-
101 caveo
căvĕo, cāvi, cautum, (2 d pers. sing. scanned cavĕs, Ter. Ad. 2, 1, 19; imper. cavĕ, Plaut. As. 2, 4, 61; id. Capt. 2, 3, 71; id. Most. 1, 4, 13 et saep.: Cat. 50, 19; Hor. S. 2, 3, 38; Prop. 1, 7, 25; v. Neue, Formenl. 2, p. 435; old sup. CAVĬTVM, C. I. L. 1, 200, 6 sq.), 3, v. n. and a. [root SKOF- or KOF-, to be wary; whence Gr. thuoskoos, akouô, etc.; Lat. causa, cura; cf. also Germ. scheuen; Engl. shy], to be on one ' s guard, either for one's self or (more rarely) for another; hence,I.In gen., with and without sibi, to be on one ' s guard, to take care, take heed, beware, guard against, avoid, = phulassomai, and the Fr. se garder, prendre garde, etc.; constr., absol., with ub, and in a course of action with ne or ut (also ellipt. with the simple subj.); or, as in Greek, with acc. (= phulassomai ti); hence also pass. and with inf., and once with cum.A.Absol.:B.qui consulte, docte, atque astute cavet,
Plaut. Rud. 4, 7, 14:faciet, nisi caveo,
Ter. Heaut. 4, 4, 8:ego cavebo,
id. Ad. 4, 2, 12; 1, 1, 45:erunt (molesti) nisi cavetis. Cautum est, inquit,
Cic. Ac. 2, 29, 93; Quint. 8, 3, 47:cum animum attendisset ad cavendum,
Nep. Alcib. 5, 2; Suet. Claud. 37:metues, doctusque cavebis,
Hor. S. 2, 7, 68.—Esp. freq. in the warning cave, look out! be careful! Ter. And. 1, 2, 34; id. Phorm. 2, 3, 51; Hor. C. 1, 14, 16; Ov. M. 2, 89.—With ab and abl.:2.eo mi abs te caveo cautius,
Plaut. Men. 1, 2, 42; id. Ps. 1, 5, 59; 4, 7, 128:si abs te modo uno caveo,
id. Most. 3, 3, 24; Ter. Eun. 5, 2, 44:sibi ab eo,
Plaut. Bacch. 4, 4, 87:navis Aps quă cavendum nobis sane censeo,
id. Men. 2, 2, 70:pater a me petiit Ut mihi caverem a Pseudolo servo suo,
id. Ps. 3, 2, 108:a crasso infortunio,
id. Rud. 3, 5, 53:ille Pompeium monebat, ut meam domum metueret, atque a me ipso caveret,
Cic. Sest. 64, 133:caveo ab homine impuro,
id. Phil. 12, 10, 25:a Cassio,
Suet. Calig. 57:a veneno,
Cic. Fin. 5, 22, 64:ab insidiis,
Sall. J. 108, 2:monitum ut sibi ab insidiis Rufini caveret,
App. Mag. 87, p. 329, 16; id. M. 2, p. 117, 3.—With the simple abl.:3.caveo malo,
Plaut. Bacch. 1, 2, 39:infortunio,
id. Rud. 3, 5, 48: id. Cas. 2, 6, 59; id. Men. 1, 2, 13; id. Pers. 3, 1, 41:ipsus sibi cavit loco,
i. e. got out of the way, Ter. Eun. 4, 7, 12.—With cum (rare):4.Hercle, mihi tecum cavendum est,
with you, I must look out for myself, Plaut. Most. 5, 2, 21.—With adversus, Quint. 9, 1, 20. —C.Followed by a final clause.1.With ne, to take heed that... not, to be on one ' s guard lest: qui cavet ne decipiatur, vix cavet;2.cum etiam cavet, etiam cum cavisse ratus est, saepe is cautor captus est,
Plaut. Capt. 2, 2, 5 and 6:caves, ne videat, etc.,
Ter. Heaut. 2, 2, 6:ego me scio cavisse, ne ulla merito contumelia Fieri a nobis posset,
id. Hec. 3, 5, 20; Afran. ap. Non. p. 111, 14; Lucr. 4, 1141:cavete, judices, ne nova... proscriptio instaurata esse videatur,
Cic. Rosc. Am. 53, 153; id. Div. 2, 40, 84; id. Fam. 3, 12, 4; 11, 21, 4; Sall. J. 55, 3; Suet. Tib. 37:cave, ne,
Cat. 61, 152; Hor. C. 3, 7, 24; id. S. 2, 3, 177; id. Ep. 1, 6, 32; 1, 13, 19; Ov. M. 2, 89; 10, 685:cave sis, ne,
Plaut. Am. 2, 2, 215:caveto ne,
