 osłabić 11 przesłać 12 przyczyniać 13 przyczynić 14 płaca 15 płacić 16 płatność 17 spłata 18 uiszczać 19 uiszczenie 20 umorzyć 21 uposażenie 22 wkładać 23 wkładka 24 wnieść 25 wnosić 26 wpłata 27 współdziałać 28 współpracować 29 wybaczyć 30 wynagrodzenie 31 wypłata 32 zapłacić 33 zapłata 34 zmniejszyć 35 złagodnieć 36 złożyć 37 żołd -
87 submit
- złożyć (dokument)- dostarczyć dokument (w sposób prawnie przewidziany) w celu podjęcia decyzji przez inne osoby.Indeks angielsko-polski terminów prawniczych wraz z objaśnieniami > submit
-
88 dostarczać dostarcz·ać
-am, -asz; pf -yćvt(= przynosić, przywozić) to deliverdostarczać (dostarczyć pf) coś komuś — to deliver sth to sb
-
89 Angabe
austr eine Angabe leisten zapłacić zaliczkę;nach (amtlichen) Angaben według (oficjalnych) danych -
90 Nachweis
Nachweis m ( Nachweises; Nachweise) ( das Nachweisen) udowodnienie; ( Beleg) dowód; dokument; (in Form einer Liste) zestawienie, rejestr; -
91 dostarczać
dostarczać (-am) < dostarczyć> (-ę) (A) liefern, bringen (A); dowody beschaffen; świadka stellen; pocztę zustellen; pracę verschaffen; podanie einreichen; (G) fig bieten, bereiten (A);dostarczać (G) beliefern, versorgen (mit D) -
92 dostarczać
dostarczać [dɔstarʧ̑aʨ̑], dostarczyć [dɔstarʧ̑ɨʨ̑]1) ( doręczyć)2) ( być źródłem)\dostarczać komuś przyjemności jdm Freude bereiten\dostarczać komuś rozkoszy jdm Genuss verschaffen -
93 abgeben
ab|gebenI. vt1) ( verschenken)etw [an jdn] \abgeben odstępować [ perf odstąpić] [komuś] coś2) ( hinterlegen)etw [bei jdm] \abgeben oddawać [ perf oddać] [komuś] coś do przechowaniaeine Stellungnahme [zu etw] \abgeben zajmować [ perf zająć] stanowisko [w sprawie czegoś]die abgegebenen Stimmen oddane głosy mPl7) ( liefern)den Rahmen für etw \abgeben tworzyć [ perf s-] ramy czegośden Stoff für etw \abgeben dostarczać [ perf dostarczyć] materiał na coś [o do czegoś]8) (fam: sein)eine gute Lehrerin \abgeben być dobrą nauczycielką9) ( abfeuern)einen Schuss [auf jdn/etw] \abgeben oddawać [ perf oddać] strzał [do kogoś/czegoś]Punkte/den Platz [an jdn] \abgeben Mannschaft: tracić [ perf s-] punkty/miejsce [na czyjąś korzyść]II. vr1) ( sich beschäftigen)sich nicht mit Kleinigkeiten \abgeben nie zajmować się drobnostkami -
94 abliefern
ab|liefernvtsein Kind/seinen Hund [bei jdm] \abliefern zostawiać [ perf zostawić] [komuś] swoje dziecko/swojego psa -
95 ausliefern
aus|liefernvtjdn [an ein Land] \ausliefern wydać kogoś [jakiemuś państwu]3) ( preisgeben)dem Schicksal/Tod ausgeliefert sein być rzuconym [o zdanym] na pastwę losu/śmierci -
96 beibringen
bei|bringenvt irrjdm etw \beibringen Überzeugung: wpajać [ perf wpoić] komuś coś, Fremdprachen, Physik: uczyć [ perf nauczyć] kogoś czegośich werde ihr das noch \beibringen! ja ją tego jeszcze nauczę!wie soll ich ihm bloß \beibringen, dass seine Frau einen Unfall hatte? jak mu powiedzieć, że jego żona miała wypadek?3) ( zu verstehen geben) sugerować [ perf za-], komuś coś, dawać [ perf dać] coś komuś do zrozumienia4) ( zufügen)jdm eine Wunde/Niderlage \beibringen zadać komuś ranę/porażkę5) jur ( herbeibringen, heranschaffen, herbeiholen) Zeugen: podać; Beweis: przedkładać [ perf przedłożyć] -
97 beliefern
vt -
98 betriebsbereit
II. advetw \betriebsbereit liefern dostarczyć coś gotowe do użytkuein Gerät \betriebsbereit machen przygotować przyrząd do użytku -
99 einliefern
ein|liefernvtjdn [ins Krankenhaus/Gefängnis] \einliefern odstawić kogoś [do szpitala/więzienia]etw [beim Postamt] \einliefern dostarczyć coś [na pocztę] -
