-
1 γόοι
γόοςweeping: masc nom /voc pl -
2 ἁβρό-γοοι
-
3 νύχιος
νύχιος, att. auch 2 Endgn, näch il i ch, bei nacht geschehend od. thuend; Hes. O. 521 Theog. 991; ὁ πρῶτος νύχιος ἄγγελος πυρός, Aesch. Ag. 574, der auch den Hermes χϑόνιος καὶ νύχιος nennt, Ch. 717; νυχίων ἐπιφϑεγμάτων ἐπίσκοπε heißt Bacchus als Aufseher der nächtlichen Feier, Soph. Ant. 1133; ἀνὴρ δ' ἀνόμματος ἐκτέταται νύχιος, in der Nacht, im Schlafe, Phil. 846; oft bei Eur., wie νύχιοι ὄνειροι, I. T. 1277; auch γόοι, El. 142; sp. D., νύχια ϑύεα, Ap. Rh. 4, 664; auch übertr., μοῖρα νύχιος, das finstere Todesgeschick, Machon bei Ath. VIII, 341.
-
4 δύς-θροος
-
5 θρῆνος
θρῆνος, ὁ (vgl. ϑρέομαι), das Wehklagen, bes. die Todtenklage, Il. 24, 721, das Klagelied, H. h. 18, 18; Γοργόνων οὔλιος ϑρ. Pind. P. 13, 8, vgl. I. 7, 58. Oft Tragg., ἐπιτυμβίδιοι Aesch. Ch. 338, καὶ γόοι Eur. Med. 1208; auch in Prosa, καὶ ὀδυρμοί Plat. Rep. III, 398 d; καὶ τραγῳδίαι Phil. 50 a; πολλοὶ ἐπὶ σμικροῖς παϑήμασι ϑρ. Rep. III, 388 d. Nach Poll. 6, 202 auch = ϑρηνῳδός.
-
6 ἀ-κόρεστος
ἀ-κόρεστος, ungesättigt, unersättlich, αἰχμῆς, im Speerkampf, Aesch. Pers. 690; τύχη, unerschöpflich, Ag. 1462; ὀϊζύς 733; γόοι ἀκορεστότατοι Pers. 537; νείκη Eur. Mad. 639; Plut.; aber Aesch. Ag. 1304 τὸ μὲν εὖ πράττειν ἀκ. ἔφυ πᾶσι βροτοῖσιν, nicht sättigend, man wird dessen nicht überdrüssig, vgl. φιλία Xen. Conv. 8, 15. – Adv. - στως, Pallad. 5 (X. 56).
-
7 ὀδυρμός
ὀδυρμός, ὁ, das Klagen, Wehklagen; καὶ γόοι, Aesch. Prom. 33; Eur. Phoen. 1078 u. öfter; καὶ ϑρῆνοι, Plat. Rep. III, 398 d; auch plur., καὶ οἶκτοι, ib. 387 b.
-
8 ἌΩ [3]
ἌΩ, sättigen, aor. κύνας ἆσαι Il. 24, 2 ll; αἵματος ἆσαι Ἄρηα, mit Blut den Ares sättigen, Il. 5, 289; ἐπεί κ' – ἵππο υς δρόμου ἄσῃ, wenn er die Nosse gesättigt haben wird, 18, 281; ἄσαιμι 9, 489; fut. ἄσειν κύνας 11, 818; – sich sättigen, praes. ἄμεναι Il. 21, 70; aor. λιλαιόμενα χροὸς ἆσαι 11, 574; γόοι ο μὲν ἔστι καὶ ἆσαι 23, 157; med, μή με πρὶν σίτοιο κελεύετε μηδὲ ποτῆτος ἄσασϑαι φίλον ἦτορ Iliad. 19, 307; άσεσϑε κλαυϑμοῖο 24, 717, ihr werdet euch ausweinen; Hes. Sc. 101, praes. mit kurzem α, ἦ μὴν καὶ κρατερός περ ἐὼν ἄαται πολέμ οιο, sättigt sich. – Man rechnet hierher auch die Form ἑῶμεν Iliad. 19, 40,: ἐπεί χ' ἑῶμεν πολέμοιο, sobald ich mich am Kriege »gesättigt haben werde«, plur. Homerisch für den sing.; Scholl. Aristonic. (nicht Herodian.) zu der Stelle ὅτι δασυντέον τὸ ἑῶμεν· ἔστι γὰρ ἄδην ἔχωμεν, κορεσϑῶμεν; vgl. Scholl. Didym. Iliad. 13, 315; Apoll. Lex. Homer. p. 80, 28 ἑῶμεν κορεσϑῶμεν; Buttmann Lexil. 2, 130 ff.