Cato, R. R. 5, 6:caveas, ne,
Hor. S. 2, 1, 80:caveant, ne,
id. A. P. 244:cavendum est, ne,
Cic. Off. 1, 39, 140; Quint. 4, 3, 8; 12, 11, 2; Suet. Tib. 67; Quint. 9, 4, 23; 5, 11, 27.—With ut ne (rare):3.quod ut ne accidat cavendum est,
Cic. Lael. 26, 99.—With a simple subj.; so only imper.: cave or cavete (cf. age), beware of, take care not, etc.:4.cave geras,
Plaut. Capt. 2, 3, 79:dixeris,
Ter. Ad. 3, 4, 12:faxis cave,
id. And. 4, 4, 14; id. Heaut. 1, 2, 13; Hor. S. 2, 3, 38:sis,
Ter. Eun. 4, 7, 29:contingas,
Lucr. 2, 755:despuas,
Cat. 50, 19:ignoscas,
Cic. Lig. 5, 14:existimes,
id. Fam. 9, 24, 4:putes,
id. ib. 10, 12, 1 al.—Rarely with 1 st pers.:cave posthac, si me amas, umquam istuc verbum ex te audiam,
Ter. Heaut. 5, 4, 8; cf. id. ib. 5, 4, 9.—With 3 d pers.:resciscat quisquam,
Ter. Phorm. 5, 1, 37:te fratrum misereatur,
Cic. Lig. 5, 14:roget te,
Hor. S. 2, 5, 75:cave quisquam flocci fecerit,
Plaut. Men. 5, 7, 5:armis concurrant arma cavete,
Verg. A. 11, 293.—And like age, cave with a verb in plur.:cave dirumpatis,
Plaut. Poen. prol. 117.—With ut, to take care that:D.cauto opu'st, Ut sobrie hoc agatur,
Plaut. Capt. 2, 1, 29; cf.D. 2, infra: tertium est, ut caveamus, ut ea, quae, etc.,
Cic. Off. 1, 39, 141:quaero quid sit, quod... tam accurate caveat et sanciat, ut heredes sui dent, etc.,
id. Fin. 2, 31, 101:caverat sibi ille adulter omnium ut suorum scelerum socium te adjutoremque praebeas,
id. Pis. 12, 28; Liv. 3, 10, 14; Plin. Pan. 39, 1:cavebitur ut, etc.,
Col. 2, 8, 3; cf. under II. A.—Very rarely with ut omitted, take care to, be sure to (late Lat.):sed heus tu... cave regrediare cenā maturius,
App. M. 2, p. 122, 32; 2, p. 124, [p. 306] 35.—As act.1.With acc. of pers. or thing against which warning is given or beed taken, to guard against, to be aware of, to beware of, etc.:2.profecto quid nunc primum caveam, nescio,
Plaut. Ps. 3, 2, 104:tu, quod cavere possis, stultum admittere'st,
Ter. Eun. 4, 6, 23; Lucil. ap. Non. p. 437, 23:caveamus fulminis ictum,
Lucr. 6, 406: cave canem, Varr. ap. Non. p. 153, 1; Inscr. Orell. 4320;v. canis: interventum alicujus,
Cic. Att. 16, 11, 1:omnia,
id. Fam. 11, 21, 4:me,
id. Dom. 11, 28:vallum caecum fossasque,
Caes. B. C. 1, 28:quam sit bellum cavere malum,
Cic. de Or. 1, 58, 247:vim atque opes,
Tac. A. 11, 1; cf. Suet. Tib. 72:male praecinctum puerum,
id. Caes. 456:periculum,
id. ib. 81; id. Galb. 19:insidias,
id. Caes. 86; Tac. A. 13, 13:exitum,
Suet. Tib. 83:annum,
id. Ner. 40:maculas,
Hor. A. P. 353:jurgia,
Ov. A. A. 1, 591:hunc tu caveto,
Hor. S. 1, 4, 85:proditorem,
Quint. 7, 1, 30:hoc caverat mens provida Reguli,
had prevented, Hor. C. 3, 5, 13:cave quicquam,
be a little careful, Plaut. Am. 2, 1, 61.—Pass.: quid cavendum tibi censere, Lucil. ap. Non. p. 437, 22:3.cavenda est etiam gloriae cupiditas,
Cic. Off. 1, 20, 68:cetera, quae quidem consilio provideri poterunt, cavebuntur,
id. Att. 10, 16, 2; Quint. 8, 2, 2; 9, 4, 143; 11, 3, 27 (cf. id. 6, 5, 2):in hoc pestifero bello cavendo,
Cic. Fam. 4, 3, 1:quod multis rationibus caveri potest,
id. Off. 2, 24, 84; Sall. J. 67, 2:prius quod cautum oportuit, Postquam comedit rem, post rationem putat,
