(βελέων

φρεσὴν εἱμένος ἀλκήν Hom. — исполненный отваги

(μένος καὴ ἀ. Hom.; χερός Pind.; βελέων Soph.; τῶν ἔργων Thuc.)

(ἀλκήν τινα εὑρεῖν κακῶν Eur.)

πρὸς и ἐς ἀλκέν τρέπεσθαι Her., Thuc., Plut., Diod. — браться за оружие, вступать в бой;

(ἀ. μυρία Eur.)

(τι εἴς τι Arst., Plut.)

(πέλεκυν εἰν ὕδατι ψυχρῷ Hom.; ἀκίδας βελέων Anacr.; σίδηρος βαπτόμενος Plut.)

(ξίφος ἐν σφαγαῖσι Aesch.; φάσγανον εἴσω σαρκός Eur.)

(ἐβάπτετο αἵματι λίμνη Batr.; εἵματα βεβαμμένα Her.; βάψαι ἔρια Plat.; τρίχας Anth.)

(ἱούς Soph.; ἐχιὸναίῳ χόλῳ τι Anth.)

(τἄρια θερμῷ Arph.)

(ποντίας ἁλός Eur.; τᾷ κάλπιδι κηρία Theocr.)

(εἰς ψυχρόν Arst.)

(ναῦς ἔβαψεν Eur.)

ἐκ (ὑπὲκ) βελέων Hom., ἔξω βελῶν Xen., ἐκτος βέλους Luc. — вне досягаемости метательных снарядов;

(Διὸς βέλεα Pind.; πυρπνόον Aesch.)

(σκορπίου Aesch.)

(ἕπταχα τὰ πάντα δαϊζέμεναι Hom.)

(χιτώνα χαλκῷ Hom.; κάρανα Aesch.)

(χερσὴ κόμην Hom.)

(τάνδε πόλιν Aesch.)

(ἵππους τε καὴ ἀνέρας Hom.; ἵππος ἐκ βελέων δαϊχθείς, v. l. δαχθείς Pind.; τέκνον τινός Aesch.; ἐκ χερῶν τινος δαϊχθείς Eur.)

(ἐκ Πύλου ἐλθών Hom.)

δέχεσθαί τι ἐκ χειρός τινος Soph. — принимать что-л. из чьих-л. рук;

(ἐκ δεσμῶν λυθείς Aesch.)

ἐκ τοῦ φημὴ γενέσθαι Hom. — я называю его своим отцом;

τὸ ποιηθὲν ἐκ Ψαμμητίχου Her. — поступок Псамметиха;

τὸ ἐξ οὗ (= ὕλη) Arst. — то, из чего (состоит предмет), вещество, материя;

τυφλὸς ἐκ δεδορκότος (sc. γεγονώς) Soph. — ставший из зрячего слепцом

πόλεως ἐκ πάσης μόνη Soph. — единственная во всем городе:

ἐκ δεξιᾶς Xen. — справа, на правой стороне, ἐξ ἀγχιμόλοιο Hom. вблизи;

μαχαίρας εἶχον ἐκ τελαμώνων Hom. — мечи были у них на перевязях;

πάντα ἐκ σέο ἄρτηται Her. — все зависит от тебя;

ἐξ οὗ Hom., Xen., Dem. и ἐξ ὅτου Xen., Arst.; — с тех пор или после того, как;

ἐκ νυκτῶν Hom. и ἐκ νυκτός Xen. — ночью;

ἐκ τοῦ ἀρίστου Xen. — после завтрака;

οἱ ἐκ φιλοσοφίας Arst. — занимающиеся философией;

(ἐκ τρωμάτων θνῄσκειν Her.)

ἐκ παντὸς τρόπου Xen., Dem., Arst.; — всячески;

ἐκ τῶν ἰδίων Isocr. — на личные средства, на собственный счет;

τηλόθεν ἐξ ἀπίης γαίης Hom. — далеко-далеко от (своей) земли;

(φάσγανον, ἐκ κολεοῖο ξίφος, δόρυ ἐξ ὠτειλῆς Hom.)

(νῆας εἰς ἅλα Hom.)

(τινα ἆσσον Hom.)

(βύρσαν θηρός Theocr.)

(τινα μάχης Hom.)

(νέκυν ἐκ βελέων Hom.)

(Ἴλιον, Νέστορος υἱόν Hom.)

(τινα χρυσῷ Hom.)

(ἄστυ πύργοι ὑψηλαί τε πύλαι εἰρύσσονται Hom.)

(ἔγχος Hom.)

(Κῇρα μέλαιναν Hom.)

(νόστον τινός Pind.)

(θύρας θαλάμοιο Hom.; αὖλιν Theocr.)

(θέμιστας πρὸς Διός, βουλὰς Κρονίωνος Hom.)

(τινα οἴκαδ΄ ἰόντα Hom.)

(θεῶν δήνεα Hom.). - см. тж. ἐρύω

(οὐχ ὑπομένειν ἐρωήν τινος Hom.)

(λικμητῆρος Hom.)

(δούρατος, βελέων Hom.)

(ὅσον ἐπὴ δουρὸς ἐ., sc. γίγνεται Hom.)

(περὴ Κύπριν Anth.)

(μάχης Theocr.)

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(ὄρους Plut.)

(βελέων Soph.; θανάτου Eur.)

τὰ δόρατα εἰς προβολέν καθιέναι Xen. — взять копья наперевес;

(τῆς χώρας Xen.)

προβολέν ποιεῖν или παραδιδόναι κατά τινος Dem. — возбудить судебное преследование против кого-л.

(τινὰ σὺν ἑταίροσιν Hom.; φήμας τινί Soph.; προπεμφθέντες ὑπό τινος NT.)

(βελέων τι Soph.)

(ἄχη τινί Soph.)

(τινὰ ἔξω πόλιος Her.; τινὰ οἴκαδε Plut.)

(ὑπὸ ποιητικῆς ἐπὴ φιλοσοφίαν προπέμπεσθαι Plut.)

(τινὰ χθονός Eur.)

(θυμοῦ καὴ ψυχῆς τινα Hom.)

(ἄψ, ὀπίσσω Hom.)