-
1 ήρωας
-
2 ἥρωας
-
3 ήρωας
-
4 ήρωας
[ироас] ουσ α герой. -
5 ηρωας
kahraman, yiğit, cesur -
6 ἥρως
1 hero, either because a parent is divine, or because of outstanding achievements in legendary times. No accurate distinction is observed between ἥρως and ἀνήρ, cf. P. 2.29, 31.τίνα θεόν, τίν' ἥρωα, τίνα δ ἄνδρα κελαδήσομεν O. 2.2
ἥρως θεός Herakles N. 3.22 ἥροες ἀντίθεοι (Schr.: ἥρωες codd.: Argonauts) P. 4.58 ἥροας ἀντιθέους (Schr.: ἥρωας codd.: the Greeks at Troy) P. 1.53 μάκαρ μὲν ἀνδρῶν μέτα ἔναιεν, ἥρως δ' ἔπειτα λαοσεβής Battos P. 5.95 ( ἄνδρες) ἐς δὲ τὸν λοιπὸν χρόνον ἥροες ἁγνοὶ πρὸς ἀνθρώπων καλέονται fr. 133. 5. ἥρωι Εἰλατίδᾳ. Aipytos O. 6.33 “ἀμφὶ τεαῖς, ἥρως, χερὸς ἐργασίαις.” Aiakos O. 8.42 Aiakidai:νικαφόροις ἐν ἀέθλοις θρέψαισα καὶ θοαῖς ὑπερτάτους ἥρωας ἐν μάχαις P. 8.27
ἐκ δὲ Κρόνου καὶ Ζηνὸς ἥρωας αἰχματὰς φυτευθέντας καὶ ἀπὸ χρυσεᾶν Νηρηίδων Αἰακίδας ἐγέραιρεν N. 5.7
καὶ γὰρ ἡρώων ἀγαθοὶ πολεμισταὶ λόγον ἐκέρδανεν I. 5.26
Πηλέος ἀίει κλέοσ ἥρωος I. 6.25
“ ἐρατὸν λύοι κεν χαλινὸν ὑφ' ἥρωι παρθενίας” Peleus I. 8.45 neighbours of Aiakos:ἀβοατὶ γὰρ ἡρώων ἄωτοι περιναιεταόντων ἤθελον κείνου γε πείθεσθ' ἀναξίαις ἑκόντες N. 8.9
the Argonauts:ἀμπνοὰν δ' ἥρωες ἔστασαν P. 4.199
Λυδὸς ἥρως Πέλοψ O. 9.9
εὐφράνθη τε ἰδὼν ἥρως θετὸν υἱόν Amphitryon O. 9.62 ἥρως αἶμα πρώτιστος ἐπέμειξε θνατοῖς Ixion P. 2.31 Ἀσκλαπιόν, ἥροα (Schr.: ἥρωα codd.) P. 3.7 ἥρως ἐπ' ἀκταῖσιν θορὼν Euphamos P. 4.36 “ Ἄδραστος ἥρως” P. 8.51 ἐπασκήσω κλυταῖς ἥρωα τιμαῖς Adrastos N. 9.9 βασιλεύς, ἐξ ὠκεανοῦ γένος ἥρως δεύτερος Hypseus P. 9.14 ἡρώων, ὅσοι γαμβροί σφιν ἦλθον sons of Aigyptos P. 9.116 θάνεν μὲν αὐτὸς ἥρως Ἀτρείδας Agamemnon P. 11.31 “ σπέρμα θνατὸν ματρὶ τεᾷ πελάσαις στάξεν ἥρως” Tyndareus N. 10.82 κεῖνοι γὰρ ἡρώων διφρηλάται Λακεδαίμονι καὶ Θήβαις ἐτέκνωθεν κράτιστοι Kastor and Iolaos I. 1.17ἥρωα Τήνερον Pae. 7.13
Τροίαν, ἥρωσι μόχθον. the Greeks at Troy I. 6.28 πέτρῳ ἥροάς τ' ἐπεμβεβαῶτας ἱπποδάμους ἕλεν victims of Alkyoneus N. 4.29 ἥρωες αἰδοίαν ἐμείγνυντ' ἀμφὶ τράπεζαν θαμά (Stephanus: ἥρως ἐμίγνυτο codd. Plutarchi) fr. 187. frag. ]ἥρωι[ Πα. 7B. 9. ἥρωί τε βω[ Πα. 13a. 1. ]ἄωτος ἡρώω[ν fr. 111a. 7. ἡ]ρώων α[ fr. 140a. 75 (49). -
7 ἥρως
