Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

superbus

  • 1 Superbus

    sŭperbus, a, um, adj. [super; cf. Gr. huperbios].
    I.
    In a bad sense, that thinks himself above others, haughty, proud, arrogant, insolent, discourteous, uncivil, rude, supercilious, domineering (cf.: arrogans, insolens, fastidiosus, vanus, elatus): reges odisse superbos, Poët. ap. Cic. Att. 6, 3, 7:

    reges,

    Lucr. 5, 1222:

    domini,

    id. 2, 1091; Verg. A. 12, 236:

    juvenis,

    id. ib. 3, 326; 10, [p. 1805] 514:

    victor,

    id. G. 3, 226:

    non decet superbum esse hominem servom,

    Plaut. As. 2, 4, 64:

    freti virtute et viribus superbi,

    id. Am. 1, 1, 58:

    superbum se praebuit in fortunā,

    Cic. Att. 8, 4, 1:

    vide ne superbi (animi) sit aspernari ejusdem liberalitatem,

    id. Fam. 4, 9, 4:

    atque meo nunc Superbus incedis malo,

    Hor. Epod. 15, 18:

    licet superbus ambules pecuniā,

    id. ib. 4, 5:

    opibus superbi,

    Verg. A. 5, 268:

    utrum superbiorem te pecunia facit, an quod te imperator consulit,

    Cic. Fam. 7, 13, 1:

    laudato pavone superbior,

    Ov. M. 13, 802:

    homines superbissimi,

    Sall. J. 31, 12;

    Auct. B. Afr. 57, 6: eum, qui de suā unius sententiā omnia gerat, superbum judico magis quam sapientem,

    Liv. 44, 22, 11:

    non respondere vereor, ne superbum sit,

    id. 42, 40, 2.—In a pun on the literal meaning of super: Merc. Faciam ego te superbum, nisi hinc abis. So. Quonam modo? Merc. Auferere, non abibis, si ego fustem sumpsero, I will make you, i. e. one who rides or is carried, rather than walks, Plaut. Am. 1, 1, 201.—
    b.
    Transf., of things concr. or abstr.:

    aures,

    Liv. 34, 5, 13:

    oculi,

    Ov. M. 6, 169:

    arces,

    Hor. Epod. 7, 5:

    postisque superbos Unguit amaracino,

    Lucr. 4, 1179:

    sceptra,

    id. 5, 1137:

    voces,

    id. 5, 1173:

    dens,

    delicate, fastidious, squeamish, Hor. S. 2, 6, 87:

    corpus,

    id. ib. 2, 2, 109:

    inguen,

    id. Epod. 8, 19:

    manus,

    Sen. Med. 205:

    vultus,

    id. Herc. Fur. 721:

    non est inhumana virtus neque immanis neque superba,

    Cic. Lael. 14, 50:

    victoria, quae naturā insolens et superba est,

    id. Marcell. 3, 9:

    pax,

    Liv. 9, 12, 1:

    jura,

    id. 31, 29, 9; cf.:

    superbissima lex,

    id. 4, 4, 10:

    mutatio vestis,

    id. 9, 18, 4:

    vita,

    Prop. 3, 11 (4, 10), 48:

    aures quarum est judicium superbissimum,

    i. e. very severe, utterly impartial, Cic. Or. 44, 150:

    scilicet aspera mea natura, difficilis aditus, superba responsa,

    uncivil, arrogant, id. Vatin. 3, 8:

    cujus tu superbissima decreta et preces repudiasti,

    id. Pis. 27, 64:

    ipsum dicendi genus nihil superbum, nihil elatum saltem ac sublime desideret,

    Quint. 6, 2, 19; cf. id. 11, 1, 37.—With foll. inf., Sil. 3, 374; 12, 433; 14, 646.— Neutr. absol.:

    reliqua multo major multitudo neque excluderetur suffragiis, ne superbum esset, nec valeret nimis, ne esset periculosum,

    Cic. Rep. 2, 22, 39:

    superba loqui,

    Prop. 1, 10, 22.—Superbum est, with a subject-clause, Cic. Verr. 2, 4, 20, § 45; Ov. M. 13, 17.—
    B.
    Sŭperbus, i, m., surname of the younger Tarquin, the last king of Rome, Cic. Rep. 2, 15, 28; id. Tusc. 1, 16, 38; Liv. 1, 49, 1; Ov. F. 2, 718 al.; cf. Cic. Rep. 1, 37, 58.—
    II.
    In a good sense, proud, superior, excellent, distinguished; splendid, magnificent, superb ( poet. and in post-Aug. prose):

    quae (virtus) inter hanc fortunam et illam superba incedit cum magno utriusque contemptu,

