-
1 κάρηαρ
-
2 κάρᾱ
κάρᾱ, τό, ion. u. ep. κάρη, nur im nom. u. acc., das Haupt; πολιόν τε κάρη, πολιόν τε γένειον Il. 22, 74; μηκέτ' ἔπειτ' Ὀδυσῆϊ κάρη ὤμοισιν ἐπείη 2, 259; von Pferden, 6, 509; ποικίλον κάρα δρακόντων φόβαισι, das Haupt der Medusa, Pind. P. 10, 46; Tragg., οὔ φημ' ἀλύξειν ἐν δίκῃ τὸ σὸν κάρα λευσίμους ἀράς Aesch. Ag. 1598, περὶ πόδα, περὶ κάρα, Eum. 159, in der Anrede, νῦν δ' ἐμοὶ φίλον κάρα, ἔκβαιν' ἀπήνης, liebes Haupt, Ag. 879, wie Soph. ὦ κράτιστον Οἰδίπου κάρα O. R. 40, ὦ κασίγνητον κάρα El. 1155, vgl. Ant. 906 (Eur. Or. 237 I. T. 983); von Thieren, κάρα προβάλλων ἱππικῶν όχημάτων El. 730; αἰγείρου frg. 24; γέλωτι φαιδρὸν κάρα El. 1310, wo bes. an das Gesicht zu denken ist; κάρα τὸ δυςπ ρόςοπτον O. C. 286; τὸ πάλλευκον κάρα Eur. Hec. 600; σὸν καταιδοῦμαι κάρα Or. 681; ἰλιγγιῶ κάρα λίϑῳ πεπληγμένος Ar. Ach. 1178; sp. D. oft. – Dazu haben die Tragg. den dat. κάρᾳ, maskulinisch, für κάρατι, συμμέτρου τῷ σῷ κάρᾳ Aesch. Ch. 225; Soph. O. C. 570 Ant. 1257 El. 437; Eur. Med. 1371 Herc. Fur. 465; κάρῃ Theogn. 1018. – Die Gramm. führen auch den gen. κάρας an; den acc. κάραν haben Anacr., πολιαὶ στέφουσι κάραν 50, 9, u. a. Sp., wo es dann als fem. betrachtet wird, Qu. Sm. 11, 58; τὴν κάρην Callim. frg. 125; κάρης Mosch. 4, 74; Nic. Th. 131 D. Per. 562. – Plur., ἑκατὸν κάρᾱ ἐξεπεφύκει H. h. Cer. 12, womit man ὦ βατίδες, ὦ γλαύκων κάρα vergleichen kann, Sannyrio bei Ath. VII, 286 c, für κάρατα. – Außerdem gehören dazu die Formen gen. κάρητος, Od. 6, 230. 23, 157, u. καρήατος, Il. 23, 44, dat. κάρητι, Il. 15, 75, u. καρήατι, 19, 405. 22, 205, dat. plur. κάρησι, Tryphiod. 602, acc. plur. καρήατα, Il. 11, 309, wozu die Gramm. einen eigenen nom. κάρηαρ angenommen haben. – Vgl. ΚΡΑΣ u. κάρηνον.
-
3 κάρα
κάρᾱ (A), [dialect] Ep.and [dialect] Ion. [full] κάρη [pron. full] [ᾰ], τό, poet. for κεφαλή, Luc.Lex.5:—A head, of men or animals,πολιόν τε κάρη πολιόν τε γένειον Il.22.74
; ὑψοῦ κάρη ἔχει [ ἵππος] 6.509; περὶ πόδα περὶ κάρα from head to foot, A.Eu. 165 (lyr.): metaph., , cf. OC 564; of the face, γέλωτι φαιδρὸν κ. Id.El. 1310;μου κ. τὸ δυσπρόσοπτον Id.OC 285
.3 in Trag., as periphr. for a person, Οἰδίπου κάρα, i.e. Οἰδίπλους, S.OT40, 1207 (lyr.); αὐτάδελφον Ἰσμήνης κ. Id.Ant.1; ὦ κασίγνητον κ., for ὦ κασίγνητε, Id.El. 1164; ὦ φίλον κ. Id.OC 1631; φίλον κ. A.Ag. 905.--Hom. uses nom. acc. κάρη, gen. dat. κάρητος, κάρητι, Od.6.230, Il.15.75; also καρήατος, καρήατι, 23.44, 19.405, nom. pl.καρήατα 11.309
(whence was formed nom. sg. κάρηαρ, Antim.76); acc. pl.κάρη Il.10.259
(but perh. sg.), nom. acc. pl.κάρᾱ Sannyr.3
, perh. S.Ant. 291;κάρᾰ ἐξεπεφύκει h.Cer. 12
; dat. pl. κάρησι f.l.in Tryph.602:—post-Homeric Poets inflected κάρη as if it were of decl. 1, gen.κάρης Mosch.4.74
, Call.Fr. 125; dat.κάρῃ Thgn.1024
, Nic.Th. 249; acc.κάρην D.P.562
, Nic.Th. 131; Trag. dat. κάρᾳ with neut. Prons., A.Ch. 230, etc.; late acc.κάραν Anacreont. 50.9
. (Cf. Skt. śiras(neut.) 'head', gen. śīr[snull ]ṇás, abl. śīr[snull ]atás: κάρηνα (fr. κᾰρᾰς-ν-α ) and κράατα (perh. fr. κρᾱς- ṇ-τα) are forms of this word, v. κάρηνον, κράς, κρανίον: cogn. with Lat. cerebrum (fr. ceres-ro-), ONorse hjarne 'brain', and prob. κέρας, κόρση.)-------------------------------------------κάρα (B), ἡ, -
4 κάρζα
-
5 σφεδανός
A = σφοδρός, vehement, violent,στάσιες Xenoph.1.23
; γένυες (sc. λέοντος) AP6.219.12 (Antip.);τόξον Euph.9.10
; ; ῥοιζός Epic. in Arch.Pap.7p.4.II Hom. only neut. sg. as Adv., eagerly,σφεδανὸν Δαναοῖσι κελεύων Il.11.165
, 16.372;σφεδανὸν ἔφεπ' ἔγχεϊ 21.542
