-
1 rozbijać
impf ⇒ rozbić* * *( tłuc na kawałki) to break; ( ranić) to bruise; ( rozgramiać) to crush; (przen: rodzinę) to break up* * *ipf.1. (= tłuc, rozłupywać na części) break, shatter, break up; fiz. (cząstkę, atom) split; ( skałę) spall; ( skorupkę) (zwł. o pisklętach) chip; rozbić coś w drobny mak shaffer sth to smithereens, make a matchwood of sth; rozbijać na ułamki mat. fractionize.2. (= roztrzaskiwać, niszczyć) crush; rozbić samochód smash a car.3. (= uszkadzać, ranić) bruise, injure, hurt, mutilate; rozbić komuś nos smash sb's nose.4. (= dezorganizować, skłócać) disrupt, frustrate, throw into disarray; (rodzinę, zespół, nadzieje) break up; (społeczeństwo, opozycję) fragment; (= powodować rozłam) disunite, fraction; rozbijać (na frakcje) polit. factionalize, fraction.5. (= ugniatać) crush.6. (= włamywać się) break open; rozbić bank break the bank.8. (= dzielić) divide ( coś na coś sth into sth).ipf.1. (= ulegać rozbiciu) break, get broken, be shattered; (o samochodzie, falach, dzbanku) smash; ( o samolocie) crash; rozbijać się o coś ( o kroplach deszczu) splash against l. on l. over sth.2. (= ranić się) injure l. hurt o.s.3. (= dzielić się) divide, break up, separate.5. pot. (= hulać) carouse, party; rozbijać się samochodem po mieście cruise around town.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozbijać
-
2 rozbijać
• batter• break up• shatter -
3 rozbijac|ki
adj. pot., pejor. (destrukcyjny) [działalność, robota] destructiveThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozbijac|ki
-
4 rozbijać się
vr(o talerzu, jajku) to break; ( o samochodzie) to smash; ( o samolocie) to crashThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozbijać się
-
5 rozbijać na kawałki
• cabbieSłownik polsko-angielski dla inżynierów > rozbijać na kawałki
-
6 rozbi|ć
pf — rozbi|jać impf (rozbiję — rozbijam) Ⅰ vt 1. (potłuc) (celowo) to smash; (przypadkowo) to break- rozbić szybę kamieniem to smash/break a window-pane with a stone- rozbijać bryły węgla kilofem to break lumps of coal with a pick-axe- rozbić jajko to break an egg- rozbić talerz o ścianę to smash a plate against the wall- po wypiciu szampana rozbili kieliszki o podłogę after drinking champagne they smashed their glasses on the floor2. (roztłuc) to pound, to tenderise [mięso]- rozbić tłuczkiem mięso na kotlety to tenderise meat chops with a meat mallet3. (zniszczyć) to crash, to smash [samochód, samolot]; to wreck [dom, bunkier]- rozbił nowiutki samochód o drzewo he smashed up a brand new car against a tree- bomba rozbiła ich dom a bomb wrecked their house- pilot rozbił samolot przy lądowaniu the pilot wrecked the plane on landing4. (zranić) to hurt, to injure- upadła i rozbiła sobie kolano/łokieć she fell and hurt her knee/elbow- rozbił koledze nos he smashed his colleague’s nose- po wypadku miałam rozbitą głowę after the accident my head was injured- przez kilka dni chodził z rozbitym czołem for a few days he had a gashed a. injured forehead5. (wyróżnić części) to divide- rozbić klasę na grupy to divide the class into groups- rozbić reformę na etapy to divide the implementation of the reform into stages- rozbicie dzielnicowe Polski Hist. the period of regional disintegration in Poland (XII-XIV century)6. (rozgromić) to beat, to defeat [nieprzyjaciela, wojsko]; to break up [gang, grupę przestępców] 7. przen. to wreck [nadzieje, plany]- rozbić małżeństwo/rodzinę to break up a marriage/family- dzieci z rozbitych rodzin a. domów children from broken families a. homes8. pot. (włamać się) to break into- rozbić sklep/kiosk to break into a shop/kiosk9. (rozstawić) to put up, to pitch [namiot]- rozbiliśmy obóz nad samą rzeką we pitched camp right on the river bank10. (rozciągnąć) rozbić buty to stretch shoes- dać buty do rozbicia to have one’s shoes stretched- rozbijanie obuwia (w ogłoszeniu) shoe stretchingⅡ rozbić się — rozbijać się 1. (rozdzielić się) [towarzystwo] to split 2. (rozłożyć obóz) to pitch camp- latem wędrowny cyrk rozbijał się na błoniach in summer a circus would pitch their tent on the village green3. pot. (nie powieść się) to founder- plan budowy basenu rozbił się o brak pieniędzy the project of building a swimming pool foundered