    Sen. Ep. 76, 21:

    populum late regem belloque superbum,

    Verg. A. 1, 21:

    animae virtute et factis,

    Sil. 10, 573:

    triumphus,

    Hor. C. 1, 35, 3; 1, 37, 31:

    merum,

    id. ib. 2, 14, 27; cf.:

    limina civium potentiorum,

    id. Epod. 2, 7:

    postes,

    id. C. 4, 15, 7:

    Tibur,

    Verg. A. 7, 630:

    Phoebe superbe lyrā,

    Tib. 4, 2, 22:

    sedes Dolopum,

    Verg. A. 2, 785; Cat. 64, 85:

    domus,

    Sen. Herc. Oet. 509:

    dapes,

    Mart. 3, 45, 3.—
    B.
    In partic.
    1.
    Superba pira, an excellent kind of pear, perh. the muscatel, Col. 5, 10, 18; Plin. 15, 15, 16, § 54; cf. superbia, II. B.—
    2.
    Olivae, of a very large and plump kind, Plin. 15, 3, 4, § 17.—
    3.
    Herba = chamaemeli, App. Herb. 23.—Hence, adv. (acc. to I.), haughtily, proudly, superciliously.
    (α).
    Form sŭ-perbē, Plaut. Merc. 5, 4, 38; Ter. Phorm. 5, 7 (8), 22; Lucr. 5, 1224:

    imperare,

    Caes. B. G. 1, 31 (with crudeliter); Liv. 2, 45, 6 (with insolenter); 37, 10, 2 (with contemptim); 24, 25, 8 (opp. humiliter); 9, 14;

    10, 10: Rhodii, superbe commemoratis meritis suis, etc.,

    id. 44, 14, 8.—
    (β).
    Form sŭperbĭter (anteclass.), Naev. and Afran. ap. Non. 515, 10 sq.; 516, 1; Enn. ap. Prisc. p. 1010 P. (Enn. p. 180, 40 Vahl.).—
    b.
    Comp.:

    superbius,

    Cic. Imp. Pomp. 5, 11:

    preces alicujus superbius accipere,

    Tac. A. 2, 37.—
    c.
    Sup.:

    superbissime,

    Cic. Pis. 27, 64.

    Lewis & Short latin dictionary > Superbus

  • 2 superbus

    sŭperbus, a, um, adj. [super; cf. Gr. huperbios].
    I.
    In a bad sense, that thinks himself above others, haughty, proud, arrogant, insolent, discourteous, uncivil, rude, supercilious, domineering (cf.: arrogans, insolens, fastidiosus, vanus, elatus): reges odisse superbos, Poët. ap. Cic. Att. 6, 3, 7:

    reges,

    Lucr. 5, 1222:

    domini,

    id. 2, 1091; Verg. A. 12, 236:

    juvenis,

    id. ib. 3, 326; 10, [p. 1805] 514:

    victor,

    id. G. 3, 226:

    non decet superbum esse hominem servom,

    Plaut. As. 2, 4, 64:

    freti virtute et viribus superbi,

    id. Am. 1, 1, 58:

    superbum se praebuit in fortunā,

    Cic. Att. 8, 4, 1:

    vide ne superbi (animi) sit aspernari ejusdem liberalitatem,

    id. Fam. 4, 9, 4:

    atque meo nunc Superbus incedis malo,

    Hor. Epod. 15, 18:

    licet superbus ambules pecuniā,

    id. ib. 4, 5:

    opibus superbi,

    Verg. A. 5, 268:

    utrum superbiorem te pecunia facit, an quod te imperator consulit,

    Cic. Fam. 7, 13, 1:

    laudato pavone superbior,

    Ov. M. 13, 802:

    homines superbissimi,

    Sall. J. 31, 12;

    Auct. B. Afr. 57, 6: eum, qui de suā unius sententiā omnia gerat, superbum judico magis quam sapientem,