-
9 ανωφελης
-
10 ιαλεμος
Iион. ἰήλεμος (ῐᾱ) ὅ скорбная песнь, плач, причитание(ματέρων Eur.)
ἰαλέμῳ τοὺς θανόντας ἀπύειν Eur. — причитать над мертвецамиII21) скорбный, печальный(γόοι Eur.)
2) несчастный(ποιηταί Luc.)
-
11 οδυρμος
ὅ жалоба, сетование(ὀ. καὴ οἶκτος Plat.; ὀδυρμοὴ καὴ γόοι Aesch.)
τῆς τύχης ὀ. Plut. — сетование на судьбу -
12 οξυτονος
21) пронзительный, громкий(γόοι, ὠδαί Soph.)
2) издающий пронзительный свист, воющий(πνεῦμα Soph.)
3) грам. имеющий ударение на последнем слоге -
13 ψυχαγωγος
I3вызывающий души усопших(γόοι Aesch.)
IIὅ психагог, чародей, вызывающий души из царства теней Eur., Plut. -
14 δύσθροος
δύσ-θροος, ον,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δύσθροος
-
15 εὔφημος
I abstaining from inauspicious words, i.e. religiously silent,εὔφημον.. κοίμησον στόμα A.Ag. 1247
;γλῶσσαν εὔ. φέρειν Id.Ch. 581
; so perh.εὔ. γόοι Id.Fr.40
; εὐφάμου στόμα φροντίδος ἱέντες moving the lips of reverent thought, i.e. keeping a holy silence, S.OC 132 (lyr.); so ὑπ' εὐφήμου βοῆς, i.e. in silence, Id.El. 630; εὔφημα φώνει, = εὐφήμει, Id.Aj. 362, 591, E.IT 687;εὔφημος ἴσθι S.Fr. 478
;εὔ. πᾶς ἔστω λαός Ar.Th.39
(anap.).2 mild, softening (cf.εὐφημία 11.1
, εὐφημισμός), ἐν-οτάτοις ὀνόμασι.. κατονομάζειν Pl.Alc.2.140c
; πρὸς τὸ -ότατον, Lat. in meliorem partem, Luc.Prom.Es3. Adv. [comp] Comp. - ότερον Eust. 1398.49.II in positive sense, fair-sounding, auspicious,μῦθοι Xenoph.1.14
; ; ;εὔφημοι κέλαδοι E.Tr. 1072
(lyr.); (lyr.);Μούσης ἀνοίγειν.. εὔφημον στόμα Ar.Av. 1719
; εὔ. πόνοι pious, holy, E. Ion 134 (lyr.); ; ᾠδῆς γένος, ἐρωτήματα, Pl.Lg. 800e, Hp.Ma. 293a, cf. Ep.Phil.4.8;πλοῦς Iamb.VP3.16
([comp] Sup.). Adv. - μως with or in words of good omen, h.Ap.171 (dub. l.), A.Eu. 287, IG12.108.55, Pl.Phdr. 265c: [comp] Comp. - ότερον Aristaenet.2.9.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὔφημος
-
16 μακρός
A long, whether of Space or Time,I of Space,1 in length, long,δόρυ Il.7.140
; νέες, νῆες μ. ships of war, Hdt.7.21, Th.1.41, etc. (collect. in sg., A.Pers. 380);πλοῖα μ. Hdt. 5.30
, Th.1.14; ἐπὶ τὰ -ότερα measured by the longer sides, i. e. length-wise, Hdt.1.50; τὰ μ. τείχη the long walls of Athens, Th.8.71, etc.;ἐν τῷ μακρῷ σκέλει τῷ πὸτ τῷ Ποτειδανίῳ SIG247 iii 11