ἥρως, ὁ (also ἡ in signf. 111), gen. ἥρωος ( ἥρως codd. in Od.6.303, fort. leg. ἥρω?ἥρωςXος), IG22.1641.6 (iv B.C.), etc.; alsoAἥρω D.19.249
, IG2.1191 (iii B.C.), Paus.10.4.10: dat. ἥρωϊ, mostly in formἥρῳ Il.7.453
, Od.8.483, Pl.Com.174.18, Orac. ap. D.43.66: acc. , IG3.810 (ἥρω?ἥρωςXα Epigr.Gr.774
([place name] Priene)); usu. in formἥρω IG2.1058.25
(iv B.C.), Pl.R. 391d, A.R.2.766, etc., alsoἥρων Hdt.1.167
:—Plur., nom. ἥρωες ([pron. full] ω?ἥρωςX Pi.P.4.58), rarely [var] contr. ἥρως, as in Ar.Fr. 304: dat.ἥρωσιν A.Fr.55
, Ar.Av. 1485;ἡρώνεσσι Sophr.154
: acc. ἥρωας ([pron. full] ω?ἥρωςX Pi.P.1.53), rarely ἥρως, as in A.Ag. 516, Luc.Dem.Enc.4:— hero, ἥρωες Δαναοί, Ἀχαιοί, Il.2.110,19.34;στίχας ἀνδρῶν ἡρώων Od.1.101
; ἡρώων ἀγοράς, of the Phaeacians, 7.44;ἥρῳ Δημοδόκῳ 8.483
;οἱ ἡγεμόνες τῶν ἀρχαίων μόνοι ἦσαν ἥρωες, οἱ δὲ λαοὶ ἄνθρωποι Arist.Pr. 932b18
, but cf. Il. cc.3 heroes, as objects of worship,ἥ. ἀντίθεοι Pi.P.1.53
,4.58; ἥ. θεός, of Heracles, Id.N.3.22; but [Ἡρακλέϊ] τῷ μὲν ὡς Ὀλυμπίῳ θύουσι, τῷ δὲ ἑτέρῳ ὡς ἥρωι ἐναγίζουσι Hdt.2.44
; Σίσυφος ἥ. Thgn.711; twice in A., Ag. 516, Fr.55; once in E., Fr. 446(lyr.); ; esp. of local deities, founders of cities, patrons of tribes, etc., Hdt.1.168, Th.4.87, Pl.Lg.l.c., Arist.Pol. 1332b18, etc.; at Athens, ἥ. ἐπώνυμοι heroes after whom the φυλαί were named, Paus.1.5.1,2, cf. Hdt.5.66; of historical persons to whom divine honours were paid, as Brasidas at Amphipolis, Th.5.11, cf. Hdt.5.114,7.117: hence,= Lat. divus, ἥρωα ἀπεδείξατε [τὸν Αὔγουστον] D.C.56.41; also,= Lares, D.H.4.14; ὁ κατ' οἰκίαν ἥ.,= Lar familiaris, ib.2.II later,= μακαρίτης, deceased, Alciphr.3.37, Hld.7.13: pl., PMag.Par.1.1390: freq. in Inscrr.,ἥρως χρηστέ, χαῖρε IG9(2).806
, cf. 14.223, etc.; even of women, ib.9(2).961 ([place name] Larissa), al.; θεοῖς ἥρωσι,= Dis Manibus, ib.14.1795 ([place name] Rome), etc.; (Acraeph.).III ἥ. ποικίλος, = στιγματίας, Hsch., Phot.IV βοῦς ἥ., = ἡγεμών, IG22.1126.32.V v. Ἥρων. -
8 συμ-παρα-καλέω
συμ-παρα-καλέω (s. καλέω), mit zurufen, herbeirufen; ἐπὶ ξυμμαχίαν, Plat. Rep. VIII, 555 a; ἥρωας, Xen. Cyr. 3, 3, 21; εἴς τι, 8, 1, 38; ἀπὸ τῶν συμμάχων πρέσβεις, Hell. 4, 8, 13; ermahnen, τινὶ τὰς δυνάμεις, Pol. 5, 83, 3.
