-
1 οργη
дор. ὀργά (ᾱ) ἥ тж. pl.1) склонность, влечение, нрав, натура, характер(μείλιχος Pind.; ἀτέραμνος Aesch.; χαλεπή Thuc.)
διαπειρᾶσθαι τῆς ὀργῆς τινος Her. — подвергать испытанию чей-л. характер;ὀ. νοσοῦσα Aesch. — мятущаяся душа;ἀστυνόμοι ὀργαί Soph. — общественные склонности, гражданственность;ὀργέν ἄκρος Her. — пылкого нрава, вспыльчивый;σύντροφοι ὀργαί Soph. — природные наклонности;ὀργὰς ἐπιφέρειν τινί Thuc. — угождать кому-л.2) раздражение, гнев, злоба(ἡμέρα τῆς ὀργῆς NT.)
ὀργέν ποιεῖσθαί τινι Thuc., ἐν ὀργῇ ποιεῖσθαι ( или ἔχειν) τινά Dem.; δι΄ ὀργῆς ἔχειν τινά Thuc. или ὀργέν ἔχειν πρός τινα Isocr. и εἴς τινα Soph. — быть в гневе, сердиться, негодовать на кого-л.;ὀργῇ Soph., δι΄ ὀργήν Aesch., δι΄ ὀργῆς Thuc., ἐξ ὀργῆς или πρὸς и κατ΄ ὀργήν Soph., μετ΄ ὀργῆς Plat., μετὰ τῆς ὀργῆς Dem., ὀργῆς ὕπο и ὀργῆς χάριν Eur. — в гневе, в злобе, в раздражении;δι΄ ἑτέραν ὀργήν Lys. — вследствие гнева на кого-нибудь;ἀδικημάτων ὀ. Lys. — раздражение за (причиненные) обиды;οὐ μόνον διὰ τέν ὀργήν, ἀλλὰ καὴ διὰ τέν συνείδησιν NT. — не только за страх ( точнее из-за страха перед гневом), но и за совесть -
2 αμφιλογος
21) оспариваемый, спорный, сомнительный(ἀγαθά Xen.; ὀφείλημα Arst.)
τὰ ἀμφίλογα Thuc. — спорные вопросы, разногласия;εἴ τι ἀμφίλογον πρὸς ἀλλήλους γίγνοιτο Xen. — в случае возникновения какого-л. взаимного разногласия;ἀμφίλογα δίδυμα μέμονε φρήν Eur. — душа (моя) колеблется между двумя (решениями)2) задорный, завзятый(νείκη Soph.; ὀργαί Eur.)
-
3 αστυνομος
-
4 ατενης
21) тугой, крепкий, тж. цепкий(κισσός Soph.)
2) напряженный, внимательный, пристальный(νόος Hes.; ὀφθαλμός Arst.; ὄψις Luc.)
ἀτενεῖ τῇ ψυχῇ Luc. — с напряженным вниманием3) сильный(ὀργαί Aesch.)
4) прямой, прямолинейный(ἥκω ἀ. ἀπ΄ οἴκων Eur.)
5) прямой, непреклонный, упорный(ἀνήρ Arph., Plat.)
6) стремящийся, тяготеющий(πρὸς τὸ δίκαιον ἀ. φύσις Plut.)
-
5 εχθρος
I3(compar. ἐχθίων и ἐχθρότερος, superl. ἔχθιστος и ἐχθίστατος, поэт. тж. ἐχθρότατος Pind., Soph., Anth.)1) внушающий ненависть, ненавистный(δῶρά τινος Hom.; θεοῖσιν Hes., Arph.)
ἐχθρόν μοί ἐστιν αὖτις εἰρημένα μυθολογεύειν Hom. — я не люблю вновь пересказывать рассказанное2) ненавидящий, враждебный, неприязненный(γλῶσσα, ὀργαί Aesch.)
ἦν τῷ Ἄγιδι ἐ. Thuc. — (Алкивиад) враждебно относился к АгидуIIὅ враг, ненавистник(τινος Pind., Aesch., Thuc., Xen., Dem. и τινι Thuc., Xen.)
ἐχθροῖς ἐχθρὰ πορσύνειν Aesch. — с врагами обойтись по-вражески -
6 ηπιος
3 и 21) добрый, нежный, кроткий, ласковый(πατήρ, βασιλεύς Hom.; φήνη εὔτεκνος καὴ ἤ. Arst.; οἱ ἠπιώτατοι Θετταλῶν Plut.)
