-
1 dogadzać
(-am, -asz)dogadzać sobie — to indulge lub pamper o.s.
* * *ipf.(= spełniać zachcianki) dogadzać komuś zwł. uj. pamper sb, indulge sb ( w czymś in sth); dogadzać sobie indulge o.s.; dogodzić podniebieniu tickle one's palate, indulge l. pamper one's appetite; jeszcze się taki nie narodził, który by wszystkim dogodził you can't please everyone.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dogadzać
-
2 dogodzić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dogodzić
-
3 kaprys
Ⅰ m (G kaprysu) 1. (zachcianka) whim; caprice książk.- mieć kaprys coś zrobić to feel like doing sth- taki mam kaprys I feel like it- kaprysy rozpuszczonej pannicy the whims of a spoiled little girl- przelotny kaprys a passing fancy- dogadzać czyimś kaprysom to indulge sb’s whims- zrobić coś dla kaprysu to do sth on a whim2. zw. pl (niespodziewana zmiana) whim; caprice książk- kaprysy pogody the whims of the weather- zawsze ulegała kaprysom mody she’s always been a slave to the whims of fashion- kaprysy losu a. fortuny fortune’s whims3. Muz. capriccio, caprice Ⅱ kaprysy plt (dąsy) sulks, sulking U sulkiness U- co to za kaprysy? masz to zrobić i już stop sulking and do as you’re told- cierpieć a. znosić czyjeś kaprysy to put up with sb’s sulking* * *( zachcianka) caprice, whim; (pogody, losu) quirk, caprice* * *mi1. (= zachcianka) caprice, whim, fancy; pod wpływem kaprysu on a whim; zrobić coś pod wpływem kaprysu have a whim to do sth; zależnie od czyjegoś kaprysu at sb's will and pleasure; miewać kaprysy be wayward.2. przen. (= odmiana, zmiana) quirk, twist; kaprysy pogody vagaries of weather, weather vagaries; kaprys losu/historii quirk l. twist of fate/history; kaprys natury freak.3. muz. capriccio, caprice.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kaprys
-
4 nosić
(ciężary, pieniądze) to carry; (spodnie, okulary) to wear; (brodę, długie włosy) to have, to wear; ( nazwę) to bear; ( nazwisko) to use* * *ipf.1. (= dźwigać) carry; nosić kogoś na barana give sb a piggyback ride; nosić kogoś na rękach (= dogadzać komuś) dote on sb; nosić kogoś/coś w pamięci przen. cherish the memory of sb/sth; nosić żal l. urazę przen. bear a grudge; gdzie cię znowu (licho) niesie? pot. where (the heck) are you off to this time?2. (= mieć przy sobie) carry.3. (= ubierać się w coś) wear; nosić żałobę wear black; tego się już nie nosi that's out of style; jaki numer butów pani nosi? what size shoe do you wear, madam?4. (= mieć coś jako cechę) bear, have; nosić brodę/wąsy/długie włosy have l. wear a beard/mustache/long hair; nosić głowę wysoko hold one's head high; nosić nazwisko/tytuł bear a name/title; nosić ślady (dawnej świetności) bears signs (of former glory).ipf.1. (= zachowywać się w określony sposób) carry o.s.; nosić się z czymś jak kura z jajkiem (= afiszować się) go around bragging about sth; (= rozważać) sit on the fence; nosić się z zamiarem (zrobienia czegoś) (= zamierzać) intend (to do sth); (= rozważać) contemplate (doing sth).2. (= ubierać się w określony sposób) dress; nosić się elegancko dress elegantly.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nosić
-
5 schlebiać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > schlebiać
-
6 chę|ć
f (G pl chęci) 1. (ochota) willingness U, readiness U (do czegoś to do sth); (wola) will U (do czegoś to do sth); (pragnienie) desire C/U (czegoś for sth); urge (czegoś to do sth); (nagła) impulse (do czegoś to do sth)- chęć zwrócenia na siebie uwagi a desire to attract attention (to oneself)- dogadzać czyimś chęciom to satify sb’s desires a. whims- mieć chęć na lody/kurczaka/pizzę to feel like some ice cream/chicken/pizza- nie mam chęci na spacer I don’t feel like a walk- mieć chęć zrobić coś to feel like doing sth- nabrać chęci na coś to have the urge to do sth- z początku nie chciała tańczyć, ale potem nabrała chęci at first she didn’t want to dance, but then she got into the mood- odebrać komuś chęć to put sb off (doing) sth- pałać/płonąć chęcią to have a burning desire (to do sth)- stracić chęć do życia to lose the will to live- brak mu/jej chęci do życia hes/shes tired of living- z (miłą) chęcią (most) gladly- zrobię to z miłą chęcią I shall be (very) glad to (do that)- z największą chęcią with the greatest of pleasure2. zw. pl (zamiary) intentions- mimo najszczerszych (jego) chęci despite his best intentions- zrobić coś w dobrej chęci to do sth in good faith- zrobić coś z własnej chęci to do sth of one’s own volition- nie było w tym złej chęci it wasn’t deliberate■ dobrymi chęciami piekło (jest) wybrukowane przysł. the road to hell is paved with good intentions przysł.