-
9 λεαίνω
λεαίνω, ep. λειαίνω, fut. λεανῶ, ep. λειανέω, glatt machen, glätten, poliren; vom Hornarbeiter, πᾶν δ' εὖ λειήνας χρυσέην ἐπέϑηκε κορώνην Il. 4, 111; ἵπποισι κέλευϑον πᾶσαν λειανέω, τρέψω δ' ἥρωας Ἀχαιούς, den Weg für die Rosse bahnen, 15, 260; λείηναν δὲ χορόν Od. 8, 260; ὁπόταν λεαίνῃ τὰ τραχυνϑέντα Plat. Tim. 66 c; τὰς τῶν σκυτῶν ῥυτίδας Conv. 191 a; παρειαὶ λεαινόμεναι Polit. 270 e; λίϑος ὅταν λεανϑῇ S. Emp. pyrrh. 1, 130; – ξυρούμενοι καὶ λεαινόμενοι Theopomp. bei Ath. VI, 260 e, vgl. XII, 518 a u. Luc. Cyn. 14; – ἐστρατοπεδεύοντο τὰ ἐκ τῆς γῆς φυόμενα λεαίνοντες Her. 4, 122, alle Bäume und Sträucher abhauend; zerreiben, zermalmen, z. B. im Mörser, 1, 200, wie Nic. Alex. 545, δοίδυκι λεήνας; von den Zähnen, die Speisen zermalmen, Xen. Mem. 1, 4, 6, wie Arist. part. anim. 3, 1 H. A. 2, 5. – Uebertr., mildern, in ein milderes Licht stellen, τὸν λόγον, Her. 8, 142. – Auch τὴν ἀκρόασιν, das Ohr kitzeln, dem Ohre schmeicheln, Schäf. zu D. Hal. C. V. p. 137; vgl. λ. τὴν κατάποσιν Muson. bei Stob. fl. 18, 38.
-
10 ἥρως
ἥρως, ωος, ὁ, dat. p. auch ἥρῳ, Il. 7, 453 Od. 8, 483, wie Ar. Av. 1490 u. Plat. com. bei Ath. X, 442 a; ἥρωος ist Od. 6, 303 ein Dactylus; einen gen. ἥρω haben erst Sp., wie Paus. 10, 4, 10, denn bei Dem. 19, 249, wo Bekker τοῠ Ἥρω τοῦ ἰατροῠ für die vulg. l. ἥρωος liest, ist es als nom. pr. zu betrachten; acc. ἥρω, die eigtl. att. Form nach Thom. Mag.; doch steht ἥρωα bei Plat. Legg. V, 738 d; vgl. Lob. zu Phryn. p. 159; mit verkürztem ω steht ἥρωα Ep. ad. 291 b (App. 376); bei Her. 1, 167 ἥρων, was auch aus Ar. anführt Schol. Il. 13, 428; acc. plur. ἥρωας, att. auch ἥρως; für den nom. wird diese Form von den Grammatikern aus Ar. angeführt. Nach Plat. Crat. 398 c von ἔρως od. ἔρειν, nach alten Grammatikern von ἔρα od. ἀήρ, Alles unrichtig; vgl. Ἥρα, Herr, bes. in der Sprache des Nibelungenliedes. Ursprünglich der Herr, der freie Mann, bes. als ehrende Anrede an die Soldaten, ἥρωες Δαναοί, ἥρωες Ἀχαιοί, Il. 2, 110, wo ein Schol. mit Recht bemerkt, daß alle Kämpfer, Mannen, angeredet werden, nicht bloß die Könige, s. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 101; Iliad. 19, 34 (vo der Schol. zu vgl.). 41. 78 Od. 1, 101 u. öfter. Bes. freilich die Edlen, durch Geburt, Macht, Tapferkeit Ausgezeichneten, vgl. Arist. probl. 