(czczę)

См. также в других словарях:

• puste [czcze, próżne] słowa — {{/stl 13}}{{stl 7}} słowa bez istotnej treści, niemające pokrycia w rzeczywistości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obietnice przedwyborcze to z reguły puste słowa. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• czczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pusty, głodny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Łykać tabletki na czczy żołądek. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• czczy — 1. «pusty, głodny» Pić na czczy żołądek. ∆ anat. Jelito czcze «część jelita cienkiego» 2. «beztreściwy, nic nie znaczący, bezcelowy, płonny, nieuzasadniony, pusty» Czcza formalność. Czcza gadanina. Czcze słowa …   Słownik języka polskiego

• bić — 1. iron. Bić pianę «prowadzić czcze rozmowy, dyskusje niewnoszące nic nowego do sprawy»: Bicie piany trwało kilka godzin. Do chwili zamykania tego wydania radni jeszcze dyskutowali nad budżetem. DzPozn 03/03/1999. 2. Bij, zabij «wyrażenie… …   Słownik frazeologiczny

• trup — 1. pot. Choćbym, żebym miał paść trupem, (to)...; prędzej trupem padnę, nim... «powiedzenie używane w sytuacji, kiedy ktoś w żadnym wypadku nie chce się na coś zgodzić, pozwolić na coś, czy czegoś zrobić»: Choćbym miał paść trupem, nie pozwolę,… …   Słownik frazeologiczny

• czcić — ndk VIa, czczę, czcisz, czcij, czcił, czczony 1. «oddawać cześć, wyznawać, wielbić, otaczać wielkim szacunkiem» Czcić pamięć zmarłych. 2. «obchodzić jako święto; świętować» Czcić rocznicę wyzwolenia …   Słownik języka polskiego

• frazes — m IV, D. u, Ms. frazessie; lm M. y 1. zwykle w lm «wyszukane określenia, zwroty bez głębszej treści; slogany, czcze, banalne słowa» Górnolotne, puste frazesy. 2. przestarz. «zdanie, wyrażenie, zwrot» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

• gadanie — n I rzecz. od gadać Babskie, czcze, próżne gadanie. ◊ Bez (żadnego) gadania «bez opowiadania się, tłumaczenia; bezapelacyjnie, bez sprzeciwu» ◊ Nie ma gadania «nie ma co mówić, tłumaczyć» ◊ Gadanie austriackie «bzdury, brednie, mówienie głupstw»… …   Słownik języka polskiego

• gawędziarstwo — n III, Ms. gawędziarstwowie, blm 1. «skłonność do gawędzenia, gadulstwo; gawędzenie, rozwodzenie się nad czym» Czcze, niepotrzebne gawędziarstwo. Nie lubił gawędziarstwa. 2. «pisanie i opowiadanie gawęd, twórczość gawędziarska; styl gawędziarski» …   Słownik języka polskiego

• grozić — ndk VIa, grożę, grozićzisz, groź (gróź), grozićził 1. «straszyć zapowiedzią czegoś, zwłaszcza czegoś złego, zapowiadać coś, zwłaszcza coś złego» Grozić komuś karą, więzieniem, śmiercią. Groził, że powie rodzicom. ◊ Grozić palcem «wykonywać… …   Słownik języka polskiego

• groźba — ż IV, CMs. groźbabie; lm D. gróźb 1. «zapowiedź niebezpieczeństwa, kary, zemsty itp.; pogróżka» Czcze groźby. Wymóc coś na kimś groźbami. ◊ Ani prośbą ani groźbą «żadnym sposobem, w żaden sposób» ◊ Pod groźbą czegoś «gdy coś grozi, bojąc się… …   Słownik języka polskiego