(Delph., iv B. C.); ἡ μακρά (sc. γραμμή), line traced by δικασταί to indicate the heavier penalty, Ar.V. 106; ὁ μ. δρόμος the long-distance torch-race, SIG 1068.9 (Patmos, iii/ii B. C.), al., OGI339.83 (Sestos, ii B. C.).2 in height, tall, high, μ. Ὄλυμπος, οὔρεα, δένδρεα, κίων, Il.15.193, 13.18,9.541, Od.1.127, etc.; of a man, , cf. 18.195;μ. πύκτης PLond.3.1158.6
(iii A. D.).3 in distance, long, far, remote,κέλευθος Il.15.358
; ;ναυτιλίαι Hdt.1.1
; ; μ. ἐπιβοήθειαι long marches to aid, X.Cyr.5.4.47; remote, ; τὰ μακρότατα the remotest parts, Hdt.2.32: freq. in neut. sg. and pl. as Adv., μακρὰ βιβάς, βιβάσθων, with long strides, Il.7.213, 13.809; μακρὰ ῥίψαις, δισκήσαις, Pi.P.1.45, I.2.35; -ότερον σφενδονᾶν X.An.3.4.16
; μακρὸν ἀῧσαι, βοᾶν, to shout so as to be heard afar, i. e. loudly, Il.3.81, 2.224;μακρὰ μεμυκώς 18.580
;μακρὸν ἠχεῖν Pl.Prt. 329a
;κλάειν σε μακρὰ κελεύσας Ar.Eq. 433
(v. κλαίω and infr. v); later by analogy,μακρὰ χαίρειν φράσας τῷ ναυπηγῷ Luc.Nav.2
, cf. Apol.3, al., D.C.46.3; cf. μακράν.4 generally, large in size or degree, great,ἤπειρος A.Eu.75
;ὄλβος Pi.P.2.26
; ; , cf. 1297b4 ([comp] Sup.); οὐσία ib. 1290b16, 1321a11;μακροτέρα ἀρετά Pi.I.4(3).13
;ἐλπίσαντες μακρότερα μὲν τῆς δυνάμεως, ἐλάσσω δὲ τῆς βουλήσεως Th.3.39
; μ. τραπεζῖται, perh. big bankers, Cat.Cod. Astr.7.222.5 dat. μακρῷ, to strengthen [comp] Comp. and [comp] Sup., by far,μ. πρῶτος Hdt.1.34
;ἄριστος μ. Id.9.71
;ἀσθενεστέρα μ. A.Pr. 514
, cf. Pl.Phlb. 66e;μ. μάλιστα Hdt.1.171
, cf. A.Eu.30, etc.;κάκιστα δὴ μ. S.Ant. 895
: also with Verbs implying comparison,ἀριστεύει μ. A.Pr. 890
(lyr.), cf. D.H.1.2.II of Time, long (Hom. only in Od.), ἤματα, νύξ, 10.470, 11.373; αἰών v. l. in Pi.N.3.75;μ. χρόνος Hdt.1.32
, etc.; οὐ μ. χρόνου for no long time, S.Ant. 1078, etc.;διὰ μ. χρόνου A.Pers. 741
(troch.);ἐν χρόνῳ μ. S.OC88
, etc.;δι' αἰῶνος μ. A.Supp. 582
(lyr.);τὸν μ. βίον Id.Pr. 449
;τοῦ μ. βίου S.Aj. 473
; μηνὶ -ότερος by a month, Hdt.1.32; μακρῷ (cf. 1.5)πρότερον Gal.8.958
; μ. ἐέλδωρ a long-cherished wish, Od.23.54; μ. γόοι, ὀδύρματα, S.El. 375, E.Hec. 297.2 long, tedious, Pi.N.4.33, etc.; , Th. 3.60, etc.; μακρὰν ἔοικε λέξειν (sc. ῥῆσιν) Ar.Th. 382;οὐδὲ εἷς Ὅμηρον εἴρηκεν μακρόν Philem.97.7
; μακρόν [ἐστι] c. inf., Lat. longum est, Pi.I.6(5).56;μ. ἂν εἴη γράφειν X.Ages.7.1
