-
1 tolerabilis
tŏlĕrābĭlis, e, adj. [tolero].I.Pass., that may be borne, bearable, supportable, endurable, passable, tolerable (class.):II.amicitiae si tolerabiles erunt, ferendae sunt,
Cic. Lael. 21, 78:tolerabilis conditio servitutis,
id. Cat. 4, 8, 16:genus rei publicae,
id. Rep. 1, 26, 42:fenus,
id. Att. 6, 1, 16:hoc utcumque tolerabile: gravius illud quod, etc.,
Plin. Ep. 5, 5, 2:regi tolerabili, aut, si vultis, etiam amabili,
Cic. Rep. 1, 28, 44; cf.orator,
id. Brut. 48, 178:oratores,
id. de Or. 1, 2, 8:Minucius jam ante vix tolerabilis,
Liv. 22, 27, 1:non tolerabile numen,
Verg. A. 5, 768:habitus,
Val. Max. 4, 1, 1.— Comp.:senectus,
Cic. Sen. 3, 8:tolerabilius est sic dicere, etc.,
id. de Or. 1, 50, 218.— Sup.:sententia,
Dig. 28, 5, 18. —Act., that can easily bear or endure, enduring, sustaining, supporting (rare; not in Cic.;1.but cf. tolerabiliter, 2.): homo,
Ter. Heaut. 1, 2, 31:quas (oves) ille tempore auctumni ratus adhuc esse tolerabiles,
i. e. able to support the winter, Col. 7, 3, 14.— Adv.: tŏlĕrābĭ-lĭter.Bearably, passably, tolerably:2.facere aliquid,
Col. 11, 2, 85:dicere,
id. 2, 2, 3:dare veratrum,
Cels. 2, 13.—For toleranter, patiently:etenim si dolores eosdem tolerabilius patiuntur,
Cic. Fin. 3, 13, 42; so,tolerabilius ferre igniculum desiderii,
id. Fam. 15, 20, 2. -
2 tolerābilis
tolerābilis e, adj. with comp. [tolero], that may be borne, supportable, endurable, passable, tolerable: homo, i. e. not uncommonly severe, T.: ferremus, etsi tolerabile non erat: rex: Minucius iam ante vix tolerabilis, L.: non tolerabile numen, V.: tolerabilior erat nostra dissensio: tolerabilius est sic dicere, etc.* * *tolerabile, tolerabilior -or -us, tolerabilissimus -a -um ADJbearable, tolerable, patient; able to be withstood; passable; tolerant, hardy -
3 in-tolerābilis
in-tolerābilis e, adj. with comp, irresistible: vis Romanorum, L.—Insupportable, intolerable: frigus: potentia: regium nomen Romae, L.: vitium, Iu.: multo intolerabilior: Intolerabilius nihil est quam, etc., Iu. -
4 condiciō
condiciō (not conditiō), ōnis, f [com- + DIC-], an agreement, stipulation, condition, compact, proposition, terms, demand: pacis: non respuit condicionem, Cs.: ne si pax fieret, ipse per condiciones traderetur, S.: de condicionibus tractat, N.: his condicionibus conpositā pace, L.: ex quā condicione, in consequence of, L.: Accipe sub ce<*>tā condicione preces, O.: sub condicione, conditionally, L.: eā enim condicione acceperas: neque ullā condicione adduci ut, etc., terms. his condicionibus erit quisquam tam stultus, etc.: iniquā condicione causam dicere, at a disadvantage: turbam procorum Condicione fugat, by her terms, O.: hac condicione, ut, etc.: mihi si haec condicio consulatūs data est, ut, etc., if the consulship is given on condition, etc.: fecit pacem his condicionibus, ne qui, etc., N.: iam vero istā condicione, dum mini liceat negare, etc.: Cui sit condicio sine pulvere palmae, the assurance, H. — A marriage, contract of marriage, match: uxoria: condicionem filiae quaerendam esse, L.: Accepit condicionem, the relation of mistress, T.: hinc licet condiciones legas, pick up love adventures.—Of persons, position, situation, condition, rank, place, circumstances: liberorum populorum: misera vitae: condicionem ferre: infirma servorum: tolerabilis servitutis: condicione meliore esse: testium: usi eā condicione fortunae, ut, etc.: Condicione super communi, the common danger, H.: Attalicae condiciones, i. e. enormous wealth, H.: servi condicionis huius, Ta. — Of things, a situation, condition, nature, mode, manner: agri: vitae, manner of living: vivendi, H.: absentiae, Ta.: mortis, the liability to, V.* * *agreement/contract; terms, proposal/option/alternative; situation; stipulation; marriage (contract); spouse, bride; relation of lover/mistress; paramour -
5 paulō
paulō (not paull-), adv. [ abl n. of paulus].— As abl. of difference in expressions of comparison, by a little, a little, somewhat: liberius paulo: civis haud paulo melior, quam, etc.: paulo magis adfabre factus: paulo longius processerant, Cs.: quae paulo ante praecepta dedimus: post paulo, just after, S.: verba paulo nimium redundantia: paulo ultra eum locum, Cs.—In gen., a little, somewhat: paulo qui est homo tolerabilis, T.: paulo processerant, S.: consilia paulo salubriora.* * *by a little; by only a small amount; a little; somewhat -
6 quī
quī quae, quod, gen. cuius (old, quoius), dat. cui (old, quoi), abl. quō, quā (with cum, m. quīcum or quōcum, rarely cum quō; f quācum, rarely quīcum), plur. quibus or quīs (with cum, usu. quibuscum), pron. [2 CA-]. I. Interrog, who? which? what? what kind of a? (mostly adj.; as subst., qui asks the nature or character, quis the name): Ubi alii? Sa. qui malum alii? T.: Th. Quis fuit igitur? Py. Iste Chaerea. Th. Qui Chaerea? what Chaerea? T.: qui locus est: qui tantus fuit labor?: rogitat, qui vir esset, L.: scire, qui sit rei p. status, what is the state of the country: quae cura boum, qui cultus habendo Sit pecori canere, V.: incerti quae pars sequenda esset, which side to take, L.—As subst: nescimus qui sis: nec qui poterentur, satis discerni poterat, L.: qui ille concessus! what an assembly! II. Relat. (with a subst. or pron. as antecedent), who, which: habebat ducem, quīcum quidvis rectissime facere posset: ille vir, cui patriae salus dulcior fuit: haec, quae audistis: quod ego fui, id tu hodie es, L.: coloniam, quam Fregellas appellent, L.—The subst. is often attracted to the relat. clause, esp. when a pron dem. follows: quae res neque consilium... Habet, eam regere non potes, T.: ad quas res aptissimi erimus, in iis potissimum elaborabimus: quae augustissima vestis est, eā vestiti, L.: alii, quorum comoedia prisca virorum est, H.: si id te mordet, sumptum filii Quem faciunt, T.: Urbem quam statuo, vestra est, V.—The antecedent is sometimes repeated with the relat.: erant itinera duo, quibus itineribus, etc., Cs.: si quod tempus accidisset, quo tempore requirerent, etc.—The antecedent is often omitted: quicum res tibist, peregrinus est, T.: fecit quod Siculi non audebant: o beati, Quīs ante ora patrum... Contigit, etc., V.—An antecedent in apposition is regularly attracted to the relat. clause: Tolosatium fines, quae civitas est in provincia, Cs.: Amanus, qui mons erat hostium plenus.—So in relat. clauses giving a personal characteristic as a reason: copiam verborum, quae vestra prudentia est, perspexistis, with your usual intelligence: utrum admonitus, an, quā est ipse sagacitate, sine duce ullo, i. e. by his own peculiar instinct.