Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

loftiness

  • 1 sublimitas

    loftiness, height, elevation, sublimity.

    Latin-English dictionary of medieval > sublimitas

  • 2 altitūdō

        altitūdō dinis, f    [altus], height, altitude: aedium: montium: muri, N.: altitudines, heights, L.: in altitudinem pedum LXXX, Cs.—Meton., depth: spelunca infinitā altitudine: maris, Cs.— Fig., height, elevation, loftiness: orationis: gloriae: animi, nobleness, L. — Depth, reserve: animi, i. e. serenity: ingeni, secrecy, S.
    * * *
    height, altitude; depth; loftiness, profundity, noblemindedness, secrecy

    Latin-English dictionary > altitūdō

  • 3 excelsitās

        excelsitās ātis, f    [excelsus], loftiness, ascendency: animi.
    * * *
    preeminence; loftiness; height

    Latin-English dictionary > excelsitās

  • 4 māgnificentia

        māgnificentia ae, f    [magnificus], loftiness, grandeur, nobleness, high-mindedness: liberalitatis.—Of things, grandeur, magnificence, splendor, sumptuousness: ludorum: extra modum magnificentiā prodire: publicorum operum, L.— Display, pomposity, boastfulness: verborum, bombast: istaec, T.: composita in magnificentiam oratio, Ta.
    * * *
    greatness; loftiness, nobleness; generosity; grandeur, splendor, luxury; pride

    Latin-English dictionary > māgnificentia

  • 5 sublimitas

    sublīmĭtas, ātis, f. [sublimis], height, loftiness (post-Aug.; cf. altitudo).
    I.
    Lit.:

    corporis,

    Quint. 12, 5, 5:

    cellarum,

    Col. 8, 3, 3:

    cucurbitarum,

    Plin. 19, 5, 24, § 69.—In plur.:

    lunae,

    Plin. 2, 16, 13, § 68.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    sublimitas incomparabilis invicti animi,

    Plin. 7, 25, 26, § 94:

    in picturā,

    id. 35, 10, 36, § 67.—
    B.
    In partic., of language, loftiness, elevation, sublimity (while elevatio means disparagement):

    heroici carminis,

    Quint. 1, 8, 5; cf.:

    ab his (poëtis) in verbis sublimitas petitur,

    id. 10, 1, 27:

    sublimitas et magnificentia et nitor,

    id. 8, 3, 3:

    narrandi (with splendor),

    Plin. Ep. 1, 16, 4:

    Platonica illa sublimitas,

    id. ib. 1, 10, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > sublimitas

  • 6 māgnanimitās

        māgnanimitās ātis, f    [magnanimus], greatness of soul, magnanimity.
    * * *
    magnanimity; generosity; highmindedness, loftiness of spirit

    Latin-English dictionary > māgnanimitās

  • 7 superbia

        superbia ae, f    [superbus], loftiness, haughtiness, pride, arrogance: quae est ista superbia: divitiae plenae insolentis superbiae: illa tua singularis: increpans superbiam Papiri, L.: pone superbiam, H.: in voltu damnosa superbia vestro, O.— Conceit, vanity: ad ludibrium stolidae superbiae, L.— Rudeness, discourtesy: superbiam tuam accusant, quod negent te percontantibus respondere.— High spirit, honorable pride: sume superbiam Quaesitam meritis, H.
    * * *
    arrogance, pride, haughtiness

    Latin-English dictionary > superbia

  • 8 magnanemitas

    magnanimity; generosity; highmindedness, loftiness of spirit

    Latin-English dictionary > magnanemitas

  • 9 magnuficentia

    greatness; loftiness, nobleness; generosity; grandeur, splendor, luxury; pride

    Latin-English dictionary > magnuficentia

  • 10 sublimitas

    height (altitude/extent); high/elevated place; sense of exaltation; sublimity; magnanimity; loftiness of character/style; elevated state of mind; grandeur; superior being; your highness (w/tua in titles)

    Latin-English dictionary > sublimitas

  • 11 altitudo

    altĭtūdo, dĭnis, f. [altus], height or depth (cf. alo, p. a. init.).
    I.
    Height, altitude (syn.: altum, cacumen, culmen, vertex, apex).
    A.
    Lit.:

    altitudinem temperato,

    Cato, R. R. 22, 23:

    altitudo aedium,

    Cic. Off. 3, 16:

    montium,

    id. Agr. 2, 19; Vulg. Isa. 37, 24:

    in hac immensitate altitudinum,

    Cic. N. D. 1, 20:

    navis,

    Caes. B. G. 4, 25:

    muri,

    Nep. Them. 6, 5:

    moenium,

    Tac. H. 3, 20; so absol.:

    fore altitudines, quas cepissent hostes (sc. montium),

    heights, Liv. 27, 18.—
    B.
    Trop., height, loftiness:

    elatio atque altitudo orationis,

    Cic. Brut. 17:

    fortunae et gloriae,

    id. Rab. Post. 16:

    animi,

    greatness of soul, nobleness of mind, id. Fam. 4, 13, 7; so Liv. 4, 6 fin.; Gell. 17, 2 et saep.—
    II.
    Depth (syn.: altum, profundum).
    A.
    Lit.:

    spelunca infinitā altitudine,

    Cic. Verr. 2, 4, 48; so id. ib. 2, 5, 27; id. Div. 1, 43:

    fluminis,

    Caes. B. G. 4, 17:

    maris,

    id. ib. 4, 25:

    terrae,

    Vulg. Matt. 13, 5; ib. Marc. 4, 5:

    plagae,

    Cels. 7, 7, § 9.—
    B.
    Trop., depth, extent (eccl. Lat.):

    O altitudo divitiarum sapientiae et scientiae Dei,

    Vulg. Rom. 11, 33.—Spec., depth of soul, secrecy, reserve, Gr bathutês: exercenda est facilitas et altitudo animi, quae dicitur, i. e. a serenity or calmness that conceals the real feelings, Cic. Off. 1, 25, 88.—In mal. part.:

    ad simulanda negotia altitudo ingenii incredibilis,

    Sall. J. 95, 3:

    per illos dies egit altitudine animi,

    Tac. A. 3, 44; id. H. 4, 86:

    altitudines Satanae,

    deep plots, Vulg. Apoc. 2, 24.

    Lewis & Short latin dictionary > altitudo

  • 12 excelsitas

    excelsĭtas, ātis, f. [excelsus], loftiness, [p. 676] height.
    I.
    Lit.:

    montium,

    Plin. 2, 64, 64, § 160:

    harundinis,

    id. 16, 36, 66, § 167:

    lilii,

    id. 21, 5, 11, § 23.—
    II.
    Trop.:

    excelsitas animi et magnitudo,

    Cic. Off. 3, 5, 24.

    Lewis & Short latin dictionary > excelsitas

  • 13 superbia

    sŭperbĭa, ae, f. [superbus].
    I.
    In a bad sense, loftiness, haughtiness, pride, arrogance (syn.:

    arrogantia, insolentia, fastidium, fastus): num sibi aut stultitia accessit aut superat superbia?

    Plaut. Am. 2, 2, 77:

    magnitudinem animi superbia (imitatur) in animis extollendis,

    Cic. Part. Or. 23, 81:

    divitiae dedecoris plenae sunt et insolentis superbiae,

    id. Rep. 1, 34, 51:

    abicio superbiam,

    Plaut. Merc. 5, 2, 10:

    in rebus prosperis superbiam magno opere, fastidium arrogantiamque fugiamus,

    id. Off. 1, 26, 90; so (with fastidium) id. Rep. 1, 32, 48; (with arrogantia) id. Inv. 1, 54, 105; Caes. Fragm. ap. Gell. 4, 16, 8; (with avaritia) Liv. 43, 2, 2; (with insolentia, contumacia) Cic. Verr. 2, 4, 41, § 89;

    (with importunitas),

    id. Rep. 1, 40, 62; id. Lael. 15, 54; (with inhumanitas) id. de Or. 1, 22, 99; (with crudelitas) Liv. 8, 33, 11; (opp. moderatio) id. 8, 33, 13:

    domicilium superbiae,

    id. Agr. 2, 35, 97:

    pone superbiam,

    Hor. C. 3, 10, 9:

    superbiam alicujus retundere,

    Phaedr. 4, 23, 21:

    in vultu damnosa superbia vestro, Ov A. A. 3, 509: silentium ipsius in superbiam accipiebatur,

    was interpreted as pride, Tac. A. 6, 19 (13) fin.:

    absit superbia, asperitas,

    Plin. Ep. 8, 24, 5:

    nec tanta superbia victis,

    Verg. A. 1, 529.— Plur.:

    secundas fortunas decent superbiae,

    Plaut. Stich. 2, 1, 28.—
    2.
    Conceit, vanity:

    legatos, velut ad ludibrium stolidae superbiae in senatum vocatos esse,

    Liv. 45, 3, 3.—
    3.
    Rudeness, discourtesy:

    superbiam tuam accusant, quod negent te percontantibus respondere,

    Cic. Fam. 7, 16, 3.—
    * B.
    Transf., of things: album opus propter superbiam candoris concipit fumum, the delicacy of white (as a color), Vitr. 7, 3, 4.—
    II.
    In a good sense, lofty spirit, honorable pride ( poet. and in post-Aug. prose):

    sume superbiam Quaesitam meritis,

    Hor. C. 3, 30, 14:

    nec tantam Vespesiano superbiam,

    Tac. H. 3, 66.—
    B.
    Transf., of things:

    eadem causa in piris taxatur superbiae cognomine,

    Plin. 15, 15, 16, § 53; cf. superbus, II. B. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > superbia

См. также в других словарях:

  • Loftiness — Loft i*ness, n. The state or quality of being lofty. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • loftiness — index bombast, distinction (reputation), elevation, eminence, pretense (ostentation), rhetoric (insincere language) …   Law dictionary

  • loftiness — lofty ► ADJECTIVE (loftier, loftiest) 1) of imposing height. 2) noble; elevated. 3) haughty and aloof. 4) (of wool and other textiles) thick and resilient. DERIVATIVES loftily adverb lofti …   English terms dictionary

  • loftiness — noun see lofty …   New Collegiate Dictionary

  • loftiness — See loftily. * * * …   Universalium

  • loftiness — noun a) The state of being lofty. b) arrogance or haughtiness …   Wiktionary

  • loftiness — (Roget s Thesaurus II) noun The quality of being arrogant: arrogance, haughtiness, hauteur, insolence, lordliness, overbeanngness, presumption, pride, pridefulness, proudness, superciliousness, superiority. See ATTITUDE …   English dictionary for students

  • loftiness — loft·i·ness || lÉ‘ftɪnɪs / lÉ’f n. state of being elevated; pompousness; haughtiness, arrogance …   English contemporary dictionary

  • loftiness — n. 1. Height, elevation, altitude. 2. Pride, haughtiness, vanity, arrogance. 3. Sublimity, dignity, grandeur …   New dictionary of synonyms

  • loftiness — loft·i·ness …   English syllables

  • loftiness — noun 1. the quality of being high or lofty • Syn: ↑highness • Ant: ↑lowness (for: ↑highness) • Derivationally related forms: ↑lofty, ↑high …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»