-
1 Código Canónico
law. C ca -
2 канонический
-
3 канонический
Русско-испанский словарь по начертательной геометрии > канонический
-
4 брак
брак I(ge)edziĝo, edziniĝo;вступи́ть в \брак с... (ge)edziĝi kun..., edziniĝi al...;состоя́ть в \браке esti edzo (или edzino).--------брак II(в производстве) fuŝprodukto, fuŝfabrikaĵo;difekto (порча, повреждение);\брако́ванный fuŝproduktita, fuŝfabrikita, difektita;\бракова́ть eligi fuŝproduktaĵon, taksi kvaliton;sortimenti (определять сорт).* * *I м.matrimonio m, casamiento m; nupcias f plбрак по расчёту, по любви́ — matrimonio por interés, por amor
вступи́ть в брак — contraer matrimonio, tomar estado, casarse
состоя́ть в браке — estar casado
второ́й брак — segundas nupcias
стати́стика браков — nupcialidad f
II м.гражда́нский (церко́вный) брак — matrimonio civil (canónico)
1) ( недоброкачественные изделия) producción defectuosa, desecho(s) m (pl)2) ( изъян) defecto mс браком — con defecto, defectuoso
* * *I м.matrimonio m, casamiento m; nupcias f plбрак по расчёту, по любви́ — matrimonio por interés, por amor
вступи́ть в брак — contraer matrimonio, tomar estado, casarse
состоя́ть в браке — estar casado
второ́й брак — segundas nupcias
стати́стика браков — nupcialidad f
II м.гражда́нский (церко́вный) брак — matrimonio civil (canónico)
1) ( недоброкачественные изделия) producción defectuosa, desecho(s) m (pl)2) ( изъян) defecto mс браком — con defecto, defectuoso
* * *n1) gener. (èçúàñ) defecto, (недоброкачественные изделия) producciюn defectuosa, boda, desecho (pl; s), enlace matrimonial, falla (в ткани), maridaje, matrimonio, nupcias, casamiento, himeneo, unión2) eng. desechos, metal defectuoso, piezas rechazadas, rechazo, rechazos3) econ. producto defectuoso -
5 право
пра́во Iсущ. rajto;\право го́лоса voĉdonrajto;всео́бщее избира́тельное \право universala voĉdonrajto.--------пра́во IIвводн. сл. vere, en vero.* * *I с.1) derecho m (в разн. знач.)пра́во го́лоса — derecho de (al) voto, derecho al sufragio
всео́бщее избира́тельное пра́во — sufragio universal
пра́во на труд, на о́тдых, на образова́ние — derecho al trabajo, al descanso, a la instrucción
пра́во убе́жища — derecho de asilo
междунаро́дное пра́во — derecho internacional
гражда́нское пра́во — derecho civil
уголо́вное пра́во — derecho penal
обы́чное пра́во — derecho consuetudinario
пра́ва́ гражда́нства — derecho del ciudadano, ciudadanía f, carta de ciudadanía
пра́во по́льзования — usufructo m
пра́во пе́рвой но́чи ист. — derecho de pernada
пра́во да́вности — derecho de prescripción
кано́ническое пра́во — derecho canónico (eclesiástico)
процессуа́льное пра́во — derecho procesal
публи́чное пра́во — derecho público
испо́льзовать пра́во — ejercitar el derecho
име́ть пра́во ( на что-либо) — tener derecho (a)
дава́ть пра́во — conceder el derecho
вступи́ть в свои́ пра́ва́ — entrar en posesión de sus derechos, entrar en vigor
по пра́ву — de derecho
с по́лным пра́вом — con pleno derecho, con razones
на ра́вных пра́ва́х — con iguales derechos
на права́х (+ род. п.) — en calidad (de), a título (de)
он в пра́ве ( сделать что-либо) — tiene el derecho (de)
пра́ва челове́ка — derechos humanos
принадлежа́щий по пра́ву — perteneciente por derecho legítimo
предъявля́ть пра́ва́ — reclamar los derechos, hacer valer los derechos
по како́му пра́ву? — ¿con qué derecho?