Plaut. Trin. 2, 4, 14:ego tibi cautum volo,
id. Pers. 3, 1, 41:satis cautum tibi ad defensionem fore,
Cic. Verr. 2, 1, 35, § 88:quid quisque vitet, nunquam homini satis Cautum est,
Hor. C. 2, 13, 14:id modo simul orant ac monent, ut ipsis ab invidiā caveatur,
Liv. 3, 52, 11; cf.B. 1. supra: cauto opus est,
care must be taken, Plaut. Cist. 2, 1, 64; id. Most. 4, 2, 21; id. Merc. 2, 3, 133.—With inf.:II.in quibus cave vereri ( = noli),
Cic. Att. 3, 17, 3:caveret id petere a populo Romano, quod, etc.,
Sall. J. 64, 2:caveto laedere,
Cat. 50, 21:occursare capro caveto,
Verg. E. 9, 25:commisisse cavet, quod, etc.,
Hor. A. P. 168:cave Spem festinando praecipitare meam,
Ov. P. 3, 1, 139:ut pedes omnino caveant tinguere,
Plin. 8, 42, 68, § 169.Esp.A.Law t. t., to take care for, provide, order something, legally, or (of private relations) to order, decree, dispose of in writing, by will, to stipulate, etc.:B.cum ita caverent, si, etc.,
Cic. Verr. 2, 1, 11, § 31:duae sunt praeterea leges de sepulcris, quarum altera privatorum aedificiis, altera ipsis sepulcris cavet,
id. Leg. 2, 24, 61:cautum est in Scipionis legibus ne plures essent, etc.,
id. Verr. 2, 2, 50, § 123:cautum est lege XII. Tab., ut, etc.,
Plin. 16, 5, 6, § 15:cavebatur ut, etc.,
Suet. Aug. 1;so,
id. ib. 65; id. Tib. 75:quae legibus cauta sunt,
Quint. 5, 10, 13:aliā in lege cautum,
Cic. Inv. 2, 41, 119:cautum est de numero,
Suet. Caes. 10; cf. id. Aug. 40:heredi caveri,
Cic. Inv. 2, 41, 120; cf. id. Fam. 7, 6, 2:si hoc, qui testamentum faciebat, cavere noluisset,
id. Leg. 2, 21, 53:testamento cavere ut dies natalis ageretur,
id. Fin. 2, 31, 103; cf. Suet. Aug. 59; id. Dom. 9; id. Tib. 50:sibi se privatim nihil cavere... militibus cavendum, quod apud patres semel plebi, iterum legionibus cautum sit ne fraudi secessio esset,
to make conditions, stipulate, Liv. 7, 41, 2.—In the lang. of business.1.Cavere ab aliquo, to make one ' s self secure, to procure bail or surety:2.tibi ego, Brute, non solvam, nisi prius a te cavero, amplius, etc.,
Cic. Brut. 5, 18; id. Verr. 2, 2, 23, § 55; cf. infra 2.; and cautio, II.—So absol.:quid ita Flavio sibi cavere non venit in mentem,
to take security, Cic. Rosc. Com. 12, 35.—To make one secure by bail or surety (either written or oral), to give security, to guarantee (cf. supra 1., and cautio;C.syn.: spondeo, cautionem praesto),
Cic. Clu. 59, 162; cf. id. Verr. 2, 1, 54, § 142:pecunia, quam mihi Stichus Titii servus caverat,
Dig. 46, 3, 89:cavere summam,
ib. 29, 2, 97:chirographum,
ib. 46, 3, 89:cautionem,
ib. 46, 8, 6:civitates obsidibus de pecuniā cavent,
Caes. B. G. 6, 2:quoniam de obsidibus inter se cavere non possent,
id. ib. 7, 2; cf. Liv. 9, 42; 24, 2:cavere capite pro re aliquā,
Plin. 34, 7, 17, § 38:jurejurando et chirographo de eā re,
Suet. Calig. 12:cavere in duplum,
id. Aug. 41; Tac. A. 6, 17.—Rarely, cavere personae publicae, to give security before a public authority, Just. Inst. 1, 11, 3.—In boxing, etc., to parry, to ward off a blow:D.adversos ictus cavere ac propulsare,