—A verb of which the relat. is subject takes the person of the antecedent: ego enim is sum, qui nihil fecerim: neque enim tu is es qui, qui sis, nescias: vidistis in vincula duci eum, qui a vobis vincula depuleram, L.: Themistocles veni ad te, qui intuli, etc., N.—With ellips. of verb: et, quem ei visum esset (sc. facere), fecisset heredem: ad haec, quae visum est, Caesar respondit, Cs.: hostiaeque maiores, quibus editum est diis, caesae, L.—In comparative clauses with sup: sit pro praetore eo iure quo qui optimo (i. e. quo is est, qui optimo iure est): legioni ita darent, ut quibus militibus amplissime dati essent: provincia, ut quae maxime omnium, belli avida, L.—By attraction, in the case of the antecedent (Greek constr.): nos tamen hoc confirmamus illo augurio, quo diximus: sexcentae eius generis, cuius supra demonstravimus, naves, Cs.: notante Iudice quo nosti populo, H.: natus est patre, quo diximus, N.: cum quibus ante dictum est copiis, L.—In the gender and number of a subst predic.: Belgae, quam tertiam esse Galliae partem dixeramus, Cs.: carcer ille, quae lautumiae vocantur: leges, quae fons est iuris, L.—In the gender and number of an antecedent not expressed: vicinitas, Quod ego in propinquā parte amicitiae puto, T.: laudare fortunas meas, Qui gnatum haberem, T.: quod monstrum vidimus, qui cum reo transigat?: servitia repudiabat, cuius magnae copiae, etc., S.—One relat. in place of two in different cases: quem neque pudet Quicquam, nec metuit quemquam (i. e. et qui non), T.: omnia quae amisi aut advorsa facta sunt, S.: qui iam fatetur... et non timeo (sc. quem): tyrannus, quem pertulit civitas paretque mortuo.—Implying a restriction, who indeed, as far as, all that: omnium eloquentissimi, quos ego audierim: antiquissimi sunt, quorum quidem scripta constent: Catonem vero quis nostrorum oratorum, qui quidem nunc sunt, legit?— Sing n., what, as far as, as much as, to the extent that: quod potero, adiutabo, T.: cura, quod potes, ut valeas: quod ad me attinet, as far as depends on me: quod ad Pomponiam, scribas velim, etc. (sc. attinet), as respects Pomponia.—Implying a purpose: equitatum praemisit, qui viderent, to see, Cs.: qui eripiunt aliis, quod aliis largiantur, in order to bestow it: sibi urbem delegerat, quam haberet adiutricem: milites conduci, qui in Hispaniam traicerentur, L.—Implying a reason: Miseret tui me, qui hominem facias inimicum tibi, I am sorry for you, that you incur, etc., T.: Tarquinio quid impudentius, qui bellum gereret, etc.: at Cotta, qui cogitasset haec posse accidere... nullā in re deerat, Cs.: barbari dissipati, quibus nec certa imperia... essent, vertunt, etc., L.: Heu me miserum, qui spectavi, etc., T.—Implying a concession: rogitas? qui tam audacis facinoris mihi conscius sis? although you are, T.: hi exercitu luxuriem obiciebant, cui omnia defuissent, Cs.: quis est, qui Fabricii, Curii non memoriam usurpet, quos numquam viderit?: Rogitas? qui adduxti, etc., T.— Implying a result (qui consecutive): sapientia est una, quae maestitiam pellat ex animis, alone has power to drive: secutae sunt tempestates, quae nostros in castris continerent, Cs.: leniore sono uti, et qui illum impetum oratoris non habeat: haud parva res, sed quae patriciis potestatem auferret, L.—Esp., after a demonstr. pron., adj. or adv.: non sum ego is consul, qui arbitrer, etc., such a consul, as to suppose: neque tu is es, qui nescias, etc., no such man, as to be ignorant, etc.: nomen legati eius modi esse debet, quod inter hostium tela incolume versetur.—With quam, after a comp: non longius hostes aberant, quam quo telum adici posset (i. e. quam ut eo), Cs.: maiores arbores caedebant, quam quas ferre miles posset, L.—After an adj. of fitness: (Rufum) idoneum iudicaverat, quem mitteret, a fit person to send, Cs.: nulla videbatur aptior persona, quae loqueretur.—After a verb with indef subj. or obj. (described by the relat. clause): sunt qui mirentur, there are some, who, etc.: erunt qui audaciam eius reprehendant: si quis est, qui putet: ut invenirentur qui proficiscerentur: qui se ultro mo<*>ti offerant, facilius reperiuntur, quam qui dolorem patienter ferant, Cs.: haec habui, de amicitiā quae dicerem, had this to say: te unum habeo, quem dignum regno iudicem, L.: Nemost, quem ego magis cuperem videre, T.: nullum est animal, quod habeat, etc.—Where the relat. clause is conceived as a particular fact, it may take the indic: sunt bestiae quaedam, in quibus inest, etc. (i. e. in quibusdam bestiis inest, etc.): sunt, qui eorum sectam sequuntur, i. e. they have followers: Sunt quos... iuvat, H.: Sunt, qui non habeant, est qui non curat habere, some (in gen.)... one (in particular), H.—In place of a pron demonstr. and conj: res loquitur ipsa, quae semper valet plurimum, and it, etc.: ratio docet esse deos; quo concesso, confitendum est, etc., and if this is granted: centuriones hostīs vocare coeperunt; quorum progredi ausus est nemo, but no one of them, Cs.: perutiles libri sunt; quos legite, quaeso, therefore read them. III. Indef, whoever, any one who, all that, anything that: qui est homo tolerabilis, Scortari nolunt, T.: quae res... post eum quae essent, tuta reddebat, all that was in his rear, Cs.: facilius quod stulte dixeris reprehendere... possunt: virgis caesi, qui ad nomina non respondissent, L.— Any one, any ; with si, num, ne ; see 2 quis.* * *Ihow?; how so; in what way; by what/which means; whereby; at whatever priceIIqua (quae), quod (qua/-quae P N) PRON ADJECTany; anyone/anything, any such; unspecified some; (after si/sin/sive/ne)IIIquae, quod (quae P N) PRON RELwho; that; which, what; of which kind/drgree; person/thing/time/point thatIVquae, quod (quae P N) PRON INTERRwho/what/which?, what/which one/man/person/thing? what kind/type of? -
7 status
