Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

similitude

  • 1 similitūdō

        similitūdō inis, f    [similis], likeness, resemblance, similitude: est igitur homini cum deo similitudo: ad similitudinem deorum accedere, to resemble more closely: genus imperi proximum similitudini regiae, closely resembling royalty: contrahit celeriter similitudo eos, L.: sunt quaedam animi similitudines cum corpore: id ad similitudinem panis efficiebant, Cs.: similitudo speciesque sapientium: amoris humani.— Analogy, reasoning from precedents: cetera (genera causarum) similitudini reliquisti.— Sameness, uniformity, monotony: similitudo est satietatis mater.—In rhet., a comparison, simile, similitude: ex similitudine, by way of comparison: similitudinum copia: volgata, L.
    * * *
    likeness, imitation; similarity, resemblance; by-word (Plater); parable

    Latin-English dictionary > similitūdō

  • 2 similitudo

    sĭmĭlĭtūdo, ĭnis, f. [similis].
    I.
    In gen., likeness, resemblance, similitude (class.).
    (α).
    With gen.:

    id ex similitudine floris lilium appellabant,

    Caes. B. G. 7, 73:

    id ad similitudinem panis efficiebant,

    id. B. C. 3, 48; cf.:

    umor ex hordeo aut frumento in quandam similitudinem vini corruptus,

    Tac. G. 23:

    armorum,

    Caes. B. G. 7, 50:

    coronae,

    Cic. N. D. 1, 11, 28:

    similitudo speciesque sapientium,

    id. Off. 3, 4, 16:

    studiorum societas similitudoque,

    id. Phil. 7, 2, 6: artis imago et similitudo. id. de Or. 2, 87, 356: similitudo servitutis, id. Rep. 1, 27, 43:

    domini,

    id. ib. 3, 34, 46; cf. id. ib. 1, 28, 44:

    regum,

    id. ib. 1, 41, 64:

    quorum (virorum),

    id. Tusc. 1, 46, 110:

    amoris humani,

    id. Lael. 21, 81:

    quae (gloria) habet speciem honestatis et similitudinem,

    id. Fin. 5, 24, 69:

    si cupis in te conparebit similitudo,

    Sen. Ep. 84, 8:

    exemplum deorum hominisve similitudinis expressae,

    Plin. 34, 7, 17, § 38.—
    (β).
    Absol.:

    nec vero ille artifex (Phidias), cum faceret Jovis formam aut Minervae, contemplabatur aliquem, e quo similitudinem duceret,

    Cic. Or. 2, 9:

    quam intuens ad illius similitudinem artem et manum dirigebat,

    id. ib.; so of a likeness in a portrait or image:

    nemo, quamvis paratos habeat colores, similitudinem reddet,

    Sen. Ep. 71, 2; Plin. 34, 7, 17, § 38; 35, 10, 36, § 88; and in the plur., id. 35, 12, 43, § 151:

    nihil est, quod ad se rem ullam tam alliciat, quam ad amicitiam similitudo,

    Cic. Lael. 14, 50; id. de Or. 2, 23, 96;

    so of mind or character: est igitur homini cum deo similitudo,

    id. Leg. 1, 8, 25:

    est nonnulla in his etiam inter ipsos similitudo,

    id. Brut. 16, 63:

    ad similitudinem deo propius accedebat humana virtus quam, etc.,

    comes nearer in likeness, bears a nearer resemblance, id. N. D. 1, 34, 96:

    hanc similitudinem qui imitatione adsequi volet,

    id. de Or. 2, 23, 96:

    genus imperii proximum similitudini regiae,

    bearing a very close resemblance to the royal power, id. Rep. 2, 32, 56:

    contrahit celeriter similitudo eos,

    Liv. 1, 46, 7.— Plur.:

    ut omittam similitudines,

    Cic. Rep. 1, 40, 62:

    sunt quaedam animi similitudines cum corpore,

    id. Tusc. 2, 23, 54:

    per rationem similitudines conparare,

    id. Off. 1, 4, 11.—
    II.
    Transf.
    A.
    Imitation:

    esse multos qui neminem imitentur, et suāpte naturā, quod velint, sine cujusquam similitudine consequantur,