2) мн. пра́ва́ ( свидетельство) permiso mII вводн. сл.води́тельские пра́ва́ — carnet de conductor, permiso de conducción
en verdad, verdaderamenteя, пра́во, не зна́ю, что мне де́лать — verdaderamente no sé (lo) que hacer
••пра́во сло́во вводн. сл., прост. — palabra de honor
* * *I с.1) derecho m (в разн. знач.)пра́во го́лоса — derecho de (al) voto, derecho al sufragio
всео́бщее избира́тельное пра́во — sufragio universal
пра́во на труд, на о́тдых, на образова́ние — derecho al trabajo, al descanso, a la instrucción
пра́во убе́жища — derecho de asilo
междунаро́дное пра́во — derecho internacional
гражда́нское пра́во — derecho civil
уголо́вное пра́во — derecho penal
обы́чное пра́во — derecho consuetudinario
пра́ва́ гражда́нства — derecho del ciudadano, ciudadanía f, carta de ciudadanía
пра́во по́льзования — usufructo m
пра́во пе́рвой но́чи ист. — derecho de pernada
пра́во да́вности — derecho de prescripción
кано́ническое пра́во — derecho canónico (eclesiástico)
процессуа́льное пра́во — derecho procesal
публи́чное пра́во — derecho público
испо́льзовать пра́во — ejercitar el derecho
име́ть пра́во ( на что-либо) — tener derecho (a)
дава́ть пра́во — conceder el derecho
вступи́ть в свои́ пра́ва́ — entrar en posesión de sus derechos, entrar en vigor
по пра́ву — de derecho
с по́лным пра́вом — con pleno derecho, con razones
на ра́вных пра́ва́х — con iguales derechos
на права́х (+ род. п.) — en calidad (de), a título (de)
он в пра́ве ( сделать что-либо) — tiene el derecho (de)
пра́ва челове́ка — derechos humanos
принадлежа́щий по пра́ву — perteneciente por derecho legítimo
предъявля́ть пра́ва́ — reclamar los derechos, hacer valer los derechos
по како́му пра́ву? — ¿con qué derecho?
2) мн. пра́ва́ ( свидетельство) permiso mII вводн. сл.води́тельские пра́ва́ — carnet de conductor, permiso de conducción
en verdad, verdaderamenteя, пра́во, не зна́ю, что мне де́лать — verdaderamente no sé (lo) que hacer
••пра́во сло́во вводн. сл., прост. — palabra de honor
* * *n1) gener. derecho (в разн. знач.), en verdad, verdaderamente, atribución, derecho, facultad, fuero, ley (наука)2) liter. margen (Y no habìa margen para el error. (Sobre los tripulantes del Apolo 11))3) law. beneficio, derecho (в объективном смысле), franquicia, (вещное) interés, leyes, orden legal, ordenamiento legal, poder, poderìo, regalìa, tìtulo4) econ. autoridad -
6 церковный
прил.de iglesia, eclesiásticoцерко́вный прихо́д — parroquia f
церко́вная слу́жба — oficio m ( religioso)
церко́вный ста́роста — mayordomo de iglesia
церко́вный пра́здник — fiesta eclesiástica
церко́вная шко́ла — escuela religiosa
церко́вная му́зыка — música sacra
церко́вное пе́ние — canto religioso
церко́вное пра́во — derecho eclesiástico (canónico)
церко́вный брак — matrimonio por la iglesia
••бе́ден как церко́вная мышь (кры́са) погов. — más pobre que una rata
* * *прил.de iglesia, eclesiásticoцерко́вный прихо́д — parroquia f
церко́вная слу́жба — oficio m ( religioso)
церко́вный ста́роста — mayordomo de iglesia
церко́вный пра́здник — fiesta eclesiástica
церко́вная шко́ла — escuela religiosa
церко́вная му́зыка — música sacra
церко́вное пе́ние — canto religioso
церко́вное пра́во — derecho eclesiástico (canónico)
церко́вный брак — matrimonio por la iglesia
••бе́ден как церко́вная мышь (кры́са) погов. — más pobre que una rata
* * *adjgener. de iglesia, eclesiástico, eclesiàstico -
7 каноник
-
8 canonical
French\ \ canoniqueGerman\ \ kanonischDutch\ \ canonischItalian\ \ -Spanish\ \ -Catalan\ \ canònic, canònicaPortuguese\ \ canónico; canônico (bra)Romanian\ \ canonicDanish\ \ kanoniskNorwegian\ \ kanoniskSwedish\ \ kanoniskGreek\ \ κανονικόςFinnish\ \ kanoninenHungarian\ \ kánonjogiTurkish\ \ kanonik; kanuniEstonian\ \ -Lithuanian\ \ -Slovenian\ \ kanoničniPolish\ \ kanonicznyRussian\ \ каноническийUkrainian\ \ канонічний; основний; правильнийSerbian\ \ каноничкиIcelandic\ \ -Euskara\ \ -Farsi\ \ -Persian-Farsi\ \ کانونيArabic\ \ مقننAfrikaans\ \ kanoniesChinese\ \ -Korean\ \ 정준(적), 표준(적) -
9 канонический
-
