Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

veteris

  • 1 Pragae Veteris

    see Pragae

    Latin place names > Pragae Veteris

  • 2 vetus

        vetus eris, adj. with sup. veterrimus (for comp. see vetustus)    [VET-], old, aged, advanced in years: poëta, T.: veteres et moris antiqui memores, L.: laurus, V.—Old, of long standing, seated: contumelia, Cs.: invidia, inveterate: amici (opp. novi): veterrima (amicitia): consuetudo, S.: provinciae, L.—Of soldiers: ille exercitatus et vetus (miles): milites, Cs.: legiones, L.: (tabernae) Veteres, the old booths of money-changers in the Forum (opp. Novae), L.—Esp., in the phrase, vetus est, it is an old saying: vetus est, de scurrā divitem fieri posse, etc.—Old, of a former time, former, earlier, ancient: credendum est veteribus et priscis, ut aiunt, viris: veterrimi poëtae Stoici: fama veterum malorum, V.: iniuria, Ph.— Plur m. as subst, the ancients, men of old, fathers, forefathers: maiores nostri, veteres illi: Quae veteres factitarunt, ancient writers, T.— Plur n. as subst, the old, antiquity: si vetera mihi ignota (sunt), earlier events: vetera omittere, to leave out of consideration, S.: scrutari vetera, traditions: haec vetera, these old writings, Ta.
    * * *
    I
    ancients (pl.), men of old, forefathers
    II
    old/ancient times (pl), antiquity; earlier events; old traditions/ways
    III
    veteris (gen.), veterior -or -us, veterrimus -a -um ADJ
    old, aged, ancient; former; veteran, experienced; long standing, chronic

    Latin-English dictionary > vetus

  • 3 prosapia

    prōsāpĭa, ae (collat. form prōsāpĭes, ēi or ēs), f. [pro and root sa.; cf. sero, satus], a stock, race, family (archaic; v. Quint. 1, 6, 40; 8, 3, 26; cf.: stirps, genus, progenies, posteritas): prosapia progenies: id est porro sparsis et quasi jactis liberis: quia supare significat jacere et disicere, Paul. ex Fest. p. 225 Müll.: veteres prosapias (perh. to be read veteris prosapies, as a gen. sing.), Cato ap. Non. 67, 30:

    de Coclitum prosapiā esse,

    Plaut. Curc. 3, 23:

    rogitares, unde esset, quā prosapiā,

    id. Merc. 3, 4, 49:

    homo veteris prosapiae,

    Sall. J. 85, 10; so,

    vetus,

    Just. 14, 6, 11; Suet. Galb. 2:

    et eorum, ut utamur veteri verbo, prosapiam,

    Cic. Univ. 11; cf.:

    nec utique ab ultimis et jam oblitteratis repetita (verba) temporibus, qualia sunt... prosapia,

    Quint. 1, 6, 40:

    insulsum (verbum),

    id. 8, 3, 26. Galba magnā et vetere prosapiā, Suet. Galb. 2:

    pro gloriā veteris prosapiae,

    Just. 14, 6, 11; Prud. Apoth. 1006.—Form prosapies: tot stuprorum sordidam prosapiem, Prud. steph. 10, 180; Cassiod. Var 9, 25: prosapies, genous katagôgê, Gloss. Philox.

    Lewis & Short latin dictionary > prosapia

  • 4 prosapies

    prōsāpĭa, ae (collat. form prōsāpĭes, ēi or ēs), f. [pro and root sa.; cf. sero, satus], a stock, race, family (archaic; v. Quint. 1, 6, 40; 8, 3, 26; cf.: stirps, genus, progenies, posteritas): prosapia progenies: id est porro sparsis et quasi jactis liberis: quia supare significat jacere et disicere, Paul. ex Fest. p. 225 Müll.: veteres prosapias (perh. to be read veteris prosapies, as a gen. sing.), Cato ap. Non. 67, 30:

    de Coclitum prosapiā esse,

    Plaut. Curc. 3, 23:

    rogitares, unde esset, quā prosapiā,

    id. Merc. 3, 4, 49:

    homo veteris prosapiae,

    Sall. J. 85, 10; so,

    vetus,

    Just. 14, 6, 11; Suet. Galb. 2:

    et eorum, ut utamur veteri verbo, prosapiam,

    Cic. Univ. 11; cf.:

    nec utique ab ultimis et jam oblitteratis repetita (verba) temporibus, qualia sunt... prosapia,

    Quint. 1, 6, 40:

    insulsum (verbum),

    id. 8, 3, 26. Galba magnā et vetere prosapiā, Suet. Galb. 2:

    pro gloriā veteris prosapiae,

    Just. 14, 6, 11; Prud. Apoth. 1006.—Form prosapies: tot stuprorum sordidam prosapiem, Prud. steph. 10, 180; Cassiod. Var 9, 25: prosapies, genous katagôgê, Gloss. Philox.