from a. for lack of fundsⅢ rozbić się 1. (rozpaść się) [filiżanka, wazon] to break- talerz spadł na posadzkę i rozbił się the plate fell to the floor and broke2. (zostać zniszczonym) [samochód, samolot, statek] to crash- okręt rozbił się o skały the ship crashed on the rocks- samochód/autobus rozbił się o drzewo the car/coach crashed into a tree- samolot rozbił się o zbocze góry the plane crashed into the mountain3. (ulec wypadkowi) [osoba] to crash- rozbił się (jadąc) motocyklem he had a crash while riding his motorbike4. (rozprysnąć się) [fala] to break Ⅳ rozbijać się 1. (urządzać awantury) rozbijał się po pijanemu when drunk, he would ask for trouble 2. pot. rozbijać się sportowym wozem po mieście to cruise around the town in a sports car- rozbijać się taksówkami to drive around ostentatiously in taxisThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozbi|ć
-
7 rozbić
* * *pf.pf.zob. rozbijać się.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozbić
-
8 rozwalać
impf ⇒ rozwalić* * *1. (-am, -asz); perf -ić; pot 2. vt* * *ipf.rozwalić pf.1. pot. (= niszczyć) smash (up), shatter, break; (ścianę, dom) pull down, raze; (system, małżeństwo) smash, destroy, ruin; (zwł. samochód) total, wreck; rozwaliło mnie to pot. it swept me off my feet, it was smashing.2. pot. (palec, kolano) (= skaleczyć) cut; rozwalić komuś głowę crack sb's head open; rozwalić komuś nos set sb's nose bleeding.3. pot. (= rozrzucać niedbale) strew, scatter, throw about.4. pot. (= zabić strzałem) gun (down), blast, pop, hit.ipf.rozwalić się pf.1. pot. (= rozlatywać się) break down, get shattered, break into pieces, fall apart.2. pot. (= rozbijać samochód w wypadku) crash; rozwalił się samochodem o drzewo he crashed his car into a tree.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozwalać
-
9 wytłukiwać
ipf.1. (= rozbijać) break, smash.2. (= rozbijać wiele czegoś) break up.3. ( o gradzie) ruin, spoil.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytłukiwać
-
10 tłu|c
impf (tłukę, tłuczesz, tłucze, tłukł, tłukła, tłukli) Ⅰ vt 1. (rozbijać) to break, to smash [naczynia] ⇒ stłuc 2. (miażdżyć) to crush [przedmiot]; to grind [pieprz, cynamon]; to mash [kartofle]; to crack [orzechy] ⇒ utłuc 3. pot. (bić) to beat- tłukł dziecko za złe stopnie he beat the child for getting bad marks ⇒ stłuc4. pot. (intensywnie strzelać) to pound- artyleria tłukła do nich jak do kaczek the artillery pounded away at them5. pot. (wytwarzać seryjnie) to knock off 6. pot., (ciągle powtarzać) to hammer (coś komuś sth into sb) 7. pot. (uczyć się na pamięć) to cram- całą noc tłukł wzory na klasówkę z fizyki he spent the whole night cramming formulae for a physics test- on tłucze grubą forsę na tym interesie he makes a bundle on that businessⅡ vi (łomotać) to bang, to hammer, to batter- fale tłukły o skały the waves battered against the rocks- tłukł pięściami w drzwi he banged the door with his fists- w złości tłukła głową o ścianę she beat her head against the wall in angerⅢ tłuc się 1. (rozbijać się) to break, to be shattered 2. (uderzać) to bang, to batter 3. pot. (bić się) to fight 4. pot. (poruszać się głośno) to bang, to knock- ktoś się tam tłucze na górze somebody is banging around upstairs5. pot. (jechać długo i niewygodnie) to travel uncomfortably- tłukli się pociągiem osobowym cały dzień they travelled by a slow train the whole day6. pot. (włóczyć się) to knock about, to roam about 7. przen. (o myślach) to spin- niespokojne myśli tłuką mu sie po głowie his head is spinning with disconcerting thoughts■ tłuc głową o mur (bezskutecznie zabiegać) to bang one’s head against a brick wall- serce się mu/jej tłucze his/her heart is pounding- tłuc się jak Marek po piekle przysł. (nie móc sobie znaleźć miejsca) to be running around like a headless chickenThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tłu|c
-
11 pył
-łu, -ły; loc sg -le; mpył wulkaniczny/węglowy — volcanic/coal dust
rozbijać (rozbić) coś w pył — perf to smash sth to smithereens
* * *midust; pył kosmiczny l. meteorowy astron. cosmic dust; pył węglowy coal dust; pył wulkaniczny volcanic dust; gwiezdny pył stardust; rozpaść się w proch i pył crumble to dust; zetrzeć coś w pył reduce l. smash sth to matchwood, smash sth to smithereens.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pył
