-
1 umieścić
глаг.• вкладывать• водворить• возложить• вставить• вставлять• жить• заложить• квартировать• класть• положить• поместить• помещать• поселить• поселять• поставить• поставьте• припрятать• проставить• слагать• ставить• укладывать• устанавливать• установить* * *umie|ścić\umieścićszczę, \umieścićszczony сов. поместить; разместить;\umieścić dziecko w szkole устроить ребёнка в школу; \umieścić artykuł поместить статью; ● \umieścić w spisie, na liście занести (включить) в список
+ ulokować* * *umieszczę, umieszczony сов.помести́ть; размести́тьumieścić dziecko w szkole — устро́ить ребёнка в шко́лу
- na liścieumieścić artykuł — помести́ть статью́
Syn: -
2 umieścić książkę na indeksie
запрети́ть кни́гу -
3 umieścić się
-
4 umieścić w spisie
занести́ (включи́ть) в спи́сок -
5 umieścić\ się
сов. разместиться, расположиться, поместиться -
6 umieścić artykuł
поместить статьюOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > umieścić artykuł
-
7 umieścić generator
поместить генераторOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > umieścić generator
-
8 umieścić granat
поместить гранатуOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > umieścić granat
-
9 umieścić kamień
поместить каменьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > umieścić kamień
-
10 umieścić kod
поместить кодOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > umieścić kod
-
11 umieścić napis
поместить титрOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > umieścić napis
-
12 umieścić neseser
поместить несессерOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > umieścić neseser
-
13 umieścić ogień
поместить огоньOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > umieścić ogień
-
14 umieścić pudełko
поместить коробкуOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > umieścić pudełko
-
15 umieścić reportaż
поместить очеркOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > umieścić reportaż
-
16 umieścić utwór
поместить произведениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > umieścić utwór
-
17 indeks
сущ.• ведомость• индекс• каталог• перечень• показатель• список• указатель• экспонент* * *1) (studencki) зачётная книжка, разг. зачётка2) indeks (pozostałe znaczenia) индекс (другие значения)3) indeks (wykaz) индекс, указательkod (pocztowy) индекс (почтовый)* * *♂, Р. \indeksu 1. индекс; указатель;\indeks rzeczowy предметный указатель;
2. (studencki) зачётная книжка;● umieścić książkę na \indeksie запретить книгу; być (znajdować się) na \indeksie попасть в чёрный список
* * *м, Р indeksu1) и́ндекс; указа́тельindeks rzeczowy — предме́тный указа́тель
2) ( studencki) зачётная кни́жка•- być na indeksie
- znajdować się na indeksie -
18 pomieścić
глаг.• вести• вместить• вмещать• держать• придержать• сдерживать• содержать• удержать• удерживать* * *pomie|ścić\pomieścićszczę, \pomieścićszczony сов. 1. вместить;\pomieścić sto osób вместить сто человек;
2. поместить, расположить+1. zmieścić 2. umieścić
* * *pomieszczę, pomieszczony сов.1) вмести́тьpomieścić sto osób — вмести́ть сто челове́к
2) помести́ть, расположи́тьSyn: -
19 rozlokować
глаг.• разместить* * *rozlokowa|ć\rozlokowaćny сов. расположить, разместить+ulokować, porozinieszczać, umieścić
* * *rozlokowany сов.расположи́ть, размести́тьSyn: -
20 ulokować
глаг.• вкладывать• поместить• помещать• размещать• расквартировывать• располагать• ставить• установить• устраивать* * *ulokowa|ć\ulokowaćny сов. 1. поместить;\ulokować na podłodze положить на пол; \ulokować kapitał (pieniądze) поместить (вложить) капитал;