status ūs, m [STA-], a station, position, place: statu movere (hostīs), dislodge, L.— A standing, way of standing, posture, position, attitude, station, carriage, pose: Qui esset status (videre vellem), etc., what figure you cut, T.: in gestu status (oratoris erit) erectus: Dumque silens astat, status est voltusque diserti, O.: iis statibus in statuis ponendis uti, N.: decorum istud in corporis motu et statu cernitur.— Position, order, arrangement, state, condition: eodem statu caeli et stellarum nati, aspect: statum caeli notare, L.— Fig., of persons, standing, condition, state, position, situation, rank, status: hunc vitae statum usque ad senectutem obtinere: hunc bonorum statum odisse, the social position of the aristocracy: ecquis umquam tam ex amplo statu concidit?: tueri meum statum, to maintain my character: Omnis Aristippum decuit color et status et res, H.: iste non dolendi status non vocatur voluptas: Flebilis ut noster status est, ita flebile carmen, O.: vitae statum commutatum ferre, N.: id suis rebus tali in statu saluti fore, Cu.—Abl. in phrases with verbs of removal, a position, place: vis, quae animum certo de statu demovet, from its balance: saepe adversarios de statu omni deiecimus, utterly confounded: mentem ex suā sede et statu demovere, unbalance: de statu suo declinare, i. e. become unsettled: de meo statu declinare, to abandon my position ; cf. demovendis statu suo sacris religionem facere, to excite scruples against profaning, etc., L.—Of communities, a condition, state, public order, organization, constitution: Siciliam ita perdidit ut ea restitui in antiquum statum nullo modo possit: rei p. status: tolerabilis civitatis: statum orbis terrae... redemi: eo tum statu res erat ut, etc., Cs.: statum civitatis ea victoria firmavit, i. e. commercial prosperity, L.: qui se moverit ad sollicitandum statum civitatis, internal peace, L.: a Maronitis certiora de statu civitatium scituros, i. e. the political relations, L.: numquam constitisse civitatis statum, the government had never been permanent: status civitatis in hoc uno iudicio (positus), the constitution: status enim rei p. maxime iudicatis rebus continetur, i. e. the existence of the republic: Tu civitatem quis deceat status Curas, what institutions, H.—In rhet., the controverted point, substance of dispute, method of inquiry.* * *position, situation, condition; rank; standing, status -
8 (tolerābiliter)
(tolerābiliter) adv. with comp. [tolerabilis], patiently: dolores tolerabilius pati: tolerabilius ferre alqd. -
9 annona
annōna, ae, f. [from annus, as pomona from pomum].I.In gen., the yearly produce, the annual income of natural products, in the widest sense (cf.:II.cibaria annua,
Cato, R. R. 60):vectigal novum ex salariā annonā,
Liv. 29, 37:lactis,
Col. 8, 17, 13:musti,
id. 3, 21, 6; 3, 3, 10.—Esp.A.Means of subsistence, and, for the most part, corn or grain:B.annona nisi in calamitate pretium non habet,
Cic. Verr. 2, 3, 98:vilitas annonae ex summā inopiā et caritate rei frumentariae consecuta est,
id. Imp. Pomp. 15, 44:uberrimus ager ad varietates annonae horreum populi Romani fore videbatur,
Liv. 7, 31:clausis annonae subsidiis,
Tac. H. 3, 48 fin.:provincia annonae fecunda,
id. ib. 1, 11; cf. Suet. Aug. 18:annonae curam agere,
id. Claud. 18; cf. id. Tib. 8:praebebant annonam regi,
Vulg. 3 Reg. 4, 7; ib. 4 Reg. 25, 30; ib. Dan. 1, 5 al.—Sometimes contrasted with frumentum, as provisions in gen.: copia frumenti et annona tolerabilis rerum aliarum, a supply, Liv 35, 44.—1.. Meton., the price of grain or other food:2.quom cara annona sit,
Plaut. Capt. 3, 1, 35; id. Stich. 1, 3, 25; Ter. And. 4, 4, 7; Cic. Div. 2, 27 fin.:annona est gravis,
Plaut. Stich. 4, 2, 53; so Suet. Aug. 25:incendere annonam,
Varr. R. R. 3, 2, 16:jam ad denarios quinquaginta in singulos modios annona pervenerat,
Caes. B. C. 1, 52:nihil mutavit annona,
Liv. 5, 12 (cf. id. 2, 34:annona vetus): annona acris,
Tac. A. 4, 6:gravitas annonae,
id. ib. 6, 13:in annonae difficultatibus,
Suet. Aug. 41:annona macelli,
id. Tib. 34.—Trop., the prices, the market:C.Qui homines probi essent, esset īs annona vilior,
Plaut. Mil. 3, 1, 140:Vilis amicorum est annona, bonis ubi quid deest,
cheap indeed is the market of friendship, Hor. Ep. 1, 12, 24:his opibus numquam cara est annona veneni,
Juv. 9, 100.—Hence sometimes,Dearness: cena hac annonā est sine sacris hereditas, at the present (i. e. high) market-price, at the present dear rate, Plaut. Trin. 2, 4, 83:D.ob annonae causam,
Cic. Dom. 5.—In milit. lang., provisions, supplies:E.necessitas annonam pariter et arma portandi,
Veg. Mil. 1, 19:annona decem et septem dierum,
Amm. 17, 9.—Hence, meton., the loaves of bread them selves, rations (in this sense only in the plur.): ceteri annonas binas aut ternas accipiebant, [p. 126] Lampr. Alex. Sev. 42; cf. Cod. Th. 7,5.—Personified, the goddess of the yearly produce:ANNONAE SANCTAE AELIVS VITALIO, etc.,
Inscr. Orell. 1810. -
10 condicio
condĭcĭo (in many MSS. and edd. incorrectly condĭtĭo, and hence falsely derived from condo; cf. 2. conditio), ōnis, f. [condico], an agreement, stipulation, condition, compact, proposition, terms, demand.I.Prop.(α).Absol.:(β).alicui condicionem ferre,
to offer terms, Plaut. Rud. 5, 3, 51; cf. id. ib. 4, 3, 91 sq.; id. Mil. 4, 1, 6; id. Men. 4, 2, 24; Liv. 37, 45, 13 al.:cognitis suis postulatis atque aequitate condicionum perspectā,
Caes. B. G. 1, 40; Cic. Caecin. 14, 40:non respuit condicionem,
Caes. B. G. 1, 42; so Cic. Cael. 6, 14:ne si pax cum Romanis fieret, ipse per condiciones ad supplicium traderetur,
Sall. J. 61 fin.:condiciones pacis, quas adfertis, si accepero,
Curt. 4, 11, 19:posse condicionibus bellum poni,
Sall. J. 112, 1:dum de condicionibus tractat,
Nep. Eum. 5 fin.:his condicionibus conpositā pace,
Liv. 2, 13, 4:aliquot populos aut vi subegit aut condicionibus in societatem accepit,
id. 9, 15, 2:ex quā condicione,
in consequence of, id. 23, 35, 9:sub condicionibus eis pacem agere,
id. 21, 12, 4:accipe sub certā condicione preces,
Ov. F. 4, 320:sub condicione,
conditionally, Liv. 6, 40, 8 Weissenb. ad loc.; usu. without a prep.:eā enim condicione acceperas,
Cic. Tusc. 1, 39, 93:eādem condicione,
id. Div. 2, 44, 93; id. Or. 71, 235; id. Verr. 2, 3, 6, § 12; Sall. J. 79, 8:istā quidem condicione,
id. de Or. 2, 7, 27:nullā condicione,
id. Verr. 2, 1, 52, § 137:ullā condicione,
id. Fl. 18, 43:his legibus, his condicionibus erit quisquam tam stultus, etc.,
id. Verr. 2, 3, 29, § 70.—With ut or ne: fert illam condicionem, ut ambo exercitus tradant, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 14, 2:(γ).eā accepisse condicione, ut, etc.,
Auct. Her. 4, 24, 34:hac condicione, ut, etc.,
Cic. Rosc. Com. 13, 38; Phaedr. 4, 5, 8; Suet. Galb. 15; id. Vit. 15:jubere ei praemium tribui sed eā condicione, ne quid postea scriberet,
Cic. Arch. 10, 25 B. and K.:permisit eā solā condicione, ne, etc.,
Suet. Tib. 26:fecit pacem his condicionibus: ne qui, etc.,
Nep. Thras. 3, 1; so Liv. 23, 7, 1; Suet. Tib. 13 al.—With si (rare; not in Cic.): librum tibi eā condicione daret, si reciperes te correcturum, Caecin. ap. Cic. Fam. 6, 7, 4; Suet. Caes. 68; id. Claud. 24; id. Vit. 6.—(δ).With dum (rare):B.jam vero istā condicione, dum mihi liceat negare, etc.,