. Adv. -ρῶς, λέγεσθαι Antiph. 268
: [comp] Comp. - ότερον, ποιεῖς you are taking too long, PCair.Zen. 48.4 (iii B. C.), cf. Philippid.21.3 Gramm., long in quantity, , D.H.Comp.15; μακρά (sc. συλλαβή), ἡ, A.D.Pron.92.12;ἡ φύσει μ. Id.Adv.179.16
: [comp] Comp.,φωνήεντι μακροτέρῳ Arist.Po. 1458a1
; also μακρά (sc. προσῳδία), ἡ, mark of long quantity, S.E.M.1.113, D.T.Supp.674.7; . 6.III neut. with Preps. in adverb. sense, διὰ μακροῦ (sc. χρόνου ) after a long time, long delayed, E.Hec. 320, Ph. 1069; οὐ διὰ μακροῦ not long after, Th.6.15,91, Pl.Alc.2.151b (also of place,οὐ διὰ μ. τῆς Ῥώμης D.H.9.56
);διὰ μακρῶν E.Fr.420.1
;διὰ μακρᾶς Phalar.Ep. 69.1
; but διὰ μακρῶν at great length, Pl.Grg. 449b, etc.;διὰ μακροτέρων Isoc.4.106
; μικρῷ διὰ μ. at somewhat greater length, Arist. Pol. 1279b11.2 ὄλβος οὐκ ἐς μακρὸν ἔρχεται for no long time, Pi. P.3.105; ἐς τὰ μακρότατα to the utmost, Th.6.31; v. μακράν 11.3 ἐπὶ μακρόν far, a long way,πορεύεσθαι X.Cyr.5.4.47
; of Time, Call. Del. 255;ὅσον ἐπὶ μακρότατον οἷοί τε ἐγενόμεθα ἐξικέσθαι ἀκοῇ Hdt. 4.16
, cf. 2.34 ( ἐπὶ omitted 1.171 codd.);τοσόνδε ἐπὶ μ. ἐπυθόμην Id.2.29
; ἐπὶ μακρότερον yet more, Th.4.41.IV regul. [comp] Comp. and [comp] Sup., v. supr.: irreg. [comp] Comp. μάσσων, [comp] Sup. μήκιστος, v. sub vocc.V Adv. - ρῶς at great length, opp. συντόμως, Arist.Rh. 1416b4; slowly, Plb.3.51.2; μ. ἔχειν τοῖν σκέλοιν have long legs, Philostr.Gym.31; of pronunciation, D.H.Comp.15;μ. ἐκφέρειν συλλαβήν Str.13.1.68
: but the Adv. is usu. expressed by neut. μακρόν or μακρά, cf. supr. 1.3; μακρὰ κλάειν to howl loudly, Ar.Th. 211;οἰμώξει μ. Id.Av. 1207
, Pl. 111;ὀτοτύζεσθαι μ. Id.Lys. 520
; τί μακρὰ δεῖ λέγειν; Antiph.33.5; also by μακράν (v. sub voc.); or by neut. with a Prep., v. supr. 111: for [comp] Comp. and [comp] Sup. of the Adv., v. μακροτέρως, μακροτάτω: neut. pl. - ότερα as Adv., Pl.Phdr. 250c, al.— Fem. μακρά not to be confused with μάκρα (q. v.). (Cf. Avest. mas-'long', Lat. ma?μακρόςXcer.) -
17 νύχιος
νύχιος [pron. full] [ῠ], α, ον, also ος, ον E.IT 1273 (lyr.), Tim.Fr.II, parodied by Macho ap.Ath.8.341d:—A nightly, i.e.1 of persons, doing a thing by night,ν. καταλέξεται Hes.Op. 523
(v.l.), cf.Th. 991, A.Ag. 588, etc. ;ἀνὴρ δ' ἐκτέταται ν.
as in nightly sleep,S.