Quint. 9, 1, 20; 5, 13, 54; cf. id. 9, 4, 8; 4, 2, 26.—Cavere alicui.1.To keep something from one, to protect, have a care for, make safe, take care of (cf.:2.prohibeo, defendo, provideo): scabiem pecori et jumentis caveto,
Cato, R. R. 5, 7:melius ei cavere volo, quam ipse aliis solet,
Cic. Fam. 3, 1, 3:mihi meisque,
id. Top. 1, 4; id. Fam. 7, 6, 2:veterani, quibus hic ordo diligentissime caverat,
id. Phil. 1, 2, 6; cf.: qui in Oratore tuo caves tibi per Brutum, Caes. ap. Cic. Fam. 6, 7, 4:quique aliis cavit, non cavet ipsi sibi,
Ov. A. A. 1, 84:securitati,
Suet. Tit. 6:concordiae publicae,
Vell. 2, 48, 5; Petr. 133; Sil. 8, 493.—Affirmatively, to take care for, attend to a thing for a person, provide: Ba. Haec ita me orat sibi qui caveat aliquem ut hominem reperiam... Id, amabo te, huic caveas. Pi. Quid isti caveam? Plaut. Bacch. 1, 1, 8; 1, 1, 10; cf. I. C. 3. supra.—Hence, cautus, a, um, P. a.A.Neutr., careful, circumspect, wary, cautious, provident (syn.: providus, prudens;b.class. in prose and poetry): ut cautus est, ubi nihil opu'st,
Ter. Phorm. 4, 5, 3:parum cauti providique,
Cic. Rosc. Am. 40, 117:cauti in periculis,
id. Agr. 1, 9, 27:in scribendo,
id. Q. Fr. 3, 9, 3:in credendo,
id. Att. 10, 9, 3:in verbis serendis,
Hor. A. P. 46:mensor,
Ov. M. 1, 136:mariti,
id. ib. 9, 751:lupus,
Hor. Ep. 1, 16, 50:vulpes,
id. ib. 1, 1, 73 et saep.:quem certi homines monuerunt, ut cautior esset,
Cic. Sest. 18, 41:dubium cautior an audentior,
Suet. Caes. 58.—Constr. with ad:ad praesentius malum cautiores,
Liv. 24, 32, 3; Tib. 1, 9, 46; Quint. 6, 1, 20. —With adversus:parum cautus adversus colloquii fraudem,
Liv. 38, 25, 7.—With erga:erga bona sua satis cautus,
Curt. 10, 1, 40.—With contra:contra quam (fortunam) non satis cauta mortalitas est,
Curt. 8, 4, 24.—With inf.:cautum dignos assumere,
Hor. S. 1, 6, 51.—With gen.:rei divinae,
Macr. S. 1, 15.—Transf. to inanimate things:B.consilium,
Cic. Phil. 13, 3, 6; Tac. A. 11, 29:cautissima senectus,
id. H. 2, 76:pectus,
Prop. 3 (4), 5, 8:manus,
Ov. F. 2, 336:terga,
id. Tr. 1, 9, 20:arma,
Sil. 14, 188:timor,
Ov. Tr. 3, 4, 65.— Subst.: cauta, ōrum, n.:legum,
the provisions, Cassiod. Var. 5, 14.—Pass. (acc. to I. B. 1., and II. B.), made safe, secured:2.cautos nominibus rectis expendere nummos,
Hor. Ep. 2, 1, 105:cautus ab incursu belli,
Luc. 4, 409: quo mulieri esset res cautior ( that her property might be made more secure), curavit, ut, etc., Cic. Caecin. 4, 11.—Trop., safe, secure (rare):1.in eam partem peccare, quae est cautior,
Cic. Rosc. Am. 20, 56:(civitates) murorum firmitate cautissimae,
Amm. 14, 8, 13.— Adv.: cau-tē.(Acc. to caveo, I. A.) Cautiously:2.caute et cogitate rem tractare,
Plaut. Trin. 2, 2, 46:pedetentimque dicere,
Cic. Clu. 42, 118:et cum judicio,
Quint. 10, 2, 3 et saep. — Comp., Cic. Deiot. 6, 18; Quint. 2, 15, 21; 9, 2, 76; Hor. C. 1, 8, 10 al.— Sup., Cic. Att. 15, 26, 3.—(Acc. to caveo, I. B. 1.) With security, cautiously, Cic. Leg. 2, 21, 53:aliter nec caute nec jure fieri potest,
id. Att. 15, 17, 1. -
102 infortunium
infortūnĭum, ĭi, n. [id.], misfortune (mostly ante-class. and post-Aug.;not in Cic. or Cæs.): ferres infortunium,
thou wouldst come badly off, Ter. Ad. 2, 1, 24: ni pareat patri habiturum infortunium esse, * Liv. 1, 50, 9:invenire,