    Cic. de Or. 2, 23, 98.—
    B.
    Analogy, application to similar cases:

    deduxisti totam hanc rem in duo genera solum causarum, cetera innumerabilia exercitationi et similitudini reliquisti,

    Cic. de Or. 2, 17, 71.—
    C.
    Sameness, uniformity, monotony: variare autem orationem magno opere oportebit;

    nam omnibus in rebus similitudo est satietatis mater,

    Cic. Inv. 1, 41, 76.—
    D.
    In partic., rhetor. t. t., a comparison, simile, similitude:

    similitudo est oratio traducens ad rem quampiam aliquid ex re dispari simile,

    Auct. Her. 4, 45, 59; Cic. de Or. 2, 40, 168; id. Top. 10, 41:

    argumentorum et similitudinum copia,

    id. Brut. 38, 143 fin.; Quint. 9, 1, 31; 9, 2, 2; 8, 3, 72 et saep.

    Lewis & Short latin dictionary > similitudo

  • 3 conlātiō (coll-)

        conlātiō (coll-) ōnis, f    [conlatus], a bringing together, hostile meeting, collision: signorum.— A contribution, collection: decimae, L.: exempti conlationibus, Ta.—Fig., a comparison, similitude. —In philos.: rationis, the analogy.

    Latin-English dictionary > conlātiō (coll-)

  • 4 imāgō

        imāgō inis, f    [2 IC-], an imitation, copy, image, representation, likeness, statue, bust, picture: tabularum, exact copy: cereae, H.: macra, Iu.: genetiva, natural figure, O.: sine imagine tellus, shapeless, O.—An ancestral image, mask (of a man who had been aedile, praetor, or consul): ius imaginis: avi tui: clarum hac fore imagine, i. e. would become an aristocrat, L.: fumosae, smoky ancestral images: nullae sunt imagines, quae, etc., ancestors of distinction: imagines non habeo, S.: imagines familiae suae: homo multarum imaginum, S.: funus imagines ducant triumphales tuum, H.—A phantom, ghost, apparition, vision: magna mei sub terras ibit imago, shade, V.: vana, H.: inhumani coniugis, V.: natum falsis Ludis imaginibus, phantoms, V.: mortis, O.: somni, a dream, O.: nocturnae, Tb.—A reverberation, echo: resonare tamquam imago: vocis offensa resultat imago, V.: iocosa montis, H.—Fig., an image, conception, thought, imagination, idea: Scipionis imaginem sibi proponere: antiquitatis, an image of the olden time: proconsularem imaginem tam saevam facere (i. e. by cruelty in office), L.: tantae pietatis, V.: poenaeque in imagine tota est, O. —A figure of speech, similitude, comparison, C.: haec a te non multum abludit imago, H.—An empty form, image, semblance, appearance, shadow: adumbrata gloriae: equitis Romani: rei p.: his imaginibus iuris spretis, L.—A reminder, suggestion: quorum (temporum) imaginem video in rebus tuis: genitoris imagine capta, V.
    * * *
    likeness, image, appearance; statue; idea; echo; ghost, phantom

    Latin-English dictionary > imāgō

  • 5 antapodosis

    parallelism in comparisons, application of similitude

    Latin-English dictionary > antapodosis

  • 6 antapodosis

    antăpŏdŏsis, is, f., = antapodosis;

    in rhet.,

    the application of a similitude to the object compared, Quint. 8, 3, 77; v. apodosis.

    Lewis & Short latin dictionary > antapodosis

  • 7 collatio

    collātĭo ( conl-), ōnis, f. [confero], a bringing together, collecting.
    I.
    Prop., of the standards in war for battle, a hostile meeting:

    signorum,

    Cic. de Or. 1, 48, 210: centuriarum, for voting, id. ap. Ascon. in Toga Cand. p. 85, 18 Baiter:

    hyacinthorum et auri,

    Plin. 37, 9, 42, § 126.—Of money, a contribution, collection, a gratuity collected together for the emperor:

    stipis aut decimae,

    Liv. 5, 25, 5; 4, 60, 6; 6, 14, 12; Tac. G. 29; Suet. Calig. 42; id. Ner. 38; 44; id. Tit. 7; cf. Plin. Pan. 41, 1 Schwarz.—In jurid. Lat.:

    collatio bonorum,

    the putting together of the possessions of several, in order to divide them equally, Dig. 37, 6, 1, § 8; cf. Cod. 6, 20: de collationibus, et saep.—
    II.
    Trop.
    A.
    Malitiarum, a union, combination, Plaut. Mil. 3, 3, 67:

    vocum,

    Dig. 47, 10, 15, § 4.—
    B.
    A comparison, similitude, parabolê:

    collatio est oratio rem cum re ex similitudine conferens,

    Cic. Inv. 1, 30, 49; id. Fin. 2, 27, 75; id. N. D. 3, 28, 70; id. Div. 2, 17, 38; id. Tusc. 4, 38, 84 (cf. Quint. 5, 11, 23; Hirt. B. G. 8, 8; Quint. 8, 3, 77; 7, 7, 2; Plin. 37, 9, 42, § 126).—
    C.
    In philos.:

    collatio rationis,

    the analogy, Cic. Fin. 3, 10, 33 Madv.; id. Tusc. 4, 12, 27; cf.:

    rerum saepe factarum inter se collatio,

    Sen. Ep. 120, 3.—
    D.
    In gram.: collatio secunda, the comparative:

    collatio tertia,

    the superlative, Fest. p. 181, 28, and 286, 26 Müll.—
    E.
    The comparison, collation of texts, manuscripts, etc. (late Lat.): aliquem multorum codicum vetustiorum collatione confutare. Aug. c. Faust. 32, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > collatio

  • 8 conlatio

    collātĭo ( conl-), ōnis, f. [confero], a bringing together, collecting.
    I.
    Prop., of the standards in war for battle, a hostile meeting:

    signorum,

    Cic. de Or. 1, 48, 210: centuriarum, for voting, id. ap. Ascon. in Toga Cand. p. 85, 18 Baiter:

    hyacinthorum et auri,

    Plin. 37, 9, 42, § 126.—Of money, a contribution, collection, a gratuity collected together for the emperor:

    stipis aut decimae,

    Liv. 5, 25, 5; 4, 60, 6; 6, 14, 12; Tac. G. 29; Suet. Calig. 42; id. Ner. 38; 44; id. Tit. 7; cf. Plin. Pan. 41, 1 Schwarz.—In jurid. Lat.:

    collatio bonorum,

    the putting together of the possessions of several, in order to divide them equally, Dig. 37, 6, 1, § 8; cf. Cod. 6, 20: de collationibus, et saep.—
    II.
    Trop.
    A.
    Malitiarum, a union, combination, Plaut. Mil. 3, 3, 67:

    vocum,

    Dig. 47, 10, 15, § 4.—
    B.
    A comparison, similitude, parabolê:

    collatio est oratio rem cum re ex similitudine conferens,

    Cic. Inv. 1, 30, 49; id. Fin. 2, 27, 75; id. N. D. 3, 28, 70; id. Div. 2, 17, 38; id. Tusc. 4, 38, 84 (cf. Quint. 5, 11, 23; Hirt. B. G. 8, 8; Quint. 8, 3, 77; 7, 7, 2; Plin. 37, 9, 42, § 126).—
    C.
    In philos.:

    collatio rationis,

    the analogy, Cic. Fin. 3, 10, 33 Madv.; id. Tusc. 4, 12, 27; cf.:

    rerum saepe factarum inter se collatio,

    Sen. Ep. 120, 3.—
    D.
    In gram.: collatio secunda, the comparative:

    collatio tertia,

    the superlative, Fest. p. 181, 28, and 286, 26 Müll.—
    E.
    The comparison, collation of texts, manuscripts, etc. (late Lat.): aliquem multorum codicum vetustiorum collatione confutare. Aug. c. Faust. 32, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > conlatio

  • 9 imago

    ĭmāgo, ĭnis, f. [cf. imitor], an imitation, copy of a thing, an image, likeness (i. e. a picture, statue, mask, an apparition, ghost, phantom; the latter only poet. and in post-Aug. prose; cf.: simulacrum, effigies, statua, sigillum): imago ab imitatione dicta, Paul. ex Fest. p. 112 Müll.; cf.: imago dicitur quasi imitago, Porphyr. Hor. C. 1, 12, 4.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., a representation, likeness (usu. of a person), statue, bust, picture:

    Spartiates Agesilaus neque pictam neque fictam imaginem suam passus est esse... unus Xenophontis libellus in eo rege laudando facile omnes imagines omnium statuasque superavit,

    Cic. Fam. 5, 12, 7:

    Demosthenes, cujus nuper inter imagines tuas ac tuorum imaginem ex aere vidi,

    id. Or. 31, 110:

    Epicuri in poculis et in anulis,

    id. Fin. 5, 1, 3: hominis imaginem gypso e facie ipsa primus omnium expressit ceraque in eam formam gypsi infusa emendare instituit Lysistratus Sicyonius, Plin. 35, 12, 44, § 153:

    Africani,

    Cic. Rep. 6, 10:

    mulieris,

    Quint. 7, 7, 5:

    Antigoni,

    id. 2, 13, 12:

    depictam in tabula sipariove imaginem rei,

    id. 6, 1, 32:

    si in tabula mea aliquis pinxerit velut imaginem,

    Gai. Inst. 2, 78:

    cereae,

    Hor. Epod. 17, 76; id. S. 1, 8, 43:

    ut dignus venias hederis et imagine macra,

    Juv. 7, 29:

    hoc tibi sub nostra breve carmen imagine vivat,

    Mart. 9, 1:

    epistula atque imago me certum fecit,

    i. e. the image on the seal, the signet, Plaut. Ps. 4, 6, 35; 4, 2, 29; 4, 7, 105:

    nunc amici anne inimici sis imago, Alcesime, mihi, sciam,

    i. e. will act like a friend, Plaut. Cas. 3, 1, 1.—
    2.
    A phantom, ghost, apparition:

    infelix simulacrum atque ipsius umbra Creusae Visa mihi ante oculos et nota major imago,

    Verg. A. 2, 773; cf.:

    et nunc magna mei sub terras ibit imago,

    shade, spirit, Verg. A. 4, 654; Plin. Ep. 7, 27, 6; cf. id. ib. 1:

    non vanae redeat sanguis imagini,

    Hor. C. 1, 24, 15:

    (somnus) Vanum nocturnis fallit imaginibus,

    Tib. 3, 4, 56; cf. Hor. C. 3, 27, 40; Suet. Aug. 94; id. Calig. 50:

    te videt in somnis, tua sacra et major imago humana turbat pavidum,

    Juv. 13, 221:

    quid natum totiens falsis Ludis imaginibus?

    phantoms, Verg. A. 1, 408:

    ubique pavor et plurima mortis imago,

    id. ib. 2, 369; cf.:

    repetitaque mortis imago,

    Ov. M. 10, 726:

    lurida mortis imago,

    Petr. 123, v. 257:

    varia pereuntium forma et omni imagine mortium,

    Tac. H. 3, 28:

    caesorum insepultorumque,

    id. A. 1, 62:

    supremorum (i. e. funeris) imago,

    id. H. 4, 45.— Poet.:

    genitiva (with forma),

    natural shape, figure, Ov. M. 3, 331; so,

    rudis et sine imagine tellus (= informis),

    shapeless, id. ib. 1, 87.—
    B.
    In partic., an ancestral image of a distinguished Roman (of one who had been aedile, praetor, or consul; usually made of wax, and placed in the atrium of a Roman house, and carried in funeral processions.—
    (α).
    In plur.: obrepsisti ad honores errore hominum, commendatione fumosarum imaginum, quarum simile habes nihil praeter colorem, of smoky (i. e. old) ancestral images, Cic. Pis. 1, 1; cf. Sen. Ben. 3, 28, 1; Plin. 35, 2, 2, § 6:

    si quid deliquero, nullae sunt imagines, quae me a vobis deprecentur,

    no ancestors of distinction, Cic. Agr. 2, 36, 100; cf.:

    quia imagines non habeo et quia mihi nova nobilitas est,

    Sall. J. 85, 25:

    qui imagines familiae suae consecuti sunt,

    Cic. Agr. 2, 1, 1:

    homo veteris prosapiae ac multarum imaginum,

    Sall. J. 85, 10:

    majorum imagines,

    id. ib. 5, 5; Suet. Vesp. 1:

    multis in familia senatoriis imaginibus,

    id. Aug. 4:

    esto beata, funus atque imagines Ducant triumphales tuum,

    Hor. Epod. 8, 11:

    qui stupet in titulis et imaginibus,

    id. S. 1, 6, 17; Plin. 35, 2, 2, § 6 sqq.; Prop. 2, 13, 19; Suet. Vesp. 19.—
    (β).
    In sing. (rare):

    jus imaginis,

    Cic. Verr. 2, 5, 14, § 36:

    imaginis ornandae causa,

    id. Sest. 8, 19:

    vir honoratissimae imaginis futurus ad posteros,

    Liv. 3, 58, 2:

    clarum hac fore imagine Scaptium,

    would become an aristocrat, id. 3, 72, 4, v. Weissenb. ad loc.:

    Tunc Cotta ne imago Libonis exsequias posterorum comitaretur censuit,

    Tac. A. 2, 32.
    II.
    Transf., a reverberation of sound, an echo (mostly poet.):

    (mellaria facere oportet) potissimum ubi non resonent imagines,

    Varr. R. R. 3, 16, 12:

    concava pulsu Saxa sonant, vocisque offensa resultat imago,

    Verg. G. 4, 50; cf. Sil. 14, 365:

    alternae deceptus imagine vocis: Huc coëamus ait... Coëamus retulit Echo,

    Ov. M. 3, 385:

    cujus recinit jocosa Nomen imago,

    Hor. C. 1, 12, 4; so,

    jocosa Vaticani montis,

    id. ib. 1, 20, 8:

    vaga,

    Val. Fl. 3, 596.
    III.
    Trop.
    A.
    In gen., an image or likeness of a thing formed in the mind, a conception, thought, imagination, idea:

    Scipionis memoriam atque imaginem sibi proponere,

    Cic. Lael. 27, 102:

    magnam partem noctium in imagine tua vigil exigo,

    Plin. Ep. 7, 5, 1:

    Verginium cogito, Verginium video, Verginium jam vanis imaginibus audio,

    id. ib. 2, 1, 12: imagines, quae eidôla nominant, quorum incursione non solum videmus, sed etiam cogitamus, Cic. Fin. 1, 6, 21; cf.:

    imagines extrinsecus in animos nostros per corpus irrumpere,

    id. Ac. 2, 40, 125: plena sunt imaginum omnia, nulla species cogitari potest nisi pulsu imaginum, etc.; id. Div. 2, 67, 137 sq.: unum aliquem te ex barbatis illis, exemplum imperii veteris, imaginem antiquitatis, columen rei publicae diceres intueri, an image of the olden time, id. Sest. 8, 19; cf.:

    expressam imaginem vitae quotidianae videre,

    id. Rosc. Am. 16, 47:

    quidnam illi consules dictatoresve facturi essent, qui proconsularem imaginem tam saevam ac trucem fecerint, i. e. by cruelty in office,

    Liv. 5, 2, 9:

    naturae... urbis et populi,

    Cic. Rep. 2, 39 fin.:

    justitiae,

    Quint. 2, 20, 6:

    virtutis,

    id. 10, 2, 15:

    similitudines ad exprimendas rerum imagines compositae,

    id. 8, 3, 72: illae rerum imagines, quas vocari phantasias indicavimus, id. 10, 7, 15:

    conscripta formantur imagine templa,

    plans, Stat. S. 3, 1, 117:

    scipione determinata prius templi imagine in solo,

    Plin. 28, 2, 4, § 15:

    tua, pater Druse, imago,

    memory, Tac. A. 1, 13:

    magna illic imago tristium laetorumque,

    recollection, id. ib. 2, 53:

    si te nulla movet tantae pietatis imago,

    Verg. A. 6, 405.—
    B.
    In partic.
    1.
    In rhet., a figurative representation, similitude, comparison:

    comparabile est, quod in rebus diversis similem aliquam rationem continet. Ejus partes sunt tres: imago, collatio, exemplum. Imago est oratio demonstrans corporum aut naturarum similitudinem, etc.,