19, 49 οἱ δὲ ἡγεμόνες τῶν ἀρχαίων μόνοι ἥρωες, οἱ δὲ λαοὶ ἄνϑρωποι; aber auch der Sänger Demodokus heißt so, 8, 483, u. ein Herold Mulios, 18, 423, u. die nicht kriegerischen Phäaken heißen 7, 44 ἥρωες, freie Herren; Linos, Theocr. 24, 105. – Wie aber schon Hom. Kämpfer der Vorzeit ἡμιϑέων γένος ἀνδρῶν nennt, Il. 12, 23, u. der Mensch gern die scüheren Zeiten als in jeder Beziehung höher u. vollkommner darstellt, so bildet sich der Begriff des ἥρως zu einem über das gewöhnliche Maaß des Menschlichen hinausgehenden Helden, von denen Hes. O. 174 die vor Theben u. Ilios Gefallenen nach den Inseln der Seligen versetzt, wo sie als selige Heroen einen wesentlichen Vorzug vor anderen Menschenkindern genießen, vgl. 158 ἀνδρῶν ἡρώων ϑεῖον γένος, οἳ καλέονται ἡμίϑεοι; sie erscheinen dann als eine Zwischenstufe zwischen Menschen u. Göttern, als Halbgötter, die eine eigene Verehrung genießen, bes. die von einem Gotte u. einer sterblichen Frau Erzeugten; so ist ἥρως ϑεός Herakles Pind. N. 3, 21; ἀντίϑεοι ἥρωες P. 3, 58; so Aesch. τὴν δευτέραν δὲ κρᾶσιν ἥρωσιν νέμω, frg. 46; der Herold erwähnt Ag. 502 nach den anderen Göttern ἥρως τε τοὺς πέμψαντας; ähnlich Ar. Av. 881 u. sonst; mit den Göttern zusammen angerufen, Thuc. 2, 74; Lycurg. 1; Isocr. 14, 60; ἐγχώριοι Din. 1, 64, wie Thuc. 4, 87 u. A.; ϑεοί, ἥρωες, ἄνϑρωποι stehen neben einander Antiph. 1, 27; ϑεοῦ παῖδά τε καὶ ἥρω vrbdt Plat. Rep. III, 391 d; ϑεὸν ἢ δαίμονα ἤ τινα ἥρωα Legg. V, 738 d; δαίμονες καὶ ἥρωες καὶ ἄνϑρωποι Crat. 397 d (vgl. über die den Göttern näher stehenden Dämonen Hes. O. 124. 254); Luc. D. Mort. 3, 2 erkl. ὃ μήτε ἄνϑρωπός ἐστι μήτε ϑεὸς καὶ συναμφότερόν ἐστι. Bes. sind es einzelner Landschaften, Städte u. s. w. Schutzgottheiten, als welche die Gründer u. ersten Anbauer von den dankbaren Nachkommen angenommen wurden; so in Athen die ἥρωες ἐπώνυμοι, nach denen die Phylen benannt waren; sie hatten kleinere Tempel od. Kapellen, ἡρῷα, u. Feste, Arist. pol. 7, 11, 4. Vgl. noch Her. 1, 168. 5, 114. 6, 38. 69. 7, 43. 117. 8, 38; Thuc. 5, 11. – Bei D. Hal. 4, 14 sind ἥρωες προνώπιοι die lares der Römer; – Sp. = μακαρίτης, der Selige, der Verstorbene, Alciphr. 3, 37; Heliod. 7, 13; daher auch für das röm. divus, D. C. 56, 41.