Plaut. Am. 1, 1, 130:infortunio aliquem mactare,
id. ib. 4, 2, 14:cavere infortunio,
to guard against, id. Rud. 3, 5, 48; so,vitare,
id. Cure. 2, 3, 19:domus alienae,
App. M. 9, p. 228, 8:domus,
id. ib. 9, p. 231, 22; 10, p. 241, 35; Macr. S. 7, 2, 5; 7, 3, 11; plur., App. de Dog. Plat. 2, p. 18, 3; Macr. S. 7, 2, 9. -
103 macto
macto, āvi, ātum, 1 (old form of perf. subj. mactassint, Enn., Afran., and Pompon. ap. Non. 342, 12 sq.), v. freq. a. [macto, kindr. to Sanscr. makh, mah; intens. māmahyata, to slaughter, sacrifice; maha, victim; the ct in macto like vectum from veho; hence],I.Within the religious sphere, to offer, sacrifice, immolate any thing in honor of the gods:II.ferctum Jovi moveto et mactato sic,
Cato, R. R. 134, 2; so id. ib. § 4: pultem dis mactat, Varr. ap. Non. 341, 28:nigras pecudes,
Lucr. 3, 52:lectas de more bidentes Cereri,
Verg. A. 4, 57; Varr. ap. Non. 114, 27:mactatus vitulus concidit propter aras,
Lucr. 2, 353:manibus divis mactata,
id. 6, 759:mactata veniet lenior hostia,
Hor. C. 1, 19, 16:mactata Polyxena,
Ov. M. 13, 448:trecenti ex dediticiis hostiarum more mactati,
Suet. Aug. 15:vite caper morsa Bacchi mactandus ad aras,
Ov. M. 15, 114:suovetaurilia mactanda, Fronto de Fer. Als. 3 Mai.: se Orco,
Liv. 9, 40:hostium legiones Telluri ac diis Manibus mactandas dabo,
id. 10, 28; cf.:ruptores pacis ultioni et gloriae,
Tac. A. 2, 13.—Beyond the relig. sphere.A.To present, reward, honor with any thing good or bad: Livius inde redit magno mactatu' triumpho, Enn. ap. Serv. Verg. A. 9, 641 (Ann. v. 302 Vahl.):B.eos ferunt laudibus et mactant honoribus,
heap honors on, extol, Cic. Rep. 1, 43, 67 (also ap. Non. 342, 5); id. Vatin. 6, 14; id. Div. 1, 11, 18.—Far more freq. in a bad sense, to afflict, trouble, punish with any thing: illum di deaeque magno mactassint malo, Enn. ap. Non. 342, 15 (Trag. v. 377 Vahl.); Afran. ib. 16; Cic. Vatin. 15, 36; cf. without abl., Pompon. ib. 12:C.dotatae mactant et malo et damno viros,
Plaut. Aul. 3, 5, 61; cf.:mactare malo adficere significat,
Non. 342, 8:aliquem infortunio,
Plaut. Poen. 3, 1, 14: faxo tali eum mactatum, atque hic est, infortunio, * Ter. Phorm. 5, 9, 39:hostes patriae aeternis suppliciis vivos mortuosque mactabis,
pursue, punish, Cic. Cat. 1, 13, 33; cf.:divisores omnium tribuum domi ipse suae crudelissima morte mactaret,
id. Harusp. Resp. 20, 42:aliquem summo supplicio,
id. ib. 1, 11, 27:aliquem morte,
id. Rep. 2, 35, 60:mactantur comminus uno exitio,
Sil. 17, 500.—To kill, slaughter, put to death:D.hic mactat Ladona, Pheretaque Demodocumque,
Verg. A. 10, 413:illigatas mollibus damas plagis,
Mart. 1, 50, 24: haec dextra Lernam taetra mactata excetra Pacavit, Cic. poët. Tusc. 2, 9, 22.—To magnify; trop, to extol, glorify, honor; esp. to glorify [p. 1094] honor a deity with sacrifices, to worship:E.Liberum patrem fanorum consecratione mactatis,
Arn. 1, 24:puerorum extis deos manes mactare,
Cic. Vatin. 6, 14.—Poet., to give splendor to a festival: lacte Latinas, Cic. poët. Div. 1, 11, 18.—F.Aliquem or aliquid, to overthrow, ruin, destroy, Cic. Fl. 22, 52:quorum ego furori nisi cessissem, in Catilinae busto vobis ducibus mactatus essem,