    Lewis & Short latin dictionary > prosapies

  • 5 reminīscor

        reminīscor —, ī, dep.    [re-+1 MAN-], to recall to mind, recollect, remember: de quaestoribus: reminisceretur veteris incommodi populi R., Cs.: veteris famae, N.: Satyri, O.: reminiscere quae tradantur mysteriis: eas (res) reminisci et recordari: dulcīs Argos, V.: vos animo, O.: reminiscitur, adfore tempus, quo, etc., O.: reminiscerentur quam maiestatem accepissent, L.
    * * *
    reminisci, - V DEP
    call to mind, recollect

    Latin-English dictionary > reminīscor

  • 6 conrectio

    correctĭo ( conr-), ōnis, f. [corrigo], an amendment, improvement, correction.
    I.
    In gen. (rare, but in good prose):

    correctio et emendatio philosophiae veteris,

    Cic. Fin. 4, 9, 21; cf.:

    veteris Academiae,

    id. Ac. 1, 12, 43:

    quādam adhibita,

    id. Off. 3, 2, 7:

    morum,

    Suet. Tib. 42; id. Dom. 8:

    delicto dolere, correctione gaudere,

    Cic. Lael. 24, 90.—
    II.
    Esp., as a rhet. figure, the recalling of a word in order to use a stronger or more significant one in its place, Gr. epanorthôsis, Cic. de Or. 3, 53, 204:

    correctio est, quae tollit id, quod dictum est, et pro eo, id, quod magis idoneum videtur, reponit,

    Auct. Her. 4, 26, 36; Quint. 9, 1, 30; 9, 3, 88.

    Lewis & Short latin dictionary > conrectio

  • 7 correctio

    correctĭo ( conr-), ōnis, f. [corrigo], an amendment, improvement, correction.
    I.
    In gen. (rare, but in good prose):

    correctio et emendatio philosophiae veteris,

    Cic. Fin. 4, 9, 21; cf.:

    veteris Academiae,

    id. Ac. 1, 12, 43:

    quādam adhibita,

    id. Off. 3, 2, 7:

    morum,

    Suet. Tib. 42; id. Dom. 8:

    delicto dolere, correctione gaudere,

    Cic. Lael. 24, 90.—
    II.
    Esp., as a rhet. figure, the recalling of a word in order to use a stronger or more significant one in its place, Gr. epanorthôsis, Cic. de Or. 3, 53, 204:

    correctio est, quae tollit id, quod dictum est, et pro eo, id, quod magis idoneum videtur, reponit,

    Auct. Her. 4, 26, 36; Quint. 9, 1, 30; 9, 3, 88.

    Lewis & Short latin dictionary > correctio

  • 8 exemplum

    exemplum, i, n. [eximo], orig., what is taken out as a sample (cf. eximius, from eximo), a sample.
    I.
    Prop. (cf. exemplar, specimen):

    purpurae, tritici,

    Auct. Her. 4, 6, 9.—Hence,
    II.
    Transf.
    A.
    An imitation, image, portrait taken from something; a draught, transcript, copy.
    1.
    Hic quoque exemplum reliquit, Plaut. Ps. 2, 2, 56; cf.:

    o Apella, o Zeuxis pictor, Cur numero estis mortui? hinc exemplum ut pingeretis: Nam alios pictores nihil moror hujusmodi tractare exempla,

    id. Poen. 5, 4, 102 sq.; and in a pun with the follg. signif. under B.: Th. Exempla edepol faciam ego in te. Tr. Quia placeo, exemplum expetis, id. Most. 5, 1, 67:

    aedes probant: sibi quisque Inde exemplum expetunt,

    a sketch, draught, id. ib. 1, 2, 21; cf. id. ib. 3, 2, 75 sq.:

    Pompeii litterarum ad consulem exemplum attulit: Litterae mihi a L. Domitio allatae sunt: earum exemplum infra scripsi... Deinde supposuit exemplum epistolae Domitii, quod ego ad te pridie miseram,

    a transcript, copy, Cic. Att. 8, 6, 1 sq.; 8, 11, 6; 7, 23, 3; id. Fam. 9, 26, 3; Ov. Tr. 1, 7, 23 al.—
    2.
    An equal, parallel:

    clarissimum Homeri inluxit ingenium, sine exemplo maximum,

    Vell. 1, 5, 1.—
    B.
    A sample for imitation, instruction, proof, a pattern, model, original, example, precedent, case (the predominant meaning of the word).
    1.
    In gen.:

    ut mutum in simulacrum ex animali exemplo veritas transferatur,

    from a living model, original, Cic. Inv. 2, 1, 2; cf.:

    feruntur enim ex optimis naturae et veritatis exemplis,

    id. Off. 3, 17, 69:

    propones illi exempla ad imitandum,

    id. Phil. 10, 2, 5; cf.:

    habere exemplum ad imitandum (corresp. to exemplar),

    id. Mur. 31, 66; and:

    nostris exemplo fuit ad imitandum,

    Suet. Gramm. 2:

    exposita ad exemplum nostra re publica,

    Cic. Rep. 1, 46 fin.; cf. id. ib. 2, 31 fin.:

    loquimur de iis amicis, qui ante oculos sunt... Ex hoc numero nobis exempla sumenda sunt,

    id. Lael. 11, 38:

    aliquem ex barbatis illis exemplum imperii veteris, imaginem antiquitatis,

    id. Sest. 8, 19:

    a sapiente petitur exemplum,

    id. Off. 3, 4, 16:

    exemplum a me petere,

    Liv. 7, 32, 12:

    ab eodem Pompeio omnium rerum egregiarum exempla sumantur,

    Cic. de Imp. Pomp. 15, 44:

    ab se ipso exemplum capi posse,

    Liv. 1, 49, 2; cf.:

    cum et ipse sis quasi unicum exemplum antiquae probitatis et fidei,

    Cic. Rep. 3, 5:

    quod in juventute habemus illustrius exemplum veteris sanctitatis?

    id. Phil. 3, 6, 15:

    innocentiae,

    id. de Or. 1, 53, 229:

    qua in muliere etiam nunc quasi exempli causa vestigia antiqui officii remanent,

    as a pattern, example, id. Rosc. Am. 10, 27 (cf. infra, 2.):

    eum virum, unde pudoris pudicitiaeque exempla peterentur,

    id. Deiot. 10, 28:

    firmare animum constantibus exemplis (for constantiae),

    Tac. A. 16, 35; cf.:

    exemplum modestum,

    id. H. 2, 64:

    vitiosi principes plus exemplo quam peccato nocent,

    by their example, Cic. Leg. 3, 14, 32:

    (Tullus Hostilius) de imperio suo, exemplo Pompilii, populum consuluit curiatim,

    id. Rep. 2, 17:

    quod autem exemplo nostrae civitatis usus sum, etc.,

    id. ib. 2, 39: atrox videbatur Appi sententia;

    rursus Vergini Larciique exemplo haud salubres,

    i. e. judged by the precedent, Liv. 2, 30 init.:

    divinare morientes etiam illo exemplo confirmat Posidonius, quo affert, etc.,

    by that example, that case, Cic. Div. 1, 30, 64; id. Inv. 1, 30, 49; cf.:

    hinc illa et apud Graecos exempla... levitatis Atheniensium crudelitatisque in amplissimos cives exempla,

    id. Rep. 1, 3:

    datum in omnes provincias exemplum,

    Tac. A. 1, 78; so,

    dare exemplum,

    to set the example, id. ib. 4, 50:

    tertia legio exemplum ceteris praebuit,

    id. H. 2, 85; 4, 52; Val. Max. 3, 6, 5.—
    2.
    Esp. in phrase: exempli causā or gratiā, for instance, for an example (cf. Krebs, Antibarb. p. 437):

    exempli causa paucos nominavi,

    for example's sake, Cic. Phil. 13, 2, 2; cf.:

    quia in alicujus libris exempli causa id nomen invenerant, putarunt, etc.,

    id. Mur. 12, 27; id. Inv. 1, 37, 66:

    haec exempli gratia sufficient,

    Quint. 9, 2, 56; cf.:

    pauca exempli gratia ponam,

    id. 6, 5, 6; 5, 10, 110; cf.:

    ex quibus in exemplum pauca subjeci,

    Suet. Tib. 21 et saep.:

    venit in exemplum furor,

    teaches, Ov. F. 4, 243; cf. Just. 23, 3.—
    3.
    In partic., a warning example, an example, warning, punishment (rare):

    exemplum statuite in me, ut adolescentuli vobis placere studeant potius quam sibi,

    Ter. Heaut. prol. 51; cf.:

    quibus liberi sunt, statuite exemplum, quantae poenae in civitate sint hominibus istiusmodi comparatae,

    Auct. Her. 4, 35, 47:

    simile in superiore parte provinciae edere exemplum severitatis tuae,

    Cic. ad Q. Fr. 1, 2, 5; cf. Tac. A. 3, 36 fin.; so,

    edere exempla in aliquem,

    Ter. Eun. 5, 7, 21; Caes. B. G. 1, 31, 12; Liv. 29, 27, 4:

    ut ne viderem, quae futura exempla dicunt in eum indigna,

    Ter. Eun. 5, 4, 24:

    habet aliquid ex iniquo omne magnum exemplum,

    Tac. A. 14, 44:

    meritum quidem novissima exempla Mithridatem,

    i. e. the punishment of death, id. ib. 12, 20:

    esse in exemplo,

    to serve as a warning, Ov. M. 9, 454; cf. Vulg. Judae, 7 al.:

    exemplo supplicii reliquos deterrere,

    Hirt. B. G. 8, 44, 1.—
    4.
    Law t. t., a precedent:

    ad exemplum trahere,

    Just. Inst. 1, 2, 6:

    alicui sine exemplo subvenire,

    id. ib. —
    C.
    A way, manner, kind, nature:

    multi more isto atque exemplo vivunt,

    Plaut. Bacch. 3, 6, 11; cf.:

    negat se more et exemplo populi Romani posse iter ulli per provinciam dare,

    Caes. B. G. 1, 8, 3:

    uno exemplo ne omnes vitam viverent,

    Plaut. Mil. 3, 1, 132:

    istoc exemplo,

    id. ib. 2, 4, 6:

    quot me exemplis ludificatust,

    id. Ep. 5, 2, 6:

    eodem exemplo, quo,

    Liv. 31, 12, 3:

    ad hoc exemplum,

    Plaut. Mil. 2, 4, 6:

    quod ad exemplum,

    id. Trin. 4, 2, 76 et saep.—Hence often of methods or examples of punishment (cf. 3. supra):

    quando ego te exemplis pessumis cruciavero,

    Plaut. Capt. 3, 5, 33:

    omnibus exemplis crucior,

    id. Bacch. 5, 1, 6; cf. id. Most. 1, 3, 35; 55; 5, 1, 67.—Freq. of the tenor, purport, contents of a letter, etc.:

    litterae uno exemplo,

    i. e. of the same tenor, Cic. Fam. 4, 4, 1; 10, 5, 1:

    scribere bis eodem exemplo,

    id. ib. 9, 16, 1:

    testamentum duplex... sed eodem exemplo,

    Suet. Tib. 76:

    Capua litterae sunt allatae hoc exemplo: Pompeius mare transiit, etc.,

    Cic. Att. 9, 6, 3:

    (litterarum) exemplum componere,

    id. Agr. 2, 20, 53; Suet. Calig. 55.