Cic. de Or. 1, 22, 101.— Also transf. subject., free choice, option:quorum condicio erat,
who had their choice, Plin. 36, 5, 4, § 20.—From the conditions made in marriage,Esp., a marriage, match; sometimes, by meton., = the person married (freq. and class.).1.In an honorable sense, in full:2.condicio uxoria,
Cic. Lael. 10, 34; usu. alone: tu condicionem hanc accipe;ausculta mihi, Atque eam desponde mihi,
Plaut. Aul. 2, 2, 60; so id. ib. 3, 5, 2; id. Stich. 1, 2, 61:ut eam in se dignam condicionem conlocem,
id. Trin. 1, 2, 122:hanc condicionem si quoi tulero extrario,
Ter. Phorm. 4, 1, 13:aliam quaerere,
Cic. Phil. 2, 38, 99:condicionem filiae quaerendam esse,
Liv. 3, 45, 11; Nep. Att. 12, 1:alicui deferre,
Suet. Caes. 27; id. Aug. 63; Plin. Ep. 1, 10, 8; 1, 14, 9; Mart. 3, 33; 5, 17; Just. 11, 7, 8.—Hence, in the jurists, the formula of separation:condicione tuā non utor,
I will not have you, Dig. 24, 2, 2. —In a bad sense, an amour, the relation of lover or mistress:II.accepit condicionem, dein quaestum occipit,
Ter. And. 1, 1, 52; cf.:quae tibi Condicio nova, luculenta, fertur per me,
id. Mil. 4, 1, 5; and hence, meton., a lover, paramour:habeo hortos... hinc licet condiciones cottidie legas,
Cic. Cael. 15, 36; Suet. Aug. 69; Capitol. Anton. Phil. 19; Lampr. Elag. 5, 8.—In gen., the external position, situation, condition, rank, place, circumstances (very freq. and class.).A.Of persons:B.est haec condicio liberorum populorum. etc.,
Cic. Planc. 4, 11:condicio infirma et fortuna servorum,
id. Off. 1, 13, 41; cf.:tolerabilis servitutis,
id. Cat. 4, 8, 16:condicione eo meliore est senex quam adulescens,
id. Sen. 19, 68:humana,
id. Tusc. 1, 8, 15:ista condicio est testium, ut quibus creditum non sit negantibus, eisdem credatur dicentibus,
id. Rab. Post. 12, 35:alia oratoris,
Quint. 10, 3, 8; 3, 8, 37:alicujus condicio vitaque,
id. 3, 8, 50: abjectae extremaeque sortis. Suet. Calig. 35: fuit intactis quoque cura condicione super communi, solicitude concerning their common condition or circumstances, Hor. Ep. 2, 1, 152; Cic. Cat. 3, 1, 2; Sen. Ot. Sap. 31, 1; Quint. Decl. 308; Lact. 3, 28, 5.—Of things, a situation, condition, nature, mode, manner:quae consuerint gigni gignentur eādem Condicione,
Lucr. 2, 301:agri,
Cic. Agr. 2, 21, 57:frumenti,
Plin. 24, 17, 101, § 158: aliquam vitae sequi, mode or manner of living, Cic. Rab. Post. 7, 16:earum (frugum) cultus et condiciones tradere,
id. Div. 1, 51, 116 B. and K.; cf.:haec vivendi,
Hor. S. 2, 8, 65:diversa causarum inter ipsas,
Quint. 10, 2, 23:duplex ejus disceptationis,
id. 7, 5, 2:litium,
id. 5, 1, 3; cf. id. 10, 1, 36:vel temporum vel locorum,
id. 12, 10, 2 et saep. -
11 exscreo
ex-scrĕo ( excr-), āre, v. a., to hawk or cough up, to spit out by coughing: per tussim exscreatur, si tolerabilis morbus est, pituita;si gravis, sanguis,
Cels. 4, 6:pura,
Plin. 24, 16, 92, § 145.— Absol.:age, age, usque excrea,
Plaut. As. 1, 1, 27:numquam exscreare ausus,
Suet. Ner. 24; Ov. H. 21, 24. -
12 intolerabilis
in-tŏlĕrābĭlis, e, adj.I.Act., that cannot bear a thing, impatient (ante-class.): didicisset id ferre, et non esset intolerabilis, Afran. ap. Non. 125, 25 (Com. Fragm. v. 255 Rib.). —II.Pass., that cannot be borne, insupportable, intolerable (class.):B.sumptus,
Plaut. Aul. 3, 5, 59:odor,
Cic. N. D. 2, 50:frigus,
id. Rosc. Am. 45: dolor, id. Ac. 2, 8:potentia,
id. Verr. 1, 12, 35:vitium,
id. Or. 65 fin.:verba,
id. ib. 8, 26:insolentia,
id. Q. Fr. 1, 1, 14:saevitia,
Gai. Inst. 1, 53; Liv. 1, 53, 5:regium nomen Romae,
id. 27, 19:Cornelius arrogantiā,
Suet. Galb. 14:vitium,
Juv. 6, 413: injuria, Mos. et Rom. Leg. Coll. 3, 3, 2.— Comp.:multo intolerabilior,
Cic. Fam. 4, 3, 1:factum,
Suet. Caes. 78:intolerabilius nihil est quam femina dives,
Juv. 6, 460.—Irresistible:vis Romanorum,
Liv. 6, 32, 8.— Adv.: intŏlĕrābĭlĭter, insupportably, intolerably, Col. 1, 4, 9. -
13 patibilis
pătĭbĭlis, e, adj. [patior].I.Pass., supportable, endurable (syn.:II.tolerabilis, ferendus): patibiles et dolores et labores putandi (sunt),
Cic. Tusc. 4, 23, 51.—Act.A. B. -
14 Paulina
1. I.In gen., little, small (anteclass. and poet.):(β).paulo momento huc vel illuc impelli,
Ter. And. 1, 5, 31:paulo sumptu,
id. Ad. 5, 4, 22:pauper a paulo lare,
Varr. L. L. 5, § 92 Müll.: paula trua, Titin. ap. Non. 19, 19.—Subst.: pau-lum, i, n., a little, a trifle: de paulo paululum [p. 1318] hoc tibi dabo, Plaut. Curc. 1, 2, 31:II.quasi vero paulum intersiet,
Ter. Eun. 4, 4, 18:an paulum hoc esse tibi videtur?
id. ib. 5, 2, 18;5, 8, 38: agelli paulum,
id. Ad. 5, 8, 26:supplicī,
id. And. 5, 3, 32; so,negotī,
id. Heaut. 3, 1, 92:lucri,
id. ib. 4, 4, 25:paulum huic Cottae tribuit partium,
allotted a small part of his defence, Cic. de Or. 1, 53, 229:nil Aut paulum abstulerat,
Hor. Ep. 1, 15, 33:ubi paulum nescio quid superest,
Juv. 11, 47: post paulum, v. infra. —Adverb. uses.A. 1.With comp.:2.paulo prius,
Plaut. Men. 4, 3, 7:liberius paulo,
Cic. Or. 24, 82:civis haud paulo melior, quam, etc.,
id. Att. 2, 12, 3:paulo secus,
id. de Or. 3, 30, 119:haud paulo plus,
id. Fam. 7, 1, 3:paulo minus consideratus,
id. Quint. 3, 11:paulo magis affabre factus,
id. Verr. 1, 5, 14:verbis paulo magis priscis uti,
id. Brut. 21, 82:paulo longius processerant,
Caes. B. G. 2, 20:maturius paulo,
id. ib. 1, 54:paulo minus quatuordecim annos,
a little under, Suet. Ner. 40:paulo minus, quam privatum egit,
id. Tib. 26:paulo minus octogesimo aetatis anno decessit,
Plin. Ep. 7, 24, 1:paulo minus quinque millia,
id. Pan. 28, 4.—Esp. with ante, post:3.quae paulo ante praecepta dedimus,
Cic. Part. 39, 137:paulo ante,
id. Verr. 2, 4, 3, § 6; Juv. 6, 227; 9, 114:post paulo,
just after, a little after, Sall. C. 18, 3; Liv. 22, 60. —With words and expressions implying superiority or comparison:4.magnitudine paulo antecedunt,
Caes. B. G. 6, 26:verba paulo nimium redundantia,
Cic. de Or. 2, 21, 88:histrio si paulo se movit extra numerum,
id. Par. 3, 2, 26:paulo ultra eum locum,
Caes. B. C. 3, 66:paulo mox,
Plin. 18, 28, 68, § 268.—Without comparison (rare), a little, somewhat:B.paulo qui est homo tolerabilis,
Ter. Heaut. 1, 2, 31:ut non solum gloriosis consiliis utamur, sed etiam paulo salubribus,
Cic. Att. 8, 12, 5:aut nihil aut paulo cui tum concedere digna, Lux mea, etc.,
Cat. 68, 131.—Hence,Acc.: paulum, a little, somewhat:(β).paulum supra eum locum,
Caes. B. G. 6, 9:epistolae me paulum recreant,
Cic. Att. 9, 6, 5:paulum differre,
id. Agr. 2, 31, 85:requiescere,
id. de Or. 1, 62, 265:commorari,