should have been sacrificed, id. ib. 7, 16:perfidos et ruptores pacis ultioni et gloriae mactandos,
to offer up, immolate, Tac. A. 2, 13:cum videant jus civitatis illo supplicio esse mactatum,
Cic. Verr. 2, 4, 11, § 26: aut naves uram, aut castra mactabo, to destroy, Att. ap. Non. 341, 18.—Hence, mactus, a, um, Part., sync. for mactatus:boves mactae,
Lucr. 5, 1339 (better referred to maco, q. v.). -
104 беда
ж.desgracia f, infortunio m, desdicha f; atrenzo m (Лат. Ам.)попа́сть в беду́ — caer en desgraciaбыть беде́! — ¡va a haber lío!беда́ мне с ним — es una carga para míбеда́ в том, что... — el mal consiste en...не беда́! разг. — ¡no hay mal en ello!, ¡no importa!не велика́ беда́ разг. — no es gran cosa; no tiene importanciaчто за беда́! разг. — ¡por qué preocuparse!на беду́... разг. — por desgracia, desgraciadamenteна мою́ (твою́ и т.д.) беду́ — para desgracia mía (tuya, etc.)пря́мо беда́! — ¡qué pena!••пришла́ беда́, отворя́й ворота́ погов. — una desgracia no viene nunca sola, un mal siempre llama a otro (nunca viene solo)семь бед - оди́н отве́т погов. — siete pecados y una penitencia; arda Bayonaлиха́ беда́ нача́ло погов. — el comer y el rascar todo es (no quieren más que) emprezarдрузья́ познаю́тся в беде́ посл. — en la desgracia se conoce a los amigos -
105 бедствие
с.desastre m; calamidad f ( общественное); desgracia f, infortunio m ( несчастье)стихи́йное бе́дствие — cataclismo m, catástrofe fсигна́л бе́дствия — señal de socorroбе́дствие войны́ — el flagelo de la guerraрайо́ны бе́дствия — zonas del desastre (de calamidad pública); эк. áreas de depresión, zonas más afectadas por la desocupación -
106 напасть
I (1 ед. напа́ду́) сов.1) atacar vt, agredir (непр.) vt, acometer vt, asaltar vt; caer (непр.) vi (sobre) ( броситься на кого-либо)напа́сть враспло́х — atacar de improviso, sorprender vtнапа́сть сза́ди — atacar por la espalda; cargar por detrás ( в футболе)напа́сть на демонстра́нтов — cargar contra los manifestantes2) разг. (о насекомых и т.п.) atacar vtнапа́сть на еду́ — ponerse a comer5) на + вин. п. ( о каком-либо состоянии) apoderarse (de), entrar viна меня́ напа́ла тоска́ — me ha entrado la morriña6) ( натолкнуться) caer (непр.) vi (sobre); dar (непр.) vi (con), encontrar (непр.) vt ( встретить); hallar vt ( найти)напа́сть на зо́лото — hallar oroнапа́сть на след — encontrar las huellas, dar con la pistaнапа́сть на мысль перен. — ocurrírsele una idea••не на тако́го напа́ли! — ¡no sabéis con quien os las gastáis!II ж. разг.( беда) desgracia f, infortunio m, adversidad fчто за напа́сть! — ¡qué desgracia! -
107 неблагополучие
с. -
108 невзгода
ж.adversidad f; infortunio m ( неприятность); desdicha f ( несчастье) -
109 обездоленность
ж.desdicha f, infortunio m; desheredación f, desprotección f -
110 опала
-
111 товарищ
м.шко́льный това́рищ — compañero de escuela, condiscípulo mтова́рищ по ору́жию, боево́й това́рищ — compañero de armas, de luchaтова́рищ по несча́стью шутл. — compañero de fatigas (de infortunio)2) (при фамилии, как обращение и т.п.) camarada, compañero3) уст. (помощник, заместитель)това́рищ прокуро́ра — vicefiscal mтова́рищ мини́стра — viceministro m -
