-
1 prāvē
prāvē adv. with sup. [pravus], crookedly: sectus unguis, H.—Fig., improperly, wrongly, amiss, ill, badly: hoc factum, T.: cenare: prave facti versūs, H.: pudens, i. e. from false shame, H. -
2 prave
prāvē, adv., v. pravus fin. -
3 pravus
prāvus, a, um, adj. [cf. Sanscr. prahva, crooked], crooked, not straight, distorted, misshapen, deformed (opp. rectus; class.).I.Lit.:II. A.prava, cubantia, prona, supina atque absona tecta,
Lucr. 4, 517:si quae in membris prava, aut debilitata aut imminuta sunt,
Cic. Fin. 5, 17, 46:talus,
Hor. S. 1, 3, 48.— Absol.: in pravum, into crookedness (post-Aug.):elapsi in pravum artus,
Tac. H. 4, 81:quae in pravum induruerunt,
Quint. 1, 3, 12.—Of living beings:(β).pravus factus est,
Plaut. Bacch. 3, 3, 8:impulsores,
Tac. H. 4, 68:pravissimus homo,
Vell. 2, 80, 3:quae belua ruptis, Cum semel effugit, reddit se prava catenis? i. e. stulta, incauta,
Hor. S. 2, 7, 71.—With gen. ( poet.):B.pravus fidei,
faithless, Sil. 3, 253:pravus togae,
id. 8, 260:audendi pravus,
id. 12, 464.—Of things:nihil pravum, perversum,
Cic. Rosc. Com. 10, 30:affectio,
id. Tusc. 4, 13, 29:dociles imitandis Turpibus et pravis omnes sumus,
Juv. 14, 40:a rectis in vitia, a vitiis in prava, a pravis in praecipitia pervenitur,
Vell. 2, 10, 1:ad honesta, seu prava juxta levis,
Tac. A. 11, 33:aemulatio,
id. H. 4, 48:spes,
id. A. 3, 56.— Comp.: quo pravius nihil esse possit, Cic. Tusc. 3, 33, 80.— Sup.:pravissima consuetudinis regula,
Cic. Brut. 74, 258.— Absol.: in pravum, in perversity:frangas citius, quam corrigas, quae in pravum induruerunt,
Quint. 1, 3, 12.—Hence, adv.: prāvē, crookedly; trop., improperly, wrongly, amiss, ill, badly (opp. recte;class.): hoc mihi videtur factum prave,
Ter. Hec. 4, 4, 24:prave (facta), opp. recte facta,
Cic. Ac. 1, 10, 37:ille porro male, prave, nequiter, turpiter cenabat,
id. Fin. 2, 8, 25:prave sectus unguis,
Hor. Ep. 1, 1, 104:sive ego prave, Seu recte hoc volui,
id. S. 2, 3, 87:prave facti versus,
id. Ep. 2, 1, 266:pudens prave,
id. A. P. 88:prave aliquid intellegere,
Plin. 17, 9, 8, § 57:prave detorta verba,
Tac. A. 6, 5:facundus,
id. ib. 1, 53:prave et perperam appellare,
Gell. 4, 9, 4.— Sup.: pravissume, Sall. Or. Lepidi adv. Sull. -
4 decorō
decorō āvī, ātus, āre [decus], to adorn, embellish, grace, beautify, decorate: te, H.: quem decoratum vidistis, arrayed in spoils, L.: oppidum ex pecuniā suā monumentis: dissignatorem lictoribus, surrounds, H.: nostris decoratus insignibus, L.—Fig., to decorate, distinguish, honor: quam (rem p.): bene nummatum decorat Suadela Venusque, H.: me lacrumis: animas supremis Muneribus, V.: alquem honoribus: delubra pietate, S.: Nec prave factis decorari veribus opto, H.* * *decorare, decoravi, decoratus Vadorn/grace, embellish/add beauty to; glorify, honor/add honor to; do credit to -
5 dē-torqueō
dē-torqueō sī, tus, ēre, to bend aside, turn off, turn away, turn, direct: ponticulum: Ora dextrā equorum, V.: lumen ab illā, O.: volnus, averted, V.: alqd in dextram partem: ad regem cursūs, V.: cervicem ad oscula, H.—To twist, distort, put out of shape: partes corporis detortae.—Of words: parce detorta, H.—Fig., to turn aside, divert, pervert: animos a virtute: quae (voluntas testium) nullo negotio flecti ac detorqueri potest: te alio pravum (i. e. ad aliud vitium), H.—To distort, misrepresent: calumniando omnia detorquendoque suspecta efficere, L.: verba prave detorta, Ta. -
6 pudēns
pudēns entis, adj. with comp. and sup. [P. of pudeo], shamefast, bashful, modest, shy, chaste, sensitive, honorable: filius: pudens prave, H.: animus, T.— Plur m. as subst: neque pudentes suspicari oportet sibi parum credi, men of honor, Cs.: te videri pudentiorem fuisse quam soles: pudentissimae feminae.* * *pudentis (gen.), pudentior -or -us, pudentissimus -a -um ADJshameful; bashful, modest, shy, chaste, honorable -
7 secō