id. Rosc. Com. 10, 28: scaphae paulum progressae, Sall. ap. Gell. 10, 26, 10 (Hist. 1, 60 Dietsch):paulum aspectu conterritus haesit,
Verg. A. 3, 597.—With adv. of time or place:(γ).post paulum,
a little later, after a short time, Caes. B. G. 7, 50; Quint. 9, 4, 19; 2, 17, 25; 11, 3, 148:ultra paulum,
id. 11, 3, 21; cf.:infra jugulum,
Suet. Caes. 82; cf. also: paulum praelabitur ante, Cic. poët. N. D. 2, 43, 111.—With comp.:2.haud paulum major,
Sil. 15, 21:tardius,
Stat. Th. 10, 938.Paulus ( Paull-), i, m., a Roman surname (not a praenomen; cf. Borghesi Framm. de' Fasti Cons. i. p. 49, and his Dec. Numism. 4, n. 10) of the Æmilian family, Cic. Lael. 6, 21; id. Verr. 2, 5, 6, § 14.I.L. Aemilius Paulus, a consul who fell in the battle near Cannœ, Hor. C. 1, 12, 38; Cic. Sen. 20, 75; id. Div. 2, 33, 71.—II.The son of no. I., the adoptive father of the younger Scipio and the conqueror of Perseus, Cic. Rab. Post. 1, 2; id. Sen. 6, 15. —III.Q. Paulus Fabius Maximus, a consul A. U. C. 743, Front. Aquaed. 100.—IV.Julius Paulus, a celebrated jurist under Alexander Severus, a colleague of Papinian, Lampr. Alex. Sev. 26.—V.Paul, Christian name of Saul of Tarsus, the apostle to the Gentiles, author of many epistles to the Churches, Vulg. Act. passim.—VI.Sergius Paulus, proconsul in Cyprus, Vulg. Act. 13, 7.—Hence,A.Paulĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Paulus, Paulian:B.Pauliana victoria,
the victory of L. Æmilius Paulus over Perseus, Val. Max. 8, 11, 1: Pauliana responsa, of the jurist J. Paulus, Dig. praef. ad Antecess. § 5.—Paulī-nus ( Paull-), a, um, adj., of or belonging to a Paulus, Pauline, only as a Roman surname.—Subst.1.Paulīnus, i, m.:2.C. Suetonius Paulinus,
Tac. A. 14, 29.—Paulīna, ae, f.:Lollia Paulina,
wife of the emperor Caligula, Suet. Calig. 25; Tac. A. 12, 1; Plin. 9, 35, 58, § 117. -
15 Paullus
1. I.In gen., little, small (anteclass. and poet.):(β).paulo momento huc vel illuc impelli,
Ter. And. 1, 5, 31:paulo sumptu,
id. Ad. 5, 4, 22:pauper a paulo lare,
Varr. L. L. 5, § 92 Müll.: paula trua, Titin. ap. Non. 19, 19.—Subst.: pau-lum, i, n., a little, a trifle: de paulo paululum [p. 1318] hoc tibi dabo, Plaut. Curc. 1, 2, 31:II.quasi vero paulum intersiet,
Ter. Eun. 4, 4, 18:an paulum hoc esse tibi videtur?
id. ib. 5, 2, 18;5, 8, 38: agelli paulum,
id. Ad. 5, 8, 26:supplicī,
id. And. 5, 3, 32; so,negotī,
id. Heaut. 3, 1, 92:lucri,
id. ib. 4, 4, 25:paulum huic Cottae tribuit partium,
allotted a small part of his defence, Cic. de Or. 1, 53, 229:nil Aut paulum abstulerat,
Hor. Ep. 1, 15, 33:ubi paulum nescio quid superest,
Juv. 11, 47: post paulum, v. infra. —Adverb. uses.A. 1.With comp.:2.paulo prius,
Plaut. Men. 4, 3, 7:liberius paulo,
Cic. Or. 24, 82:civis haud paulo melior, quam, etc.,
id. Att. 2, 12, 3:paulo secus,
id. de Or. 3, 30, 119:haud paulo plus,
id. Fam. 7, 1, 3:paulo minus consideratus,
id. Quint. 3, 11:paulo magis affabre factus,
id. Verr. 1, 5, 14:verbis paulo magis priscis uti,
id. Brut. 21, 82:paulo longius processerant,
Caes. B. G. 2, 20:maturius paulo,
id. ib. 1, 54:paulo minus quatuordecim annos,
a little under, Suet. Ner. 40:paulo minus, quam privatum egit,
id. Tib. 26:paulo minus octogesimo aetatis anno decessit,
Plin. Ep. 7, 24, 1:paulo minus quinque millia,
id. Pan. 28, 4.—Esp. with ante, post:3.quae paulo ante praecepta dedimus,
Cic. Part. 39, 137:paulo ante,
id. Verr. 2, 4, 3, § 6; Juv. 6, 227; 9, 114:post paulo,
just after, a little after, Sall. C. 18, 3; Liv. 22, 60. —With words and expressions implying superiority or comparison:4.magnitudine paulo antecedunt,
Caes. B. G. 6, 26:verba paulo nimium redundantia,
Cic. de Or. 2, 21, 88:histrio si paulo se movit extra numerum,
id. Par. 3, 2, 26:paulo ultra eum locum,
Caes. B. C. 3, 66:paulo mox,
Plin. 18, 28, 68, § 268.—Without comparison (rare), a little, somewhat:B.paulo qui est homo tolerabilis,
Ter. Heaut. 1, 2, 31:ut non solum gloriosis consiliis utamur, sed etiam paulo salubribus,
Cic. Att. 8, 12, 5:aut nihil aut paulo cui tum concedere digna, Lux mea, etc.,
Cat. 68, 131.—Hence,Acc.: paulum, a little, somewhat:(β).paulum supra eum locum,
Caes. B. G. 6, 9:epistolae me paulum recreant,
Cic. Att. 9, 6, 5:paulum differre,
id. Agr. 2, 31, 85:requiescere,
id. de Or. 1, 62, 265:commorari,
id. Rosc. Com. 10, 28: scaphae paulum progressae, Sall. ap. Gell. 10, 26, 10 (Hist. 1, 60 Dietsch):paulum aspectu conterritus haesit,
Verg. A. 3, 597.—With adv. of time or place:(γ).post paulum,
a little later, after a short time, Caes. B. G. 7, 50; Quint. 9, 4, 19; 2, 17, 25; 11, 3, 148:ultra paulum,
id. 11, 3, 21; cf.:infra jugulum,
Suet. Caes. 82; cf. also: paulum praelabitur ante, Cic. poët. N. D. 2, 43, 111.—With comp.:2.haud paulum major,
Sil. 15, 21:tardius,
Stat. Th. 10, 938.Paulus ( Paull-), i, m., a Roman surname (not a praenomen; cf. Borghesi Framm. de' Fasti Cons. i. p. 49, and his Dec. Numism. 4, n. 10) of the Æmilian family, Cic. Lael. 6, 21; id. Verr. 2, 5, 6, § 14.I.L. Aemilius Paulus, a consul who fell in the battle near Cannœ, Hor. C. 1, 12, 38; Cic. Sen. 20, 75; id. Div. 2, 33, 71.—II.The son of no. I., the adoptive father of the younger Scipio and the conqueror of Perseus, Cic. Rab. Post. 1, 2; id. Sen. 6, 15. —III.Q. Paulus Fabius Maximus, a consul A. U. C. 743, Front. Aquaed. 100.—IV.Julius Paulus, a celebrated jurist under Alexander Severus, a colleague of Papinian, Lampr. Alex. Sev. 26.—V.Paul, Christian name of Saul of Tarsus, the apostle to the Gentiles, author of many epistles to the Churches, Vulg. Act. passim.—VI.Sergius Paulus, proconsul in Cyprus, Vulg. Act. 13, 7.—Hence,A.Paulĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Paulus, Paulian:B.Pauliana victoria,
the victory of L. Æmilius Paulus over Perseus, Val. Max. 8, 11, 1: Pauliana responsa, of the jurist J. Paulus, Dig. praef. ad Antecess. § 5.—Paulī-nus ( Paull-), a, um, adj., of or belonging to a Paulus, Pauline, only as a Roman surname.—Subst.1.Paulīnus, i, m.:2.C. Suetonius Paulinus,
Tac. A. 14, 29.—Paulīna, ae, f.:Lollia Paulina,
wife of the emperor Caligula, Suet. Calig. 25; Tac. A. 12, 1; Plin. 9, 35, 58, § 117. -
16 paullus
1. I.In gen., little, small (anteclass. and poet.):(β).paulo momento huc vel illuc impelli,
Ter. And. 1, 5, 31:paulo sumptu,
id. Ad. 5, 4, 22:pauper a paulo lare,
Varr. L. L. 5, § 92 Müll.: paula trua, Titin. ap. Non. 19, 19.—Subst.: pau-lum, i, n., a little, a trifle: de paulo paululum [p. 1318] hoc tibi dabo, Plaut. Curc. 1, 2, 31:II.quasi vero paulum intersiet,
Ter. Eun. 4, 4, 18:an paulum hoc esse tibi videtur?