    Liv. 44, 22, 11:

    non respondere vereor, ne superbum sit,

    id. 42, 40, 2.—In a pun on the literal meaning of super: Merc. Faciam ego te superbum, nisi hinc abis. So. Quonam modo? Merc. Auferere, non abibis, si ego fustem sumpsero, I will make you, i. e. one who rides or is carried, rather than walks, Plaut. Am. 1, 1, 201.—
    b.
    Transf., of things concr. or abstr.:

    aures,

    Liv. 34, 5, 13:

    oculi,

    Ov. M. 6, 169:

    arces,

    Hor. Epod. 7, 5:

    postisque superbos Unguit amaracino,

    Lucr. 4, 1179:

    sceptra,

    id. 5, 1137:

    voces,

    id. 5, 1173:

    dens,

    delicate, fastidious, squeamish, Hor. S. 2, 6, 87:

    corpus,

    id. ib. 2, 2, 109:

    inguen,

    id. Epod. 8, 19:

    manus,

    Sen. Med. 205:

    vultus,

    id. Herc. Fur. 721:

    non est inhumana virtus neque immanis neque superba,

    Cic. Lael. 14, 50:

    victoria, quae naturā insolens et superba est,

    id. Marcell. 3, 9:

    pax,

    Liv. 9, 12, 1:

    jura,

    id. 31, 29, 9; cf.:

    superbissima lex,

    id. 4, 4, 10:

    mutatio vestis,

    id. 9, 18, 4:

    vita,

    Prop. 3, 11 (4, 10), 48:

    aures quarum est judicium superbissimum,

    i. e. very severe, utterly impartial, Cic. Or. 44, 150:

    scilicet aspera mea natura, difficilis aditus, superba responsa,

    uncivil, arrogant, id. Vatin. 3, 8:

    cujus tu superbissima decreta et preces repudiasti,

    id. Pis. 27, 64:

    ipsum dicendi genus nihil superbum, nihil elatum saltem ac sublime desideret,

    Quint. 6, 2, 19; cf. id. 11, 1, 37.—With foll. inf., Sil. 3, 374; 12, 433; 14, 646.— Neutr. absol.:

    reliqua multo major multitudo neque excluderetur suffragiis, ne superbum esset, nec valeret nimis, ne esset periculosum,

    Cic. Rep. 2, 22, 39:

    superba loqui,

    Prop. 1, 10, 22.—Superbum est, with a subject-clause, Cic. Verr. 2, 4, 20, § 45; Ov. M. 13, 17.—
    B.
    Sŭperbus, i, m., surname of the younger Tarquin, the last king of Rome, Cic. Rep. 2, 15, 28; id. Tusc. 1, 16, 38; Liv. 1, 49, 1; Ov. F. 2, 718 al.; cf. Cic. Rep. 1, 37, 58.—
    II.
    In a good sense, proud, superior, excellent, distinguished; splendid, magnificent, superb ( poet. and in post-Aug. prose):

    quae (virtus) inter hanc fortunam et illam superba incedit cum magno utriusque contemptu,

    Sen. Ep. 76, 21:

    populum late regem belloque superbum,

    Verg. A. 1, 21:

    animae virtute et factis,

    Sil. 10, 573:

    triumphus,

    Hor. C. 1, 35, 3; 1, 37, 31:

    merum,

    id. ib. 2, 14, 27; cf.:

    limina civium potentiorum,

    id. Epod. 2, 7:

    postes,

    id. C. 4, 15, 7:

    Tibur,

    Verg. A. 7, 630:

    Phoebe superbe lyrā,

    Tib. 4, 2, 22:

    sedes Dolopum,

    Verg. A. 2, 785; Cat. 64, 85:

    domus,

    Sen. Herc. Oet. 509:

    dapes,

    Mart. 3, 45, 3.—
    B.
    In partic.
    1.
    Superba pira, an excellent kind of pear, perh. the muscatel, Col. 5, 10, 18; Plin. 15, 15, 16, § 54; cf. superbia, II. B.—
    2.
    Olivae, of a very large and plump kind, Plin. 15, 3, 4, § 17.—
    3.
    Herba = chamaemeli, App. Herb. 23.—Hence, adv. (acc. to I.), haughtily, proudly, superciliously.
    (α).
    Form sŭ-perbē, Plaut. Merc. 5, 4, 38; Ter. Phorm. 5, 7 (8), 22; Lucr. 5, 1224:

    imperare,

    Caes. B. G. 1, 31 (with crudeliter); Liv. 2, 45, 6 (with insolenter); 37, 10, 2 (with contemptim); 24, 25, 8 (opp. humiliter); 9, 14;

    10, 10: Rhodii, superbe commemoratis meritis suis, etc.,

    id. 44, 14, 8.—
    (β).
    Form sŭperbĭter (anteclass.), Naev. and Afran. ap. Non. 515, 10 sq.; 516, 1; Enn. ap. Prisc. p. 1010 P. (Enn. p. 180, 40 Vahl.).—
    b.
    Comp.:

    superbius,

    Cic. Imp. Pomp. 5, 11:

    preces alicujus superbius accipere,

    Tac. A. 2, 37.—
    c.
    Sup.:

    superbissime,

    Cic. Pis. 27, 64.