    Lewis & Short latin dictionary > exemplum

  • 9 imago

    ĭmāgo, ĭnis, f. [cf. imitor], an imitation, copy of a thing, an image, likeness (i. e. a picture, statue, mask, an apparition, ghost, phantom; the latter only poet. and in post-Aug. prose; cf.: simulacrum, effigies, statua, sigillum): imago ab imitatione dicta, Paul. ex Fest. p. 112 Müll.; cf.: imago dicitur quasi imitago, Porphyr. Hor. C. 1, 12, 4.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., a representation, likeness (usu. of a person), statue, bust, picture:

    Spartiates Agesilaus neque pictam neque fictam imaginem suam passus est esse... unus Xenophontis libellus in eo rege laudando facile omnes imagines omnium statuasque superavit,

    Cic. Fam. 5, 12, 7:

    Demosthenes, cujus nuper inter imagines tuas ac tuorum imaginem ex aere vidi,

    id. Or. 31, 110:

    Epicuri in poculis et in anulis,

    id. Fin. 5, 1, 3: hominis imaginem gypso e facie ipsa primus omnium expressit ceraque in eam formam gypsi infusa emendare instituit Lysistratus Sicyonius, Plin. 35, 12, 44, § 153:

    Africani,

    Cic. Rep. 6, 10:

    mulieris,

    Quint. 7, 7, 5:

    Antigoni,

    id. 2, 13, 12:

    depictam in tabula sipariove imaginem rei,

    id. 6, 1, 32:

    si in tabula mea aliquis pinxerit velut imaginem,

    Gai. Inst. 2, 78:

    cereae,

    Hor. Epod. 17, 76; id. S. 1, 8, 43:

    ut dignus venias hederis et imagine macra,

    Juv. 7, 29:

    hoc tibi sub nostra breve carmen imagine vivat,

    Mart. 9, 1:

    epistula atque imago me certum fecit,

    i. e. the image on the seal, the signet, Plaut. Ps. 4, 6, 35; 4, 2, 29; 4, 7, 105:

    nunc amici anne inimici sis imago, Alcesime, mihi, sciam,

    i. e. will act like a friend, Plaut. Cas. 3, 1, 1.—
    2.
    A phantom, ghost, apparition:

    infelix simulacrum atque ipsius umbra Creusae Visa mihi ante oculos et nota major imago,

    Verg. A. 2, 773; cf.:

    et nunc magna mei sub terras ibit imago,

    shade, spirit, Verg. A. 4, 654; Plin. Ep. 7, 27, 6; cf. id. ib. 1:

    non vanae redeat sanguis imagini,

    Hor. C. 1, 24, 15:

    (somnus) Vanum nocturnis fallit imaginibus,

    Tib. 3, 4, 56; cf. Hor. C. 3, 27, 40; Suet. Aug. 94; id. Calig. 50:

    te videt in somnis, tua sacra et major imago humana turbat pavidum,

    Juv. 13, 221:

    quid natum totiens falsis Ludis imaginibus?

    phantoms, Verg. A. 1, 408:

    ubique pavor et plurima mortis imago,

    id. ib. 2, 369; cf.:

    repetitaque mortis imago,

    Ov. M. 10, 726:

    lurida mortis imago,

    Petr. 123, v. 257:

    varia pereuntium forma et omni imagine mortium,

    Tac. H. 3, 28:

    caesorum insepultorumque,

    id. A. 1, 62:

    supremorum (i. e. funeris) imago,

    id. H. 4, 45.— Poet.:

    genitiva (with forma),

    natural shape, figure, Ov. M. 3, 331; so,

    rudis et sine imagine tellus (= informis),

    shapeless, id. ib. 1, 87.—
    B.
    In partic., an ancestral image of a distinguished Roman (of one who had been aedile, praetor, or consul; usually made of wax, and placed in the atrium of a Roman house, and carried in funeral processions.—
    (α).
    In plur.: obrepsisti ad honores errore hominum, commendatione fumosarum imaginum, quarum simile habes nihil praeter colorem, of smoky (i. e. old) ancestral images, Cic. Pis. 1, 1; cf. Sen. Ben. 3, 28, 1; Plin. 35, 2, 2, § 6:

    si quid deliquero, nullae sunt imagines, quae me a vobis deprecentur,

    no ancestors of distinction, Cic. Agr. 2, 36, 100; cf.:

    quia imagines non habeo et quia mihi nova nobilitas est,

    Sall. J. 85, 25:

    qui imagines familiae suae consecuti sunt,

    Cic. Agr. 2, 1, 1:

    homo veteris prosapiae ac multarum imaginum,

    Sall. J. 85, 10:

    majorum imagines,

    id. ib. 5, 5; Suet. Vesp. 1:

    multis in familia senatoriis imaginibus,

    id. Aug. 4:

    esto beata, funus atque imagines Ducant triumphales tuum,

    Hor. Epod. 8, 11:

    qui stupet in titulis et imaginibus,

    id. S. 1, 6, 17; Plin. 35, 2, 2, § 6 sqq.; Prop. 2, 13, 19; Suet. Vesp. 19.—
    (β).
    In sing. (rare):

    jus imaginis,

    Cic. Verr. 2, 5, 14, § 36:

    imaginis ornandae causa,

    id. Sest. 8, 19:

    vir honoratissimae imaginis futurus ad posteros,

    Liv. 3, 58, 2:

    clarum hac fore imagine Scaptium,

    would become an aristocrat, id. 3, 72, 4, v. Weissenb. ad loc.:

    Tunc Cotta ne imago Libonis exsequias posterorum comitaretur censuit,

    Tac. A. 2, 32.
    II.
    Transf., a reverberation of sound, an echo (mostly poet.):

    (mellaria facere oportet) potissimum ubi non resonent imagines,

    Varr. R. R. 3, 16, 12:

    concava pulsu Saxa sonant, vocisque offensa resultat imago,

    Verg. G. 4, 50; cf. Sil. 14, 365:

    alternae deceptus imagine vocis: Huc coëamus ait... Coëamus retulit Echo,

    Ov. M. 3, 385:

    cujus recinit jocosa Nomen imago,

    Hor. C. 1, 12, 4; so,

    jocosa Vaticani montis,

    id. ib. 1, 20, 8:

    vaga,

    Val. Fl. 3, 596.
    III.
    Trop.
    A.
    In gen., an image or likeness of a thing formed in the mind, a conception, thought, imagination, idea:

    Scipionis memoriam atque imaginem sibi proponere,

    Cic. Lael. 27, 102:

    magnam partem noctium in imagine tua vigil exigo,

    Plin. Ep. 7, 5, 1:

    Verginium cogito, Verginium video, Verginium jam vanis imaginibus audio,

    id. ib. 2, 1, 12: imagines, quae eidôla nominant, quorum incursione non solum videmus, sed etiam cogitamus, Cic. Fin. 1, 6, 21; cf.:

    imagines extrinsecus in animos nostros per corpus irrumpere,

    id. Ac. 2, 40, 125: plena sunt imaginum omnia, nulla species cogitari potest nisi pulsu imaginum, etc.; id. Div. 2, 67, 137 sq.: unum aliquem te ex barbatis illis, exemplum imperii veteris, imaginem antiquitatis, columen rei publicae diceres intueri, an image of the olden time, id. Sest. 8, 19; cf.:

    expressam imaginem vitae quotidianae videre,

    id. Rosc. Am. 16, 47:

    quidnam illi consules dictatoresve facturi essent, qui proconsularem imaginem tam saevam ac trucem fecerint, i. e. by cruelty in office,

    Liv. 5, 2, 9:

    naturae... urbis et populi,

    Cic. Rep. 2, 39 fin.:

    justitiae,

    Quint. 2, 20, 6:

    virtutis,

    id. 10, 2, 15:

    similitudines ad exprimendas rerum imagines compositae,

    id. 8, 3, 72: illae rerum imagines, quas vocari phantasias indicavimus, id. 10, 7, 15:

    conscripta formantur imagine templa,

    plans, Stat. S. 3, 1, 117:

    scipione determinata prius templi imagine in solo,

    Plin. 28, 2, 4, § 15:

    tua, pater Druse, imago,

    memory, Tac. A. 1, 13:

    magna illic imago tristium laetorumque,

    recollection, id. ib. 2, 53:

    si te nulla movet tantae pietatis imago,

    Verg. A. 6, 405.—
    B.
    In partic.
    1.
    In rhet., a figurative representation, similitude, comparison:

    comparabile est, quod in rebus diversis similem aliquam rationem continet. Ejus partes sunt tres: imago, collatio, exemplum. Imago est oratio demonstrans corporum aut naturarum similitudinem, etc.,

    Cic. Inv. 1, 30, 49; cf.:

    imago est formae cum forma cum quadam similitudine collatio,

    Auct. Her. 4, 49, 62; Sen. Ep. 59, 92; Quint. 6, 1, 28; Hor. S. 2, 3, 320; id. Ep. 1, 7, 34.—
    2.
    With the idea predominating of mere imitation, in opp. to what is original or real, a mere form, image, semblance, appearance, shadow:

    consectatur nullam eminentem effigiem virtutis, sed adumbratam imaginem gloriae,

    Cic. Tusc. 3, 2, 3:

    nos veri juris germanaeque justitiae solidam et expressam effigiem nullam tenemus: umbra et imaginibus utimur,

    id. Off. 3, 17, 69; cf.:

    non in umbra et imagine civitatis, etc.,

    id. Rep. 2, 30; and:

    umbram equitis Romani et imaginem videtis,

    id. Rab. Post. 15, 41:

    haec ars tota dicendi, sive artis imago quaedam est et similitudo, habet hanc vim, ut, etc.,

    id. de Or. 2, 87, 356:

    judiciorum,

    only the appearance of courts, id. Sest. 13, 30; cf.:

    imaginem rei publicae nullam reliquissent,

    id. Agr. 2, 32, 88:

    his quoque imaginibus juris spretis,

    Liv. 41, 8, 10:

    imaginem retinendi largiendive penes nos, vim penes Parthos,

    Tac. A. 15, 14:

    habitu et ore ad exprimendam imaginem honesti exercitus,

    the pretence, id. ib. 16, 32; 6, 27; id. H. 1, 84; 3, 70:

    qui faciem eloquentiae, non imaginem praestaret,

    id. Or. 34:

    nec imagine rerum, sed rebus incendit,

    Quint. 10, 1, 16:

    in falsa rerum imagine detineri,

    id. 10, 5, 17; cf.:

    nullo quippe alio vincis discrimine, quam quod illi (hermae) marmoreum caput est, tua vivit imago,

    Juv. 8, 55.—
    3.
    A representative: non in effigies mutas divinum (Augusti) spiritum transfusum;

    sed imaginem veram, caelesti sanguine ortam, intellegere discrimen, etc.,

    Tac. A. 4, 52.—
    4.
    That which suggests or recalls something by resemblance, a reminder:

    me consolatur recordatio meorum temporum, quorum imaginem video in rebus tuis,

    Cic. Fam. 1, 6, 2:

    a Corbulone petierat, ne quam imaginem servitii Tiridates perferret,

    nothing to suggest slavery, Tac. A. 15, 31; cf.:

    moriar, si praeter te quemquam reliquum habeo, in quo possim imaginem antiquae et vernaculae festivitatis adgnoscere,