112 disgrazia
f1) немилость, опалаvenire / cadere in disgrazia di qd — попасть в немилость к кому-либо2) несчастье, беда; несчастный случайportare disgrazia — приносить несчастьеgli è capitata / piombata addosso una disgrazia — с ним случилась / стряслась бедаche disgrazia! — какое горе!, вот напасть!per disgrazia — 1) к несчастью, к сожалению 2) случайно, ненарокомper mia / sua disgrazia — на моё / его несчастьеnon ha mai una lira in tasca, neanche per disgrazia — у него никогда даже случайно не бывает ни гроша в карманеdisgrazia volle che... — к несчастью..., по несчастливой случайности...•Syn:Ant:••le disgrazie non vengono mai sole; le disgrazie sono sempre apparecchiate come le tavole all'osteria; una disgrazia non viene mai sola prov — беда никогда не приходит одна (ср. пришла беда - отворяй ворота) -
113 несчастный
1. прил.1) disgraziato, sfortunato; malavventurato книжн.несчастный скиталец — un giramondo sfortunatoнесчастная жизнь — una vita disgraziata / grama2) ( бедственный) nefasto, funesto; infausto книжн.; disgraziatoнесчастный день — una giornata funesta / disgraziata3) (горестный, жалкий) misero, meschinoнесчастный вид — un aspetto meschino4) разг. полн. ф. (в сочетании с местоимением "этот") quel disgraziato...все неприятности произошли из-за этого несчастного письма — tutte le disgrazie cominciarono con quella maledetta letteraнесчастный случай — incidente m (тж. автокатастрофа); infortunio ( чаще катастрофа с человеческими жертвами)2. прил.; м.disgraziato, poveruomo -
114 повреждение
с. -
115 покалечиться
-
116 производство
с.1) (процесс, отрасль) produzione f, fabbricazione f, manifattura fсерийное производство — produzione in serieавтомобильное производство — industria automobilisticaсредства производства — mezzi di produzione, beni strumentali2) ( выполнение) effettuazione f, esecuzione fпроизводство опытов — effettuazione / esecuzione di esperimenti3) ( завод) stabilimento m, fabbrica f; officina fперейти из управления на производство — passare dall'amministrazione nella produzioneнесчастный случай на производстве — infortunio sul lavoro4) ( повышение в должности) promozione f, avanzamento m (di carriera) -
117 случай
м.1) ( происшествие) avvenimento, caso, incidenteнесчастный случай — disgrazia f, accidente; infortunio (травма и т.п.); incidente2) ( явление) caso fenomenoнепредвиденный случай — ( caso) imprevisto mв редких случаях — in rari casi, rare volte; occasionalmente3) ( возможность) occasione f, caso; eventualità fудобный случай — buona occasione; occasione favorevoleупустить случай —lasciarsi sfuggire> una buona occasione пользоваться случаем — cogliere l'occasioneкупить по случаю — comprare per casoв подобном случае — in caso simile; se è così4) ( случайность) caso, casualità f, eventualità f, fortuna fэто дело случая! — dipende ( dalla fortuna)!на случай, если... — casomai; nel caso se..., in caso diигра случая — questione di fortunaпо случаю чего-л. — in occasione diв любом случае — in ogni caso; comunqueна всякий случай — per ogni eventualità; caso maiна всякий пожарный случай — non si sa mai; in caso di estrema urgenza / necessità; per ogni evenienzaни в коем случае — in nessun caso; mai,ragione / e poi mai> в лучшем / худшем случае — nel migliore / peggiore dei casi; nella migliore / peggiore delle ipotesiв случае чего — casomai; dovesse succedere qcв таком случае — sé è così; in questo caso; stando così le cose; sé è questo il problema• -