    Lewis & Short latin dictionary > superbus

  • 3 superbus

        superbus adj.    with comp. and sup, haughty, proud, vain, arrogant, insolent, discourteous, supercilious, domineering: iuvenis, V.: superbum se praebuit in fortunā: utrum superbiorem te pecunia facit?: Laudato pavone superbior, O.: homines superbissimi, S.: non respondere vereor, ne superbum sit, L.: superbum est dicere, etc.: atque meo nunc Superbus incedis malo, H.: opibus superbi, V.: iura, L.: lex superbissima, L.—Expressive of pride, proud, lofty, arrogant: mutatio vestis, L.: aures quarum est iudicium superbissimum, i. e. very severe: responsa, arrogant: oculi, O.: Karthaginis arces, H.—Fastidious, squeamish, delicate: dens, H.: corpus, H.—Proud, august, splendid, magnificent, superb: populus bello, V.: triumphus, H.: Postes, H.: sedes Dolopum, V.
    * * *
    superba, superbum ADJ
    arrogant, overbearing, haughty, proud

    Latin-English dictionary > superbus

  • 4 superbus

    overbearing, arrogant, haughty, proud.

    Latin-English dictionary of medieval > superbus

  • 5 Cyornis superbus

    ENG Bornean blue-flycatcher

    Animal Names Latin to English > Cyornis superbus

  • 6 Lamprospreo superbus

    ENG superb glossy-starling
    NLD driekleurige glansspreeuw
    GER Dreifarben-Glanzstar
    FRA spreo superbe

    Animal Names Latin to English > Lamprospreo superbus

  • 7 Lamprotornis superbus

    ENG superb starling

    Animal Names Latin to English > Lamprotornis superbus

  • 8 Ptilinopus superbus

    ENG Superb Fruit-Dove

    Animal Names Latin to English > Ptilinopus superbus

  • 9 incedo

    in-cēdo, cessi, cessum ( sync. perf. incesti, Plaut. Cas. 3, 6, 11), 3, v. n. and a., to go, step, or march along at a measured pace (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.
    (α).
    Neutr.:

    tenero et molli ingressu suspendimus gradum: non ambulamus, sed incedimus,

    Sen. Q. N. 7, 31:

    per vias,

    Plaut. Merc. 2, 3, 71; cf.:

    socios per ipsos,

    Verg. A. 5, 188:

    viā,

    Plaut. Curc. 1, 1, 32:

    tota in urbe,

    Ov. F. 6, 653:

    quacumque incederet,

    Cic. Div. 1, 24, 49:

    quam taeter incedebat, quam truculentus,

    id. Sest. 8, 19:

    incessit deinde, qua duxit praedae spes, victor exercitus,

    Liv. 8, 36, 9:

    etiam si pedes incedat, memorabilem fore,

    id. 28, 9, 15: servi pedibus, liberi non nisi equis incedunt. i. e. walk... ride, Just. 41, 3, 4; cf.:

    incedunt pueri, pariterque ante ora parentum Frenatis lucent in equis,

    Verg. A. 5, 553:

    a foro domum,

    Plaut. Most. 4, 3, 6:

    sessum impransum,

    id. Poen. prol. 10:

    qui huc incedit,

    id. Most. 1, 3, 152:

    ad me,

    id. Am. 1, 1, 179:

    huc ad nos,

    id. Trin. 5, 2, 27; cf.:

    undique nuntii incedunt, qui afferrent, etc.,

    Tac. A. 11, 32:

    ut ovans praeda onustus incederem,

    Plaut. Bacch. 4, 9, 146:

    vix incedo inanis, ne ire posse cum onere existumes,

    Plaut. Am. 1, 1, 174:

    quem modo decoratum ovantemque victoria incedentem vidistis,

    Liv. 1, 16, 10; 2, 6, 7:

    claro honore,

    Lucr. 3, 76:

    omnibus laetitiis,

    Cic. Fam. 2, 9, 2:

    incedunt per ora vestra magnifici,

    Sall. J. 31, 10:

    ego quae divum incedo regina,

    who walk majestic as, who am, Verg. A. 1, 46; cf. Prop. 2, 2, 6:

    matrona incedit census induta nepotum,

    id. 3, 13, 11 (4, 12):

    ut mea Luxuria Nemesis fluat ut que per urbem Incedat donis conspicienda meis,

    Tib. 2, 3, 52.—
    (β).
    With acc.:

    incedunt maestos locos,

    Tac. A. 1, 61:

    scaenam,

    id. ib. 14, 15:

    fontem aquae nando,

    id. ib. 14, 22.—
    B.
    In partic., in milit. lang., to move forwards, advance, march:

    barbari in perculsos Romanos acrius incedere,

    Sall. J. 101, 7:

    in erumpentes,

    Liv. 9, 21:

    cohortes paulatim incedere jubet,

    Sall. C. 60, 1:

    munito agmine,

    id. J. 46, 6:

    agmen reliquum incedere coepit,

    Liv. 21, 33, 1:

    segnius Hispanorum signa incedebant,

    id. 28, 14, 18:

    Sabini usque ad portas urbis populantes incessere,

    id. 2, 63, 7:

    propius incedentes,

    Tac. A. 4, 47:

    quod gnarum duci incessitque itineri et proelio paratus,

    id. ib. 1, 51 (Ritter, but Halm omits paratus).—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen. (rare):

    malitiae lenonis contra incedam,

    will encounter, Plaut. Rud. 3, 3, 31:

    facilius ad inventionem animus incedet si, etc.,

    will proceed to, Cic. Inv. 2, 14, 45 Orell. N. cr.
    B.
    In partic.
    1.
    To triumph over, exult over; with dat.:

    meo nunc superbus incedis malo,

    Hor. Epod. 15, 18:

    ille superbus incedet victis rivalibus,

    Juv. 12, 126.—
    2.
    Of inanim. and abstr. subjects, to come to, happen to, befall, attack, seize one; to approach, arrive, appear, occur (perh. not in Cic.); constr. with dat., acc., in and acc., or absol.
    (α).
    With dat. (so most freq.):

    exercitui omni tantus incessit ex incommodo dolor, ut, etc.,

    Caes. B. C. 3, 74, 1:

    magnus omnium incessit timor animis,

    id. ib. 2, 29, 1:

    mulieres, quibus belli timor insolitus incesserat, etc.,

    Sall. C. 31, 3 Kritz N. cr.; id. H. 2, 60:

    gravior cura patribus incessit,

    Liv. 4, 57, 10:

    incedebat enim deterrimo cuique licentia,

    Tac. A. 3, 36:

    cupido incessit animo,

    Curt. 7, 11, 4; 3, 1, 16:

    si sterilitas annorum incessit hominibus,

    Col. 2, 10, 1; Val. Max. 1, 8, 5.—
    (β).
    With acc.:

    ipsum ingens cupido incesserat Tarenti potiundi,

    Liv. 24, 13, 5:

    timor patres incessit, ne, etc.,

    id. 1, 17, 4; 2, 7, 1; 2, 32, 1;

    7, 39, 4 et saep.: indignatio hostes incessit,

    id. 3, 60:

    adversa valetudo aliquem,

    Tac. A. 3, 71:

    ingens animos desperatio incessit,

    Curt. 4, 2, 16; 3, 8, 25:

    stupor omnes et admiratio incessit,

    Just. 22, 6, 11: cupido incessit aliquem (with acc. and inf.), Sulp. Sev. Chron. 1, 38, 6; 2, 16, 3.—
    (γ).
    With in and acc.:

    vis morbi, pestilentia incedit in castra, in Poenos Romanosque,

    Liv. 29, 10, 3: pestilentia incesserat pari clade in Romanos [p. 918] Poenosque, id. 28, 46, 15.—
    (δ).
    Absol.:

    nova nunc religio unde istaec incessit?