secō cuī, ctus, āre [2 SAC-], to cut, cut off, cut up, reap, carve: omne animal secari ac dividi potest: pabulum secari non posse, Cs.: sectae herbae, H.: Quo gestu gallina secetur, is carved, Iu.: secto elephanto, i. e. carved ivory, V.: prave sectus unguis, H.—Esp., in surgery, to cut, operate on, cut off, cut out, amputate, excise: in corpore alqd: varices Mario: Marius cum secaretur, was operated on. — To scratch, tear, wound, hurt, injure: luctantis acuto ne secer ungui, lest I should be torn, H.: sectas invenit ungue genas, O.: secuerunt corpora vepres, V.— To cut apart, divide, cleave, separate: curru medium agmen, V.: caelum secant zonae, O.: sectus orbis, i. e. half the earth, H.— To cut through, run through, pass through, traverse: per maria umida nando Libycum, cleave, V.: aequor Puppe, O.: adeunt vada nota secantes, O.— To cut, make by cutting: fugā secuit sub nubibus arcum, i. e. produce by flight, V.: viam ad navīs, i. e. speeds on his way, V.—Fig., to divide: causas in plura genera.— To cut short, decide, settle: Quo multae secantur iudice lites, H.— To follow, pursue: quam quisque secat spem, V.* * *Isecare, secavi, secatus V TRANScut, sever; decide; divide in two/halve/split; slice/chop/cut up/carve; detachIIsecare, secui, sectus V TRANScut, sever; decide; divide in two/halve/split; slice/chop/cut up/carve; detach -
8 stomachor
stomachor ātus, ārī, dep. [stomachus], to be irritated, be angry, fume, fret: si stomachabere et moleste feres: iucundissimis tuis litteris stomachatus sum in extremo, at your letter: stomachari, quod tecum de eādem re agam saepius: stomachabatur senex, si quid asperius dixeram: Scipio, cum stomacheretur cum Metello, quarrelled: prave sectum ob unguem, H.: omnia: Id mecum, T.* * *stomachari, stomachatus sum V DEPbe angry, boil with rage -
9 caeno
cēno ( caen- and coen-), āvi (e. g. Lucil. ap. Cic. Fin. 2, 8, 24: Plaut. Am. 1, 1, 154; Cic. Fam. 1, 2, 3; Suet. Aug. 64; id. Calig. 24 al.; acc. to Varr. ap. Gell. 2, 25, 7, also cenatus sum, but of that only the part. cenatus is in use; v. infra, and cf. poto and prandeo), ātum, 1, v. n. and a. [cena].I.Neutr., to take a meal, to dine, eat (class., and very freq.):(β).libenter,
Cato, R. R. 156, 1:cenavi modo, Plant. Am. 1, 1, 154: lepide nitideque,
id. Cas. 3, 6, 32: bene, Lucil l. l.; cf. belle, Mart. 11, 34, 4:solus,
id. 11, 35, 4 spes bene cenandi, Juv. 5, 166:bene, libenter, recte, frugaliter, honeste... prave, nequiter, turpiter,
Cic. Fin. 2, 8, 25:melius,
id. Tusc. 5, 34, 97:foris,
Plaut. Men. 1, 2, 17; Mart. 12, 19:foras,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 6, § 19:lauto paratu,
Juv. 14, 13 al.:apud aliquem,
Plaut. Stich. 4, 1, 7; Cic. Fam. 1, 2, 3; Appius ap. Cic. de Or. 2, 60, 246; Suet. Caes. 39 al.:cum aliquo,
Hor. Ep. 1, 7, 70; Suet. Calig. 24; Juv. 10, 235 al.:unā,
Hor. S. 2, 8, 18; Suet. Aug. 64; id. Vit. Ter. 2:in litore,
Quint. 7, 3, 31 et saep.—Pass. impers.:(γ).cenaretur,
Suet. Tib. 42:apud eum cenatum est,
Nep. Att. 14, 1; so Liv. 2, 4, 5.—Part. perf.: cenatus, that has taken food, having dined (class.): cenatus ut pransus, ut potus, ut lotus, id est confectā coenā, Varr. ap. Non. p. 94, 14 sq.:II.cenati atque appoti,
Plaut. Curc. 2, 3, 75:quid causae excogitari potest, cur te lautum voluerit, cenatum noluerit occidere,
Cic. Deiot. 7, 20; Plaut. Aul. 2, 7, 6; Cic. Div. 1, 27, 57; id. Att. 2. 16, 1; Sall. J. 106, 4; Hor. S. 1, 10, 61 (cf. Zumpt, Gram. § 633).—Act.: aliquid, to make a meal of something, to eat, dine upon (so only poet. or in post-Aug. prose;B.esp. freq. in Plaut. and Hor.): cenam,
Plaut. Rud. 2, 6, 24:coctum,
id. Ps. 3, 2, 56:alienum,
id. Pers. 4, 3, 4:aves,
Hor. S. 2, 8, 27:aprum,
id. ib. 2, 3, 235:olus,
id. Ep. 1, 5, 2; 2, 2, 168:pulmenta,
id. ib. 1, 18, 48:patinas omasi,
id. ib. 1, 15, 34:pisces,
id. S. 2, 8, 27:septem fercula,
Juv. 1, 95:ostrea,
id. 8, 85; Mart. 12, 17, 4:remedia,
Plin. 24, 1, 1, § 4; 10, 51, 72, § 142:olla cenanda Glyconi,
Pers. 5, 9.—Trop.:* C.magnum malum,
Plaut. As. 5, 2, 86: divorum adulteria, i. e. represents at table, Poët. ap. Suet. Aug. 70 (v. the passage in connection).—Of time, to pass in feasting or banqueting:cenatae noctes,
Plaut. Truc. 2, 2, 25. -
10 ceno