ἤπιοι ὀργαί Eur. — мягкость, кротость2) благожелательный, благосклонный, милосердный(δήνεα Hom.; θεὸς ἤ. τινι Soph., Eur., Anth.)
τοὺς Λακεδαιμονίους πρὸς τὸ ἠπιώτερον καταστῆσαι Thuc. — смягчить (враждебное отношение), т.е. умиротворить лакедемонян3) мягкий, слабый, несильный(θλῖψις Arst.)
τὸ πνῖγος ἠπιώτερον γέγονεν Plat. — жара спала4) смягчающий, успокаивающий, облегчающий, (боле)утоляющий(φάρμακα Hom.)
5) целительный, целебный(ἀκέσματα Aesch.; φύλλα Soph.)
6) благоприятный, подходящий(ἦμαρ ἤπιον ποιεῖν τι Hes.)
-
7 κερτομιος
2насмешливый, язвительный, оскорбительный(ἔπεα Hom.; γλῶσσαι, ὀργαί Soph.)
κερτομίοισι (sc. ἐπέεσσι) προσαυδᾶν Hom. — обратиться с насмешливой речью -
8 λυγρος
31) злосчастный, ужасный(ὄλεθρος Hom.)
2) тяжкий, жестокий, мучительный(ἕλκεα Hom.; νόσος Soph.)
; тяжелый, печальный(γῆρας Hom.)
3) гнетущий(πένθος Aesch.)
4) губительный, разящий(ὀργαί Aesch.)
5) ядовитый, смертельный(φάρμακα Hom.)
6) причиняющий несчастья, пагубный(γαστήρ Hom.)
7) зловредный, гнусный(ὅ ἀνέρ κακὸς σὺν λυγροῖς ἑτάροισι Hom.)
8) жалкий, бедный(εἵματα Hom.)
9) бессильный, немощный, слабый(ἄνδρες Hom.)
См. также в других словарях:
ὀργαί — ὀργή natural impulse fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀργᾶι — ὀργᾷ , ὀργάω to be getting ready to bear pres subj mp 2nd sg ὀργᾷ , ὀργάω to be getting ready to bear pres ind mp 2nd sg (epic) ὀργᾷ , ὀργάω to be getting ready to bear pres subj act 3rd sg ὀργᾷ , ὀργάω to be getting ready to bear pres ind act… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αστυνόμος — ο (Α ἀστυνόμος) νεοελλ. 1. ανώτερος αξιωματικός της αστυνομίας 2. προϊστάμενος αστυνομικού σταθμού, τμήματος κ.λπ. μσν. ο αστός, αυτός που κατοικεί σε πόλη αρχ. 1. αυτός που προστατεύει την πόλη α) «ἀστυνόμαι θεαί» 6) «ἀστυνόμαι ἀγλαΐαι» επίσημες … Dictionary of Greek
οργή — η (ΑΜ ὀργή) έντονη ψυχική διέγερση από κάτι δυσάρεστο ή προσβλητικό που εκδηλώνεται με βίαιη συμπεριφορά, η αγανάκτηση νεοελλ. φρ. α) «δίνω τόπο στην οργή» συγκρατώ τον θυμό μου και τα νεύρα μου, υποχωρώ β) «θεία οργή» ή «οργή θεού» μεγάλη… … Dictionary of Greek
σπαργή — η, ΝΑ νεοελλ. 1. διόγκωση τού κυτταροπλάσματος και κυρίως τών χυμοτοπίων ενός φυτικού κυττάρου, η οποία οφείλεται στη διείσδυση νερού στο εσωτερικό τους, όταν το κύτταρο βυθίζεται σε ένα υποτονικό διάλυμα, δηλαδή σε ένα διάλυμα με μικρότερη… … Dictionary of Greek
σφριαί — Α (κατά τον Ησύχ.) «ἀπειλαί, ὀργαί». [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. συνδέεται πιθ. με τους τ. σφρίγος, σφριγῶ με υστερογενή σίγηση τού ενδοφωνηεντικού γ ] … Dictionary of Greek
(s)p(h)ereg-, (s)p(h)erǝg-, (s)p(h)rēg- (nasal. spreng-) — (s)p(h)ereg , (s)p(h)erǝg , (s)p(h)rēg (nasal. spreng ) English meaning: to rush, hurry; to scatter, sprinkle Deutsche Übersetzung: “zucken, schnellen” and ‘streuen, sprinkle, spritzen” Note: g extension to sp(h)er Material: A … Proto-Indo-European etymological dictionary