100 Haus
Haus [haʊs, Pl: 'hɔyzɐ] <-es, Häuser> nt1) (Wohn\Haus) dom mins \Haus gehen/kommen wchodzić [ perf wejść] do domuaus dem \Haus gehen wychodzić [ perf wyjść] z domujdn nach \Hause bringen zabrać kogoś do domubei ihr zu \Hause u niej w domuzu \Hause ist es doch am schönsten! wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej!das ganze \Haus wszyscy domownicy mPldie Dame des \Hauses pani domu, gospodynidie Tochter des \Hauses córka gospodarzyaus gutem \Hause z dobrego domudas \Haus Habsburg dynastia f Habsburgówim \Hause sein być członkiem koncernuaußer \Haus[e] sein być poza firmą5) (Schnecken\Haus) skorupa fna, altes \Haus! ( fam) no, stary druhu!volles \Haus wypełniona po brzegi widownia fdas Hohe \Haus parlament m9) das europäische \Haus wspólna Europadas Weiße \Haus Biały Domsich [bei jdm] wie zu \Hause fühlen czuć się [u kogoś] jak u siebie w domuin Posen zu \Hause sein znać Poznań na wylot
См. также в других словарях:
dostarczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dostarczać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dostarczyć — dk VIb, dostarczyćczę, dostarczyćczysz, dostarczyćstarcz, dostarczyćczył, dostarczyćczony dostarczać ndk I, dostarczyćam, dostarczyćasz, dostarczyćają, dostarczyćaj, dostarczyćał, dostarczyćany 1. «sprawić, żeby się coś znalazło, żeby się ktoś… … Słownik języka polskiego
dostarczać — → dostarczyć … Słownik języka polskiego
odnieść — dk XI, odnieśćniosę, odnieśćniesiesz, odnieśćnieś, odnieśćniósł, odnieśćniosła, odnieśćnieśli, odnieśćniesiony, odnieśćniósłszy odnosić ndk VIa, odnieśćnoszę, odnieśćsisz, odnieśćnoś, odnieśćsił, odnieśćnoszony 1. «dostarczyć coś w celu oddania;… … Słownik języka polskiego
ząb — 1. Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami «bronić się, bronić kogoś, czegoś, walczyć o kogoś, o coś z zaciekłością, z pasją, nie licząc się z niczym»: Mojej odrębności (czyli wyższości) bronić będę zębami i pazurami. J. Błoński, Forma … Słownik frazeologiczny
zaliczenie — n I 1. rzecz. od zaliczyć ∆ Wysłać, dostarczyć coś za zaliczeniem (pocztowym, kolejowym) «wysłać, dostarczyć coś (pocztą, koleją) z zastrzeżeniem, że przesyłka może być odebrana przez adresata po uiszczeniu wskazanej przez nadawcę kwoty» 2. lm D … Słownik języka polskiego
bodziec — m II, D. bodźca; lm M. bodźce, D. bodźców 1. «czynnik wywołujący pobudzenie organizmu, jego tkanek» Bodziec chemiczny, mechaniczny, świetlny. Bodziec wewnętrzny, zewnętrzny. ∆ Bodziec bezwarunkowy «czynnik działający bezpośrednio na zmysły» ∆… … Słownik języka polskiego
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
dany — imiesł. bierny czas. dać (p.) dany w użyciu przym. «ten, o którym mowa; przytoczony, odnośny, odpowiedni» W danej chwili. W danym wypadku, rzad. w danym razie. Jak postąpić w danej sytuacji? dane blp w użyciu rzecz. 1. «rzeczy, fakty, na których… … Słownik języka polskiego
dofinansować — dk IV, dofinansowaćsuję, dofinansowaćsujesz, dofinansowaćsuj, dofinansowaćował, dofinansowaćowany dofinansowywać ndk VIIIa, dofinansowaćowuję, dofinansowaćowujesz, dofinansowaćowuj, dofinansowaćywał, dofinansowaćywany, ekon. «przyznać na jakiś… … Słownik języka polskiego
donieść — dk XI, donieśćniosę, donieśćniesiesz, donieśćnieś, donieśćniósł, donieśćniosła, donieśćnieśli, donieśćniesiony donosić ndk VIa, donieśćnoszę, donieśćsisz, donieśćnoś, donieśćsił, donieśćnoszony 1. «przynieść, dostarczyć do określonego miejsca;… … Słownik języka polskiego