-
1 καμηλος
Iκ. ἀμνός Arph. — верблюжонок;
κ. δρομάς Plut. — дромадер;εὐκοπώτερόν ἐστιν κάμηλον διὰ τρήματος ῥαφίδος ( или βελόνης) διελθεῖν погов. NT. — легче верблюду пройти сквозь игольное ушкоIIἥ собир. армейские верблюды Her. -
2 κάμηλος
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > κάμηλος
-
3 κάμηλος
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > κάμηλος
-
4 κάμηλος
η верблюд;§ οι διυλίζοντες τον κώνωπα και καταπίνοντες την κάμηλον — погов, в чужом глазу соломинку мы видим, а у себя не видим и бревна
-
5 κάμηλος
верблюд(ица).Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > κάμηλος
-
6 ακερατος
-
7 γονυ
γόνᾰτος, ион. γούνᾰτος, эп. тж. γουνός τό (эп. dat. тж. γουνί; pl.: nom. и acc. γόνατα, γούνατα и γοῦνα, gen. γονάτων, γουνάτων и γούνων, dat. γόνασι, γούνασι, γούνεσσι и γονάτεσσι)1) колено(κάμηλος ἔχει τέσσερα γούνατα Her.; τὰ γόνατα κάμπτειν Hom., Arst.)
ἑζόμενος ἐπὴ γοῦνα Hom. — опустившись на колени;ὀλίγον γ. γουνὸς ἀμείβων Hom. — медленно переставляя ноги;γούνατά τινος (ὑπο)λύειν, δαμνᾶν или βλάπτειν Hom. — сбивать с ног кого-л;ὑπολύεταί μοι τὰ γόνατα Arph. — у меня ноги подкашиваются;Ἀσία χθὼν ἐπὴ γ. κέκλιται Aesch. — повержена на колени Асийская земля;ἐς γ. τέν πόλιν βαλεῖν Her. — сокрушить государство;ἐν γούνασι θεῶν κεῖται Hom. — (это) в воле богов;как символ мольбы:γούνατά τινος ἱκάνειν и ἱκάνεσθαι, πρὸς γοῦνά τινος καθέζεσθαί (тж. λιτανεύειν, λίσσεσθαι или ἅψασθαί) τινα γούνων Hom., ἱκετεύειν πρὸς τῶν γονάτων Dem. — припадать с мольбой к чьим-л. коленам;γούνων или γοῦνα λαβεῖν и ἑλεῖν, χεῖρας βαλεῖν ἀμφὴ или περὴ γούνασί τινος Hom., τῶν γουνάτων λαβέσθαι Her. или γ. τινὸς ἀμπίσχειν χερί Eur. — с мольбой обнимать (чьи-л.) колени;γ. κνήμης ἔγγιον Arst. или ἀπωτέρω ἢ γ. κνάμα Theocr. погов. — колено ближе голени (ср. «своя рубашка ближе к телу»)2) бот. узел(τὸ ξύλον ῥᾷον κατεάσσεται περὴ τὸ γ. Arst.)
3) бот. колено, междоузлие(καλάμου Her., Xen.)
-
8 διτυλος
-
9 δρομαιος
3 и 21) бегущий, мчащийся(λαγώς Xen.)
ἴχνη δρομαῖα Xen. — следы бегущего зверя;δ. κάμηλος Plut. — дромадер;δ. βάς Soph. — прибежавший2) быстрый, проворный(πῶλος Eur.; νεφέλη, πτέρυξ Arph.)
3) покровительствующий беговым состязаниям(Ἀπόλλων Plut.)
-
10 δρομας
-
11 επιστορεννυμι
1) (на чём-л) расстилать(δέρμα αἰγός Hom. - in tmesi)
2) покрывать(ἥ κάμηλος ἁλουργίδι ἐπέστρωτο Luc.)
-
12 θηλυς
θήλεια (ион. θήλεα, Luc. θηλέη), θήλυ (иногда f θῆλυς) compar. = posit.1) женский, женского пола(γένος Eur.)