id. ib. 5, 2, 18;5, 8, 38: agelli paulum,
id. Ad. 5, 8, 26:supplicī,
id. And. 5, 3, 32; so,negotī,
id. Heaut. 3, 1, 92:lucri,
id. ib. 4, 4, 25:paulum huic Cottae tribuit partium,
allotted a small part of his defence, Cic. de Or. 1, 53, 229:nil Aut paulum abstulerat,
Hor. Ep. 1, 15, 33:ubi paulum nescio quid superest,
Juv. 11, 47: post paulum, v. infra. —Adverb. uses.A. 1.With comp.:2.paulo prius,
Plaut. Men. 4, 3, 7:liberius paulo,
Cic. Or. 24, 82:civis haud paulo melior, quam, etc.,
id. Att. 2, 12, 3:paulo secus,
id. de Or. 3, 30, 119:haud paulo plus,
id. Fam. 7, 1, 3:paulo minus consideratus,
id. Quint. 3, 11:paulo magis affabre factus,
id. Verr. 1, 5, 14:verbis paulo magis priscis uti,
id. Brut. 21, 82:paulo longius processerant,
Caes. B. G. 2, 20:maturius paulo,
id. ib. 1, 54:paulo minus quatuordecim annos,
a little under, Suet. Ner. 40:paulo minus, quam privatum egit,
id. Tib. 26:paulo minus octogesimo aetatis anno decessit,
Plin. Ep. 7, 24, 1:paulo minus quinque millia,
id. Pan. 28, 4.—Esp. with ante, post:3.quae paulo ante praecepta dedimus,
Cic. Part. 39, 137:paulo ante,
id. Verr. 2, 4, 3, § 6; Juv. 6, 227; 9, 114:post paulo,
just after, a little after, Sall. C. 18, 3; Liv. 22, 60. —With words and expressions implying superiority or comparison:4.magnitudine paulo antecedunt,
Caes. B. G. 6, 26:verba paulo nimium redundantia,
Cic. de Or. 2, 21, 88:histrio si paulo se movit extra numerum,
id. Par. 3, 2, 26:paulo ultra eum locum,
Caes. B. C. 3, 66:paulo mox,
Plin. 18, 28, 68, § 268.—Without comparison (rare), a little, somewhat:B.paulo qui est homo tolerabilis,
Ter. Heaut. 1, 2, 31:ut non solum gloriosis consiliis utamur, sed etiam paulo salubribus,
Cic. Att. 8, 12, 5:aut nihil aut paulo cui tum concedere digna, Lux mea, etc.,
Cat. 68, 131.—Hence,Acc.: paulum, a little, somewhat:(β).paulum supra eum locum,
Caes. B. G. 6, 9:epistolae me paulum recreant,
Cic. Att. 9, 6, 5:paulum differre,
id. Agr. 2, 31, 85:requiescere,
id. de Or. 1, 62, 265:commorari,
id. Rosc. Com. 10, 28: scaphae paulum progressae, Sall. ap. Gell. 10, 26, 10 (Hist. 1, 60 Dietsch):paulum aspectu conterritus haesit,
Verg. A. 3, 597.—With adv. of time or place:(γ).post paulum,
a little later, after a short time, Caes. B. G. 7, 50; Quint. 9, 4, 19; 2, 17, 25; 11, 3, 148:ultra paulum,
id. 11, 3, 21; cf.:infra jugulum,
Suet. Caes. 82; cf. also: paulum praelabitur ante, Cic. poët. N. D. 2, 43, 111.—With comp.:2.haud paulum major,
Sil. 15, 21:tardius,
Stat. Th. 10, 938.Paulus ( Paull-), i, m., a Roman surname (not a praenomen; cf. Borghesi Framm. de' Fasti Cons. i. p. 49, and his Dec. Numism. 4, n. 10) of the Æmilian family, Cic. Lael. 6, 21; id. Verr. 2, 5, 6, § 14.I.L. Aemilius Paulus, a consul who fell in the battle near Cannœ, Hor. C. 1, 12, 38; Cic. Sen. 20, 75; id. Div. 2, 33, 71.—II.The son of no. I., the adoptive father of the younger Scipio and the conqueror of Perseus, Cic. Rab. Post. 1, 2; id. Sen. 6, 15. —III.Q. Paulus Fabius Maximus, a consul A. U. C. 743, Front. Aquaed. 100.—IV.Julius Paulus, a celebrated jurist under Alexander Severus, a colleague of Papinian, Lampr. Alex. Sev. 26.—V.Paul, Christian name of Saul of Tarsus, the apostle to the Gentiles, author of many epistles to the Churches, Vulg. Act. passim.—VI.Sergius Paulus, proconsul in Cyprus, Vulg. Act. 13, 7.—Hence,A.Paulĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Paulus, Paulian:B.Pauliana victoria,
the victory of L. Æmilius Paulus over Perseus, Val. Max. 8, 11, 1: Pauliana responsa, of the jurist J. Paulus, Dig. praef. ad Antecess. § 5.—Paulī-nus ( Paull-), a, um, adj., of or belonging to a Paulus, Pauline, only as a Roman surname.—Subst.1.Paulīnus, i, m.:2.C. Suetonius Paulinus,
Tac. A. 14, 29.—Paulīna, ae, f.:Lollia Paulina,
wife of the emperor Caligula, Suet. Calig. 25; Tac. A. 12, 1; Plin. 9, 35, 58, § 117. -
17 Paulus
1. I.In gen., little, small (anteclass. and poet.):(β).paulo momento huc vel illuc impelli,
Ter. And. 1, 5, 31:paulo sumptu,
id. Ad. 5, 4, 22:pauper a paulo lare,
Varr. L. L. 5, § 92 Müll.: paula trua, Titin. ap. Non. 19, 19.—Subst.: pau-lum, i, n., a little, a trifle: de paulo paululum [p. 1318] hoc tibi dabo, Plaut. Curc. 1, 2, 31:II.quasi vero paulum intersiet,
Ter. Eun. 4, 4, 18:an paulum hoc esse tibi videtur?