    Cic. Fam. 9, 15, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > imago

  • 10 reminisco

    rĕ-mĭniscor, sci, v. dep. n. and a. [root men; whence mens, memini; v. comminiscor].
    I.
    To recall to mind, recollect, remember (syn. recordor):

    reminisci, quom ea quae tenuit mens ac memoria, cogitando repetuntur,

    Varr. L. L. 6, § 44 Müll.:

    se non tum illa discere, sed reminiscendo recognoscere,

    Cic. Tusc. 1, 24, 57; cf. id. Sen. 21, 78:

    te de aliis quibusdam quaestoribus reminiscentem recordari,

    id. Lig. 12, 35.— With gen.: reminisceretur veteris incommodi populi Romani, * Caes. B. G. 1, 13:

    veteris famae,

    Nep. Phoc. 4, 1:

    Satyri,

    Ov. M. 6, 383:

    facti,

    Suet. Claud. 41:

    reminiscere quae traduntur mysteriis,

    Cic. Tusc. 1, 13, 29. — With acc.: ea potius reminiscere, quae, etc., Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 5:

    acerbitatem pristini temporis,

    Nep. Alcib. 6, 3:

    dulces Argos,

    Verg. A. 10, 782:

    animo dulces amicos,

    Ov. P. 1, 8, 31:

    tempus illud,

    id. Tr. 5, 4, 31:

    acta,

    id. M. 11, 714; Vulg. 2 Cor. 7, 15.—With obj.-clause:

    reminiscere, totius imum Nil esse in summā,

    Lucr. 2, 90; 6, 649; Ov. M. 1, 256; cf. id. ib. 7, 293. —With rel.-clause:

    reminiscerentur quam majestatem accepissent,

    Liv. 4, 2, 4; Nep. Dat. 5, 1.—
    II.
    To call to mind, imagine, conceive:

    ut, si ipse fingere vellet, neque plura bona reminisci, neque majora posset consequi, quam vel fortuna vel natura tribuerat,

    Nep. Alcib. 2, 1 dub. (al. comminisci):

    reminiscimini quod respondeatis,

    App. Mag. p. 338, 38:

    finge quidvis, reminiscere, excogita, quid possit magicum videri,

    id. ib. p. 308, 33.
    Act. collat. form rĕmĭnisco, ĕre, acc. to Prisc. p. 799 P.; censured by Aus. Epigr. 48 and 49.

    Lewis & Short latin dictionary > reminisco

  • 11 reminiscor

    rĕ-mĭniscor, sci, v. dep. n. and a. [root men; whence mens, memini; v. comminiscor].
    I.
    To recall to mind, recollect, remember (syn. recordor):

    reminisci, quom ea quae tenuit mens ac memoria, cogitando repetuntur,

    Varr. L. L. 6, § 44 Müll.:

    se non tum illa discere, sed reminiscendo recognoscere,

    Cic. Tusc. 1, 24, 57; cf. id. Sen. 21, 78:

    te de aliis quibusdam quaestoribus reminiscentem recordari,

    id. Lig. 12, 35.— With gen.: reminisceretur veteris incommodi populi Romani, * Caes. B. G. 1, 13:

    veteris famae,

    Nep. Phoc. 4, 1:

    Satyri,

    Ov. M. 6, 383:

    facti,

    Suet. Claud. 41:

    reminiscere quae traduntur mysteriis,

    Cic. Tusc. 1, 13, 29. — With acc.: ea potius reminiscere, quae, etc., Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 5:

    acerbitatem pristini temporis,

    Nep. Alcib. 6, 3:

    dulces Argos,

    Verg. A. 10, 782:

    animo dulces amicos,

    Ov. P. 1, 8, 31:

    tempus illud,

    id. Tr. 5, 4, 31:

    acta,

    id. M. 11, 714; Vulg. 2 Cor. 7, 15.—With obj.-clause:

    reminiscere, totius imum Nil esse in summā,

    Lucr. 2, 90; 6, 649; Ov. M. 1, 256; cf. id. ib. 7, 293. —With rel.-clause:

    reminiscerentur quam majestatem accepissent,

    Liv. 4, 2, 4; Nep. Dat. 5, 1.—
    II.
    To call to mind, imagine, conceive:

    ut, si ipse fingere vellet, neque plura bona reminisci, neque majora posset consequi, quam vel fortuna vel natura tribuerat,

    Nep. Alcib. 2, 1 dub. (al. comminisci):

    reminiscimini quod respondeatis,

    App. Mag. p. 338, 38:

    finge quidvis, reminiscere, excogita, quid possit magicum videri,

    id. ib. p. 308, 33.
    Act. collat. form rĕmĭnisco, ĕre, acc. to Prisc. p. 799 P.; censured by Aus. Epigr. 48 and 49.

    Lewis & Short latin dictionary > reminiscor

  • 12 discrīmen

        discrīmen inis, n    [dis- + 2 CER-], that which parts, an intervening space, interval, distance, division, separation: cum (maria) pertenui discrimine separarentur: discrimina costis spina dabat, parted, V.: finem atque initium lucis exiguo discrimine internoscas, Ta. — Poet.: Fossarumque morae, leti discrimina parva, i. e. the brink of death, V.: tenue leti, V.—Fig., a distinction, difference, discrimination: hoc inter gratiosos civīs atque fortīs: sine discrimine armatos inermīs caedunt, L.: Discrimen obscurum solutis Crinibus, i. e. of sex, H.: sui alienique, L.: divinarum humanarumque rerum, L.—Poet.: septem discrimina vocum, the seven intervals (of the scale), V.: parvi discriminis umbrae, slightly varying (of color), O.— A decisive point, turning - point, critical moment, determination, decision: res in id discrimen adducta est: in discrimine est humanum genus, utrum, etc., L.: belli, Cu.: haec haud in magno ponam discrimine, regard as of great moment, L.—Poet.: discrimine aperto, the test, O.— A decisive moment, crisis, peril, risk, danger, hazard: in ipso discrimine periculi, L.: in summo rem esse discrimine, Cs.: salus sociorum summum in discrimen vocatur: in veteris fortunae discrimen adducitur: patriae: res p. in discrimen committenda, L.: quae multa vides discrimine tali, V.: discrimine vitae Coniugium pe tere, O.: ire obviam discrimini, Ta.— A decisive battle: vehemens, Cu.
    * * *
    crisis, separating line, division; distinction, difference

    Latin-English dictionary > discrīmen

  • 13 ex-ārēscō

        ex-ārēscō ruī, —, ere,     inch, to dry up, become dry: amnes: fontes, Cs.—Fig., to dry up, wither, perish: exustus flos siti veteris ubertatis exaruit: vetustate exaruit (opinio).