10 каноническое право
-
11 каноническое право
diritto canonico, jus canonicum -
12 каноническая система
вчт. sistema canonico [hamiltoniano] -
13 канонический
архит., матем. -
14 канонический алгоритм
Dictionnaire technique russo-italien > канонический алгоритм
-
15 Кодекс канонического права
nlaw. Código CanónicoDiccionario universal ruso-español > Кодекс канонического права
-
16 гражданский брак
adj1) gener. (церковный) matrimonio civil (canónico)2) law. casamiento por acuerdo y cohabitación, matrimonio civil -
17 канонический
-
18 каноническое право
adjgener. cañón, derecho canónico (eclesiástico) -
19 каноническое судопроизводство
Diccionario universal ruso-español > каноническое судопроизводство
-
20 свод норм канонического права
nDiccionario universal ruso-español > свод норм канонического права
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Canónico — Saltar a navegación, búsqueda La palabra canónico puede referirse: En matemática: Canónico, en matemática, indica algo que es natural, que no es arbitrario. Transformación canónica, un cambio de coordenadas canónicamente conjugadas. Estadística:… … Wikipedia Español
canónico — canónico, ca adjetivo 1. De los cánones de la iglesia católica o que se atiene a ellos: libro canónico. derecho* canónico. horas* canónicas. 2. Que se atiene a las reglas de una corporación o de una actividad: Ésa es una comedia perfectamente… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
canónico — canónico, ca (Del lat. canonĭcus, regular, conforme a las reglas, y este del gr. κανονικός). 1. adj. Con arreglo a los sagrados cánones y demás disposiciones eclesiásticas. 2. Se dice de los libros y epístolas que se contienen en el canon de los… … Diccionario de la lengua española
canônico — adj. 1. Do cânon ou a ele relativo. 2. Conforme aos cânones ou aos dogmas da Igreja. 3. [Linguística] Que segue a estrutura mais usual ou mais neutra na língua (ex.: a ordem canônica dos elementos da frase em português é sujeito verbo objeto)… … Dicionário da Língua Portuguesa
canónico — adj. 1. Do cânon ou a ele relativo. 2. Conforme aos cânones ou aos dogmas da Igreja. 3. [Linguística] Que segue a estrutura mais usual ou mais neutra na língua (ex.: a ordem canônica dos elementos da frase em português é sujeito verbo objeto)… … Dicionário da Língua Portuguesa
Canónico — (Del lat. canonicus, clérigo, conforme a las reglas.) ► adjetivo 1 RELIGIÓN Que está ajustado a los cánones y demás disposiciones eclesiásticas. 2 Que se ajusta a un canon con exactitud. 3 RELIGIÓN Se aplica al texto que está en los libros de la… … Enciclopedia Universal
canonico — ca·nò·ni·co agg., s.m. 1. agg. CO che si conforma a un canone, a una norma prestabilita: un procedimento canonico; i dettami canonici del galateo, della moda Sinonimi: classico, convenzionale, 1regolare, 1tipico. Contrari: anticonvenzionale,… … Dizionario italiano
canónico — {{#}}{{LM C07006}}{{〓}} {{SynC07150}} {{[}}canónico{{]}}, {{[}}canónica{{]}} ‹ca·nó·ni·co, ca› {{《}}▍ adj.{{》}} {{<}}1{{>}} Que está de acuerdo con los cánones, reglas o disposiciones establecidos por la Iglesia: • derecho canónico.{{○}}… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
canónico — (adj) (Intermedio) conforme con lo establecido por la Iglesia Ejemplos: En las clases de la religión los alumnos conocen algunas normas canónicas. El Código de Derecho Canónico fue promulgado en 1983 … Español Extremo Basic and Intermediate
Canónico (matemática) — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase Canónico. El adjetivo canónico se usa con frecuencia en matemáticas para indicar que algo es natural, como debe ser e independiente de elecciones arbitrarias, que es absoluto y… … Wikipedia Español
Canónico (religión) — Saltar a navegación, búsqueda El término canónico es usado por los teólogos y los especialistas en Derecho canónico para referirse a las leyes internas de la Iglesia Católica, la Ortodoxa y la Anglicana aprobadas por sus jerarquías. También se… … Wikipedia Español