cēno ( caen- and coen-), āvi (e. g. Lucil. ap. Cic. Fin. 2, 8, 24: Plaut. Am. 1, 1, 154; Cic. Fam. 1, 2, 3; Suet. Aug. 64; id. Calig. 24 al.; acc. to Varr. ap. Gell. 2, 25, 7, also cenatus sum, but of that only the part. cenatus is in use; v. infra, and cf. poto and prandeo), ātum, 1, v. n. and a. [cena].I.Neutr., to take a meal, to dine, eat (class., and very freq.):(β).libenter,
Cato, R. R. 156, 1:cenavi modo, Plant. Am. 1, 1, 154: lepide nitideque,
id. Cas. 3, 6, 32: bene, Lucil l. l.; cf. belle, Mart. 11, 34, 4:solus,
id. 11, 35, 4 spes bene cenandi, Juv. 5, 166:bene, libenter, recte, frugaliter, honeste... prave, nequiter, turpiter,
Cic. Fin. 2, 8, 25:melius,
id. Tusc. 5, 34, 97:foris,
Plaut. Men. 1, 2, 17; Mart. 12, 19:foras,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 6, § 19:lauto paratu,
Juv. 14, 13 al.:apud aliquem,
Plaut. Stich. 4, 1, 7; Cic. Fam. 1, 2, 3; Appius ap. Cic. de Or. 2, 60, 246; Suet. Caes. 39 al.:cum aliquo,
Hor. Ep. 1, 7, 70; Suet. Calig. 24; Juv. 10, 235 al.:unā,
Hor. S. 2, 8, 18; Suet. Aug. 64; id. Vit. Ter. 2:in litore,
Quint. 7, 3, 31 et saep.—Pass. impers.:(γ).cenaretur,
Suet. Tib. 42:apud eum cenatum est,
Nep. Att. 14, 1; so Liv. 2, 4, 5.—Part. perf.: cenatus, that has taken food, having dined (class.): cenatus ut pransus, ut potus, ut lotus, id est confectā coenā, Varr. ap. Non. p. 94, 14 sq.:II.cenati atque appoti,
Plaut. Curc. 2, 3, 75:quid causae excogitari potest, cur te lautum voluerit, cenatum noluerit occidere,
Cic. Deiot. 7, 20; Plaut. Aul. 2, 7, 6; Cic. Div. 1, 27, 57; id. Att. 2. 16, 1; Sall. J. 106, 4; Hor. S. 1, 10, 61 (cf. Zumpt, Gram. § 633).—Act.: aliquid, to make a meal of something, to eat, dine upon (so only poet. or in post-Aug. prose;B.esp. freq. in Plaut. and Hor.): cenam,
Plaut. Rud. 2, 6, 24:coctum,
id. Ps. 3, 2, 56:alienum,
id. Pers. 4, 3, 4:aves,
Hor. S. 2, 8, 27:aprum,
id. ib. 2, 3, 235:olus,
id. Ep. 1, 5, 2; 2, 2, 168:pulmenta,
id. ib. 1, 18, 48:patinas omasi,
id. ib. 1, 15, 34:pisces,
id. S. 2, 8, 27:septem fercula,
Juv. 1, 95:ostrea,
id. 8, 85; Mart. 12, 17, 4:remedia,
Plin. 24, 1, 1, § 4; 10, 51, 72, § 142:olla cenanda Glyconi,
Pers. 5, 9.—Trop.:* C.magnum malum,
Plaut. As. 5, 2, 86: divorum adulteria, i. e. represents at table, Poët. ap. Suet. Aug. 70 (v. the passage in connection).—Of time, to pass in feasting or banqueting:cenatae noctes,
Plaut. Truc. 2, 2, 25. -
11 coeno
cēno ( caen- and coen-), āvi (e. g. Lucil. ap. Cic. Fin. 2, 8, 24: Plaut. Am. 1, 1, 154; Cic. Fam. 1, 2, 3; Suet. Aug. 64; id. Calig. 24 al.; acc. to Varr. ap. Gell. 2, 25, 7, also cenatus sum, but of that only the part. cenatus is in use; v. infra, and cf. poto and prandeo), ātum, 1, v. n. and a. [cena].I.Neutr., to take a meal, to dine, eat (class., and very freq.):(β).libenter,
Cato, R. R. 156, 1:cenavi modo, Plant. Am. 1, 1, 154: lepide nitideque,
id. Cas. 3, 6, 32: bene, Lucil l. l.; cf. belle, Mart. 11, 34, 4:solus,
id. 11, 35, 4 spes bene cenandi, Juv. 5, 166:bene, libenter, recte, frugaliter, honeste... prave, nequiter, turpiter,
Cic. Fin. 2, 8, 25:melius,
id. Tusc. 5, 34, 97:foris,
Plaut. Men. 1, 2, 17; Mart. 12, 19:foras,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 6, § 19:lauto paratu,
Juv. 14, 13 al.:apud aliquem,
Plaut. Stich. 4, 1, 7; Cic. Fam. 1, 2, 3; Appius ap. Cic. de Or. 2, 60, 246; Suet. Caes. 39 al.:cum aliquo,
Hor. Ep. 1, 7, 70; Suet. Calig. 24; Juv. 10, 235 al.:unā,
Hor. S. 2, 8, 18; Suet. Aug. 64; id. Vit. Ter. 2:in litore,
Quint. 7, 3, 31 et saep.—Pass. impers.:(γ).cenaretur,
Suet. Tib. 42:apud eum cenatum est,
Nep. Att. 14, 1; so Liv. 2, 4, 5.—Part. perf.: cenatus, that has taken food, having dined (class.): cenatus ut pransus, ut potus, ut lotus, id est confectā coenā, Varr. ap. Non. p. 94, 14 sq.:II.cenati atque appoti,
Plaut. Curc. 2, 3, 75:quid causae excogitari potest, cur te lautum voluerit, cenatum noluerit occidere,
Cic. Deiot. 7, 20; Plaut. Aul. 2, 7, 6; Cic. Div. 1, 27, 57; id. Att. 2. 16, 1; Sall. J. 106, 4; Hor. S. 1, 10, 61 (cf. Zumpt, Gram. § 633).—Act.: aliquid, to make a meal of something, to eat, dine upon (so only poet. or in post-Aug. prose;B.esp. freq. in Plaut. and Hor.): cenam,
Plaut. Rud. 2, 6, 24:coctum,
id. Ps. 3, 2, 56:alienum,
id. Pers. 4, 3, 4:aves,
Hor. S. 2, 8, 27:aprum,
id. ib. 2, 3, 235:olus,
id. Ep. 1, 5, 2; 2, 2, 168:pulmenta,
id. ib. 1, 18, 48:patinas omasi,
id. ib. 1, 15, 34:pisces,
id. S. 2, 8, 27:septem fercula,
Juv. 1, 95:ostrea,
id. 8, 85; Mart. 12, 17, 4:remedia,
Plin. 24, 1, 1, § 4; 10, 51, 72, § 142:olla cenanda Glyconi,
Pers. 5, 9.—Trop.:* C.magnum malum,
Plaut. As. 5, 2, 86: divorum adulteria, i. e. represents at table, Poët. ap. Suet. Aug. 70 (v. the passage in connection).—Of time, to pass in feasting or banqueting:cenatae noctes,
Plaut. Truc. 2, 2, 25. -
12 decoratus
dĕcŏro, āvi, ātum, 1, v. a. [decus], to decorate, adorn, embellish, grace, beautify (class, and freq.).I.Lit., with abl.:II.Larem corona nostrum decorari volo,
Plaut. Trin. 1, 2, 1:oppidum ex pecunia sua locis communibus monumentisque,
Cic. Verr. 2, 2, 46; Verg. A. 6, 217:templa novo saxo,
Hor. Od. 2, 15, 20:dissignatorem lictoribus atris,
surrounds, id. Ep. 1, 7, 6, etc.:quae tuos digitos decorat,
Plaut. Mil. 4, 2, 58; cf. so without abl., Tib. 2, 2, 6:nescias an te generum beati Phyllidis flavae decorent parentes,
Hor. Od. 2, 4, 14; Liv. 1, 26 et saep. —Trop., to decorate, distinguish, honor, with abl.: nemo me lacrumis decoret nec funera fletu Faxit, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 15, 34; cf.:egregias animas... decorate supremis Muneribus,
Verg. A. 11, 25:quem populus R. singularibus honoribus decorasset,
Cic. Balb. 6 fin.; cf.:aliquem amplissimis honoribus et praemiis,
id. de Or. 1, 54, 232:O clementiam admirabilem atque omni laude decorandam!
id. Lig. 2 fin.:delubra deorum pietate, domos suas gloriā,
Sall. C. 12, 4:nec prave factis decorari versibus opto,
Hor. Ep. 2, 1, 266:inani vocis sono decoratum,
Cic. Tusc. 5, 41, 119 et saep. —Without abl.:quam (remp.) ipse decorarat atque auxerat,
id. Pis. 12, 27; id. Brut. 75, 265:bene nummatum decorat Suadela Venusque,
Hor. Ep. 1, 6, 38.—Hence, dĕ-cŏrātus, a, um, P. a., adorned, beautiful.—In sup.: orationes, Boeth. Arist. Elench. Soph. 1, 12, p. 743. -
13 decoro
dĕcŏro, āvi, ātum, 1, v. a. [decus], to decorate, adorn, embellish, grace, beautify (class, and freq.).I.Lit., with abl.:II.Larem corona nostrum decorari volo,
Plaut. Trin. 1, 2, 1:oppidum ex pecunia sua locis communibus monumentisque,
Cic. Verr. 2, 2, 46; Verg. A. 6, 217:templa novo saxo,
Hor. Od. 2, 15, 20:dissignatorem lictoribus atris,
surrounds, id. Ep. 1, 7, 6, etc.:quae tuos digitos decorat,
Plaut. Mil. 4, 2, 58; cf. so without abl., Tib. 2, 2, 6:nescias an te generum beati Phyllidis flavae decorent parentes,
Hor. Od. 2, 4, 14; Liv. 1, 26 et saep. —Trop., to decorate, distinguish, honor, with abl.: nemo me lacrumis decoret nec funera fletu Faxit, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 15, 34; cf.:egregias animas... decorate supremis Muneribus,
Verg. A. 11, 25:quem populus R. singularibus honoribus decorasset,
Cic. Balb. 6 fin.; cf.:aliquem amplissimis honoribus et praemiis,
id. de Or. 1, 54, 232:O clementiam admirabilem atque omni laude decorandam!
id. Lig. 2 fin.:delubra deorum pietate, domos suas gloriā,
Sall. C. 12, 4:nec prave factis decorari versibus opto,
Hor. Ep. 2, 1, 266:inani vocis sono decoratum,
Cic. Tusc. 5, 41, 119 et saep. —Without abl.:quam (remp.) ipse decorarat atque auxerat,
id. Pis. 12, 27; id. Brut. 75, 265:bene nummatum decorat Suadela Venusque,
Hor. Ep. 1, 6, 38.—Hence, dĕ-cŏrātus, a, um, P. a., adorned, beautiful.—In sup.: orationes, Boeth. Arist. Elench. Soph. 1, 12, p. 743. -
14 frugalis
frūgālis, e, adj. [frux].* I.Of or belonging to fruits: maturitas, App. de Mundo, p. 71, 29.—II.(Acc. to frugi, v. frux, II. B.) Economical, thrifty, temperate, frugal, provident, careful; and in gen., worthy, virtuous; only in comp. and sup. (Quint. 1, 6, 17, characterizes the use of the positive frugalis for the usual frugi as pedantry):villa frugalior,
Varr. R. R. 3, 2, 3:tanton... Lesbonicus factus est frugalior?
Plaut. Trin. 3, 1, 9:dedo patri me nunciam, ut frugalior sim, quam volt,
Ter. Heaut. 4, 3, 3; Sen. Contr. 3, 21, 20; 5, 31, 13 al.— Sup.:cum optimus colonus, parcissimus, modestissimus, frugalissimus esset,
Cic. de Or. 2, 71, 287:homines frugalissimi,
id. Fl. 29, 71.— Hence, adv.: frūgālĭter (acc. to II.), moderately, temperately, thriftily, frugally, economically:rem sobrie et frugaliter accurare,
Plaut. Ep. 4, 1, 38; id. Pers. 4, 1, 1; 6:vivere (with parce),
Hor. S. 1, 4, 107; cf.:recte is negat, umquam bene cenasse Gallonium... quia quod bene, id recte, frugaliter, honeste: ille porro prave, nequiter, turpiter cenabat,
Cic. Fin. 2, 8, 25:loqui,
id. ib. 2, 9, 25; cf.:de sublimibus magnifice, de tenuioribus frugaliter dicere,
Fronto, Ep. ad Ver. 1 Mai.— Comp.:vivere,
Lact. Ira D. 20. -
15 nefastum
nĕfastus, a, um, adj. [nefas].I.Lit. (opp. to fastus): dies nefasti, days on which judgment could not be pronounced or assemblies of the people be held: fastis diebus jura fari licebat, nefastis quaedam non licebat fari, Paul. ex Fest. p. 93 Müll.: nefasti dies notantur N littera, quod iis nefas est praetori, apud quem lege agitur, fari tria verba: do, dico, addico, Paul. ex Fest. p. 165 Müll.;II.v. 1. fastus: ille (Numa) nefastos dies fastosque fecit, quia aliquando nihil cum populo agi, utile futurum erat,
Liv. 1, 19, 7; Varr. L. L. 6, 4, 30; Ov. F. 1, 47; Gai. Inst. 4, 29.—Transf.A.For nefas, contrary to the sacred rites or to religion; irreligious, impious: QVAE AVGVR INIVSTA, NEFASTA, DEFIXERIT, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Leg. 2, 8 fin.:2.prolibare dis nefastum habetur, etc.,
Plin. 14, 19, 23, § 119.—In gen., wicked, profane, abandoned: homines ad hanc rem idonei;B.nam istorum nullus nefastust,
Plaut. Poen. 3, 2, 7.—Esp., subst.: nĕfastum, i, n. (sc. crimen), a wicked deed, abomination, profanity ( poet. and in post - Aug. prose):quid intactum nefasti Liquimus?
profane, criminal, Hor. C. 1, 35, 35; Plin. 4, 11, 18, § 47.—Unlucky, inauspicious = funestus, ater (not anteAug.):C.ille et nefasto te posuit die, etc.,
Hor. C. 2, 13, 1:cum diem natalem ejus (Agrippinae) inter nefastos referendum suasisset,
Suet. Tib. 53; Tac. A. 14, 12 init.:ne qua terra sit nefasta victoriae suae,
Liv. 6, 28, 8:Acheron,
Stat. Th. 4, 456:loca,
id. ib. 1, 273:religiosi dies dicuntur tristi omine infames... quos multitudo imperitorum prave et perperam nefastos appellat,
Gell. 4, 9, 5.—Hurtful, injurious: innocentiorem tamen esse marem (fruticem);eaque causa est ne inter nefastos frutex damnetur,
Plin. 20, 11, 44, § 114. -
16 nefastus
nĕfastus, a, um, adj. [nefas].I.Lit. (opp. to fastus): dies nefasti, days on which judgment could not be pronounced or assemblies of the people be held: fastis diebus jura fari licebat, nefastis quaedam non licebat fari, Paul. ex Fest. p. 93 Müll.: nefasti dies notantur N littera, quod iis nefas est praetori, apud quem lege agitur, fari tria verba: do, dico, addico, Paul. ex Fest. p. 165 Müll.;II.v. 1. fastus: ille (Numa) nefastos dies fastosque fecit, quia aliquando nihil cum populo agi, utile futurum erat,
Liv. 1, 19, 7; Varr. L. L. 6, 4, 30; Ov. F. 1, 47; Gai. Inst. 4, 29.—Transf.A.For nefas, contrary to the sacred rites or to religion; irreligious, impious: QVAE AVGVR INIVSTA, NEFASTA, DEFIXERIT, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Leg. 2, 8 fin.:2.prolibare dis nefastum habetur, etc.,
Plin. 14, 19, 23, § 119.—In gen., wicked, profane, abandoned: homines ad hanc rem idonei;B.nam istorum nullus nefastust,
Plaut. Poen. 3, 2, 7.—Esp., subst.: nĕfastum, i, n. (sc. crimen), a wicked deed, abomination, profanity ( poet. and in post - Aug. prose):quid intactum nefasti Liquimus?
profane, criminal, Hor. C. 1, 35, 35; Plin. 4, 11, 18, § 47.—Unlucky, inauspicious = funestus, ater (not anteAug.):C.ille et nefasto te posuit die, etc.,
Hor. C. 2, 13, 1:cum diem natalem ejus (Agrippinae) inter nefastos referendum suasisset,
Suet. Tib. 53; Tac. A. 14, 12 init.:ne qua terra sit nefasta victoriae suae,
Liv. 6, 28, 8:Acheron,
Stat. Th. 4, 456:loca,
id. ib. 1, 273:religiosi dies dicuntur tristi omine infames... quos multitudo imperitorum prave et perperam nefastos appellat,
Gell. 4, 9, 5.—Hurtful, injurious: innocentiorem tamen esse marem (fruticem);eaque causa est ne inter nefastos frutex damnetur,
Plin. 20, 11, 44, § 114. -
17 nequam
nēquam, adj. indecl. [for ne-aequam, from aequus], worthless, good for nothing, wretched, vile, etc. (syn.: inutilis, pravus, vilis).I.In gen.:II.nequam esse oportet quoi, etc.,
Plaut. Bacch. 4, 2, 20; id. Trin. 4, 4, 29:piscis nequam est nisi recens,
id. As. 1, 3, 26; id. Trin. 2, 4, 38: enthymema nequam et vitiosum, faulty, defective, Tiro ap. Gell. 6 (7), 3, 27; Paul. ex Fest. p. 165 Müll.—In partic., of character, worthless, vile, bad; opp. frugi (cf. nebulo), Plaut. Ps. 1, 5, 53:malus et nequam es,
id. As. 2, 2, 39:nequam homo et indiligens,
id. Most. 1, 2, 23:liberti nequam et improbi,
Cic. Rosc. Am. 45, 130:nihil nequius est,
id. Pis. 27, 66:quid est nequius aut turpius?
id. Tusc. 3, 17, 36:nequior factus, jamst usus aedium,
Plaut. Most. 1, 2, 32:homo nequissimus,
Cic. Verr. 2, 2, 78, § 192; id. Att. 1, 16, 3.—So of licentious, dissolute persons:juvenes nequam facilesque puellae,
Mart. 3, 69, 5.— Comp.:nequior omnibus libellis,
id. 11, 15, 4.—As subst.: nē-quam, an injury, mischief, harm:vin' tu illi nequam dare?
an injury, a mischief, Plaut. Poen. 1, 1, 31:facere,
id. ib. 3, 3, 44:nos nequam abs te habemus,
id. Truc. 1, 2, 60.—Hence, adv.: nēquĭter, worthlessly, wretchedly, badly, miserably, etc. (class.):nequiter fricare genua,
Plaut. As. 3, 3, 88; id. Am. 1, 3, 23:turpiter et nequiter facere,
Cic. Tusc. 3, 17, 36:ille porro prave, nequiter, turpiter cenabat,
id. Fin. 2, 8, 25: si quā per voluptatem nequiter feceritis, voluptas cito abibit: nequiter factum illud apud vos semper manebit, Cato ap. Gell. 16, 1, 4.— Comp.:utrum bellum susceptum sit nequius, an inconsultius gestum, dici non potest,
Liv. 41, 7; Mart. 10, 77, 1.— Sup.:nequissime,
Plin. 12, 25, 54, § 121. -
18 peccatum
peccātum, i, n. [pecco], a fault, error, mistake, transgression, sin (syn.:II.delictum, culpa): pro peccatis supplicium sufferre,
Ter. And. 5, 3, 17:corrigere,
id. Ad. 4, 3, 2:peccata remordent,
Lucr. 3, 827:recte facta sola in bonis actionibus ponens, prave, id est peccata, in malis,
Cic. Ac. 1, 10, 37: ut peccatum est, patriam prodere, parentes violare, fana depeculari, quae sunt in effectu;sic timere, sic maerere, sic in libidine esse, peccatum est, etiam sine effectu,
id. Fin. 3, 9, 32:culpa ac peccatum,
id. Fam. 5, 21, 5:multitudo vitiorum peccatorumque,
id. Phil. 2, 17, 43; id. Att. 8, 13, 2:quo illi crimine peccatoque perierunt?
id. Cael. 30, 71:libidinum peccatorumque licentia,
id. Lael. 22, 83:confiteri,
id. N. D. 2, 4, 11; id. de Or. 1, 27, 125:paucis verbis tria magna peccata,
blunders, id. Tusc. 3, 20, 47:in peccata incidere,
id. Fin. 4, 15, 40:luere peccata,
Verg. A. 10, 32:peccati conscius,
Ov. Am. 2, 7, 11:peccatis poenas aequas irrogare,
Hor. S. 1, 3, 118:peccatis veniam commodare, Tac Agr. 19: abstinere peccatis,
Plin. Ep. 8, 22, 2. Here, too, doubtless belongs: nam eā aetate jam sum, ut non siet peccato mi ignosci aequom Ter. Hec. 5, 1, 11.—Transf. (eccl. Lat.).1.Guilt:2.si non venissem peccatum non haberent,
Vulg. Johan. 15, 22:cognatio pec-cati,
id. Rom. 3, 20; Lact. 6, 13.—The punishment of sin:peccatum vestrum apprehendet vos,
Vulg. Num. 32, 23:ipse peccata multorum tulit,
id. Isa. 53, 12. -
19 pingue
pinguis, e, adj. [root pag-, pak-, of pango, q. v.; cf. Gr. pachus, stout], = piôn, fat (opp. macer; syn.: opimus, obesus).I.Lit.:B.pingues Thebani,
Cic. Fat. 4, 7:pingui tentus omaso Furius,
Hor. S. 2, 5, 40:me pinguem et nitidum bene curatā cute vises,
id. Ep. 1, 4, 15:Lateranus,
Juv. 8, 147:pinguem facere gallinam,
Col. 8, 7:pinguior agnus,
Plaut. Aul. 2, 5, 5:pinguissimus haedulus,
Juv. 11, 65: merum, rich, oily wine (= plenum), Hor. S. 2, 4, 65.— Subst.: pingue, is, n., fat, grease, Plin. 11, 37, 85, § 212; Verg. G. 3, 124:taurorum, leonum ac pantherarum pinguia,
Plin. 28, 9, 38, § 144:comedite pinguia,
Vulg. 2 Esd. 8, 10.—Transf.1.Pass., fat, rich, fertile; also, plump, in good condition:2. 3.ager,
Col. 1, 4; Plin. 17, 4, 3, § 25; cf.:sanguine pinguior Campus,
Hor. C. 2, 1, 29:sulcus,
i. e. drawn in a rich soil, Luc. 6, 382:fimus,
Verg. G. 1, 80:hortus,
id. ib. 4, 118:stabula, of beehives,
rich, full of honey, id. ib. 4, 14:arae,
id. A. 4, 62:ficus,
plump, juicy, Hor. S. 2, 8, 88; cf.saliva,
Sen. Ira, 3, 38, 2: flamma, of incense;tura pingues facientia flammas,
Ov. Tr. 5, 5, 11:corpora suco pinguis olivae Splendescunt,
id. M. 10, 176:pingues taedae,
full of pitch, Lucr. 3, 681:pingues arae,
full of fat and blood, Verg. A. 4, 62:coma,
anointed, Mart. 2, 29, 5 (different from Suet. Ner. 20; v. infra 3):mensa,
rich, luxurious, Cat. 62, 3; cf.:incusa pingui auro dona,
Pers. 2, 52. —Of color, dull, faint, Plin. 37, 8, 37, § 115. — Act., that makes fat; hence, meton., fertilizing:pingui flumine Nilus,
Verg. A. 9, 31.—Thick, dense:4.caelum pingue et concretum (opp. caelum tenue et purum),
Cic. Div. 1, 57, 130:folia pinguissima,
Plin. 21, 9, 29, § 53:toga,
Suet. Aug. 82:lacernae,
Juv. 9, 28:pinguissima coma,
very thick, luxuriant hair, Suet. Ner. 20.—Of taste, dull, insipid, not sharp, not pungent:II.sapor,
Plin. 15, 27, 32, § 106; id. 15, 28, 33, § 109.—Trop.A.Of the mind, dull, gross, heavy, stupid, doltish:B. C.Cordubae natis poëtis pingue quiddam sonantibus et peregrinum,
Cic. Arch. 10, 26:pingue videbatur et sibi contrarium,
id. Ac. 2, 34, 109:nec prave factis decorari versibus opto, Ne rubeam pingui donatus munere,
Hor. Ep. 2, 1, 267:pingue sed ingenium mansit,
Ov. M. 11, 148:insubidius nescio quid facies et pinguius,
Gell. 13, 21 (20), 4: pinguis Minerva, v. Minerva.—Calm, quiet, comfortable, easy ( poet. and in post-Aug. prose):D.et pingui membra quiete levat,
Ov. R. Am. 206; id. Am. 1, 13, 7:amor,
id. ib. 2, 19, 25:secessus,
Plin. Ep. 1, 3, 3:mollem in posterum et pinguem destinare vitam,
id. ib. 7, 26, 3:pinguius otium,
id. ib. 5, 6, 45.—Sleek, spruce, trim, = nitidus:1.pexus pinguisque doctor,
Quint. 1, 5, 14 Spald.— Hence, adv.: pinguĭter.Lit., fatly, with fatness, Col. 2, 2.—2. 3. -
20 pinguis
pinguis, e, adj. [root pag-, pak-, of pango, q. v.; cf. Gr. pachus, stout], = piôn, fat (opp. macer; syn.: opimus, obesus).I.Lit.:B.pingues Thebani,
Cic. Fat. 4, 7:pingui tentus omaso Furius,
Hor. S. 2, 5, 40:me pinguem et nitidum bene curatā cute vises,
id. Ep. 1, 4, 15:Lateranus,
Juv. 8, 147:pinguem facere gallinam,
Col. 8, 7:pinguior agnus,
Plaut. Aul. 2, 5, 5:pinguissimus haedulus,
Juv. 11, 65: merum, rich, oily wine (= plenum), Hor. S. 2, 4, 65.— Subst.: pingue, is, n., fat, grease, Plin. 11, 37, 85, § 212; Verg. G. 3, 124:taurorum, leonum ac pantherarum pinguia,
Plin. 28, 9, 38, § 144:comedite pinguia,
Vulg. 2 Esd. 8, 10.—Transf.1.Pass., fat, rich, fertile; also, plump, in good condition:2. 3.ager,
Col. 1, 4; Plin. 17, 4, 3, § 25; cf.:sanguine pinguior Campus,
Hor. C. 2, 1, 29:sulcus,
i. e. drawn in a rich soil, Luc. 6, 382:fimus,
Verg. G. 1, 80:hortus,
id. ib. 4, 118:stabula, of beehives,
rich, full of honey, id. ib. 4, 14:arae,
id. A. 4, 62:ficus,
plump, juicy, Hor. S. 2, 8, 88; cf.saliva,
Sen. Ira, 3, 38, 2: flamma, of incense;tura pingues facientia flammas,
Ov. Tr. 5, 5, 11:corpora suco pinguis olivae Splendescunt,
id. M. 10, 176:pingues taedae,
full of pitch, Lucr. 3, 681:pingues arae,
full of fat and blood, Verg. A. 4, 62:coma,
anointed, Mart. 2, 29, 5 (different from Suet. Ner. 20; v. infra 3):mensa,
rich, luxurious, Cat. 62, 3; cf.:incusa pingui auro dona,
Pers. 2, 52. —Of color, dull, faint, Plin. 37, 8, 37, § 115. — Act., that makes fat; hence, meton., fertilizing:pingui flumine Nilus,
Verg. A. 9, 31.—Thick, dense:4.caelum pingue et concretum (opp. caelum tenue et purum),
Cic. Div. 1, 57, 130:folia pinguissima,
Plin. 21, 9, 29, § 53:toga,
Suet. Aug. 82:lacernae,
Juv. 9, 28:pinguissima coma,
very thick, luxuriant hair, Suet. Ner. 20.—Of taste, dull, insipid, not sharp, not pungent:II.sapor,
Plin. 15, 27, 32, § 106; id. 15, 28, 33, § 109.—Trop.A.Of the mind, dull, gross, heavy, stupid, doltish:B. C.Cordubae natis poëtis pingue quiddam sonantibus et peregrinum,
Cic. Arch. 10, 26:pingue videbatur et sibi contrarium,
id. Ac. 2, 34, 109:nec prave factis decorari versibus opto, Ne rubeam pingui donatus munere,
Hor. Ep. 2, 1, 267:pingue sed ingenium mansit,
Ov. M. 11, 148:insubidius nescio quid facies et pinguius,
Gell. 13, 21 (20), 4: pinguis Minerva, v. Minerva.—Calm, quiet, comfortable, easy ( poet. and in post-Aug. prose):D.et pingui membra quiete levat,
Ov. R. Am. 206; id. Am. 1, 13, 7:amor,
id. ib. 2, 19, 25:secessus,
Plin. Ep. 1, 3, 3:mollem in posterum et pinguem destinare vitam,
id. ib. 7, 26, 3:pinguius otium,
id. ib. 5, 6, 45.—Sleek, spruce, trim, = nitidus:1.pexus pinguisque doctor,
Quint. 1, 5, 14 Spald.— Hence, adv.: pinguĭter.Lit., fatly, with fatness, Col. 2, 2.—2. 3.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
prave — de·prave; de·prave·ment; … English syllables
pravé — dépravé … Dictionnaire des rimes
prave — … Useful english dictionary
de|prave|ment — «dih PRAYV muhnt», noun. = depravity. (Cf. ↑depravity) … Useful english dictionary
de|prave — «dih PRAYV», transitive verb, praved, prav|ing. 1. to make bad; injure morally; corrupt; pervert: »Drinking too much alcoholic liquor often depraves a person s character. 2. Obsolete. to defame. ╂[< Latin dēprāvāre < dē (intensive) + prāvus … Useful english dictionary
praverti — praverti, pràveria, pravėrė tr. Š, Rtr, NdŽ 1. veriant persmeigti, perdurti: Ka būt šonan dūrę, būt dūkas išejęs, bijojomės žarnas pravert [išputusiai karvei] Kpč. Tepastato jį vartumpi alba stulpumpi ir tepraver (paraštėje praskverbia) jo ausį… … Dictionary of the Lithuanian Language
pravesti — pravèsti, pràveda, pràvedė K 1. tr. DŽ pririšus vedant pratempti pro šalį: Tos karvės tuos obuolius griebia, aš teipgi bijau, kad neažsirytų gi, Jėzus, pro tuos obuolius pravèst kaip koronė Č. Mūsų karvė tai pobaikštė: mašinos važiuoja, tai… … Dictionary of the Lithuanian Language
pravėsti — intr. NdŽ 1. kiek atvėsti (apie orą): Baigiantis dienai oras pravėso BM70(Žb). Laukia vis, paki pravė̃s oras Klt. Kambaryje oras šiek tiek pravėso rš. Nurasojo, pravėso naktis rš. | impers.: Tik neik par patį karštį, pareisi pavakariais, kai… … Dictionary of the Lithuanian Language
pravemti — pravemti, pràvemia, pravėmė 1. intr. NdŽ, KŽ, Kpr imti vemti: Gokčio[ja] jis, kad negali pravemti J. Pravem̃tum, išvemtum i būtum vaikas sveikas Rdn. Pravemtum – palengvėtum Šv. Gerai, ka pravėmė, būtų numiręs Krš. Pràvema kruopu susirgęs –… … Dictionary of the Lithuanian Language
pravėplinti — pravė̃plinti 1. tr., intr. praeiti kaip vėplai (ko nepastebint), pražioplinti: Parduotuvę pravė̃plinom Kv. Pravė̃plino nepasisveikinęs Pš. 2. tr. pražiopsoti: Pravė̃plinau autobusą Mrj. 3. refl. J prasivėpti, prasižioti. vėplinti; … Dictionary of the Lithuanian Language
pravėža — sf. (1) Kp, Skp, pravėžà (3b) [K], Žml, prãvėža (1) NdŽ, Pln 1. J vėžė, provėža: Vis dažniau ir dažniau turėjau pritūpti ir graibyti rankomis rogių įspaustas pravėžas, kad neišsimuščiau iš kelio J.Balt. Par tą molynę tokios pravėžos išsipjovę,… … Dictionary of the Lithuanian Language