-
1 μάσθλης
Grammatical information: m.Meaning: `leather', name of leather objects (cf. διφθέρα) like `leather shoe, strap' (Sapph., Hp., S.); also metaph. of a flexible and flattering man (Ar.);Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Formation like τάπης, λέβης etc. (cf. Schwyzer 499); explanation uncertain. Against the traditional derivation from ἱμάσθλη with loss of the anlaut after μάστιξ (Bq, Chantraine Form. 375, Strömberg Wortstudien 44; cf. Curtius 394 and on ἱμάς) tells the slightly deviating meaning, insofar as it is not dependent on the τ-enlargement. Reverse proposal by Schwyzer 533 and 725 n. 3 (s. also Belardi Doxa 3, 213): μάσθλης to μάστιξ, μαίομαι; from there ἱμάσθλη with secondary adaptation to ἱμάς. -- Extensively on μάσθλης Hamm Glotta 32, 43ff. - Poss. Pre-Greek (Fur. 172 n. 118.Page in Frisk: 2,180Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μάσθλης
-
2 μάσθλης
μάσθλης, ητος, ὁ, = μάσϑλη, Soph. frg. 137 bei E. M.; Schol. zu Ar. erkl. τὸν μεμαλαγμένον λῶρον. – Uebertr., ein verschmitzter, schlauer Mensch, der sich zu schmiegen weiß, Ar. Equ. 269 Nubb. 448; nach Phryn. in B. A. p. 51, 27 ein Feigling od. Weichling.
-
3 μασθλης
-
4 μάσθλης
μάσθληςleather: masc nom sg -
5 μάσθλης
μάσθλης, ητος, ὁ, ein verschmitzter, schlauer Mensch, der sich zu schmiegen weiß; ein Feigling od. Weichling -
6 μάσθλης
A = ἱμάσθλη, leather, Hp.Morb.2.59; [dialect] Aeol.[full] μάσλης, perh. leather shoe, Sapph. 19; thong of a whip,φοίνιον μάσθλητα δίγονον S.Fr. 129
: [full] μάσθλη is dub., cf. ib. 571, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μάσθλης
-
7 μάσθλησιν
μάσθληςleather: masc dat pl -
8 μάσθλητα
μάσθληςleather: masc acc sg -
9 μάσθλητας
μάσθληςleather: masc acc pl -
10 μάσθλητος
μάσθληςleather: masc gen sg -
11 μασλης
-
12 μάσθλη
-
13 διγονος
21) дважды рожденный ( эпитет Вакха) Anth.2) двойной(μάσθλης Soph.)
δίγονα σώματα Eur. — два (мертвых) тела -
14 τροπομασθλης
-
15 δίγονος
δί-γονος, ον,2 twin: double,μάσθλης δ. S.Fr. 129
(nisi leg. δίτονον) ; δ. σώματα two bodies, E.El. 1178 (lyr.); but,II parox., διγόνος, ον, bearing twice, Emp.69; bearing twins, Man.5.291.III δίγονος· περιστερά, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δίγονος
-
16 ἱμάς-
Grammatical information: m.Meaning: `leathern strap, for drawing, lashing etc., thong of a sandal, of a door etc.', as building term `beam' (Il.; Delebecque Cheval 63, 187f.).Compounds: As 1. member e. g. in ἱμαντ-ελίκται pl. "pricker of tapes-", name of the sophists in Democr. 150, ἱμαντελιγμός name of a game (Poll. 9, 118), compounds of ἱμάντας ἑλίσσειν, cf. Fraenkel Nom. ag. 1, 244 w. n. 1.Derivatives: Diminut. ἱμάντιον (Hp.), ἱμαντ-άριον (Delos IIa a. o.), - ίδιον (EM), - ίσκος (Herod.); adj. ἱμάντινος `of ropes' (Hdt., Hp.), ἱμαντώδης `rope-like' (Pl., Dsc., Gal.); denomin. verbs: 1. ἱμάσσω, aor. ἱμάσαι a) `lash' (Il.) with ἱμάσθλη `lash, whip' (Il.); also μάσθλης (through cross with μάστιξ?, cf. on μαίο-μαι; diff. on ἱμάσσω, ἱμάσθλη Schwyzer 533, 725 n. 3, Belardi Maia 2, 274ff.); b) `provide with ἱμάντες, i. e. beams' only in ἱμασσια `beams?' (IG 4, 823, 26, Troizen IVa; s. Fraenkel Nom. ag. 1, 149 w. n. 1, Bechtel Dial. 2, 510, Scheller Oxytonierung 113 n. 1). 