    Ter. And. 4, 3, 15:

    tantus eo facto timor incessit,

    Caes. B. C. 3, 101;

    Auct. B. Alex. 7: postquam tenebrae incedebant,

    Tac. A. 15, 37; cf.:

    ubi crepusculum incesserit,

    Col. 11, 1, 18:

    ubi tempestas incessit,

    id. 12, 2, 5:

    frigora,

    id. 12, 52, 12:

    siccitates,

    id. 5, 9, 11:

    lascivia atque superbia incessere,

    Sall. J. 41, 3:

    ubi Romam legati venere, tanta commutatio incessit, uti, etc.,

    id. ib. 13, 7:

    religio deinde incessit, vitio eos creatos,

    Liv. 8, 17, 4:

    ubi pro modestia ac pudore ambitio et vis incedebat,

    Tac. A. 3, 26:

    haud invito imperatore ea fieri occultus rumor incedebat,

    went abroad, spread about, id. ib. 2, 55 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > incedo

  • 10 superbia

    sŭperbĭa, ae, f. [superbus].
    I.
    In a bad sense, loftiness, haughtiness, pride, arrogance (syn.:

    arrogantia, insolentia, fastidium, fastus): num sibi aut stultitia accessit aut superat superbia?

    Plaut. Am. 2, 2, 77:

    magnitudinem animi superbia (imitatur) in animis extollendis,

    Cic. Part. Or. 23, 81:

    divitiae dedecoris plenae sunt et insolentis superbiae,

    id. Rep. 1, 34, 51:

    abicio superbiam,

    Plaut. Merc. 5, 2, 10:

    in rebus prosperis superbiam magno opere, fastidium arrogantiamque fugiamus,

    id. Off. 1, 26, 90; so (with fastidium) id. Rep. 1, 32, 48; (with arrogantia) id. Inv. 1, 54, 105; Caes. Fragm. ap. Gell. 4, 16, 8; (with avaritia) Liv. 43, 2, 2; (with insolentia, contumacia) Cic. Verr. 2, 4, 41, § 89;

    (with importunitas),

    id. Rep. 1, 40, 62; id. Lael. 15, 54; (with inhumanitas) id. de Or. 1, 22, 99; (with crudelitas) Liv. 8, 33, 11; (opp. moderatio) id. 8, 33, 13:

    domicilium superbiae,

    id. Agr. 2, 35, 97:

    pone superbiam,

    Hor. C. 3, 10, 9:

    superbiam alicujus retundere,

    Phaedr. 4, 23, 21:

    in vultu damnosa superbia vestro, Ov A. A. 3, 509: silentium ipsius in superbiam accipiebatur,

    was interpreted as pride, Tac. A. 6, 19 (13) fin.:

    absit superbia, asperitas,

    Plin. Ep. 8, 24, 5:

    nec tanta superbia victis,

    Verg. A. 1, 529.— Plur.:

    secundas fortunas decent superbiae,

    Plaut. Stich. 2, 1, 28.—
    2.
    Conceit, vanity:

    legatos, velut ad ludibrium stolidae superbiae in senatum vocatos esse,

    Liv. 45, 3, 3.—
    3.
    Rudeness, discourtesy:

    superbiam tuam accusant, quod negent te percontantibus respondere,

    Cic. Fam. 7, 16, 3.—
    * B.
    Transf., of things: album opus propter superbiam candoris concipit fumum, the delicacy of white (as a color), Vitr. 7, 3, 4.—
    II.
    In a good sense, lofty spirit, honorable pride ( poet. and in post-Aug. prose):

    sume superbiam Quaesitam meritis,

    Hor. C. 3, 30, 14:

    nec tantam Vespesiano superbiam,

    Tac. H. 3, 66.—
    B.
    Transf., of things:

    eadem causa in piris taxatur superbiae cognomine,

    Plin. 15, 15, 16, § 53; cf. superbus, II. B. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > superbia

  • 11 alūta

        alūta ae, f    a soft leather prepared with alum: alutae tenuiter confectae, Cs.—Meton., a shoe latchet: nivea, O.: nigra, Iu. — A purse, pouch: tumidā superbus alutā, Iu.—A patch on the face, O.
    * * *
    piece/kind of soft leather (prepared with alum); purse/pouch; shoe; beauty patch

    Latin-English dictionary > alūta

  • 12 ambulō

        ambulō āvī, ātus, āre    [am- (for ambi) + BA-], to walk, walk about, take a walk: ambulando contrivi diem, T.: in sole: satis ambulatum est.—To go, travel, march: biduo septingenta milia passuum.— To traverse: maria: vias, O.: in ius ambula, go to law, T.—Of gait, to march around, strut about: superbus, H.: tunicis demissis, H.
    * * *
    ambulare, ambulavi, ambulatus V INTRANS
    walk, take a walk, go on foot; travel, march; go about, gad; parade, strut

