Перевод: с польского на русский

с русского на польский

umiejscowić

  • 1 umiejscowić

    глаг.
    • локализовать
    • помещать
    • расположить
    • устанавливать
    • установить
    * * *
    umiejscowi|ć
    \umiejscowićony сов. co 1. определить место (местонахождение) чего; отнести что к ка-кому-л. месту (времени);
    2. (zlokalizować) локализовать
    * * *
    umiejscowiony сов. со
    1) определи́ть ме́сто (местонахожде́ние) чего; отнести́ что к како́му-л. ме́сту (вре́мени)
    2) ( zlokalizować) локализова́ть

    Słownik polsko-rosyjski > umiejscowić

  • 2 umiejscowić się

    сов.
    расположи́ться, помести́ться

    Słownik polsko-rosyjski > umiejscowić się

  • 3 umiejscowić\ się

    сов. расположиться, поместиться

    Słownik polsko-rosyjski > umiejscowić\ się

  • 4 usytuować

    глаг.
    • помещать
    • расположить
    • установить
    * * *
    usytuowa|ć
    \usytuowaćny сов. расположить, разместить;

    \usytuować oddziały расположить отряды; miasto \usytuowaćne nad rzeką город, расположенный на берегу реки

    + umiejscowić, ulokować

    * * *
    usytuowany сов.
    расположи́ть, размести́ть

    usytuować oddziały — расположи́ть отря́ды

    miasto usytuowane nad rzeką — го́род, располо́женный на берегу́ реки́

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > usytuować

См. также в других словарях:

  • umiejscowić — dk VIa, umiejscowićwię, umiejscowićwisz, umiejscowićców, umiejscowićwił, umiejscowićwiony umiejscawiać ndk I, umiejscowićam, umiejscowićasz, umiejscowićają, umiejscowićaj, umiejscowićał, umiejscowićany 1. «wyznaczyć, określić miejsce czegoś;… …   Słownik języka polskiego

  • umiejscawiać się – umiejscowić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} obierać sobie gdzieś miejsce pobytu; lokować się; lokalizować się gdzieś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ból umiejscowił się w kolanie. Bakterie umiejscowiły się w jamie ustnej. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • umiejscawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, umiejscawiaćam, umiejscawiaća, umiejscawiaćają, umiejscawiaćany {{/stl 8}}– umiejscowić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, umiejscawiaćwię, umiejscawiaćwi, umiejscawiaćców, umiejscawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… …   Słownik języka polskiego

  • osadzić — dk VIa, osadzićdzę, osadzićdzisz, osadź, osadzićdził, osadzićony osadzać ndk I, osadzićam, osadzićasz, osadzićają, osadzićaj, osadzićał, osadzićany 1. «osiedlić kogoś gdzieś; ulokować, umieścić» Kilkaset rodzin osadzono na nowych terenach. ∆… …   Słownik języka polskiego

  • usytuować — dk IV, usytuowaćtuuję, usytuowaćtuujesz, usytuowaćtuuj, usytuowaćował, usytuowaćowany «postawić, umieścić coś w jakimś miejscu; ulokować, umiejscowić» Budynek, obiekt usytuowany w dobrym punkcie …   Słownik języka polskiego

  • zatoczyć — dk VIb, zatoczyćczę, zatoczyćczysz, zatoczyćtocz, zatoczyćczył, zatoczyćczony zataczać ndk I, zatoczyćam, zatoczyćasz, zatoczyćają, zatoczyćaj, zatoczyćał, zatoczyćany 1. częściej dk «tocząc przesunąć, umiejscowić gdzieś» Zatoczyć beczkę do… …   Słownik języka polskiego

  • zlokalizować — dk IV, zlokalizowaćzuję, zlokalizowaćzujesz, zlokalizowaćzuj, zlokalizowaćował, zlokalizowaćowany 1. «wyznaczyć, określić miejsce czegoś; umiejscowić, umieścić» Zakład przemysłowy zlokalizowano pod miastem. Akcję utworu autor zlokalizował na wsi …   Słownik języka polskiego

  • pochwycić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pochwycićcę, pochwycićci, pochwycićchwyć, pochwycićcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szybkim ruchem wziąć coś do rąk, zębów (o zwierzętach); chwycić, złapać, porwać za coś :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»