-
11 ηρως
gen. ἥρωος (gen. иногда с ω коротким, редко ἥρω) ὅ (dat. ἥρωι - поэт. ἥρῳ, acc. ἥρω - эп. ἥρωα, ион. ἥρων, acc. pl. ἥρως и ἥρωας)1) вождь, военачальник, предводитель(ἥρωες Ἀχαιοί Hom.)
2) воин, боец(στίχες ἀνδρῶν ἡρώων Hom.)
3) славный муж(Μούλιος ἥ., κῆρυξ Δουλιχιεύς Hom.)
ἥ. Δημόδοκος Hom. — знаменитый (песнопевец) Демодок4) герой, богатырь, человек сказочной силы и доблести(ἀντίθεοι ἥρωες Pind.; δαίμονες τε καὴ ἄνθρωποι Plat.; θεοὴ καὴ ἥρωες Thuc., Arst.; ἐκ ἡρώων εἰς δαίμονας ἀναφέρεσθαι Plut.)
-
12 ξυμπαρακαλεω
1) призывать, приглашать(ἐπὴ ξυμμαχίαν Plat.; εἰς τέν θήραν Xen.)
σ. ἀπὸ τῶν συμμάχων πρέσβεις Xen. — предложить союзникам прислать (своих) послов2) призывать в молитвах(ἥρωας σ. οἰκήτορας Xen.)
3) совместно убеждать, увещевать(τινα Polyb., Plut.)
4) совместно утешать -
13 συμπαρακαλεω
1) призывать, приглашать(ἐπὴ ξυμμαχίαν Plat.; εἰς τέν θήραν Xen.)
σ. ἀπὸ τῶν συμμάχων πρέσβεις Xen. — предложить союзникам прислать (своих) послов2) призывать в молитвах(ἥρωας σ. οἰκήτορας Xen.)
3) совместно убеждать, увещевать(τινα Polyb., Plut.)
4) совместно утешать -
14 τρεπω
ион. τράπω (aor. 1 ἔτρεψα, aor. 2 ἔτρᾰπον, pf. τέτροφα - поздн. τέτρᾰφα; pass.: fut. τρᾰπήσομαι, aor. 1 ἐτρέφθην - ион. ἐτράφθην, aor. 2 ἐτράπην с ᾰ, pf. τέτραμμαι)1) поворачивать, обращать, направлять(φύσας ἐς πῦρ, κεφαλέν πρὸς ἠέλιον Hom.; βέλος εἴς τινα Aesch.)
τὰς λόγχας κάτω τρέψαντες Her. — повернув(шие) копья вниз;μῆλα πρὸς ὄρος τ. Hom. — гнать стада в горы;τ. ἀντίον τινος πρόσωπον Hes. — обращаться лицом к чему-л.;τ. τινὰ εἰς ἀθυμίαν Dem. — повергать кого-л. в уныние;τ. αἰτίαν εἴς τινα Isae. — взваливать вину на кого-л.;οὐκ οἶδ΄ ὅποι χρέ τἄπορον τ. ἔπος Soph. — не знаю, куда обратить смущенное слово, т.е. не знаю, что и сказать;τραφθῆναι ἀν΄ Ἑλλάδα Hom. — направиться в Элладу;ποῖ τρέψομαι ; Eur. — куда мне деваться?;ἐπειδὰν ἐν χειμῶνι τράπηται (ὅ ἥλιος) Xen. — когда солнце повернулось на зиму;τραφθέντες ἐς τὸ πεδίον Her. — повернув на равнину2) тж. med. обращать в бегство(ἥρωας Ἀχαιούς Hom.; τὸ τοῦ Ἀριστέως κέρας Thuc.)
ἐκδραμόντες τρέπονται αὐτούς Xen. — сделав вылазку, они обратили их в бегство3) med. обращаться в бегство Thuc., Xen.πεσόντων πολλῶν ἐτράποντο οἱ Λυδοί Her. — когда многие пали (в бою), лидяне обратились в бегство
4) отвращать, отвлекать, отклонять(ἀπὸ τείχεος, sc. τινά Hom.)