Ph. 857 (lyr.). -
18 παμμήκης
παμ-μήκης, ες,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παμμήκης
-
19 πικρός
II generally, sharp to the sense:1 of taste, pungent,ῥίζα Il.11.846
;ἅλμη Od.5.323
; δάκρυον (v.l. for πυκνόν) 4.153; of salt water, opp. γλυκύς, Hdt.4.52, cf. 7.35; ἁλμυρὸς καὶ π. Pl.Lg. 705a; πριγλία π. PCair.Zen.82.8 (iii B.C.);ἀπ' ὄμφακος πικρᾶς A.Ag. 970
; ὑγρότης π., opp. ὀξεῖα, Meno Iatr.5.13; also of smell, pungent, Od.4.406;πικρὸν ὀδωδώς Alciphr. 3.59
. (This sense prevails in the derived and compd. words.)2 of feeling, sharp, keen,ὠδῖνες Il.11.271
, S.Tr.41.3 of sound, piercing, shrill, (lyr.); ; γόοι, ὄδυρμα, E.Ph. 883, Tr. 1227 (lyr.);πικροτάτη ὄψ Ar. Pax 805
(lyr.).III metaph.,1 of things, bitter, esp. of what yields pain instead of expected pleasure, freq. in threats, μὴ τάχα πικρὴν Αἴγυπτον καὶ Κύπρον ἵκηαι (v.l. ἴδηαι) Od.17.448, cf. Ar.Av. 1045, Th. 883 (lyr.), E.Med. 399, IA 955, Ba. 357, Cyc. 589;π. Σίγειον κατηγόμην S.Ph. 355
;τὸ πὰρ δίκαν γλυκὺ πικροτάτα μένει τελευτά Pi.I.7(6).48
, cf. A.Ag. 745 (lyr.) ; τιμωρία, ἀγῶνες, Id.Pers. 473, S.Aj. 1239 ; δύαι, χεῖμα, A.Pr. 180 (lyr.), Ag. 198 (lyr.) ;πικρότερ' ἀχέων Id.Supp. 875
(lyr.); ;πικροτάτου χρυσοῦ φύλαξ Id.Hec. 772
; ;ἔχει τι τὸ π. τῆς γεωργίας γλυκύ Men.795
: c. inf.,μὴ λίαν πικρὸν εἰπεῖν ᾖ D.1.26
.2 so of persons, prob. in Sapph.Supp.4.1 ([comp] Comp.) ;γλυκὺν ὧδε φίλοις ἐχθροῖσι δὲ π. Sol.13.5
, cf. Thgn.301, A.Ch. 234, Eu. 152 (lyr.), etc. ;ἔς τινας Hdt.1.123
: abs., A.Pr. 739, Th940(lyr.); π. θεοῖς hateful to them, S.Ph. 254;π. πολίταις E.Med. 224
, cf. Supp. 1222 ; ἐμοὶ π. τέθνηκεν ἢ κείνοις γλυκύς his death is matter of sorrow to me, S.Aj. 966 ; δαίμων π., of untimely death (Lat. acerbus), IG3.1338.4 relentless, ; spiteful, mean, vindictive,βάσκανον καὶ πικρὸν καὶ κακόηθες οὐδέν ἐστι πολίτευμα ἐμόν D.18.108
;π. καὶ συκοφάντης Id.25.45
, cf. Arist.Rh. 1368b21, EN 1126a19 : in Com. of old men,σκυθρός, π., φειδωλός Men.10
, cf. 825, 843, Georg.Fr.3. Adv. - ρῶς pedantically, D.H.Lys.6; with rigid accuracy, Apollon.Cit.3, Plu.2.659f.IV Adv. - ρῶς harshly, bitterly, vindictively, A.Pr. 197, S.OC 990 ;π. ἐξετάσαι D.2.27
, 18.265 ; π. ἔχειν τισί, πρός τινας, Id.10.54, Ep.3.10 ; , cf. Andr. 190;ἔκλαυσε π. Ev.Matt.26.75
: [comp] Comp. , etc.: [comp] Sup.- ότατα Plb.1.72.3
. [[pron. full] ῑ in Hom. and [dialect] Ep.; [pron. full] ῐ freq. in Trag., as A.Pers. 473, Ag. 970, S.Aj. 500, E. Hec. 772, and in Theoc.8.74 : ι therefore is not long by nature as in μικρός.] -
20 ψυχαγωγός
ψῡχᾰγωγ-ός, όν,A leading departed souls to the nether world, epith. of Hermes, Hsch.II conjuring up the dead to question them,ψ. γόοι A.Pers. 687
:—Subst., necromancer, E.Alc. 1128, Plu.2.560f; [full] Ψ., οἱ, name of a play by Aeschylus.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ψυχαγωγός
- 1
- 2
См. также в других словарях:
γόοι — γόος weeping masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ναυσίστονος — ναυσίστονος, ον (Α) φρ. «ναυσίστονος ὕβρις» αξιοθρήνητη απώλεια πλοίων, στεναγμοί και γόοι που ακούγονται από πλοία εξαιτίας ήττας σε ναυμαχία. [ΕΤΥΜΟΛ. < δοτ. πληθ. ναυσί τού ναῦς «πλοίο» + στόνος (< στένω «στενάζω»), πρβλ. αλί στονος βαρύ … Dictionary of Greek