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > chę|ć
-
7 ci|ało
n 1. (tkanka mięsna) flesh U- jędrne ciało firm flesh- żywe ciało raw flesh- na całym ciele all over the body- pasek wrzynał się jej w pulchne ciało the belt cut into her ample flesh- nabierać ciała a. przybierać na ciele to put on weight- spadać a. opadać z ciała to lose weight2. (organizm) body- ciało ludzkie the human body- budowa ciała build- części ciała body parts- waga ciała body weight3. (materialny aspekt życia) flesh, body- dusza i ciało body and spirit a. soul- grzechy ciała the sins of the flesh- potrzeby ciała bodily needs- była obecna ciałem, ale zupełnie nieobecna duchem she was present in body, but her mind was somewhere else entirely4. książk. (grupa osób) body- ciało ustawodawcze a legislative body- ciało dyplomatyczne the diplomatic corps- ciało pedagogiczne the teaching staff5. (zwłoki) (dead) body, corpse- złożyć ciało do grobu to lower a coffin into a grave6. Chem., Fiz. body- □ Boże Ciało Relig. Corpus Christi- ciała polimorficzne Chem., Geol. polymorphous substances- ciało algebraiczne Mat. algebraic number field- Ciało Chrystusa Relig. The Body of Christ- ciało ferromagnetyczne Fiz. ferromagnetic body- ciało gazowe Fiz. gaseous body- ciało izomorficzne Chem. isomorph- ciało liczbowe Mat. number field- ciało niebieskie celestial a. heavenly body, celestial object- ciało obce Med.foreign body- ciało odpornościowe zw. pl Med. immune body, antibody- ciało płynne Fiz. liquid body- ciało stałe Fiz. solid (body)- ciało stałe krystaliczne Chem. crystalline solid- ciało szkliste Anat. vitreous body- ciało sztywne Fiz. rigid body■ a słowo ciałem się stało Relig. and the word was made flesh; (w zaskoczeniu) well I never!; (coś doszło do skutku) lo and behold iron.- dogadzać ciału to pamper oneself a. one’s flesh- na duszy i ciele in body and spirit- poświęcać się czemuś duszą i ciałem to throw oneself into sth heart and soul- stawać się ciałem a. przyoblekać się w ciało książk. [pomysł, plan] to materialize, to come to fruition; [marzenia] to come true- świecić gołym ciałem to wear ragged clothes- cierp ciało, kiedy ci się chciało przysł. that’s the price you pay; no pain, no gain US- przejadłeś się? – cierp ciało, kiedy ci się chciało eaten too much? – that’s the price you payThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ci|ało
-
8 folg|ować
impf vi 1. książk. (dogadzać) to indulge- folgować sobie to indulge oneself- folgować (swoim) pragnieniom to indulge one’s desires- folgować przyjemnościom cielesnym to indulge in carnal pleasures ⇒ pofolgować2. książk. (być łagodnym) folgować komuś to be soft on sb, to go easy on sb- folgować przedsiębiorcom w zaległych opłatach to be lenient with businessmen lagging behind with payment ⇒ pofolgować3. przest. (słabnąć) [zima, mróz] to loosen its grip ⇒ pofolgowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > folg|ować
-
9 podniebie|nie
n 1. Anat. palate- dotknął językiem poparzonego podniebienia he touched his scalded palate with his tongue2. przen. palate- rozkosze podniebienia the delights of the palate- wybredne podniebienie a discerning a. sophisticated palate- umiał dogadzać swojemu podniebieniu he knew how to satisfy his palate3. Archit. intrados□ podniebienie miękkie Anat. soft palate, velum- podniebienie twarde Anat. hard palate■ mieć czarne podniebienie pejor. to be spiteful a. maliciousThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podniebie|nie
-
10 pofolg|ować
pf vi książk. 1. (okazać pobłażanie) to treat leniently (komuś sb); to be soft (komuś on sb)- pofolgować komuś w obowiązkach to relieve sb of his/her duties- pofolgować komuś w pracy to ease sb’s burden- pofolgować sobie z robotą to take it easy ⇒ folgować2. (zelżeć) [mróz, zima] to lose its grip- może jutro mróz pofolguje perhaps the frost will lose its grip tomorrow ⇒ folgować3. (dać upust) pofolgować czemuś to give vent to sth [irytacji, uczuciu]; to give free rein to sth [marzeniom, wyobraźni] ⇒ folgować 4. (dogadzać) pofolgować sobie to indulge oneself- pofolgować łakomstwu to indulge in gluttony ⇒ folgowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pofolg|ować
-
11 zachcian|ka
f pot. whim, fancy- dogadzać czyimś zachciankom a. spełniać czyjeś zachcianki to pander to sb’s whimsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zachcian|ka
-
12 zagła|skać
pf — zagła|skiwać impf (zagłaszczę a. zagłaskam — zagłaskuję) vt przen. zagłaskać kogoś na śmierć (zanadto chwalić) to spoil sb with compliments; (zanadto dogadzać) to kill sb with kindnessThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zagła|skać
См. также в других словарях:
dogadzać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dogadzaćam, dogadzaća, dogadzaćają {{/stl 8}}– dogodzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, dogadzaćdzę, dogadzaćdzi, dogadzaćgódź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zaspokajać w pełni… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dogadzać sobie — {{/stl 13}}{{stl 7}}– {{/stl 7}}dogodzić sobie {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} często ironicznie: przesadzać w zaspokajaniu swoich zachcianek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dogodziłem sobie tą czekoladą i teraz mi… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dogadzać — ndk I, dogadzaćam, dogadzaćasz, dogadzaćają, dogadzaćaj, dogadzaćał 1. forma ndk czas. dogodzić (p). 2. «być dogodnym dla kogoś; odpowiadać komuś» Dogadza komuś propozycja, wniosek. Nie dogadza komuś wspólne mieszkanie … Słownik języka polskiego
dogodzić — dk VIa, dogodzićdzę, dogodzićdzisz, dogodzićgódź, dogodzićdził dogadzać ndk I, dogodzićam, dogodzićasz, dogodzićają, dogodzićaj, dogodzićał 1. «spełnić czyjeś wymagania, życzenia, uczynić zadość czyimś upodobaniom, trafić do czyjegoś gustu,… … Słownik języka polskiego
być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… … Słownik języka polskiego
nosić — 1. Ktoś niewart, żeby go (święta) ziemia nosiła «o kimś bardzo złym, niegodnym istnienia»: (...) niewart, żeby go święta ziemia nosiła (...) za to, co zrobił matce. Roz tel 1996. 2. Największy, najgorszy itp. leń, łotr, oszust itp. jakiego… … Słownik frazeologiczny
chęć — ż V, DCMs. chęci; lm MD. chęci 1. «wola, ochota; pociąg; pragnienie, życzenie» Gorąca, gwałtowna, nieprzeparta, niepohamowana, nieprzezwyciężona, przemożna, szalona, wielka chęć. Chęć posiadania, wybicia się. Chęć do życia, do pracy. Chęć na lody … Słownik języka polskiego
ciało — n III, Ms. ciele; lm D. ciał 1. «tkanka mięsna, tłuszczowa, łączna i skórna obrastająca szkielet człowieka lub zwierzęcia» Mieć zdrowe, jędrne ciało. ∆ rel. Boże Ciało «w kościele katolickim: święto eucharystii, obchodzone zwykle z uroczystą… … Słownik języka polskiego
fantazja — ż I, DCMs. fantazjazji; lm D. fantazjazji (fantazjazyj) 1. blm «zdolność do wyobrażania sobie czegoś; wyobraźnia twórcza; zmyślenie, urojenie, pomysł» Bujna, wybujała, bogata, płodna fantazja. Fantazja artystyczna, poetycka. Twór, wytwór fantazji … Słownik języka polskiego
kaprys — m IV, D. u, Ms. kapryssie; lm M. y 1. «chwilowa, łatwo zmieniająca się zachcianka; fantazja, dziwactwo» Przelotny kaprys. Dziecinne kaprysy. Cierpieć, znosić czyjeś kaprysy. Dogadzać czyimś kaprysom. Mieć kaprysy. Robić coś dla kaprysu … Słownik języka polskiego
konweniować — ndk IV, konweniowaćniuje, konweniowaćował rzad. «być odpowiednim, zgodnym z czymś; przypadać do gustu; dogadzać, odpowiadać» Coś komuś (nie) konweniuje. ‹fr.› … Słownik języka polskiego