-
1 Избегать
- vitare (aspectum alicujus; iter illud; inimicum; alicui rei, huic verbo, infortunio); devitare; evitare; fugere; defugere (sermonem alicujus; proelium; disputationem); effugere (periculum; invidiam; mortem); subterfugere (alicui; periculum; tempestatem belli); aufugere; supersedere (aliquid facere; aliqua re; alicui rei, aliquid);• во избежание недоразумения - ad evitandam confusionem;
• он едва избежал, чтобы не... - parum effugerat ne...
• избегать войны - arma procul habere;
• человек, с которым я избегал встречаться - quem ego vitavi ne viderem;
-
2 Побои
- infortunium (infortunio aliquem mactare); verberantia; verberatio; verbera (n);• истязать побоями кого-л. - verberibus aliquem excrutiare;
-
3 наказание
poena [ae, f]; punitio [onis, f]; castigatio [onis, f]; animadversio [onis, f]; correctio [onis, f]; merces [ēdis, f] (temeritatis); noxa [ae, f]; admonitio [onis, f] (fustium); infortunium [ii, n] (infortunio aliquem mactare); verberantia [ae, f]; verberatio [onis, f]; supplicium [ii, n] (exsilii; deportationis); stipendium [ii, n] (dira stipendia alicui ferre); ultio [onis, f]; vindicta [ae, f]; malum [i, n]; meritum [i, n]; multa [ae, f]• строгое (жестокое) наказание acrior poena
• жестокость наказания suppliciorum acerbitas
• достойный наказания castigabilis
• наказание, соответсвующее (соответсвенное) проступку poena par delicto
• без наказания это тебе не пройдет haud impune hoc feres; hoc sic tibi non abiit
• это преступление нельзя оставить без наказания non debet hoc crimen impunitum dimitti / ferri / relinqui; danda non est huic sceleri impunitas
• за это установлено самое суровое наказание gravissimum supplicium ei rei constitutum est
• наказание палками fustium admonitio; multa (haec multa ei esto, vino viginti dies ut careat)
• телесное наказание poena corporalis
• (по)нести наказание poenam pati; capere, suscipere poenam; supplicium (per)solvere, luere
• подвергаться наказанию со стороны кого-л. supplicium dare alicui
• освободить от наказания eximere noxae
• кому-л. предстоит наказание stipendium aliquem manet
• быть освобожденным от наказания exsolvi [liberari] noxā
• подлежать наказанию poenā teneri
• не существовало ни наказаний, ни страха poena metusque aberant
• честный труд венчается почестями, наградой и славой, а пороки и обманы людские наказуются (наказываются) бесславием, узами и самою смертью verus, justus atque honestus labor honoribus, praemiis ac splendore decorator; vitia autem hominum atque frauds damnis, ignominiis, vinculis, verberibus [e]xiliis ac ipsa morte mulctantur
• действие, достойное наказания (наказуемое) poenaria action
См. также в других словарях:
infortunio — /infor tunjo/ s.m. [dal lat. infortunium sfortuna ]. 1. (lett.) [evento spiacevole] ▶◀ disgrazia, sciagura, sventura, [spec. al plur.] avversità. 2. [evento accidentale con effetto lesivo: fu vittima di un i. ] ▶◀ incidente, sinistro … Enciclopedia Italiana
infortúnio — s. m. 1. Fortuna adversa; infelicidade. 2. Sorte desgraçada … Dicionário da Língua Portuguesa
infortunio — sustantivo masculino 1. (no contable) Uso/registro: elevado, elevado. Mala suerte, desgracia: Estuvo contándonos los infortunios del viaje. Sinónimo: desdicha, adversidad … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
infortunio — (Del lat. infortunĭum). 1. m. Suerte desdichada o fortuna adversa. 2. Estado desgraciado en que se encuentra alguien. 3. Hecho o acaecimiento desgraciado … Diccionario de la lengua española
infortunio — (Del lat. infortunium.) ► sustantivo femenino 1 Fortuna adversa: ■ me persigue el infortunio, todo lo que emprendo acaba en desastre. 2 Estado de desgracia o adversidad en que se encuentra una persona: ■ prometió estar con él también en el… … Enciclopedia Universal
infortunio — in·for·tù·nio s.m. 1. LE evento funesto; disgrazia, sventura: ne pubblici infortuni, ... si vede sempre un aumento, una sublimazione di virtù (Manzoni) 2. CO incidente che provoca danni fisici più o meno gravi: infortunio sul lavoro, subire un… … Dizionario italiano
infortunio — {{#}}{{LM I21831}}{{〓}} {{SynI22382}} {{[}}infortunio{{]}} ‹in·for·tu·nio› {{《}}▍ s.m.{{》}} Suerte, hecho o suceso desgraciados o situación del que los padece. {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del latín infortunium, y este de in (negación) y fortuna.… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
infortunio — {{hw}}{{infortunio}}{{/hw}}s. m. Evento dannoso e imprevisto, spec. di natura fisica: infortunio sul lavoro | (est.) Errore, iniziativa incauta e maldestra. ETIMOLOGIA: dal lat. infortunium, comp. di in neg. e un deriv. di fortuna ‘sorte’ … Enciclopedia di italiano
infortunio — pl.m. infortuni … Dizionario dei sinonimi e contrari
infortunio — sustantivo femenino 1) adversidad, desgracia*, desventura, desdicha, infelicidad*, fatalidad, mala suerte, tumbo en tumbo, mal*, tragedia. ≠ felicidad, fortuna, prosperidad. 2) … Diccionario de sinónimos y antónimos
infortunio — m. Desgracia. Mala suerte. Estado desdichado en que está una persona … Diccionario Castellano