2. ἱμάσκω `wallop' (`fetter'?; Del.3 409, 7; cf. Brugmann IF 29, 214). 3. ἱμαντόω `provide with ἱμάντες, i. e. bed-clothes' in ἱμαντωμένην κλίνην (H. s. πυξ\< ίνην\>; from there ἱμάντωσις (LXX, Poll.), ἱμάντωμα H. - Besides, independent of ἱμάς, but cognate with it: 1. ἱμαῖος (sc. ᾠδή), ἱμαῖον ( μέλος, ᾳ῏σμα) `song at water scooping' (Call., Tryphon, Suid.) with ἱμαοιδός (haplolog. for ἱμαιο-αοιδός) `who sings an ἱμαῖον' (Poll., H.); 2. ἱμάω `bring (water) up with a ropel (from a well)', also metaph. (Arist., Ath.), usually ἀν-, καθ-ιμάω (Ar., X.) with ἱμητήρ ( κάδος, Delos IIa), ἱμητήριος (H. s. ἱβανατρίς), ἀν-, καθ-ίμησις (Plu.); 3. ἱμονιά `well-rope' (Com., Ph., Luc. a. o.; Scheller Oxytonierung 75f.); 4. ἱμανήθρη `id.' s. v.Etymology: As secondary formation in - ντ- (Schwyzer 526, esp. Kretschmer Glotta 14, 99f.) ἱμάς supposes a noun, that is found also in ἱμάω, ἱμαῖος, so e.g. *ἱμᾱ `rope' ( ἱμαῖος from ἱμάω like δαμαῖος from δαμάζω?; cf. Chantr. Form. 48f.); beside it we find in ἱμον-ιά (as in καθ-, κατ-ιμονεύει καθίησι, καθιεῖ H., if not free formed to ἱμονιά) an ν-stem, prob. *ἱμων; thus ἱμανήθρη through *ἱμανάω, perh. *ἱμαίνω goes back on *ἱμάνη (cf. πλεκτάνη, ἀρτάνη; this seems quite doubtful, however), or *ἷμα; cf. e. g. γνώμη: γνῶμα: γνώμων. Note the changing quantity of the anlauting vowel: against length in ἱμονιά, ἱμανήθρη, καθ-ιμάω stands a short in ἱμαῖος, mostly also in ἱμάς (except Φ 544, Κ 475 a. o., cf. Schulze Q. 181, 466 n. 1) with compp. and derivv. The change cannot go back on old ablaut (as Frisl says), but it will continue * sh₁i-, which with metathesis (to * sih₁m-) gives a long, without a short vowel; see Schrijver, Laryngals in Latin 519ff, who supposes that a stressed form resulted in the long vowel. With *ἱ̄μων agrees exactly a Germ. word for `rope', e. g. OWNo. sīmi, OS sīmo m.; with deviant meaning Skt. sīmán- m. f. `skull, boundary', IE * sī-mon-, sī-men- (note that for Germ. also * seh₁i-m- is possible); formally identical are *ἱμᾱ and Skt. sīmā f. `boundary'; an m-suffix also in Irish sim `chain'. The primary verb `bind' is still seen in Indo-Iranian, Baltic and Hittite, e. g. Skt. sy-ati, si-nā́-ti, Ptz. sĭ-ta-, Lith. sienù, siẽti, Hitt. išh̯ii̯a-, 3. sg. išh̯āi. The nominal derivv. are very numerous, a. o. OHG NHG seil (uncertain hypotheses in Specht Ursprung 227). More forms Pok. 891f. - (The group ἰβάνη, ἴβανος etc. (s. v. and s. εἴβω) is rather Pre-Greek (Kuiper Μνήμης χάριν 1, 212f.).Page in Frisk: 1,724-725Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἱμάς-
-
17 μαίομαι
Grammatical information: v.Meaning: `seek after, for, search for, touch, pursue', in present also `seek to attain' (Il.).Derivatives: Verbaladj.: ἀ-προτί-μαστος `untouched' (Τ 263), ἐπί-μαστος adjunct of ἀλήτης (υ 377), meaning unclear, cf. Bechtel Lex. s. v. - Nom. actionis: μάσμα n. `searching' (Cratin. 