Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

zgody

См. также в других словарях:

  • wyciągać – wyciągnąć [podawać – podać] rękę do zgody — {{/stl 13}}{{stl 7}} wyrażać chęć pogodzenia się, odpuszczenia win, być chętnym do zgody : {{/stl 7}}{{stl 10}}Izrael w osobie swego premiera wyciąga do Palestyńczyków rękę do zgody. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyciągnąć — 1. Woda wyciąga «długa kąpiel osłabia» 2. Wyciągać nogi «iść bardzo szybko, dużymi krokami»: (...) wyszli wszyscy trzej za bramę, wyciągając nogi w pośpiechu. B. Wojdowski, Chleb. 3. Wyciągać rękę «żebrać, prosić o wsparcie»: Oburzają ich też… …   Słownik frazeologiczny

  • wyciągać — 1. Woda wyciąga «długa kąpiel osłabia» 2. Wyciągać nogi «iść bardzo szybko, dużymi krokami»: (...) wyszli wszyscy trzej za bramę, wyciągając nogi w pośpiechu. B. Wojdowski, Chleb. 3. Wyciągać rękę «żebrać, prosić o wsparcie»: Oburzają ich też… …   Słownik frazeologiczny

  • rodzaj — m I, D. u; lm M. e, D. ów a. rodzajai 1. «gatunek czegoś, odmiana, typ, jakość» Rodzaj materiału. Rodzaj obuwia. Rodzaj instrumentów muzycznych. Rodzaj gleby. Nie lubiła tego rodzaju uwag. W czasie choroby wymaga specjalnego rodzaju odżywienia …   Słownik języka polskiego

  • zgoda — ż IV, CMs. zgodzie, blm 1. «stan, w którym nie ma zatargów, kłótni, konfliktów; harmonia, pogodzenie się, pojednanie, porozumienie» Braterska zgoda. Żyć w zgodzie z kimś. Podać rękę na zgodę. Był skłonny do zgody. W domu zapanowała nareszcie… …   Słownik języka polskiego

  • zgoda — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. zgodzie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan charakteryzujący się brakiem konfliktów, zatargów, spięć, kłótni; harmonia, jedność, pojednanie, porozumienie : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Pobierowo — Pobierowo …   Deutsch Wikipedia

  • pojednawczy — «prowadzący do pojednania, do zgody; skłonny do pojednania; polubowny, rozjemczy» Zrobić pojednawczy krok, gest. Załatwić coś drogą pojednawczą. ∆ praw. Posiedzenie pojednawcze «posiedzenie sądowe w sprawach rozwodowych, w czasie którego sąd… …   Słownik języka polskiego

  • składnia — ż I, DCMs. składniani; lm D. składniani 1. jęz. «nauka o budowie wypowiedzeń, ich elementach składowych, o środkach i sposobach służących do ich wyodrębniania lub łączenia, powodujących układanie się ich w całość gramatyczno komunikatywną;… …   Słownik języka polskiego

  • skłonić — dk VIa, skłonićnię, skłonićnisz, skłoń, skłonićnił, skłonićniony skłaniać dk I, skłonićam, skłonićasz, skłonićają, skłonićaj, skłonićał, skłonićany 1. «wpłynąć na czyjąś decyzję, wybór; namówić, przekonać, zachęcić do czegoś, zmusić, nakłonić»… …   Słownik języka polskiego

  • święty — świętytszy, święci 1. «o Bogu, bóstwach: będący przedmiotem najwyższej oceny religijnej i czci z tym związanej; o osobach: ogłoszony po śmierci uroczyście przez Kościół jako zbawiony i mogący być przedmiotem kultu; kanonizowany (skrót: św.)»… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»