-
12 rozkuwać
impf ⇒ rozkuć* * *ipf.1. (= rozbijać coś skutego) unchain, unshackle; rozkuć konia unshoe a horse.2. (= rozpłaszczać, kując) hammer flat.ipf.unchain one another, unshackle one another.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozkuwać
-
13 tłuc
(-kę, -czesz); imp -cz; pt; -kł; vttłuc kogoś — to bash sb about (pot)
* * *ipf.1. (= rozbijać) break, smash, shatter.2. (= miażdżyć, ubijać) crush, grind, pestle; ( pieprz) grind.3. (= łomotać) bang, hammer, batter; (głową, pięścią) bang (w coś l. o coś on l. against sth); tłuc głową o mur run one's head against a stone wall.4. pot. (= bić) beat, fight.5. pot. (= zabijać) kill, slaughter; ( muchy) swat.6. pot. (= robić długo i bezmyślnie) drag on l. along, drone; (na fortepianie, maszynie) pound away; ( ten sam produkt) mass-produce, knock out.ipf.1. (= być tłuczonym) break, get shattered.2. pot. (= bić się wzajemnie) fight.3. (= uderzać, obijać się) pound ( o coś at sth).4. pot. (= poruszać się, powodując hałas) rattle.5. pot. (= podróżować niewygodnie) travel uncomfortably, bump along.6. pot. (= wałęsać się) roam, wander, ramble.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tłuc
См. также в других словарях:
rozbijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozbijaćam, rozbijaća, rozbijaćają, rozbijaćany {{/stl 8}}– rozbić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, rozbijaćbiję, rozbijaćbije, rozbijaćbity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbijać — ndk I, rozbijaćam, rozbijaćasz, rozbijaćają, rozbijaćaj, rozbijaćał, rozbijaćany forma ndk czas. rozbić (p.) rozbijać się 1. forma ndk czas. rozbić się (p.) 2. «urządzać awantury» Rozbijał się po pijanemu. 3. «jeździć za dużo, bez potrzeby;… … Słownik języka polskiego
rozbijać się — I – rozbić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać rozbiciu, zniszczeniu; rozpadać się na części wskutek uderzenia, upadku itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oba samochody rozbiły się w wypadku. Dzbanek rozbił się o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… … Słownik języka polskiego
łamać — ndk IX, łamaćmię, łamaćmiesz, łam, łamaćał, łamaćany 1. «naciskając, przyciskając, uderzając, zginając rozrywać coś, kruszyć, rozdzielać; rozbijać na kawałki» Łamać gałęzie. ∆ Łamać kołem «w średniowieczu i początkach ery nowożytnej: łamać kości… … Słownik języka polskiego
łupać — ndk IX, łupaćpię, łupaćpiesz, łup, łupaćał, łupaćany łupnąć dk Va, łupaćnę, łupaćniesz, łupaćnij, łupaćnęła, łupaćnęli, łupaćnięty, łupaćnąwszy 1. «być odczuwanym jako rozdzierający, pulsujący ból» Łupie kogoś w skroniach, w kościach. 2. tylko… … Słownik języka polskiego
tłuc — ndk XI, tłukę, tłuczesz, tłucz, tłukł, tłuczony 1. «uderzeniami rozbijać na kawałki, rozgniatać coś, niszczyć coś przez uderzanie, rzucanie; rozbijać» Tłuc szklanki przy zmywaniu. Brzęk tłuczonego szkła. Tłuczone kartofle. Tłuc kamienie. Tłuc… … Słownik języka polskiego
taranować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, taranowaćnuję, taranowaćnuje, taranowaćany {{/stl 8}}– staranować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozbijać, wyłamywać, niszczyć coś, uderzając z impetem w … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bryła — ż IV, CMs. bryle; lm D. brył 1. «ciało fizyczne o kształtach nieforemnych, zwykle znacznych rozmiarów; w węższym znaczeniu: gruby kawał czegoś, odłupany, odszczepiony od jakiejś całości lub scalony, zbity, ulepiony z drobnych cząstek»… … Słownik języka polskiego
dekompletować — ndk IV, dekompletowaćtuję, dekompletowaćtujesz, dekompletowaćtuj, dekompletowaćował, dekompletowaćowany «usuwać jakieś części z całości, z kompletu, rozbijać jakąś całość, komplet» Dekompletować księgozbiór, serię znaczków pocztowych. Epidemia… … Słownik języka polskiego
druzgotać — ndk IX, druzgotaćoczę a. druzgotaćocę, druzgotaćoczesz a. druzgotaćocesz, druzgotaćocz, druzgotaćał, druzgotaćany «rozbijać na drobne kawałki; kruszyć, tłuc, gruchotać, miażdżyć» Piorun druzgocze drzewo. Spadające kamienie druzgotały wszystko po… … Słownik języka polskiego