id. ib. 5, 2, 18;5, 8, 38: agelli paulum,
id. Ad. 5, 8, 26:supplicī,
id. And. 5, 3, 32; so,negotī,
id. Heaut. 3, 1, 92:lucri,
id. ib. 4, 4, 25:paulum huic Cottae tribuit partium,
allotted a small part of his defence, Cic. de Or. 1, 53, 229:nil Aut paulum abstulerat,
Hor. Ep. 1, 15, 33:ubi paulum nescio quid superest,
Juv. 11, 47: post paulum, v. infra. —Adverb. uses.A. 1.With comp.:2.paulo prius,
Plaut. Men. 4, 3, 7:liberius paulo,
Cic. Or. 24, 82:civis haud paulo melior, quam, etc.,
id. Att. 2, 12, 3:paulo secus,
id. de Or. 3, 30, 119:haud paulo plus,
id. Fam. 7, 1, 3:paulo minus consideratus,
id. Quint. 3, 11:paulo magis affabre factus,
id. Verr. 1, 5, 14:verbis paulo magis priscis uti,
id. Brut. 21, 82:paulo longius processerant,
Caes. B. G. 2, 20:maturius paulo,
id. ib. 1, 54:paulo minus quatuordecim annos,
a little under, Suet. Ner. 40:paulo minus, quam privatum egit,
id. Tib. 26:paulo minus octogesimo aetatis anno decessit,
Plin. Ep. 7, 24, 1:paulo minus quinque millia,
id. Pan. 28, 4.—Esp. with ante, post:3.quae paulo ante praecepta dedimus,
Cic. Part. 39, 137:paulo ante,
id. Verr. 2, 4, 3, § 6; Juv. 6, 227; 9, 114:post paulo,
just after, a little after, Sall. C. 18, 3; Liv. 22, 60. —With words and expressions implying superiority or comparison:4.magnitudine paulo antecedunt,
Caes. B. G. 6, 26:verba paulo nimium redundantia,
Cic. de Or. 2, 21, 88:histrio si paulo se movit extra numerum,
id. Par. 3, 2, 26:paulo ultra eum locum,
Caes. B. C. 3, 66:paulo mox,
Plin. 18, 28, 68, § 268.—Without comparison (rare), a little, somewhat:B.paulo qui est homo tolerabilis,
Ter. Heaut. 1, 2, 31:ut non solum gloriosis consiliis utamur, sed etiam paulo salubribus,
Cic. Att. 8, 12, 5:aut nihil aut paulo cui tum concedere digna, Lux mea, etc.,
Cat. 68, 131.—Hence,Acc.: paulum, a little, somewhat:(β).paulum supra eum locum,
Caes. B. G. 6, 9:epistolae me paulum recreant,
Cic. Att. 9, 6, 5:paulum differre,
id. Agr. 2, 31, 85:requiescere,
id. de Or. 1, 62, 265:commorari,
id. Rosc. Com. 10, 28: scaphae paulum progressae, Sall. ap. Gell. 10, 26, 10 (Hist. 1, 60 Dietsch):paulum aspectu conterritus haesit,
Verg. A. 3, 597.—With adv. of time or place:(γ).post paulum,
a little later, after a short time, Caes. B. G. 7, 50; Quint. 9, 4, 19; 2, 17, 25; 11, 3, 148:ultra paulum,
id. 11, 3, 21; cf.:infra jugulum,
Suet. Caes. 82; cf. also: paulum praelabitur ante, Cic. poët. N. D. 2, 43, 111.—With comp.:2.haud paulum major,
Sil. 15, 21:tardius,
Stat. Th. 10, 938.Paulus ( Paull-), i, m., a Roman surname (not a praenomen; cf. Borghesi Framm. de' Fasti Cons. i. p. 49, and his Dec. Numism. 4, n. 10) of the Æmilian family, Cic. Lael. 6, 21; id. Verr. 2, 5, 6, § 14.I.L. Aemilius Paulus, a consul who fell in the battle near Cannœ, Hor. C. 1, 12, 38; Cic. Sen. 20, 75; id. Div. 2, 33, 71.—II.The son of no. I., the adoptive father of the younger Scipio and the conqueror of Perseus, Cic. Rab. Post. 1, 2; id. Sen. 6, 15. —III.Q. Paulus Fabius Maximus, a consul A. U. C. 743, Front. Aquaed. 100.—IV.Julius Paulus, a celebrated jurist under Alexander Severus, a colleague of Papinian, Lampr. Alex. Sev. 26.—V.Paul, Christian name of Saul of Tarsus, the apostle to the Gentiles, author of many epistles to the Churches, Vulg. Act. passim.—VI.Sergius Paulus, proconsul in Cyprus, Vulg. Act. 13, 7.—Hence,A.Paulĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Paulus, Paulian:B.Pauliana victoria,
the victory of L. Æmilius Paulus over Perseus, Val. Max. 8, 11, 1: Pauliana responsa, of the jurist J. Paulus, Dig. praef. ad Antecess. § 5.—Paulī-nus ( Paull-), a, um, adj., of or belonging to a Paulus, Pauline, only as a Roman surname.—Subst.1.Paulīnus, i, m.:2.C. Suetonius Paulinus,
Tac. A. 14, 29.—Paulīna, ae, f.:Lollia Paulina,
wife of the emperor Caligula, Suet. Calig. 25; Tac. A. 12, 1; Plin. 9, 35, 58, § 117. -
18 paulus
1. I.In gen., little, small (anteclass. and poet.):(β).paulo momento huc vel illuc impelli,
Ter. And. 1, 5, 31:paulo sumptu,
id. Ad. 5, 4, 22:pauper a paulo lare,
Varr. L. L. 5, § 92 Müll.: paula trua, Titin. ap. Non. 19, 19.—Subst.: pau-lum, i, n., a little, a trifle: de paulo paululum [p. 1318] hoc tibi dabo, Plaut. Curc. 1, 2, 31:II.quasi vero paulum intersiet,
Ter. Eun. 4, 4, 18:an paulum hoc esse tibi videtur?
id. ib. 5, 2, 18;5, 8, 38: agelli paulum,
id. Ad. 5, 8, 26:supplicī,
id. And. 5, 3, 32; so,negotī,
id. Heaut. 3, 1, 92:lucri,
id. ib. 4, 4, 25:paulum huic Cottae tribuit partium,
allotted a small part of his defence, Cic. de Or. 1, 53, 229:nil Aut paulum abstulerat,
Hor. Ep. 1, 15, 33:ubi paulum nescio quid superest,
Juv. 11, 47: post paulum, v. infra. —Adverb. uses.A. 1.With comp.:2.paulo prius,
Plaut. Men. 4, 3, 7:liberius paulo,
Cic. Or. 24, 82:civis haud paulo melior, quam, etc.,
id. Att. 2, 12, 3:paulo secus,
id. de Or. 3, 30, 119:haud paulo plus,
id. Fam. 7, 1, 3:paulo minus consideratus,
id. Quint. 3, 11:paulo magis affabre factus,
id. Verr. 1, 5, 14:verbis paulo magis priscis uti,
id. Brut. 21, 82:paulo longius processerant,
Caes. B. G. 2, 20:maturius paulo,
id. ib. 1, 54:paulo minus quatuordecim annos,
a little under, Suet. Ner. 40:paulo minus, quam privatum egit,
id. Tib. 26:paulo minus octogesimo aetatis anno decessit,
Plin. Ep. 7, 24, 1:paulo minus quinque millia,
id. Pan. 28, 4.—Esp. with ante, post:3.quae paulo ante praecepta dedimus,
Cic. Part. 39, 137:paulo ante,
id. Verr. 2, 4, 3, § 6; Juv. 6, 227; 9, 114:post paulo,
just after, a little after, Sall. C. 18, 3; Liv. 22, 60. —With words and expressions implying superiority or comparison:4.magnitudine paulo antecedunt,
Caes. B. G. 6, 26:verba paulo nimium redundantia,
Cic. de Or. 2, 21, 88:histrio si paulo se movit extra numerum,
id. Par. 3, 2, 26:paulo ultra eum locum,
Caes. B. C. 3, 66:paulo mox,
Plin. 18, 28, 68, § 268.—Without comparison (rare), a little, somewhat:B.paulo qui est homo tolerabilis,
Ter. Heaut. 1, 2, 31:ut non solum gloriosis consiliis utamur, sed etiam paulo salubribus,
Cic. Att. 8, 12, 5:aut nihil aut paulo cui tum concedere digna, Lux mea, etc.,
Cat. 68, 131.—Hence,Acc.: paulum, a little, somewhat:(β).paulum supra eum locum,
Caes. B. G. 6, 9:epistolae me paulum recreant,
Cic. Att. 9, 6, 5:paulum differre,
id. Agr. 2, 31, 85:requiescere,
id. de Or. 1, 62, 265:commorari,
id. Rosc. Com. 10, 28: scaphae paulum progressae, Sall. ap. Gell. 10, 26, 10 (Hist. 1, 60 Dietsch):paulum aspectu conterritus haesit,
Verg. A. 3, 597.—With adv. of time or place:(γ).post paulum,
a little later, after a short time, Caes. B. G. 7, 50; Quint. 9, 4, 19; 2, 17, 25; 11, 3, 148:ultra paulum,
id. 11, 3, 21; cf.:infra jugulum,