(Aristarch. and several codd. σφεδανῶν, from [full] σφεδανάω, raging, cf. Theognost.Can.12, Hsch.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σφεδανός
-
6 κάρᾱ
κάρᾱGrammatical information: n.Meaning: `head' (trag., Cratin., Eup.),Other forms: κάρη (ep.)Dialectal forms: Myc. ka-ra-a-pi instr. pl. \/karāatphi\/Derivatives: As 1. member in καρᾱ-τομέω `behead' (E., J.) with καράτομος `beheaded' (S., E.), seeming basis καρατόμος `beheading' (Lyc.), cf. on δειροτομέω s. δέρη; καρηβαρέω (- άω) `feel heavy in the head, be sleepy, have headache' with καρηβαρία, - ίη etc. (Hp., Arist.); from there Lat. caribaria \> Fr. charivari, W.-Hofmann 1, 854; on καραδοκέω s. v. Cf. κράσπεδον, κρησφύγετον, κρήδεμνον. - Other forms: A. recent analogical formations to κάρᾱ, κάρη: dat. τῳ̃ κάρᾳ (A., S.), κάρῃ (Thgn.); κάρης, - ην (Call., Nic.), κάρᾱν (Anacreont.). B. Older disyll. forms: ep. καρή-ατος, - ατι, pl. - ατα; also κάρη-τος, - τι; to καρήατα new nom. sg. κάρηαρ (Antim.). C. monosyll. forms: κρά̄-ατος, - ατι, pl. - ατα; usual. (also trag.) κρᾱτός, - τί, pl. κρᾶ-τα (Pi. Fr. 8); further isolated forms: κράτεσφι (Κ 156; prob. sg.), κρά̄των (χ 309), κρᾱσίν (Κ 152), κρᾶτας (E.); κρᾶτα as acc. sg. (θ 92, trag.), as nom. sg. (S. Ph. 1457); new nom. sg. κράς (Simm. 4). D. κάρᾰ (antevoc.) as nom. pl. (h. Cer. 12), κάρᾱ pl.? (Sannyr. 3). On κάρηνα s. v.; and s. below.Origin: IE [Indo-European] [574] *ḱrh₂-(e)s-n- `head'Etymology: From the oblique forms of the Skt. word for `head', e. g. gen. sg. śīrṣṇ-ás with the adverbial ablativ śīrṣa-tás (a \< n̥), which represent a with n enlarged monosyll. zero grade (śīrṣ-n- \< *ḱr̥h₂-s-n-) from the disyll. nom.-acc. śíras- (Av. sarah-, \< *ḱr̥h₂-os), it appears that κρά̄ατος represents an original *κρά̄σα-τος \< (ḱr̥h₂s-n̥tos); through contraction this gave κρᾱτός (acc. to Zenodot. κρητός). The antevocalic form κρᾱσν- lives on in κρᾱν-ίον (s. v.). The explanation of the Greek disyll. forms has to start from plur. κάρηνα \< *καρασν-α (\< *ḱrh₂-es-n-), to which the singular forms καρήατος, - ατι were made from *καρασα-τος, - τι (with metr. lengthening and η for ᾱ after κάρηνα), if not innovated to κάρη. This form may go back to an analogical *κάρασ-α (like ὄνομα); to κάρη were made κάρη-τος, - τι. - Beside these old σ-stem there are isolated σ-less forms: ἐπὶ κάρ `on its head', ἔγ-καρ-ος, ἴγκρος ἐγκέφαλος and κατὰ ( ἀπὸ) κρῆ-θεν `from the head down' (Hom., Hes.), κρή-δεμνον `head-band'. The explanation is discussed: κατὰ κρῆθεν (from where ἀπὸ κρῆθεν) may stand for κατ' ἄκρηθεν (s. esp. Leumann Hom. Wörter 56ff., but this seems unncessary); ἔγκαρος has been taken as learned innovation to κάρη after κεφαλή: ἐγκέφαλος; on κρήδεμνον s. s. v. An σ-less κάρ is supported by Arm. sar `hight, top' (idg. *ḱr̥h₂r-o-). Very extensive treatment by A.J. Nussbaum, Head and Horn 1986 (rev. Beekes, Kratylos 34 (989)55-59). - S. Schwyzer 583 (diff. on κάρη; Pok. 574f., Chantraine Gramm. hom. 1, 230f., 242, Leumann Hom. Wörter 159, Egli Heteroklisie 31f., 87ff. - Cf. further 1. καρόω, καρώ, καρωτόν; κέρας, κράνος, κριός.Page in Frisk: 1,784-785Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κάρᾱ
См. также в других словарях:
κάρηαρ — κάρηαρ, τὸ (Α) (υποθ. τ. ονομαστικής τών επικ. τ. καρήατος ήατι, ήατα) κεφαλή … Dictionary of Greek
k̂er-, k̂erǝ- : k̂rā-, k̂erei-, k̂ereu- — k̂er , k̂erǝ : k̂rā , k̂erei , k̂ereu English meaning: head; horn Deutsche Übersetzung: “das Oberste am Кörper: Kopf; Horn (and gehörnte Tiere); Gipfel” Material: O.Ind. síras n. (ved. only nom. acc.) “head, cusp, peak”, Av. sarah … Proto-Indo-European etymological dictionary