οὐκ ἄν με τρέψειαν Hom. — не отклонить им меня (от моего намерения)5) (из)менять(χρώματα Plut.)
τοῦ ἀγαθοῦ οὐ τρέπεται χρώς Hom. — мужественный человек не меняется в лице;οἶνος τρεπόμενος Sext. — киснущее вино;ἐς γέλων τὸ πρᾶγμ΄ ἔτρεψας Arph. — обратив дело в шутку;τρέψαι φρένας Hom. или τὰς γνώμας τινός Xen. — изменить чьи-л. намерения, отговорить кого-л. от его планов;τὸ πλῆθος ἑώρων τετραμμένον Thuc. — видя, что настроение народа переменилось6) med. обращаться, предаваться, приниматься, начинать(ἐπὴ γεωργίας τραπέσθαι Plat.)
εἰς ὀρχηστὺν τρεψάμενοι Hom. — начав пляску;τραπέσθαι πρὸς λῃστείαν Thuc. — заняться грабежом; -
15 επικός
-
16 ήρως
-
17 θετικός
η, ό[ν]1) положительный (тж. физ., мат.);θετικ άνθρωπος (ήρωας) — положительный человек (герой);
θετική απάντηση — положительный ответ;
θετικός ηλεκτρισμός (πόλος) — положительное электричество (полюс);
θετικός αριθμός — положительное число;
2) определённый; достоверный, точный;θετικές πληροφορίες — достоверная информация;
θετικό είναι ό,τι... — точно то, что...;
δεν είναι θετικό ακόμα — ещё не совсем точно;
3) фактический, действительный, реальный;θετικά κέρδη — реальные доходы;
4) филос, позитивный;§ θετικές επιστήμες — точные науки;
θετικός βαθμός — грам, положительная степень;
θετική εικόνα — фото позитивное изображение
-
18 ἀείδω
ᾰείδω (ἀείδω, -ει; -ων; -ειν· impf. ᾰειδ(ε), ἄειδον: fut. med. pro act. ἀείσομαι, -εται codd.: aor. ἀεῖσαι: pass. ἀείδεται; -όμενον: impf. ᾰείδετο.)a sing abs. πρόφρων δὲ καὶ κείνοις ἄειδ' ἐν Παλίῳ Μοισᾶν ὁ κάλλιστος χορός (Pauw: ἀείδει Παλίῳ codd.) N. 5.22ἀείσομαι χαίταν στεφάνοισι ἁρμόζων I. 7.39
χρύσεαι δἓξ ὑπὲρ αἰετοῦ ἄειδον Κηληδόνες Pae. 8.71
b sing of, celebrate c. acc.ἀείδει μὲν ἄλσος ἁγνὸν τὸ τεὸν O. 5.10
ἀγῶνα δ' ἐξαίρετον ἀεῖσαι θέμιτες ὦρσαν Διός O. 10.24
Λυδῷ γὰρ Ἀσώπιχον ἐν τρόπῳ ἐν μελέταις τ' ἀείδων ἔμολον O. 14.18
τὸν Εὐφάνης ἐθέλων γεραιὸς προπάτωρ σὸς ἄεισέν ποτε, παῖ (Hermann, Boeckh: ὁ σὸς ἀείσεται παῖ codd.: ἀείσεται, παῖ, ὁ σός Mommsen: locus non sanatus.) N. 4.90εἰ δὲ Θεμίστιον ἵκεις ὥστ' ἀείδειν, μηκέτι ῥίγει N. 5.50
γνώτ' ἀείδω θεῷ τε καὶ ὅστις ἁμιλλᾶται N. 10.31
οὐκ ἄγνωτ' ἀείδω Ἰσθμίαν ἵπποισι νίκαν I. 2.12