    Cic. Inv. 1, 30, 49; cf.:

    imago est formae cum forma cum quadam similitudine collatio,

    Auct. Her. 4, 49, 62; Sen. Ep. 59, 92; Quint. 6, 1, 28; Hor. S. 2, 3, 320; id. Ep. 1, 7, 34.—
    2.
    With the idea predominating of mere imitation, in opp. to what is original or real, a mere form, image, semblance, appearance, shadow:

    consectatur nullam eminentem effigiem virtutis, sed adumbratam imaginem gloriae,

    Cic. Tusc. 3, 2, 3:

    nos veri juris germanaeque justitiae solidam et expressam effigiem nullam tenemus: umbra et imaginibus utimur,

    id. Off. 3, 17, 69; cf.:

    non in umbra et imagine civitatis, etc.,

    id. Rep. 2, 30; and:

    umbram equitis Romani et imaginem videtis,

    id. Rab. Post. 15, 41:

    haec ars tota dicendi, sive artis imago quaedam est et similitudo, habet hanc vim, ut, etc.,

    id. de Or. 2, 87, 356:

    judiciorum,

    only the appearance of courts, id. Sest. 13, 30; cf.:

    imaginem rei publicae nullam reliquissent,

    id. Agr. 2, 32, 88:

    his quoque imaginibus juris spretis,

    Liv. 41, 8, 10:

    imaginem retinendi largiendive penes nos, vim penes Parthos,

    Tac. A. 15, 14:

    habitu et ore ad exprimendam imaginem honesti exercitus,

    the pretence, id. ib. 16, 32; 6, 27; id. H. 1, 84; 3, 70:

    qui faciem eloquentiae, non imaginem praestaret,

    id. Or. 34:

    nec imagine rerum, sed rebus incendit,

    Quint. 10, 1, 16:

    in falsa rerum imagine detineri,

    id. 10, 5, 17; cf.:

    nullo quippe alio vincis discrimine, quam quod illi (hermae) marmoreum caput est, tua vivit imago,

    Juv. 8, 55.—
    3.
    A representative: non in effigies mutas divinum (Augusti) spiritum transfusum;

    sed imaginem veram, caelesti sanguine ortam, intellegere discrimen, etc.,

    Tac. A. 4, 52.—
    4.
    That which suggests or recalls something by resemblance, a reminder:

    me consolatur recordatio meorum temporum, quorum imaginem video in rebus tuis,

    Cic. Fam. 1, 6, 2:

    a Corbulone petierat, ne quam imaginem servitii Tiridates perferret,

    nothing to suggest slavery, Tac. A. 15, 31; cf.:

    moriar, si praeter te quemquam reliquum habeo, in quo possim imaginem antiquae et vernaculae festivitatis adgnoscere,

    Cic. Fam. 9, 15, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > imago

  • 10 parabola

    părăbŏla, ae, and părăbŏlē, ēs, f., = parabolê, a comparison.
    I.
    Lit.: in omni parabole aut praecedit similitudo, res sequitur;

    aut praecedit res, similitude sequitur,

    Quint. 8, 3, 77; 6, 3, 59:

    qui simpliciter et demonstrandae rei causā eloquebantur, parabolis referti sunt,

    Sen. Ep. 59, 5.—
    II.
    Transf., in eccl. Lat., an allegorical relation, a parable, Tert. adv. Marc. 3, 5; Aug. quaest. Evang. 2, 45; Vulg. Job, 27, 1; id. Matt. 13, 3 et saep.—
    B.
    A proverb, Vulg. 3 Reg. 4, 32.—
    C.
    A taunting speech, Vulg. Hab. 2, 6.—
    D.
    Any speech, esp. in phrase:

    assumptā parabolā,

    Vulg. Num. 23, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > parabola

  • 11 parabole

    părăbŏla, ae, and părăbŏlē, ēs, f., = parabolê, a comparison.
    I.
    Lit.: in omni parabole aut praecedit similitudo, res sequitur;

    aut praecedit res, similitude sequitur,

    Quint. 8, 3, 77; 6, 3, 59:

    qui simpliciter et demonstrandae rei causā eloquebantur, parabolis referti sunt,

    Sen. Ep. 59, 5.—
    II.
    Transf., in eccl. Lat., an allegorical relation, a parable, Tert. adv. Marc. 3, 5; Aug. quaest. Evang. 2, 45; Vulg. Job, 27, 1; id. Matt. 13, 3 et saep.—
    B.
    A proverb, Vulg. 3 Reg. 4, 32.—
    C.
    A taunting speech, Vulg. Hab. 2, 6.—
    D.
    Any speech, esp. in phrase:

    assumptā parabolā,

    Vulg. Num. 23, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > parabole

  • 12 simulacrum

    sĭmŭlācrum, i, n. [simulo], an image formed in the likeness of a thing, a likeness, image, form, representation, semblance (class.; syn.: imago, effigies, signum).
    I.
    Lit., of images formed by art, reflected in a mirror, or seen in a dream; of apparitions, visions, etc. (the latter mostly poet. and in post-Aug. prose).
    A.
    Of images formed by art, esp. of statues of the gods, an image, figure, portrait, effigy, statue, etc.:

    alicujus effigiem simulacrumque servare,

    Cic. Verr. 2, 2, 65, § 159; cf.:

    statuas et imagines, non animorum simulacra sed corporum... relinquere,

    id. Arch. 12, 30:

    Helenae se pingere simulacrum velle dixit (Zeuxis),

    id. Inv. 2, 1, 1; cf. id. Fam. 5, 12, 7:

    delubra magnifica humanis consecrata simulacris,

    id. Rep. 3, 9, 14;

    but cf.: simulacrum deae non effigie humanā,

    Tac. H. 2, 3:

    deorum simulacra sanctissima,

    Cic. Div. in Caecil. 1, 3;

    so of the images of the gods,

    id. Verr. 2, 5, 72, § 185; Caes. B. G. 6, 16; 6, 17; id. B. C. 2, 5; 3, 105; Tac. H. 2, 3; id. A. 12, 22 al.:

    tueri aras simulacraque divom,

    Lucr. 5, 75; 5, 308:

    et bene facta deum frangit simulacra,

    id. 6, 419; Verg. A. 2, 172; Ov. M. 10, 694; 15, 658 al.; cf.:

    Herculis simulacrum,

    Liv. 9, 44 fin.: simulacra oppidorum, Cic. Pis. 25, 60; cf.

    pugnarum,

    Liv. 41, 28, 10:

    Balbum in triumpho omnium gentium urbiumque nomina ac simulacra duxisse,

    Plin. 5, 5, 5, § 36; cf.

    also: simulacrum celebrati diei pingere,

    Liv. 24, 16 fin.:

    montium, fluviorum,

    Tac. A. 2, 41.— Poet., of the Trojan horse, Verg. A. 2, 232 (for which, effigies, id. ib. 2, 184).—
    b.
    Adverb.: ad or per simulacrum (like ad similitudinem, formam), in the form of, after the pattern of:

    aurata aedes ad simulacrum templi Veneris collocata,

    Suet. Caes. 84:

    ad simulacrum ignium ardens Pharus,

    id. Flor. 4, 2, 88; cf.:

    ad simulacrum caelestium siderum,

    id. ib. 1, 2, 3:

    digiti per litterarum simulacra ducuntur,

    Sen. Ep. 94, 51.—
    B.
    An image, form, shade, phantom seen in a mirror, in a dream, etc.; analogous to the Gr. eidôlon:

    quaecunque apparent nobis simulacra,

    Lucr. 4, 99; cf.:

    per aquas, quae nunc rerum simulacra videmus,

    id. 1, 1060:

    quid frustra simulacra fugacia (in aquā visa) captas?

    Ov. M. 3, 432. —Of the shades or ghosts of the departed:

    quaedam simulacra modis pallentia miris,

    Lucr. 1, 123 (cf. Verg. G. 1, 477 infra); cf.:

    est via declivis (in Tartarum)... umbrae recentes Descendunt illac simulacraque functa sepulcris,

    Ov. M. 4, 435; so id. ib. 10, 14:

    simulacra cara parentis,

    id. ib. 14, 112; cf. Verg. A. 2, 772:

    ut bibere in somnis sitiens cum quaerit... laticum simulacra petit, etc.,

    Lucr. 4, 1099; cf.:

    (canes) Expergefacti secuntur inania saepe Cervorum simulacra,

    id. 4, 995:

    simulacra inania somni,

    Ov. H. 9, 39:

    vana (noctis),

    id. Am. 1, 6, 9:

    simulacra modis pallentia miris Visa sub obscurum noctis,

    Verg. G. 1, 477; Sil. 3, 650 al.; cf.:

    ne vacua mens audita simulacra et inanes sibi metus fingeret,

    Plin. Ep. 7, 27, 7.—
    2.
    In the philosoph. lang. of Lucret. (like the Gr. eidôlon and the Lat. spectrum), the form or image of an object of sense or thought presented to the mind; a representation, idea, conception, Lucr. 2, 112; 4, 130; 4, 149 sq.—
    3.
    Of mnemonic signs, types, or emblems:

    ut res ipsas rerum effigies notaret atque ut locis pro cerā, simulacris pro litteris uteremur,

