ulokować

См. также в других словарях:

• ulokować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}lokować I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ulokować — dk IV, ulokowaćkuję, ulokowaćkujesz, ulokowaćkuj, ulokowaćował, ulokowaćowany «postawić, położyć, złożyć coś gdzieś; znaleźć dla kogoś miejsce, lokum, mieszkanie, znaleźć pomieszczenie dla czegoś; umieścić» Ulokować walizkę na półce. Książki… …   Słownik języka polskiego

• ulokować się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}lokować się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• lokować się – ulokować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w relacji przestrzennej: zajmować jakieś miejsce, umieszczać się gdzieś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ulokować się w przedziale. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• lokować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, lokowaćkuję, lokowaćkuje, lokowaćany {{/stl 8}}– ulokować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} umieszczać kogoś, coś w jakimś miejscu; ustawiać, rozmieszczać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• osadzić — dk VIa, osadzićdzę, osadzićdzisz, osadź, osadzićdził, osadzićony osadzać ndk I, osadzićam, osadzićasz, osadzićają, osadzićaj, osadzićał, osadzićany 1. «osiedlić kogoś gdzieś; ulokować, umieścić» Kilkaset rodzin osadzono na nowych terenach. ∆… …   Słownik języka polskiego

• poumieszczać — dk I, poumieszczaćam, poumieszczaćasz, poumieszczaćają, poumieszczaćaj, poumieszczaćał, poumieszczaćany 1. «umieścić wiele osób; zapewnić, wyrobić miejsce wielu osobom» Poumieszczać dzieci w internacie, w szkole. 2. «postawić, położyć, ulokować… …   Słownik języka polskiego

• rozlokować — dk IV, rozlokowaćkuję, rozlokowaćkujesz, rozlokowaćkuj, rozlokowaćował, rozlokowaćowany rozlokowywać ndk VIIIa, rozlokowaćowuję, rozlokowaćowujesz, rozlokowaćowuj, rozlokowaćywał, rozlokowaćywany «dać kwatery, mieszkania wielu osobom; umieścić,… …   Słownik języka polskiego

• rozmieścić — dk VIa, rozmieścićmieszczę, rozmieścićścisz, rozmieścićmieść, rozmieścićścił, rozmieścićmieszczony rozmieszczać ndk I, rozmieścićam, rozmieścićasz, rozmieścićają, rozmieścićaj, rozmieścićał, rozmieścićany «wyznaczyć każdemu miejsce; umieścić,… …   Słownik języka polskiego

• schować — dk I, schowaćam, schowaćasz, schowaćają, schowaćaj, schowaćał, schowaćany 1. «położyć, umieścić coś, ulokować kogoś w miejscu zasłoniętym, niewidocznym, bezpiecznym; ukryć» Schować książkę do szuflady, klucz do kieszeni. Schować pudełko pod szafę …   Słownik języka polskiego

• kapitał — m IV, D. u, Ms. kapitałale; lm M. y 1. ekon. «aktywa finansowe lub rzeczowe mające wartość pieniężną» Pomnażać kapitał. ∆ Kapitał bankowy, akcyjny, monopolistyczny «kapitał, którym rozporządzają banki, spółki akcyjne, monopole» ∆ Kapitał obrotowy …   Słownik języka polskiego