    Latin-English dictionary > ambulō

  • 13 in-cēdō

        in-cēdō cessī, cessus, ere,    to advance, march, proceed, stride, move, stalk, strut: Virum incedere Video, T.: socios per ipsos, V.: Per meos finīs, H.: totā in urbe, O.: quācumque incederet: si pedes incedat, on foot, L.: omnibus laetitiis: per ora vestra magnifici, S.: ego quae divūm incedo <*>gina, walk in majesty, V.: meo nunc Superbus incedis malo, H.—Of troops, to move, advance, march, make way: in perculsos Romanos acrius, S.: infestior in erumpentīs incessit, L.: munito agmine, S.: usque ad portas urbis, L.: scaenam, to tread, Ta.: fontem nando, to traverse, Ta.— Fig., to advance, go on: facilius ad inventionem animus incedet, si, etc.—To come, happen, befall, attack, approach, arrive, appear, occur: Nova nunc religio unde istaec incessit? T.: tantus eo facto timor incessit, Cs.: super haec timor incessit Sabini belli, L.: lascivia atque superbia incessere, S.: anni principium incessit, Ta.: exercitui omni tantus incessit ex incommodo dolor, ut, etc., Cs.: quibus belli timor insolitus incesserat, S.: gravior cura patribus incessit, L.: ipsum ingens cupido incesserat Tarenti potiundi, L.: tantus terror Tarquinium incessit, ut, etc., L.: pestilentia incedit in castra, L.

    Latin-English dictionary > in-cēdō

  • 14 licet

        licet cuit and citum est, ēre, impers.    [LIC-].    I. It is lawful, is allowed, is permitted, with or without dat of person.—Without subject: immo, aliis si licet, tibi non licet, T.: Dum licitumst ei, T.: si per vos licitum erit: fruare, dum licet, T.: sic Ut quimus, aiunt, quando, ut volumus, non licet, T.: ut id, quod liceret, daret.—With neut. pron. as subject: si illud non licet, Saltem hoc licebit, T.: mihi id ne licere quidem: quid deceat vos, non quantum liceat vobis, spectare: id quod non licet: Cui tantum de te licuit? who had such power over you? V.—With inf: inpune optare istuc licet, T.: Modo liceat vivere, T.: licet hoc videre: poscere ut perculsis instare liceat, L.: hic cognosci licuit, quantum, etc., Cs.: cooptari sacerdotem licebat: licet nemini contra patriam ducere exercitum, no man is at liberty to, etc.: meamet facta mihi dicere licet, S.—With acc. and inf: Non licet hominem esse, etc. T.: eodem ut iure uti senem Liceat, T.: cum non liceret Romae quemquam esse, etc.: liceat esse miseros: medios esse iam non licebit: mihi esse piam, O.: is erat annus, quo per leges ei consulem fieri liceret, Cs. —With dat predic. and esse (rarely with other verbs): liceat his ipsis esse salvis: ut iis ingratis esse non liceat: quibus otiosis ne in communi quidem otio liceat esse: illis timidis et ignavis licet esse, L.: cui tribuno fieri non liceret: cum postulasset... ut sibi triumphanti urbem invehi liceret, L.: atqui licet esse beatis (sc. iis), H.: licet eminus esse Fortibus, O.: Hannibal precatur deos ut incolumi cedere atque abire liceat, L.—With ut: neque iam mihi licet neque est integrum, ut, etc.—With subjunct.: ut lubet, ludas licet, you may, T.: fremant omnes licet, dicam, etc., let them all rage: studium deponat licebit: cantantes licet eamus, V.: licebit curras, H.—    II. Introducing a concession, be it that, granted that, conceding that, even if, although, notwithstanding (passing into a conjunction): licet undique omnes mihi terrores impendeant succurram: licet me desipere dicatis: Licet superbus ambules, H., V.: isque, licet caeli regione remotos, Mente deos adiit, O.: licet tibi significarim, ut ad me venires, tamen, etc.: licet hoc quivis reprehen dat... certe levior reprehensio est: quamvis licet insectemur istos (i. e. licet insectemur, quantum vis, etc.).
    * * *
    I
    although, granted that; (with subjunctive)
    II
    it is permitted, one may; it is all right, lawful, allowed, permitted

    Latin-English dictionary > licet

  • 15 Sibyllīnus

        Sibyllīnus adj.,    of a Sibyl, Sibylline: libri, prophetic books sold to Tarquinius Superbus by the Sibyl of Cumae, and consulted by a commission in times of danger to the state, C., L.: versūs, H.
    * * *
    Sibyllina, Sibyllinum ADJ
    of or connected with a sibyl, sibylline

    Latin-English dictionary > Sibyllīnus

  • 16 superbē

        superbē adv. with comp. and sup.    [superbus], haughtily, proudly, superciliously: inluditis me, T.: imperare, Cs.: hostis eludebat, L.: legati appellati superbius: superbissime preces repudiasti.
    * * *
    superbius, superbissime ADV
    arrogantly, proudly, haughtily; superciliously

    Latin-English dictionary > superbē

  • 17 superbia

        superbia ae, f    [superbus], loftiness, haughtiness, pride, arrogance: quae est ista superbia: divitiae plenae insolentis superbiae: illa tua singularis: increpans superbiam Papiri, L.: pone superbiam, H.: in voltu damnosa superbia vestro, O.— Conceit, vanity: ad ludibrium stolidae superbiae, L.— Rudeness, discourtesy: superbiam tuam accusant, quod negent te percontantibus respondere.— High spirit, honorable pride: sume superbiam Quaesitam meritis, H.
    * * *
    arrogance, pride, haughtiness

    Latin-English dictionary > superbia

  • 18 superbiloquentia

        superbiloquentia ae, f    [superbus+loquor], haughty speech, Poët. ap. C.

    Latin-English dictionary > superbiloquentia

  • 19 superbiō

        superbiō —, —, īre    [superbus], to be haughty, take pride, plume oneself: avi Nomine, O.: formā, O.: honore, Ph.—Fig.: quae sub Tyriā concha superbit aquā, is magnificent, Pr.: superbire miles, quod, etc., Ta.
    * * *
    I
    superbire, -, - V
    show pride or disdain on account (of); be proud/haughty; be splendid
    II
    superbire, superbivi, superbitus V INTRANS
    show/have (too much) pride/disdain (to); be proud/gorgeous/superb/magnificent

    Latin-English dictionary > superbiō

  • 20 super-fluēns

        super-fluēns entis, adj.,    running over, superabundant: Nili receptacula, Ta.: superfluente multitudine, Ta.—Fig., abounding, overfull: iuvenili quādam dicendi impunitate: superbus et superfluens, Ct.

    Latin-English dictionary > super-fluēns

См. также в других словарях:

  • Superbus — Основная информация …   Википедия

  • Superbus — Concierto de Superbus Datos generales Origen …   Wikipedia Español

  • Superbus — (Latin: superb, proud, arrogant) may refer to:* Superbus (band), a French pop rock band formed in 1999 * Superbus (company), an Israeli bus company * Dutch Superbus, a project concerning the creation of high speed buses * Lucius Tarquinius… …   Wikipedia

  • Superbus — (2009) …   Deutsch Wikipedia

  • superbus — index supercilious Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Superbus — Cet article concerne le groupe de pop française. Pour les autres significations, voir Superbus (homonymie). Superbus …   Wikipédia en Français

  • Superbus (groupe) — Superbus  Cet article concerne le groupe de pop française. Pour les autres significations, voir Superbus (homonymie). Superbus …   Wikipédia en Français

  • Superbus (company) — Superbus is an Israeli bus company, which provides bus routes from Tel Aviv to Lod, Ramla, Tzrifin, Modi in Illit and Shoham, as well as within those towns.Bus linesLod/RamlaRoutes that operate within Lod: 2, 11. Routes that operate within Ramla …   Wikipedia

  • Superbus (band) — Infobox musical artist Name = Superbus Img capt = Img size = Landscape = Background = group or band Alias = Origin = France Genre = Power pop Pop rock Ska Years active = 1999 ndash; present Label = Associated acts = URL =… …   Wikipedia

  • Superbus (homonymie) — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Sur les autres projets Wikimedia : « Superbus (homonymie) », sur le Wiktionnaire (dictionnaire universel) Superbus, est un groupe français… …   Wikipédia en Français

  • Superbus (transport) — For other uses, see Superbus (disambiguation). The 23 seater 250 km/h Superbus The Superbus project aims to develop high speed coaches capable of speeds of up to 250 kilometres per hour (160 mph) together with the supporting infrastructure… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»