τί κάλλιον ἢ βαθύζωνόν τε Λατὼ καὶ θοᾶν ἵππων ἐλάτειραν ἀεῖσαι; fr. 89a. 3. pass.σε ἀμφὶ κᾶπον Ἀφροδίτας ἀειδόμενον P. 5.24
πολλοῖσι μὲν γὰρ ἀείδεται νικαφόροις ἐν ἀέθλοις θρέψαισα καὶ θοαῖς ὑπερτάτους ἥρωας ἐν μάχαις ( Αἴγινα sc.) P. 8.25παῖς ὁ Θεαρίωνος ἀρετᾷ κριθεὶς εὔδοξος ἀείδεται Σωγένης N. 7.8
fig. ἀείδετο δὲ πὰν τέμενος τερπναῖσι θαλίαις was filled with the songs of O. 10.76 -
19 Αἰακίδας
Αἰᾰκίδας (Αἰακίδᾳ, -αν; -αι, -ᾶν, -αις, -ας.)a son of AiakosΑἰακίδᾳ παρὰ Πηλεῖ P. 3.87
ἀλλ' Αἰακίδαν καλέων ἐς πλόον i. e. Telamon I. 6.35 “ ΠηλέιΑἰακίδᾳ.” I. 8.39b descendant of Aiakos pl., ἐχρῆν δέ τινἔνδον ἄλσει παλαιτάτῳ Αἰακιδᾶν κρεόντων τὸ λοιπὸν ἔμμεναι i. e. Neoptolemos N. 7.45Ἀχιλεύς, οὗρος Αἰακιδᾶν I. 8.55
ἀπείρονας ἀρετὰς [Αἰακ]ιδᾶν (supp. Turyn.) Pae. 6.177c fig., people of AiginaΑἰακιδᾶν τ' εὐερκὲς ἄλσος O. 13.109
ἁ δικαιόπολις ἀρεταῖς κλειναῖσιν Αἰακιδᾶν θιγοῖσα νᾶσος P. 8.23
τηλαυγὲς ἄραρε φέγγος Αἰακιδᾶν αὐτόθεν N. 3.64
δέξαιτο δ' Αἰακιδᾶν ἠύπυργον ἕδος N. 4.11
ἐκ δὲ Κρόνου καὶ Ζηνὸς ἥρωας αἰχματὰς φυτευθέντας καὶ ἀπὸ χρυσεᾶν Νηρηίδων Αἰακίδας ἐγέραιρεν N. 5.8
Αἰακίδαις ἔρνεα πρῶτος λτ;ἔνεικενγτ; ἀπ' Ἀλφεοῦ N. 6.17
ἐπεί σφιν Αἰακίδαι ἔπορον ἔξοχον αἶσαν ἀρετὰς ἀποδεικνύμενοι μεγάλας N. 6.46
πόλιν γὰρ φιλομόλπων οἰκεῖ δορικτύπων Αἰακιδᾶν N. 7.10
τὸ δ' ἐμόν, οὐκ ἄτερ Αἰακιδᾶν, κέαρ ὕμνων γεύεται I. 5.20
ὦ χρυσάρματοι Αἰακίδαι I. 6.19
ἁ μὲν πόλις Αἰακιδᾶν fr. 242. -
20 αἰχματάς
1 spearsman, warring, warriorἀνδράσιν αἰχματαῖσι O. 6.86
στρατὸν ἀκρόσοφόν τε καὶ αἰχματὰν O. 11.19
Ἰάσονος αἰχματᾶο P. 4.12
ἐκ δὲ Κρόνου καὶ Ζηνὸς ἥρωας αἰχματὰς φυτευθέντας Αἰακίδας N. 5.7
αὐτοῦ θυμὸν αἰχματὰν N. 9.37
Παιόνων αἰχματᾶν[ Πα. 2. 62. met.,καὶ τὸν αἰχματὰν κεραυνὸν σβεννύεις P. 1.5
См. также в других словарях:
ήρωας — Mυθικό ον, στο οποίο αποδιδόταν λατρεία στην αρχαία ελληνική θρησκεία. Ο ή. διακρινόταν από τη θεότητα, γιατί τον θεωρούσαν θνητό και μόνο μετά τον θάνατό του –έναν θάνατο συχνά ασυνήθιστο– αποκτούσε την ικανότητα να βοηθάει στις ανάγκες τους… … Dictionary of Greek
