-
1 παραλλαξις
- εως ἥ1) попеременное движение(τῶν σκελῶν Plut.)
ἥ δεῦρο κἀκεῖ π. τῆς κεφαλῆς Plut. — мотание головой туда и сюда2) изменение, отклонение(τῆς κινήσεως Plat.)
3) мат. (взаимный) наклон(τῆς γωνίας Plut.)
4) астр. угол смещения, параллакс Plut. -
2 ηρεμησις
дор. ἀρέμησις - εως ἥ1) покой, неподвижность(ἐν ἀρεμήσει εἶμεν Plat.; ἥ ἠ. στέρησις τῆς κινήσεως, sc. ἐστιν Arst.)
2) спокойствие, успокоение(τῆς ὀργῆς Arst.)
-
3 κατοκωχιμος
31) движимый, подвластный(τῷ πάθει, ὑπὸ τῆς κινήσεως Arst.)
2) влекомый, тяготеющий -
4 ξυνοχη
ἥ1) pl. сужение, узкое местоἐν ξυνοχῇσιν ὁδοῦ Hom. — в узкой части дороги, по по друг. на скрещении дорог
2) непрерывность, сплошная связь Arst.3) задержка, остановка(τῆς κινήσεως Arst.)
4) удерживание, сохранение(ἑαυτοῦ Plut.)
5) стеснение, томление(καρδίας NT.)
6) смятение, испуг(ἐθνῶν ἐπὴ γῆς NT.)
-
5 παυλα
ἥ прекращение, окончание, конец(νόσου Soph.; λύπης Plat.)
παῦλαν ἔχον τῆς κινήσεως παῦλαν ἔχει ζωῆς Plat. — то, что перестает двигаться, перестает (и) жить;οὐκ ἐν παύλῃ ἐφαίνετο Thuc. — не видно было конца этому;σκοπεῖν παῦλάν τινος Xen. — принимать меры к прекращению чего-л. -
6 ρυθμος
ион. ῥυσμός ὅ (в атт. тж. ῠ)1) размеренность, ритм, тактτῇ τῆς κινήσεως τάξει ῥ. ὄνομά (ἐστιν) Plat. — определенный порядок движения называется ритмом;
μετὰ ῥυθμοῦ Thuc. и ἐν ῥυθμῷ Plat., Xen. — в такт, ритмично;ῥυθμοὺς σαλπίζειν Xen. — трубить в такт;ῥυθμῷ τινι Eur. — в известном порядке3) соразмерность, складность(τοῦ θώρακος Xen.)
4) вид, форма(τῶν γραμμάτων Her.)
Ἕλλην ῥ. πέπλων Eur. — греческий покрой одежд;τίνι ῥυθμῷ φόνου κτείνει Θυέστου παῖδα ; Eur. — каким образом убил он сына Тиеста? -
7 συνεχεια
ἥ1) непрерывность(τῆς κινήσεως Arst.)
διὰ τέν συνέχειαν τῶν ἀκροβολισμῶν Polyb. — вследствие непрекращающейся перестрелки2) последовательность, вереница, рядτῇ συνεχείᾳ и κατὰ τέν συνέχειαν Plut. — последовательно, в виде ряда
3) связность, связь(ἐν τῷ λογίζεσθαι Plut.)
4) плотность, густота(σ. καὴ πυκνότης τῶν Ῥωμαίων Plut.)
5) постоянство, настойчивость, стойкость(σ. καὴ ταλαιπωρίαι Dem.)
-
8 συνοχη
ἥ1) pl. сужение, узкое местоἐν ξυνοχῇσιν ὁδοῦ Hom. — в узкой части дороги, по по друг. на скрещении дорог
2) непрерывность, сплошная связь Arst.3) задержка, остановка(τῆς κινήσεως Arst.)
4) удерживание, сохранение(ἑαυτοῦ Plut.)
5) стеснение, томление(καρδίας NT.)
6) смятение, испуг(ἐθνῶν ἐπὴ γῆς NT.)
-
9 ανωμαλια
ион. ἀνωμᾰλίη ἥ1) неровность(ὁδοῦ, τόπων Polyb.; τῶν ὀχθῶν Plut.)
2) неравномерность(κινήσεως Arst.)
3) неравенство(κτήσεως Arst.; τύχης Diod.)
4) запутанность, нескладность(τῆς κατηγορίας Aeschin.)
5) беспорядочность, расстроенность(ἀ. καὴ ταραχή Isocr.)
6) непостоянство, неустойчивость(τῆς φύσεως Polyb., τῆς συνηθείας Plut.)
7) неодинаковость, неоднородность(φωνῆς Arst.)
8) отклонение, неправильность(περὴ τέν σελήνην Plut.)
9) грам. неправильность формы, аномалия Gell. -
10 πηγη
дор. πᾱγά (γᾱ) ἥ1) струя, поток(πηγαὴ ποταμῶν Hom.; πηγαὴ κλαυμάτων Aesch.; παγαὴ δακρύων Soph.)
πηγαὴ βοτρύων Eur. — потоки вина2) источник, родник(π. καὴ ἀρχέ κινήσεως Plat.; τοῦ ὕδατος τῆς ζωῆς NT.)