424, Pl. Kra. 421 b), μαστύς, - ύος f. `id.' (Call. Fr. 277; Benveniste Noms d'agent 73). -- Nom. agentis: μαστήρ m. (also f., Schwyzer 530) `searcher' (trag.), also name of an Athen. officer (Hyp.), cf. Benveniste 40, Fraenkel Nom. ag. 2, 4; with μάστειρα f. (A.), μαστήριος Έρμῆς `God of the tracing' (A.; Schulze Kl. Schr. 168 n. 3); Μάστωρ ep. PN (Benveniste 54, Fraenkel 1, 14; 2, 11); μαστρός m. name of a financial officer (Pellene, Rhodos, Delphi) with μαστρικός (Delphi IIa), μα-στρ(ε)ία, El. μαστράα = εὔθυνα (Messen. Ip, H.), cf. Schwyzer 532 w. n. 2, details in Fraenkel 1, 163 n. 2; as 1.(?) member in μαστρ-οπός m. f. `procur(ess)' with - οπικός, - οπεύω, - οπεία (Att.); hypocor. μάστρυς f. (Phot.). - Denomin. in -( τ)εύω (Schwyzer 732): μαστεύω `search' (Pi., A.; Epid., X.) with μάστ-ευσις (Epid. IVa, Archim.), - ευτής (X., Fraenkel 2, 62), - εία (VIp); vgl. ματεύω. -- Here perh. also PN like Εὔ-μαιος, Οἰνό-μαος, Μαίων (ep.). -- On μάστιξ, μάσθλης s. vv. On μαστροπός s.v, which is Pre-Greek.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: The sigmatic forms, e.g. aor. - μάσσασθαι and ἀ-προτί-μαστος, make for μαίομαι a basis *μασ-ι̯ο-μαι possible; the σ-forms may however also belong to ματέω, ματεύω, s. v. - Usually μαίομαι `touch' and μαίομαι `strive, try' (the latter with gen.) are considered as two diff. verbs (Bechtel Lex. s. v., WP. 2, 220 a. 238f., Pok. 693 a. 704f., Schwyzer-Debrunner 105); but the meaning `try to reach, strive after' can be explained easily from the conative aspect of the present-stem. - No clear agreement. In the sense of `touch' compared with some words for `beckon with the hand etc.', e.g. OCS na-ma-jǫ, - jati `beckon', Lith. mó-ju, --ti `beckon', mos-úoti `turn, swing', with also μηνύω (s.v.); as `strive, try' however to μαιμάω, μῶμαι (s. vv.). -- After Belardi Maia 2, 277ff. (s. also Doxa 3, 213) as `touch' to μάρη etc.Page in Frisk: 2,161-162Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μαίομαι
См. также в других словарях:
μάσθλης — μάσθλης, ητος, αιολ. τ. μάσλης (Α) 1. κατεργασμένο δέρμα 2. ο ιμάντας τής μάστιγας («φοίνιον μάσθλητα δίγονον», Σοφ.) 3. μτφ. πανούργος, απατεώνας. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Η λ. πιθ. < ἰμάσθλη* «ιμάντας, μαστίγιο» με σίγηση τού αρκτικού ι… … Dictionary of Greek
μάσθλης — leather masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μάσθλησιν — μάσθλης leather masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μάσθλητα — μάσθλης leather masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μάσθλητας — μάσθλης leather masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μάσθλητος — μάσθλης leather masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ιμάσθλη — ἱμάσθλη, ἡ (Α) 1. μαστίγιο 2. πηδάλιο πλοίου 3. λουρί. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἱμάσσω συνδέεται με τον τ. μάσθλης*] … Dictionary of Greek
μάσθλημα — μάσθλημα, τὸ (Α) [μάσθλης] κατεργασμένο δέρμα, πετσί … Dictionary of Greek
μάσλης — μάσλης, ητος ὁ (Α) (αιολ. τ.) βλ. μάσθλης … Dictionary of Greek
μασθλήτινος — μασθλήτινος, ίνη, ον (Α) [μάσθλης] αυτός που μοιάζει με δέρμα ως προς το χρώμα … Dictionary of Greek
τροπομάσθλης — ὁ, Α άνθρωπος με ασταθή και πανούργο χαρακτήρα, ανάξιος εμπιστοσύνης. [ΕΤΥΜΟΛ. < τρόπος + μάσθλης «πανούργος, απατεώνας»] … Dictionary of Greek
