-
1 wynikać
глаг.• вытекать• проистекать• создаться* * *несов. вытекать, следовать* * *несов.вытека́ть, сле́довать -
2 płynąć
płyn|ąćнесов. 1. плыть;\płynąć statkiem плыть на корабле (теплоходе, пароходе); obłoki \płynąćą плывут облака;
2. течь;woda \płynąćie вода течёт; czas \płynąćie время течёт;
3. литься, нестись;pieśń \płynąćie песня льётся;
4. книжн. вытекать, следовать;● ślinka \płynąćie (do ust) komu слюнки текут у кого+2. ciec 3. nieść się 4. wynikać
* * *несов.1) плытьpłynąć statkiem — плыть на корабле́ (теплохо́де, парохо́де)
obłoki płyną — плыву́т облака́
2) течьwoda płynie — вода́ течёт
czas płynie — вре́мя течёт
3) ли́ться, нести́сьpieśń płynie — пе́сня льётся
4) книжн. вытека́ть, сле́довать•- ślinka płynie do ustSyn: -
3 wychodzić
глаг.• испускать• перейти* * *1) (z założenia) исходить (из чего-л.)2) pot. wychodzić (znosić) износить3) wychodzić выходить4) wychodzić (udawać się) получаться, удаваться, разг. выходить5) pot. wychodzić (wystarać się) разг. выходить (выхлопотать)wypielęgnować выходить (больного)wyhodować, wypielęgnować выходить (вырастить)obejść разг. выходить (исходить)wypływać выходить (в море)wchodzić (do następnego etapu zawodów) выходить (в следующую стадию соревнований)być nadawanym (przez radio) выходить (в эфир)przekraczać (granice) выходить (за пределы)wylatywać (z głowy) выходить (из головы)psuć się, przestawać działać выходить (из строя)wysiadać выходить (из транспортного средства)kończyć się выходить (исчерпываться)przechodzić (na emeryturę) выходить (на пенсию)iść (do pracy) выходить (на работу)kontaktować się выходить (на связь)wchodzić (na ekrany) выходить (на экраны)mijać, upływać выходить (о времени)okazywać się выходить (оказываться)wynikać выходить (случаться вследствие)* * *wychodz|ić%1, \wychodzićę несов. 1. выходить;2. вылезать, выпадать; 3. карт. ходить; ср. wyjść Cl 2. wypadać, wyłazić* * *I wychodzę несов.1) выходи́ть2) вылеза́ть, выпада́тьSyn:II wychodzę, wychodzony сов. разг.вы́хлопотать, вы́бегать, вы́ходить -
4 entstehen
-
5 ergeben
vr sich ergeben ( kapitulieren) podda(wa)ć się;sich seinem Schicksal ergeben pogodzić się pf z losem;es ergab sich okazało się;es hat sich so ergeben tak się złożyło -
6 erwachsen
er'wachsen2 adj dorosły;erwachsen werden wydorośleć pf -
7 folgen
jemandem mit den Augen folgen śledzić oczyma (A);auf jemanden im Amt usw folgen obejmować < objąć> stanowisko usw po (L); ( resultieren) wynikać <- knąć> ( aus z G);daraus folgt z tego wynika;jemandem nicht folgen können nie nadążać (za I);wie folgt jak następuje;kannst du mir folgen? rozumiesz (co mam na myśli)?; -
8 herrühren
-
9 hervorgehen
als Sieger hervorgehen wychodzić < wyjść> zwycięsko, zosta(wa)ć zwycięzcą;daraus geht hervor z tego wynika -
10 resultieren
daraus resultiert, dass z tego wynika, że
См. также в других словарях:
wynikać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os. ndk VIIIa, wynikaća, wynikaćają {{/stl 8}}– wyniknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, wynikaćnie, wynikaćnikł || nął, wynikaćkła {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się następstwem… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wynikać — → wyniknąć … Słownik języka polskiego
sztuka — 1. (Cała) sztuka w tym «chodzi głównie o to, od tego zależy powodzenie, sukces czegoś, na tym polega czyjaś umiejętność»: – Carpaccio musi być cieniutko pokrojone – powiedział mężczyzna w odpowiedzi na mój uśmiech. – W tym cała sztuka. No i… … Słownik frazeologiczny
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
płynąć — ndk Vb, płynąćnę, płynąćniesz, płyń, płynąćnął, płynąćnęła, płynąćnęli 1. «o płynie: przemieszczać się, lać się, toczyć się (w pewnym kierunku)» Płynie woda, roztopiony asfalt. Płynie rzeka, strumień (bystro, wartko, leniwie, spokojnie). Powoli… … Słownik języka polskiego
wynikanie — n I rzecz. od wynikać ∆ log. Stosunek wynikania «stosunek zachodzący między dwoma zdaniami połączonymi spójnikami: jeżeli…, to…» … Słownik języka polskiego
wyniknąć — dk Vc, wyniknąćnie, wyniknąćnikł a. wyniknąćnął, wyniknąćkła wynikać ndk I, wyniknąćka, wyniknąćają, wyniknąćał 1. «stać się przyczynowo uzasadnionym następstwem czegoś, powstać jako rezultat czegoś; wziąć początek z czegoś» Między braćmi wynikł… … Słownik języka polskiego
wypłynąć — dk Vb, wypłynąćnę, wypłynąćniesz, wypłynąćpłyń, wypłynąćnął, wypłynąćnęła, wypłynąćnęli, wypłynąćnąwszy wypływać ndk I, wypłynąćam, wypłynąćasz, wypłynąćają, wypłynąćaj, wypłynąćał 1. «płynąc wydostać się na wolne, przestronne miejsce, na… … Słownik języka polskiego
brać – wziąć początek [źródło] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} zaczynać się od czegoś, mieć swój początek w czymś, wynikać z czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Noc świętojańska bierze swój początek z czasów pogańskich. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
implikować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} warunkować nawzajem swoje istnienie, swą pozycję; mieścić, zawierać się w sobie; wynikać nawzajem z siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Od zawsze implikują się: dobro i zło. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kosztować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kosztowaćtuję, kosztowaćtuje, kosztowaćany {{/stl 8}}– skosztować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} badać smak potraw, napojów, jedząc lub pijąc niewielką ich ilość; próbować : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień