Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

inroad

  • 1 excursiō

        excursiō ōnis, f    [1 CEL-], a running out, running forth. (oratoris) moderata eaque rara, i. e. a stepping forwards. — A sally, excursion, inroad, invasion, expedition: equitatūs: ex oppido, Cs.: finīs ab excursionibus tueri: oram infestam excursionibus facere, L.—Fig., an outset, opening: prima orationis.
    * * *
    running forth; sally

    Latin-English dictionary > excursiō

  • 2 excursus

        excursus ūs, m    [1 CEL-], a running out, running forth, excursion: excursūsque brevīs temptant (apes), V.— A sally, charge, inroad, invasion: militum, Cs.: subiti, Ta.
    * * *
    running forth, onset, charge, excursion, sally, sudden raid

    Latin-English dictionary > excursus

  • 3 incursiō

        incursiō ōnis, f    [in+1 CEL-], a running against, onset, assault, attack: atomorum: seditionis, outbreak: armatorum.—A hostile inroad, incursion: in finīs Romanos incursionem facit, L.: Suebos ab Cheruscis incursionibus prohibere, on the side of, Cs.
    * * *
    onrush, attack, raid; incursion

    Latin-English dictionary > incursiō

  • 4 decursio

    attack from high ground, decent; raid, inroad; military pageant; flowing down

    Latin-English dictionary > decursio

  • 5 ingressus

    entering, going in / inroad, movement.

    Latin-English dictionary of medieval > ingressus

  • 6 excursio

    excursĭo, ōnis, f. [excurro], a running out or forth.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    status (oratoris) erectus et celsus: excursio moderata eaque rara,

    a stepping forwards, Cic. Or. 18, 59; so,

    nec vultu nec manu nec excursionibus nimius,

    Quint. 1, 11, 3:

    an intentione rei familiaris obeundae crebris excursionibus avocaris?

    excursions, Plin. Ep. 1, 3, 2:

    longinquae aut breves,

    Dig. 33, 1, 13 fin.
    B.
    In partic., milit. t. t., a sally, onset, attack; an excursion, inroad, invasion:

    crebras ex oppido excursiones faciebant,

    Caes. B. G. 2, 30, 1:

    copiae, quibus fines suos ab excursionibus hostium et latrociniis tueretur,

    Cic. Deiot. 8, 22:

    equitatus,

    id. de Imp. Pomp. 6, 16:

    via excursionibus barbarorum infesta,

    id. Prov. Cons. 2, 4; cf.:

    oram maris infestam regiae naves excursionibus crebris faciebant,

    Liv. 37, 14, 3; 30, 11, 6; 30, 8, 4; 37, 38, 9 al.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.: relinquendae erunt vacuae tabellae, in quibus libera adiciendo sit excursio. free room or play for insertions, Quint. 10, 3, 32:

    ne qua ex ea narratione fiat excursio,

    digression, id. 4, 2, 103.—
    B.
    In partic. (acc. to I. B.), outset, commencement of a speech:

    sed haec fuerit nobis, tamquam levis armaturae, prima orationis excursio,

    Cic. Div. 2, 10, 26:

    prooemium, proxima huic narratio: propositio post hanc, vel ut quibusdam placuit, excursio,

    Quint. 2, 13, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > excursio

  • 7 excursus

    1.
    excursus, a, um, Part., from excurro.
    2.
    excursus, ūs, m. [excurro], a running out or forth (rare; not in Cic.; cf. excursio).
    I.
    Lit.:

    excursusque breves tentant (apes),

    excursions, Verg. G. 4, 194:

    avium,

    Sol. 20, 3; cf.

    the outflow of water,

    Plin. Ep. 4, 30, 8.—
    2.
    In partic., in milit. lang. (like excursio, I. B.), a sally, charge, onset, attack; an inroad, invasion: excursus militum, * Caes. B. C. 3, 92, 2:

    rari,

    Tac. G. 30:

    subiti,

    id. Agr. 20: navigiorum, Auct. B. Alex. 19, 2.—
    B.
    Transf., of localities, a projecting, projection:

    promontorium vasto excursu,

    Plin. 6, 2, 2, § 6:

    ad Pyrenaei montis excursum,

    id. 4, 17, 31, § 105.—
    II.
    Trop., a digression in speaking:

    hae (egressiones) per totam causam varios habent excursus, ut laus hominum locorumque, etc.,

    Quint. 4, 3, 12;

    opp. opus ipsum,

    Plin. Ep. 5, 6, 43.

    Lewis & Short latin dictionary > excursus

  • 8 impressio

    impressĭo ( inpr-), ōnis, f. [imprimo], a pressing into, an impressing, impression (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    materiam signari impressione formarum,

    App. Dogm. Plat. 1, p. 4: signaculi, Schol. Juv. 1, 68:

    nummorum,

    stamping, coining, Aug. Doctr. Christ. 2, 25.—
    B.
    In partic.
    1.
    An irruption, inroad, onset, assault, attack:

    non judicio neque disceptatione, sed vi atque impressione (aliquem) evertere,

    Cic. Fam. 5, 2, 8; id. Fl. 34, 85:

    hostes arbitrati occasionem se habere victoriae impressionem facere coeperunt,

    Varr. R. R. 2, 4. 1; cf.:

    ut omni multitudine in fines Suessionum facerent impressionem,

    Hirt. B. G. 8, 6, 2; Liv. 4, 28, 6; 8, 9, 3; 25, 37, 13.—
    2.
    A pressure, rough or violent handling:

    omnis impressio et tumentia provocat et dolorem geminat,

    Cael. Aur. Acut. 3, 8, 92.—
    3.
    A squeezing, pressure of a multitude, Fronto, Ep. ad M. Caes. 5, 30 Mai. —
    II.
    Trop.
    A.
    Of speech, a division:

    si numerosum est id in omnibus sonis et vocibus, quod habet quasdam impressiones et quod metiri possumus intervallis aequalibus,

    divisions of time, beats, Cic. de Or. 3, 48, 185.—
    B.
    Transf., a marked expression, emphasis:

    in lingua explanata vocum impressio,

    Cic. Ac. 1, 5, 19.—
    C.
    The impression on the mind made by phenomena:

    cum visa in animis imprimantur, non vos id dicere, inter ipsas impressiones nihil interesse, sed inter species et quasdam formas eorum,

    Cic. Ac. 2, 18, 58.

    Lewis & Short latin dictionary > impressio

  • 9 incurro

    in-curro, curri and cŭcurri (incurri, Cic. Or. 67, 224; Liv. 1, 37, 3; 9, 21, 3; Curt. 4, 5, 19; Sen. Q. N. 5, 13, 1 saep.:

    incucurri,

    Liv. 27, 18, 19; Sen. Ep. 96, 1 al.), cursum, ĕre, v. n. and a. [in-curro], to run into or towards, run upon, fall in with, to rush at, assail, attack (class.).
    I.
    Lit.
    (α).
    With in:

    incurristi amens in columnas,

    Cic. Or. 67, 224:

    in domum,

    id. Off. 3, 17, 68; cf.

    fig.: mihi videtur praetorius candidatus in consularem quasi desultorius in quadrigarum curriculum incurrere,

    to run into, id. Mur. 27, 57:

    in aliquem,

    id. Planc. 7, 17:

    in hostem,

    Flor. 1, 9, 7.—
    (β).
    With dat.:

    armentis incurrere fortibus,

    Ov. M. 7, 546:

    proeliantibus Romanis,

    to rush upon, Tac. A. 2, 16:

    levi armaturae hostium,

    Liv. 22, 17, 6:

    peditum signa cornibus incurrerunt,

    id. 28, 15, 3:

    Mauris,

    Sall. J. 101, 8.—
    (γ).
    With a simple acc.:

    atque eos a tergo incurrerunt, Sall. Fragm. ap. Rufin. de Schem. Lex.: tota vi novissimos,

    to attack, Tac. A. 1, 51.—
    2.
    Milit., to make an inroad or irruption, to invade:

    in Macedoniam,

    Liv. 36, 25, 7:

    in agrum suum,

    id. 29, 5, 6:

    in provincias,

    Flor. 3, 4, 1.—
    B.
    Transf., to border on:

    agri, qui in publicum Campanum incurrebant,

    Cic. Agr. 2, 30, 82.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    in oculos incurrentes,

    meeting the sight, Cic. Att. 12, 21, 5:

    id quod oculis incurrit,

    Sen. Ben. 1, 5:

    non solum in oculos, sed etiam in voculas malevolorum,

    Cic. Fam. 2, 16, 2: ordinem sequens in memoriam notam et aequalem necessario incurro, I am led to, etc., id. Brut. 69, 244: in maximam fraudem, to fall into, id. [p. 931] Off. 3, 13, 55:

    quaestus in odia hominum,

    id. ib. 1, 42, 150:

    in magnam aliquam difficultatem,

    id. Fam. 4, 2, 4:

    labor in varias reprehensiones,

    id. Fin. 1, 1:

    in morbos, in damna, in dedecora,

    id. ib. 14, 47:

    in alterum genus injustitiae,

    id. Off. 1, 9, 29:

    in memoriam notam et aequalem,

    id. Brut. 69, 244:

    in memoriam communium miseriarum,

    id. ib. 71, 251. —
    2.
    With acc. (post-class.), to incur:

    crimen loquacitatis,

    Lact. 2, 7 fin.; cf. pass.:

    incursus angor,

    Sid. Ep. 8, 9. —
    B.
    Esp.
    1.
    To run against, strike against, offend:

    si jactor in turba, accuso... eum qui in me incurrit atque incidit,

    Cic. Planc. 7, 17:

    ut in eum non invasisse, sed incurrisse videamur,

    id. Sest. 6, 14.— Absol.:

    quis est tam lynceus, qui in tantis tenebris nihil offendat, nusquam incurrat?

    Cic. Fam. 9, 2, 2. — With acc.:

    venantium agmen,

    Sulp. Sev. Dial. 2, 9, 6.—
    2.
    To commit a fault (only postclass.):

    nihil vitii mulier incurrit,

    Dig. 24, 1, 13:

    aliquid,

    Lampr. Alex. Sev. 12.—
    3.
    To rush upon, assault carnally:

    si nihil est, servis incurritur,

    Juv. 6, 331:

    sororem,

    App. M. 10, p. 250, 6.—
    4.
    Of events, to befall, happen, occur to:

    casus, qui in sapientem potest incurrere,

    Cic. Tusc. 5, 10, 29:

    in ipsos etesias,

    id. Fam. 15, 11, 2: tua lêpsis in quem diem incurrit, nescio, id. Att. 7, 7, 3:

    natalis plebeiis incurrens Circensibus,

    Suet. Tib. 26:

    disputatio, in quam non aliquis locus incurrat,

    Cic. Top. 21, 79.

    Lewis & Short latin dictionary > incurro

  • 10 incursio

    incursĭo, ōnis, f. [id.], a running against, onset, assault, attack (class.).
    I.
    In gen.:

    atomorum,

    Cic. N. D. 1, 41, 114:

    atque impetus armatorum,

    id. Caecin. 15, 44; Quint. 6, 4, 14 Spald. N. cr.
    II.
    In partic., a hostile inroad, incursion:

    hostiliter in fines Romanos incursionem facit,

    Liv. 1, 11, 1:

    prohibere hostem ab incursionibus,

    Caes. B. G. 6, 10 fin.:

    subitas hostium incursiones sustinere,

    Hirt. B. G. 8, 11 fin.:

    moliri incursionem,

    Plin. 6, 28, 32, § 146.

    Lewis & Short latin dictionary > incursio

  • 11 incussio

    incussĭo, ōnis, f. [incutio], a falling in, inroad (late Lat.), Jornand. Get. 40.

    Lewis & Short latin dictionary > incussio

  • 12 ingressus

    ingressus, ūs, m. [id.], a going into, entering, an entrance.
    I.
    Lit.:

    Antonii in castra,

    Vell. 2, 63, 2:

    turba ad ingressum tuum te consalutavit,

    Plin. Pan. 5, 4; 22 fin.:

    haec in ipso ingressu meo (sc. in provinciam) scripsi,

    Plin. Ep. ad Traj. 17, 4.— Esp.
    B.
    A hostile entrance, inroad:

    ingressus hostiles,

    Tac. A. 15, 3.—
    C.
    A going, walking, gait:

    ingressus, cursus, accubitio, etc.,

    Cic. N. D. 1, 34, 94:

    prohiberi ingressu,

    were prevented from moving, could not stir a step, Caes. B. C. 1, 84; cf.:

    instabilemque ingressum praebere,

    Liv. 24, 34, 15; so,

    praebere ingressum,

    Front. Stat. 3, 7, 4:

    quaedam terrae ad ingressus tremunt,

    Plin. 2, 94, 96, § 209:

    celsior,

    id. 11, 16, 16, § 51. —
    II.
    Transf., the way into a place, entrance, passage:

    trini ingressus,

    Prud. Psych. 843; cf.:

    vulgus quod Horatius arcet ingressu,

    Aus. Edyll. 6 ep. —
    III.
    Trop., an entering upon any thing, beginning, commencement:

    in ingressu,

    Quint. 9, 4, 72:

    in ingressu (causae) ac fine,

    id. 8 prooem. §

    7: in ingresssu operis,

    id. 10, 1, 48:

    ingressus capere,

    Verg. G. 4, 316:

    Cannensis pugnae temerarius ingressus,

    Val. Max. 4, 5, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > ingressus

  • 13 inpressio

    impressĭo ( inpr-), ōnis, f. [imprimo], a pressing into, an impressing, impression (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    materiam signari impressione formarum,

    App. Dogm. Plat. 1, p. 4: signaculi, Schol. Juv. 1, 68:

    nummorum,

    stamping, coining, Aug. Doctr. Christ. 2, 25.—
    B.
    In partic.
    1.
    An irruption, inroad, onset, assault, attack:

    non judicio neque disceptatione, sed vi atque impressione (aliquem) evertere,

    Cic. Fam. 5, 2, 8; id. Fl. 34, 85:

    hostes arbitrati occasionem se habere victoriae impressionem facere coeperunt,

    Varr. R. R. 2, 4. 1; cf.:

    ut omni multitudine in fines Suessionum facerent impressionem,

    Hirt. B. G. 8, 6, 2; Liv. 4, 28, 6; 8, 9, 3; 25, 37, 13.—
    2.
    A pressure, rough or violent handling:

    omnis impressio et tumentia provocat et dolorem geminat,

    Cael. Aur. Acut. 3, 8, 92.—
    3.
    A squeezing, pressure of a multitude, Fronto, Ep. ad M. Caes. 5, 30 Mai. —
    II.
    Trop.
    A.
    Of speech, a division:

    si numerosum est id in omnibus sonis et vocibus, quod habet quasdam impressiones et quod metiri possumus intervallis aequalibus,

    divisions of time, beats, Cic. de Or. 3, 48, 185.—
    B.
    Transf., a marked expression, emphasis:

    in lingua explanata vocum impressio,

    Cic. Ac. 1, 5, 19.—
    C.
    The impression on the mind made by phenomena:

    cum visa in animis imprimantur, non vos id dicere, inter ipsas impressiones nihil interesse, sed inter species et quasdam formas eorum,

    Cic. Ac. 2, 18, 58.

    Lewis & Short latin dictionary > inpressio

См. также в других словарях:

  • Inroad — In*road ([i^]n*r[=o]d ), v. t. [imp. & p. p. {Inroaded}; p. pr. & vb. n. {Inroading}.] To make an inroad into; to invade. [Obs.] [1913 Webster] The Saracens . . . conquered Spain, inroaded Aquitaine. Fuller. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • inroad — UK US /ˈɪnrəʊd/ noun [C] ► something that has a noticeable and positive effect on something you are trying to achieve: »The deal marks the first major inroad into the country s domestic market. ● make inroads in/into sth Cf. make inroads into sth …   Financial and business terms

  • Inroad — In road ([i^]n r[=o]d ), n. The entrance of an enemy into a country with purposes of hostility; a sudden or desultory incursion or invasion; raid; encroachment. [1913 Webster] The loss of Shrewsbury exposed all North Wales to the daily inroads of …   The Collaborative International Dictionary of English

  • inroad — I noun access, advancement, aggression, assault, attack, charge, consumption, damage, detriment, entrance, havoc, impairment, incursion, infiltration, inflow, infraction, infringement, ingress, interference, interloping, intervention, invasion,… …   Law dictionary

  • inroad — 1540s, hostile incursion, raid, foray, from IN (Cf. in ) (2) in; second element is road in the obsolete sense of riding; related to RAID (Cf. raid). Related: Inroads …   Etymology dictionary

  • inroad — *invasion, incursion, raid Analogous words: intrusion, butting in (see corresponding verbs at INTRUDE): encroachment, entrenchment, infringement, trespassing or trespass (see corresponding verbs at TRESPASS): *entrance, entry, ingress …   New Dictionary of Synonyms

  • inroad — [n] advance, foray encroachment, impingement, incursion, intrusion, invasion, irruption, onslaught, raid, trespass; concepts 86,704 …   New thesaurus

  • inroad — ► NOUN 1) an instance of something being encroached or intruded upon. 2) a hostile attack …   English terms dictionary

  • inroad — [in′rōd΄] n. [ IN 1 + ROAD (in obs. sense of “riding”)] 1. a sudden invasion or raid 2. any advance; esp., an intrusion or encroachment usually used in pl …   English World dictionary

  • inroad — in|road [ˈınrəud US roud] n [usually plural] make inroads into/on sth a) to have an important effect or influence on something, especially by taking something away from it ▪ Video is making huge inroads into attendance figures at movie theaters ( …   Dictionary of contemporary English

  • inroad — /ˈɪnroʊd / (say inrohd) noun 1. (usually plural) forcible or serious encroachment: inroads on our savings. 2. a hostile or predatory incursion; a raid; a foray: *This would be a small but significant inroad into the patrilineal system and would… …  

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»