    Cic. de Or. 2, 86, 354.—
    4.
    A description, a portraiture of character:

    non inseram simulacrum viri copiosi (Catonis), quae dixerit referendo,

    Liv. 45, 25.—
    5.
    A likeness or similitude:

    diu disputavi, Hominem quojus rei Similem esse arbitrarer simulacrumque habere: Id repperi jam exemplum, etc.,

    Plaut. Most. 1, 2, 6.—
    II.
    In partic., with the predominant idea of mere imitation (opp. to that which is original or real), a shadow, semblance, appearance, etc.:

    simulacrum aliquod ac vestigium civitatis,

    Cic. Fam. 10, 1, 1; cf.:

    simulacra virtutis,

    id. Off. 1, 15, 46; and:

    haec simulacra sunt auspiciorum, auspicia nullo modo,

    id. Div. 2, 33, 71:

    libertatis,

    Tac. A. 1, 77:

    belli simulacra cientes,

    i.e. mock-fights, sham-fights, Lucr. 2, 41; 2, 324:

    pugnaeque cient simulacra sub armis,

    Verg. A. 5, 585; 5, 674; Sil. 16, 529; 7, 119; cf.:

    simulacrum navalis pugnae,

    Liv. 26, 51, 6; 35, 26, 2:

    quibusdam pugnae simulacris ad verum discrimen aciemque justam consuescimus,

    Quint. 2, 10, 8; so,

    ludicrum pugnae,

    Liv. 40, 9:

    decurrentis exercitūs,

    id. 44, 9:

    vindemiae,

    Tac. A. 11, 31:

    civilitatis particulae,

    Quint. 2, 15, 25:

    inania,

    id. 10, 5, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > simulacrum

См. также в других словарях:

  • similitude — [ similityd ] n. f. • 1225; lat. similitudo 1 ♦ Relation unissant deux choses exactement semblables. ⇒ analogie, ressemblance. Similitude de goûts entre deux personnes. « Entre Faust et la Tentation il y a similitude d origines » (Valéry). ⇒… …   Encyclopédie Universelle

  • Similitude — Si*mil i*tude, n. [F. similitude, L. similitudo, from similis similar. See {Similar}.] 1. The quality or state of being similar or like; resemblance; likeness; similarity; as, similitude of substance. Chaucer. [1913 Webster] Let us make now man… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Similitude — may refer to:* Similitude ( Enterprise episode), an episode of the television series Star Trek: Enterprise * Similitude (geometry), a concept in Euclidean geometry * Similitude (model), a concept used in the testing of engineering models …   Wikipedia

  • similitude — SIMILITUDE. s. f. Comparaison, par laquelle on fait voir le rapport qu il y a entre deux ou plusieurs choses. Il nous fit comprendre cette verité par une belle similitude. Il se dit particulierement des paraboles de l Escriture sainte. Le… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • similitude — late 14c., from O.Fr. similitude, from L. similitudinem (nom. similitudo) likeness, from similis like (see SIMILAR (Cf. similar)) …   Etymology dictionary

  • similitude — index analogy, correlate, correspondence (similarity), identity (similarity), propinquity (similarity) …   Law dictionary

  • similitude — s. f. Semelhança …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • similitude — *likeness, similarity, resemblance, analogy, affinity Antonyms: dissimilitude, dissimilarity …   New Dictionary of Synonyms

  • similitude — Similitude, Similitudo …   Thresor de la langue françoyse

  • similitude — ► NOUN ▪ the quality or state of being similar …   English terms dictionary

  • similitude — [sə mil′ə to͞od΄, sə mil′ətyo͞od΄] n. [ME < MFr < L similitudo] 1. a person or thing resembling another; counterpart; facsimile 2. the form or likeness (of some person or thing) 3. Obs. a) a simile b) a parable or allegory …   English World dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»