πηγαὴ ἡλίου Aesch. = ἕως;π. ἀκούουσα Soph. = ἀκοή -
11 ηγούμαι
(ε) μετ. (με γεν.)1) руководить, возглавлять;ηγούμαι της επαναστατικής κινήσεως — возглавлять революционное движение;
2) воен, командовать -
12 κίνηση
[-ις (-εως)] η1) е разн. знач движение;η περιστροφική κίνηση — вращательное движение;
χαριτωμένες κίνήσεις — изящные движения;
μεγάλη κίνηση — большое движение;
τροχαία κίνηση — а) уличное движение; — б) служба регулирования уличного движения;
κίνηση πληθυσμού — движение народонаселения;
κίνηση ταμείου — оборот кассы;
κίνηση στα άδεια ( — или νεκρά) — холостой ход;
θέτω ( — или βάζω) σε κίνηση — приводить в движение; — пускать в ход;
μπαίνω σε κίνηση — приходить в движение;
2) оживление, оживлённость; активность;η εμπορική κίνηση — коммерческая активность;
παρατηρείται κάποια κίνηση — наблюдается, чувствуется какое-то оживление;
3) передвижение (войск);4) кив5ние, кивок;κίνηση της κεφαλής — кивок головы;
§ κίν
ιδεών — а) борьба идей; — б) развитие мысли;εκπολιτιστική κίν — культурная жизнь;
έξοδα κίνήσεως — командировочные расходы;
κίνηση αγωγής — возбуждение (судебного) дела; — предъявление (судебного) иска
См. также в других словарях:
Nature (philosophy) — Nature is a concept with two major sets of inter related meanings, referring on the one hand to the things which are natural, or subject to the normal working of laws of nature , or on the other hand to the essential properties and causes of… … Wikipedia
ИОАНН ДАМАСКИН — Прп. Иоанн Дамаскин. Икона. Нач. XIV в. (скит св. Анны на Афоне) Прп. Иоанн Дамаскин. Икона. Нач. XIV в. (скит св. Анны на Афоне) [греч. ᾿Ιωάννης ὁ Δαμασκήνος, ὁ Χρυσορρόας, лат. Ioannes Damascenus] (2 я пол. VII в., Дамаск до 754 г.), прп. (пам … Православная энциклопедия
αεροδυναμική — Κλάδος της μηχανικής που έχει ως αντικείμενο μελέτης την κίνηση αέριων μαζών και ιδιαίτερα τις μετατοπίσεις τους στο εσωτερικό ενός αγωγού (στρόβιλοι, αντλίες) ή πάνω στην επιφάνεια στερεών σωμάτων και στον άμεσα γειτονικό χώρο τους (αέρας γύρω… … Dictionary of Greek
Аристотель — У этого термина существуют и другие значения, см. Аристотель (значения). Аристотель Ἀριστοτέλης … Википедия
подвижениѥ — ПОДВИЖЕНИ|Ѥ (50), ˫А с. 1.Движение, перемещение; бег: Сл҃нцепрѣвратьници. иже гл҃ѥма˫а сл҃нцепрѣвратьна˫а были˫а. въсходъмь сл҃нцьныимь съобращающеѥсѧ. гл҃юще силѹ нѣкѹю б҃жствьнѹю имѣти… не разѹмѣвъше. възвѣщенааго подвижени˫а ихъ. ѥстьствьноѥ… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
АРИСТОТЕЛЬ — Стагирит [греч. ̓Αριστοτέλης Σταγειρίτης], философ, ученый энциклопедист. Биографические сведения Род. в 385/84 г. до Р. Х. в греч. г. Стагира на вост. побережье п ова Халкидика в семье Никомаха, врача из рода, возводимого к богу врачевания… … Православная энциклопедия
περιπτωσιαρχία — Φιλοσοφική θεωρία, που μειώνει τον ενεργό και αιτιοκρατικό ρόλο του ανθρώπου και περιορίζει ολόκληρο το σύστημα των δημιουργικών αιτίων του κόσμου σε απλές “περιπτώσεις” επέμβασης του Θεού, στον οποίο ανάγει όλη την ικανότητα ενέργειας. Πρόκειται … Dictionary of Greek
εν — (I) (AM ἐν, Α ποιητ. τ. ἐνί, εἰν, εἰνί) πρόθ. (με δοτ.) Ι. (για τόπο) 1. μέσα, εντός («νήσω ἐν ἀμφιρύτῃ», Ομ. Οδ.) 2. δηλώνει τη στάση σε τόπο («εν Αθήναις») 3. με κύρια ή προσηγορικά ονόματα ελλειπτικά με παράλειψη ουσ. (δόμοις, οίκω, μεγάρω,… … Dictionary of Greek
επιθεώρηση — Τύπος θεατρικού έργου με τη συνύπαρξη μουσικής, χορού και πεζού λόγου, που χαρακτηρίζεται από γοργή διαδοχή εικόνων, οι οποίες ξεκινούν από μια κεντρική ιδέα που συνδέει τη μία με την άλλη και από ένα κείμενο με επίκαιρο χαρακτήρα, με… … Dictionary of Greek
κίω — (Α) πορεύομαι, πηγαίνω («τῶν μὲν πεντήκοντα νέες κίον», Ομ. Ιλ. β. «τῆς κινήσεως... ἡ... ἀρχὴ ἀπὸ τοῡ κίειν», Πλάτ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Ο αρχικός τ. είναι ο θεματικός αόρ. (με σημ. παρατατικού) κί ε, από τον οποίο προήλθαν και οι πολύ σπάνιοι ενεστωτικοί… … Dictionary of Greek
πρόσω — ΝΜΑ, ποιητ. τ. πρόσσω και πόρσω, αττ. τ. πόρρω, συγκριτ. τ. προσωτέρω και πορρωτέρω, ποιητ. τ. συγκριτ. πόρσιον, υπερθ. τ. προσωτάτω και πορρωτάτω, ποιητ. τ. υπερθ. πόρσιστα, Α επιρρ. (τοπ. με την έννοια τής κινήσεως) προς τα εμπρός (α. «πρόσω… … Dictionary of Greek