ήρωας — ο θηλ. ηρωίδα 1. αυτός που ξεχωρίζει για τις ικανότητές του και τις ασυνήθιστα γενναίες πράξεις του: Ήρωας του τρωικού πολέμου. – Ήρωες της ελληνικής επανάστασης. 2. αυτός που υπηρετεί ένα υψηλό σκοπό μέχρι αυτοθυσίας: Ήρωας της επιστήμης. 3. ο… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ἥρωας — ἥρω̆ας , ἥρως hero masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πορφύρης — Ήρωας τραγουδιών του ακριτικού κύκλου, των παλιότερων ελληνικών δημοτικών τραγουδιών, που υμνούν τους αγώνες των ακριτών εναντίον των Αράβων στη διάρκεια των σκληρών συγκρούσεών τους με το Βυζάντιο τον 9o και 10o αι. Σ’ ένα από τα άσματα αυτά… … Dictionary of Greek
Σίσυφος — Ήρωας της ελληνικής μυθολογίας, περίφημος για την πανουργία του. Ήταν γιος του Αίολου, κύριος της Εφύρας και ιδρυτής της Κορίνθου. Κατά το μύθο, ο Σ. είχε καταφέρει να εξαπατήσει το θάνατο και τον ίδιο τον Άδη, το θεό του κάτω κόσμου,… … Dictionary of Greek
μηριόνης — Ήρωας του Τρωικού πολέμου, που αναφέρεται σε πολλά σημεία της Ιλιάδας. Ο Όμηρος τον περιγράφει ως συνετό, γενναίο και επιδέξιο πολεμιστή. Καταγόταν από την Κρήτη και ήταν στενός φίλος του Ιδομενέα, τον οποίο όμως σκότωσε κατά λάθος, σκοπεύοντας… … Dictionary of Greek
Αγκύλας — Ήρωας των ακριτικών επών. Μονομαχεί με τον Διγενή για ένα ωραίο φαρίν (άλογο) και τον νικά. Σε δεύτερη όμως μονομαχία μαζί του, ο Α. σκοτώνεται … Dictionary of Greek
Αλή Μπαμπάς — ήρωας του παραμυθιού Ο Α. Μ. και οι σαράντα κλέφτες της συλλογής Χίλιες και μία νύχτες. Χάρη στη σκλάβα του, Μοργκάνα, κατάφερε να σκοτώσει τους σαράντα ληστές και να πάρει έτσι τον αμύθητο θησαυρό τους, που φύλαγαν σε ένα σπήλαιο με μαγική… … Dictionary of Greek
Αρμούρης — Ήρωας του πιο παλιού νεοελληνικού ιστορικού έπους, με τίτλο Του Αρμούρη (βλ. λ.) … Dictionary of Greek
Μούνιχος — Ήρωας, επώνυμος του λιμανιού της Μουνιχίας, ενός από τα στρατιωτικά λιμάνια του Πειραιά. Ήταν γιος του Παντακλή ή Πεντευκλή. Σύμφωνα με μια εκδοχή, όταν οι Θράκες τον έδιωξαν από τον Ορχομενό, πήγε με τους οπαδούς του Μινύες και εγκαταστάθηκε… … Dictionary of Greek
Φιλοκτήτης — Ήρωας της ελληνικής μυθολογίας. Ο μύθος τον απεικονίζει οπλισμένο με άσφαλτα βέλη, που του τα είχε δωρίσει ο Ηρακλής. Έλαβε μέρος στην εκστρατεία της Τροίας, αλλά κατά τη διάρκεια του ταξιδιού οι σύντροφοί του τον εγκατέλειψαν στη Λήμνο, εξαιτίας … Dictionary of Greek