Suet. Caes. 82; cf. also: paulum praelabitur ante, Cic. poët. N. D. 2, 43, 111.—With comp.:2.haud paulum major,
Sil. 15, 21:tardius,
Stat. Th. 10, 938.Paulus ( Paull-), i, m., a Roman surname (not a praenomen; cf. Borghesi Framm. de' Fasti Cons. i. p. 49, and his Dec. Numism. 4, n. 10) of the Æmilian family, Cic. Lael. 6, 21; id. Verr. 2, 5, 6, § 14.I.L. Aemilius Paulus, a consul who fell in the battle near Cannœ, Hor. C. 1, 12, 38; Cic. Sen. 20, 75; id. Div. 2, 33, 71.—II.The son of no. I., the adoptive father of the younger Scipio and the conqueror of Perseus, Cic. Rab. Post. 1, 2; id. Sen. 6, 15. —III.Q. Paulus Fabius Maximus, a consul A. U. C. 743, Front. Aquaed. 100.—IV.Julius Paulus, a celebrated jurist under Alexander Severus, a colleague of Papinian, Lampr. Alex. Sev. 26.—V.Paul, Christian name of Saul of Tarsus, the apostle to the Gentiles, author of many epistles to the Churches, Vulg. Act. passim.—VI.Sergius Paulus, proconsul in Cyprus, Vulg. Act. 13, 7.—Hence,A.Paulĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Paulus, Paulian:B.Pauliana victoria,
the victory of L. Æmilius Paulus over Perseus, Val. Max. 8, 11, 1: Pauliana responsa, of the jurist J. Paulus, Dig. praef. ad Antecess. § 5.—Paulī-nus ( Paull-), a, um, adj., of or belonging to a Paulus, Pauline, only as a Roman surname.—Subst.1.Paulīnus, i, m.:2.C. Suetonius Paulinus,
Tac. A. 14, 29.—Paulīna, ae, f.:Lollia Paulina,
wife of the emperor Caligula, Suet. Calig. 25; Tac. A. 12, 1; Plin. 9, 35, 58, § 117. -
19 tolerabiliter
tŏlĕrābĭlĭter, adv., v. tolerabilis fin. -
20 utcumque
I. A.Conjunctive, with independent verb and correl.-clause:B.(orator) utcumque se affectum videri et animum audientis moveri volet, ita, etc.,
Cic. Or. 17, 55:utquomque animo conlubitumst meo,
Plaut. Am. 1, 1, 187:utquomque in alto ventus est,
id. Ep. 1, 1, 47:utcumque erit, juvabit tamen, etc., Liv. praef. § 3: utcumque esset igitur,
id. 32, 9, 11:utcumque res sese habet,
id. 37, 54, 7; 42, 40, 3:utcumque casura res est,
Tac. A. 6, 8:infelix! utcumque ferent ea facta minores,
Verg. A. 6, 822:utcumque se ea res habuit,
Tac. A. 1, 5:utcumque res postularet,
Cic. Fin. 5, 4, 11:utcumque aut locus opportunitatem daret, aut, etc.,
Liv. 21, 35, 2.—Simply limiting a verb or adj., in any way whatever, in one way or another (not anteAug.):II.quae dubiis in rebus utcumque tolerata essent, ea non ultra pati,
Liv. 29, 15, 1 Weissenb. ad loc.:gaudentes utcumque compositā cum Philippo pace,
id. 31, 15, 10. —So ellipt.:sed utcumque, seu injuncta seu suscepta foret militia, et eam exhaustam, etc.,
however it might be, Liv. 32, 3, 4; 45, 8, 5:ea quoque temptata utcumque,
id. 42, 66, 3:dum utcumque explicaretur agmen,
id. 42, 66, 7:committendam rerum summam in discrimen utcumque ratus,
id. 33, 7, 10:arduum et impeditum saxis iter primo utcumque tolerabant,
Curt. 8, 2, 34:intellegitur enim utcumque dictum,
Quint. 3, 6, 6:tamen esset (securitas) utcumque tolerabilis,
id. 2, 3, 4; 4, 1, 21; 2, 5, 11; Suet. Tib. 11:adeo difficilis est hominibus utcumque conceptae spei mora,
Vell. 2, 67, 1.—(Acc. to ut, I. B. 5.) At whatever time, whenever, = quandocumque (rare):utcumque exaestuat aut deficit mare,
Liv. 26, 42, 8:utcumque defecere mores, Indecorant bene nata culpae,
Hor. C. 4, 4, 35:ibimus, ibimus, Utcumque praecedes,
id. ib. 2, 17, 11; cf.:utcumque mecum vos eritis, libens Insanientem navita Bosporum Temptabo,
id. ib. 3, 4, 29.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
tolérable — [ tɔlerabl ] adj. • 1314; lat. tolerabilis 1 ♦ Qu on peut tolérer, considérer avec indulgence, excuser. ⇒ acceptable, admissible, excusable . « Une négligence continuelle n est pas tolérable » (Voltaire). 2 ♦ (fin XIVe) Qu on peut supporter. ⇒… … Encyclopédie Universelle
tolerabel — hinnehmbar; tragbar; akzeptierbar; akzeptabel; erträglich; vertretbar; zumutbar; tolerierbar; annehmbar * * * to|le|ra|bel 〈Adj.〉 = tolerierbar * * * to … Universal-Lexikon
intolerabel — ịn|to|le|ra|bel <Adj.; …bler, ste> [lat. intolerabilis, aus: in = un , nicht u. tolerabilis, ↑ tolerabel] (bildungsspr.): nicht tolerabel: eine intolerable Sache, Situation; so ein Verhalten ist einfach i. * * * ịn|to|le|ra|bel [auch: ]… … Universal-Lexikon
Tolerable — Tol er*a*ble, a. [L. tolerabilis: cf. F. tol[ e]rable. See {Tolerate}.] 1. Capable of being borne or endured; supportable, either physically or mentally. [1913 Webster] As may affect the earth with cold and heat Scarce tolerable. Milton. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
Tolerableness — Tolerable Tol er*a*ble, a. [L. tolerabilis: cf. F. tol[ e]rable. See {Tolerate}.] 1. Capable of being borne or endured; supportable, either physically or mentally. [1913 Webster] As may affect the earth with cold and heat Scarce tolerable. Milton … The Collaborative International Dictionary of English
Tolerably — Tolerable Tol er*a*ble, a. [L. tolerabilis: cf. F. tol[ e]rable. See {Tolerate}.] 1. Capable of being borne or endured; supportable, either physically or mentally. [1913 Webster] As may affect the earth with cold and heat Scarce tolerable. Milton … The Collaborative International Dictionary of English
intolerable — adjective Etymology: Middle English, from Anglo French, from Latin intolerabilis, from in + tolerabilis tolerable Date: 15th century 1. not tolerable ; unbearable < intolerable pain > 2. excessive • intolerability noun • intolerableness … New Collegiate Dictionary
Власть понятие — Власть в общем и широком смысле есть господство одного над другим или другими. Это господство может принадлежать известному существу или: 1) на основании его абсолютного превосходства перед всеми другими такова власть Божия; или 2) на основании… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Власть, понятие — Власть в общем и широком смысле есть господство одного над другим или другими. Это господство может принадлежать известному существу или: 1) на основании его абсолютного превосходства перед всеми другими такова власть Божия; или 2) на основании… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
tolerable — tolerableness, tolerability, n. tolerably, adv. /tol euhr euh beuhl/, adj. 1. capable of being tolerated; endurable: His arrogance is no longer tolerable. 2. fairly good; not bad. 3. Informal. in fair health. [1375 1425; late ME < L tolerabilis,… … Universalium
tolerable — ► adjetivo Que puede ser tolerado o soportado: ■ hace daño pero es tolerable; su conducta no es tolerable. ANTÓNIMO intolerable * * * tolerable adj. Susceptible de ser tolerado. ⊚ Susceptible de ser aguantado: ‘El dolor es ahora tolerable’. ⊚ No… … Enciclopedia Universal