2. разместить, поместить, устроить (кого-л.);\ulokować u sąsiadów устроить, поместить у соседей+1. umieścić 2. urządzić
* * *ulokowany сов.1) помести́тьulokować na podłodze — положи́ть на́ пол
ulokować kapitał (pieniądze) — помести́ть (вложи́ть) капита́л
2) размести́ть, помести́ть, устро́ить (кого-л.)ulokować u sąsiadów — устро́ить, помести́ть у сосе́дей
Syn:
- 1
- 2
См. также в других словарях:
umieścić — dk VIa, umieszczę, umieścićcisz, umieść, umieścićcił, umieszczony umieszczać ndk I, umieścićam, umieścićasz, umieścićają, umieścićaj, umieścićał, umieścićany 1. «położyć, postawić gdzieś, ulokować w jakimś miejscu» Umieścić coś na oknie, w szafce … Słownik języka polskiego
umieścić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} usiąść gdzieś, zająć jakieś miejsce; ulokować się, usadowić się gdzieś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umieścić się za stołem, w samochodzie, na widowni. Umieścić się przy kimś. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wpisać — dk IX, wpiszę, wpiszesz, wpisz, wpisaćał, wpisaćany wpisywać ndk VIIIa, wpisaćsuję, wpisaćsujesz, wpisaćsuj, wpisaćywał, wpisaćywany 1. «napisać wewnątrz jakiegoś tekstu; umieścić tekst, notatkę itp. w zeszycie, w brulionie, w księdze» Wpisać… … Słownik języka polskiego
umieszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, umieszczaćam, umieszczaća, umieszczaćają, umieszczaćany {{/stl 8}}– umieścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, umieszczę, umieszczaćci, umieść, umieszczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wciągnąć — dk Va, wciągnąćnę, wciągnąćniesz, wciągnąćnij, wciągnąćnął, wciągnąćnęła, wciągnąćnęli, wciągnąćnięty, wciągnąćnąwszy wciągać ndk I, wciągnąćam, wciągnąćasz, wciągnąćają, wciągnąćaj, wciągnąćał, wciągnąćany 1. «ciągnąc, wlokąc wprowadzić kogoś,… … Słownik języka polskiego
wstawić — dk VIa, wstawićwię, wstawićwisz, wstaw, wstawićwił, wstawićwiony wstawiać ndk I, wstawićam, wstawićasz, wstawićają, wstawićaj, wstawićał, wstawićany 1. «umieścić (coś) wewnątrz czegoś, w czymś; umieścić (coś) wewnątrz czegoś w pozycji stojącej,… … Słownik języka polskiego
zasadzić — dk VIa, zasadzićdzę, zasadzićdzisz, zasadzićsadź, zasadzićdził, zasadzićdzony zasadzać ndk I, zasadzićam, zasadzićasz, zasadzićają, zasadzićaj, zasadzićał, zasadzićany 1. «umieścić roślinę w ziemi, aby rosła» Zasadzić kwiaty. Zasadzić drzewka.… … Słownik języka polskiego
opatrzyć — dk VIb, opatrzyćrzę, opatrzyćrzysz, opatrz, opatrzyćrzył, opatrzyćrzony opatrywać ndk VIIIa, opatrzyćruję, opatrzyćrujesz, opatrzyćruj, opatrzyćywał, opatrzyćywany 1. «wykonać zabiegi potrzebne do tego, żeby zapewnić czemuś dobre funkcjonowanie;… … Słownik języka polskiego
osadzić — dk VIa, osadzićdzę, osadzićdzisz, osadź, osadzićdził, osadzićony osadzać ndk I, osadzićam, osadzićasz, osadzićają, osadzićaj, osadzićał, osadzićany 1. «osiedlić kogoś gdzieś; ulokować, umieścić» Kilkaset rodzin osadzono na nowych terenach. ∆… … Słownik języka polskiego
pewny — a. pewien (tylko w funkcji orzecznika) pewnyni, pewnyniejszy 1. «taki, który niewątpliwie nastąpi; niechybny, zapewniony» Iść na pewną śmierć. Zwycięstwo było prawie pewne. Pewna zguba. Pewne nieszczęście. 2. «o człowieku: godny zaufania, taki,… … Słownik języka polskiego
podłożyć — dk VIb, podłożyćżę, podłożyćżysz, podłożyćłóż, podłożyćżył, podłożyćżony podkładać ndk I, podłożyćam, podłożyćasz, podłożyćają, podłożyćaj, podłożyćał, podłożyćany 1. «włożyć coś pod coś, umieścić coś pod czymś; podsunąć, podstawić, podsadzić»… … Słownik języka polskiego