118 травмировать
сов., несов. Вtraumatizzare vt; far subire un trauma / infortunio -
119 donabilis
dōnābilis, e [ dono ]homo infortunio d. Pl — человек, заслуживающий тягчайшей кары -
120 infortunium
īn-fortūnium, ī n. [ fortuna ]1) несчастье, бедствие H, Ap etc.2) наказание, побои ( infortunio aliquem mactare Pl)
См. также в других словарях:
infortunio — /infor tunjo/ s.m. [dal lat. infortunium sfortuna ]. 1. (lett.) [evento spiacevole] ▶◀ disgrazia, sciagura, sventura, [spec. al plur.] avversità. 2. [evento accidentale con effetto lesivo: fu vittima di un i. ] ▶◀ incidente, sinistro … Enciclopedia Italiana
infortúnio — s. m. 1. Fortuna adversa; infelicidade. 2. Sorte desgraçada … Dicionário da Língua Portuguesa
infortunio — sustantivo masculino 1. (no contable) Uso/registro: elevado, elevado. Mala suerte, desgracia: Estuvo contándonos los infortunios del viaje. Sinónimo: desdicha, adversidad … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
infortunio — (Del lat. infortunĭum). 1. m. Suerte desdichada o fortuna adversa. 2. Estado desgraciado en que se encuentra alguien. 3. Hecho o acaecimiento desgraciado … Diccionario de la lengua española
infortunio — (Del lat. infortunium.) ► sustantivo femenino 1 Fortuna adversa: ■ me persigue el infortunio, todo lo que emprendo acaba en desastre. 2 Estado de desgracia o adversidad en que se encuentra una persona: ■ prometió estar con él también en el… … Enciclopedia Universal
infortunio — in·for·tù·nio s.m. 1. LE evento funesto; disgrazia, sventura: ne pubblici infortuni, ... si vede sempre un aumento, una sublimazione di virtù (Manzoni) 2. CO incidente che provoca danni fisici più o meno gravi: infortunio sul lavoro, subire un… … Dizionario italiano
infortunio — {{#}}{{LM I21831}}{{〓}} {{SynI22382}} {{[}}infortunio{{]}} ‹in·for·tu·nio› {{《}}▍ s.m.{{》}} Suerte, hecho o suceso desgraciados o situación del que los padece. {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del latín infortunium, y este de in (negación) y fortuna.… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
infortunio — {{hw}}{{infortunio}}{{/hw}}s. m. Evento dannoso e imprevisto, spec. di natura fisica: infortunio sul lavoro | (est.) Errore, iniziativa incauta e maldestra. ETIMOLOGIA: dal lat. infortunium, comp. di in neg. e un deriv. di fortuna ‘sorte’ … Enciclopedia di italiano
infortunio — pl.m. infortuni … Dizionario dei sinonimi e contrari
infortunio — sustantivo femenino 1) adversidad, desgracia*, desventura, desdicha, infelicidad*, fatalidad, mala suerte, tumbo en tumbo, mal*, tragedia. ≠ felicidad, fortuna, prosperidad. 2) … Diccionario de sinónimos y antónimos
infortunio — m. Desgracia. Mala suerte. Estado desdichado en que está una persona … Diccionario Castellano