    Latin-English dictionary > ex-ārēscō

  • 14 fābella

        fābella ae, f dim.    [fabula], a little history, short story, idle tale: veteris poetriae: commenticiae fabellae, fables: vera, Ph.— A short fable, tale: aniles, H.: narrare fabellam asello, preach to a stone, H.— A short play: a te acta.
    * * *
    story, fable; play

    Latin-English dictionary > fābella

  • 15 fastīdium

        fastīdium ī, n    nausea, squeamishness, loathing, distaste, aversion: cibi: Magna movet stomacho fastidia, H.: veteris quercūs, Iu.: oculorum. —Fig., dislike, aversion, disgust, fastidiousness, excessive nicety: ab aliquā re fastidio quodam abalienari: est fastidi delicatissimi: audiendi: insolens domesticarum rerum: fastidio esse alquibus, Ta.: nec id fit fastidio meo: spectatoris fastidia ferre superbi, H.—Scornful contempt, haughtiness, pride: quorum non possum ferre fastidium: efferri fastidio et contumaciā: superba pati fastidia, V.: Oderunt fastidia divi, Tb.
    * * *
    loathing, disgust; squeamishness; scornful contempt, pride; fastidiousness

    Latin-English dictionary > fastīdium

  • 16 flōs

        flōs ōris, m    [FLA-], a blossom, flower: sepulchrum floribus ornatum est: recentes, H.: qui (odores) adflarentur ex floribus: flores rosae, garlands, H.: piabunt Floribus Genium, H.: crocum floresque perambulet Fabula, the stage strewn with flowers, H.: caput impedire flore, H.: floribus oras explent, i. e. honey, V.: prima genas vestibat flore iuventas, the first down (of a youthful beard), V.—Fig., a flower, crown, ornament, prime, best part, freshness, promise: veteris ubertatis: nobilitatis ac iuventutis: quod floris in iuventute fuerat, L.: Graeciae, most flourishing condition: gratia aetatis flore conlecta: in flore virium esse, L.: flos ipsus (sc. aetatis), T.—Of speech, a flower, embellishment, ornament: conspersa (oratio) quasi verborum floribus, etc.: eloquentiae.
    * * *
    flower, blossom; youthful prime

    Latin-English dictionary > flōs

  • 17 grātia

        grātia ae, f    [gratus], favor, esteem, regard, liking, love, friendship, partiality: aeterna inter nos, T.: falsam gratiam inire, curry favor, T.: gratiā florens hominum: Pompei gratiam mihi conciliari putare: cum inimico reditus in gratiam, reconciliation: fides reconciliatae gratiae: si suam gratiam Romani velint, Cs.: a bonis omnibus summam inire gratiam: apud regem inita, L.: cum populo R. in gratiā esse: istuc impetro cum gratiā, with a good grace, T.: summa inter suos, Cs.: fratrum geminorum, harmony, H.: male sarta, interrupted friendship, H.: quantum gratiā valent, Cs.: improba, partiality, Iu.: cum gratiā imperatoris, to the satisfaction of, L.: provincia multas bonas gratias attulit, tokens of favor.— Charm, beauty, loveliness: formae, O.: neque abest facundis gratia dictis, O.— A favor, kindness, courtesy, service, obligation: hanc gratiam ut sibi des, T.: petivit in loco gratiae, ut, etc.: Boccho delicti gratiam facit, forgives, S.: pugnaturi in gratiam ducis, to please, L.: data in praeteritam iudici gratiam, for the favor shown him on the trial, L.— Thanks, thankfulness, gratitude, acknowledgment: est dis gratia, cum ita est, I thank, T.: veteris stat gratia facti, V.: illi debetur a me gratia maior, H.: annonae levatae gratiam tulit, received, L.: dis gratia, thank heaven, T.: ac Syro nil gratiae, no thanks to, T.: mirificas tibi apud me gratias egit, expressed: ei gratias egimus, thanked him: et non neglexisse habeo gratiam, am grateful, T.: sibi gratias habere, L.: maximas vobis gratias et agere et habere: alqd in gratiam habere, take as a favor, S.: meritam dis inmortalibus gratiam honoribus persolvere, express.—A return, requital, recompense (for a favor): pro eo (beneficio) gratiam repetere, L.: Nec nulla est inaratae gratia terrae, V.: tulisse potius iniuriam, quam retulisse gratiam, requited: praeclaram populo R. refers gratiam: omnibus referendā gratiā satisfacere, by a recompense: referre gratiam aliam non posse, quam, etc., L.: ut pro tantis eorum in rem p. meritis gratiae referantur.—Person., usu. plur, the graces, three goddesses of loveliness, attendants of Venus (Aglaia, Euphrosyne, and Thalia), H.— Sing collect.: non illi Gratia lecto, O. —Fig., a cause, reason, ground, occasion, motive, sake.—Only abl., usu. after a gen, in favor, on account, for the sake, for: bestiae hominum gratiā generatae: Nuptiarum gratiā haec sunt facta, T.: negoti gratiā properare, S.: dolorum effugiendorum gratiā: placandi gratiā, S.: exempli gratiā, for instance: verbi gratiā: eā gratiā Simulavi, ut, etc., for that reason, T.: id eā gratiā eveniebat, quod, etc., S.: quā gratiā Te arcessi iussi, ausculta, for what purpose, T.: Excludor, ille recipitur, quā gratiā? why? T.—Of persons, a favorite: ut unus gratia nostra fores, O.
    * * *
    porularity/esteem/credit (w/bona); unpopularity (w/mala); partiality/favoritism; favor/goodwill/kindness/friendship; influence; gratitude; thanks (pl.); Graces