ἄπαις θήλεος γόνου Her. — не имевший детей женского пола;θήλειαι γυναῖκες Eur. — женщины;θήλεια θεός Hom. — богиня;ὅ θῆλυς ἄνθρωπος Arst. — женщина;θήλειαι ἵπποι Hom. — кобылицы;ὄϊς θῆλυς Hom. — овца;θήλεα κάμηλος Her. — верблюдица;ὅ θῆλυς ὀρεύς Arst. — самка мула2) женский, свойственный или принадлежащий женщине(ἀϋτή Hom.; φύσις Plat.)
τὰ τῶν ὀνομάτων θήλεα Arph. — женские имена (ср. 8)3) совершенный женщиной(φόνος Eur.)
4) нежный, женственный, изящныйθηλύτεραι γυναῖκες Hom. — слабые женщины (ср. 1)
5) приятный, освежающий(ἐέρση Hom., Hes.; νύξ Soph.)
6) изнеженный(δίαιτα Plut.)
7) слабый, кроткий(φρήν Arph.)
8) грам. женский, женского рода(τὰ θήλεα ὀνόματα τελευτᾷ εἰς η καὴ ω Arst. - ср. 2)
9) ( у пифагорейцев) четный(οἱ Πυθαγορικοὴ τὸν ἄρτιον - sc. ἀριθμὸν - θῆλυν ἐνόμιζον Plut.). - см. тж. θῆλυ
-
13 ιπποβαμων
1) сидящий на коне, конный(Ἀριμασπὸς στρατός Aesch.)
διφυής τ΄ ἄμικτος ἱ. στρατός Soph. — двуобразное дикое конное полчище, т.е. Κένταυροι2) используемый как конь, верховой(κάμηλος Aesch.)
3) перен. гордо гарцующий, т.е. высокопарный, напыщенный(ῥήματα Arph.)
-
14 καμιλος
-
15 κυρτος
I.31) выгнутый, вздувшийся(κῦμα Hom.)
2) искривленный, кривой(τὼ ὤμω κυρτώ, sc. τοῦ Θερσίτου Hom.)
3) горбатый(κάμηλος Babr.)
4) согнутый в круг, закругленный(τροχός Eur.)
5) выпуклый(ἥ γῆ, ἥ γραμμή Arst.)
6) раздутый, пузатый(κύπελλα Anacr.)
II.ὅ1) верша(κύρτοι καὴ δίκτυα Plat.)
2) клетка(φυλάττειν ἐν τοῖς κύρτοις Arst.; ψιττακὸς ἀφεὴς κύρτον Anth.)
-
16 μακροτραχηλος
-
17 παμμελας
παμμέλαινα, πάμμελᾰν совершенно черный(ταῦροι, ὄϊς Hom.; κάμηλος Βακτριανή Luc.)
-
18 σειραφορος
-
19 σιτοφορος
-
20 στρουθοκαμηλος
- 1
- 2
См. также в других словарях:
κάμηλος — camel masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κάμηλος — η (AM κάμηλος) βλ. καμήλα … Dictionary of Greek
καμήλοις — κάμηλος camel masc/fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καμήλοισι — κάμηλος camel masc/fem dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καμήλου — κάμηλος camel masc/fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καμήλους — κάμηλος camel masc/fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καμήλων — κάμηλος camel masc/fem gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καμήλῳ — κάμηλος camel masc/fem dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κάμηλοι — κάμηλος camel masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κάμηλον — κάμηλος camel masc/fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καμήλα — θηλαστικό μηρυκαστικό της οικογένειας των καμηλιδών, της υπόταξης των τυλοπόδων (αρτιοδάκτυλα). Υπάρχουν δύο είδη κ. Η κάμηλος η βακτριανή (Camelus bactrianus) χαρακτηρίζεται από την παρουσία δύο χαρακτηριστικών ύβων λίπους στη ράχη, οι οποίοι… … Dictionary of Greek