    Latin-English dictionary > grātia

  • 18 impleō (in-pl-)

        impleō (in-pl-) ēvī (often implērunt, implēsse, etc., for implēvērunt, etc.), ētus, ēre    [PLE-], to fill up, fill full, make full, fill: libros: (harena) ora inplere solet, S.: frustis esculentis gremium suum: manum pinu flagranti, grasp, V.: gemmis caudam, cover, O.: delubra virorum turbā inplebantur, were thronged, L.: ventis vela, V.: codices earum rerum: ollam denariorum.—To fill, sate, satisfy, satiate: Implentur veteris Bacchi, regale themselves, V.: vis impleri, Iu.—To fill, make fleshy, fatten: nascentes implent conchylia lunae, H.—To make pregnant, impregnate: (Thetidem) Achille, O.—To fill up, complete: Luna implerat cornibus orbem, O.—Fig., to fill, make full: acta Herculis implerant terras, O.: urbs impletur (sc. contagione morbi), L.: ceras, cover with writing, Iu.: urbem tumultu, L.: milites praedā, satisfy, L.: lacrimis dolorem, Ta.: sese sociorum sanguine: te ager vitibus implet, enriches, Iu.: sermonibus diem, spends, O.: Minyae clamoribus implent (Iasonem), i. e. inflame, O.: inpletae modis saturae, perfectly set to music, L.: adulescentem suae temeritatis, L.: multitudinem religionis, L.—To fill up, make out, complete, finish, end: annum, O.: quater undenos Decembrīs, H.: impleta ut essent VI milia armatorum, L.: numerum, Iu.: Graecorum (poetarum) catervas, complete (by joining), H.: finem vitae, Ta.— To fulfil, discharge, execute, satisfy, content: id profiteri, quod non possim implere: partīs adsensibus, O.: vera bona, Ta.: fata, L.

    Latin-English dictionary > impleō (in-pl-)

  • 19 lucror

        lucror ātus, ārī, dep.    [lucrum], to gain, win, acquire, get, make: auri pondo decem: emuncto Simone talentum, H.: lucrandi perdendive temeritas, Ta.—Fig., to acquire, gain, win: domitā nomen ab Africā, H.: lucretur indicia veteris infamiae, i. e. I will not mention.
    * * *
    lucrari, lucratus sum V DEP
    gain, win; make a profit (out of)

    Latin-English dictionary > lucror

  • 20 māciēs

        māciēs —, abl. maciē, f    [2 MAC-], leanness, thinness, meagreness, atrophy: homo grandi macie torridus: sedet in corpore toto, O.: conrupti equi macie, Cs.: macies Occupet malas, H.: macie tenuant armenta, i. e. privation of food, V.: macies aegri veteris, Iu.—Of the soil: (seges) neque deficiat macie, O.—Of language, poverty, Ta.
    * * *
    leanness, meagerness; poverty

    Latin-English dictionary > māciēs

См. также в других словарях:

  • Veteris — 1) Veteris(Lucius Vitellius Veteris, the elder) (before 5 BC 51) was the youngest of four sons of quaestor Publius Vitellius and the only one of them not to die through politics. During Claudius reign he was consul of Rome twice and governor of… …   Wikipedia

  • Veteris — Sp Vèteris Ap Wetter L u. C, mst. C ir V Vokietijoje …   Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė

  • Pontus Veteris — (Санхенхо,Испания) Категория отеля: 3 звездочный отель Адрес: Progreso,122, 36960 Сан …   Каталог отелей

  • Agnosco veteris vestigia flammae — Agnosco veteris vestigia flammae  Узнаю следы прежнего огня. Латинская крылатая фраза, впервые встречающаяся в поэме Вергилия «Энеида». Источник «Энеида», IV, 23. Эту фразу произносит карфагенская царица Дидона, когда вспоминая о своём… …   Википедия

  • Urbanitatis veteris — ist eine Enzyklika von Papst Leo XIII. vom 20. November 1901, er wendet sich an den Erzbischof und Bischöfe der lateinischen Kirche in Griechenland und nimmt Stellung zur „Gründung eines Priesterseminars in Athen“. Nach der Gründung eines… …   Deutsch Wikipedia

  • Apparatus sacer ad scriptores Veteris et Novi Testamenti — also simply called Apparatus sacer , is one of the most celebrated works of Antonio Possevino (the other being Bibliotheca selecta ). It is an overview of the different interpretations of the Old and New Testament by ecclesiastical authors from …   Wikipedia

  • Nephroma silvae-veteris — ID 56129 Symbol Key NESI4 Common Name N/A Family Nephromataceae Category Lichen Division Ascomycota US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution N/A Growth Habit Lichenous …   USDA Plant Characteristics

  • Salvo jure nostrae veteris amicitiae. — См. Не во гнев будь сказано …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Agnosco veteris vestigia flammæ. — См. Старая любовь долго помнится …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Venella Veteris Decani —    See Old Dean s Lane …   Dictionary of London

  • Vicus Veteris Decani —    See Old Dean s Lane …   Dictionary of London

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»