Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

Paulīnus

  • 1 Paulinus

    Paulīnus ( Paull-), a, um, v. 2. Paulus, B.

    Lewis & Short latin dictionary > Paulinus

  • 2 Paullinus

    Paulīnus ( Paull-), a, um, v. 2. Paulus, B.

    Lewis & Short latin dictionary > Paullinus

  • 3 Paulina

    1.
    paulus ( paull-), a, um, adj. [for paurulus; Gr. root pauros; cf. misellus for miserulus].
    I.
    In gen., little, small (anteclass. and poet.):

    paulo momento huc vel illuc impelli,

    Ter. And. 1, 5, 31:

    paulo sumptu,

    id. Ad. 5, 4, 22:

    pauper a paulo lare,

    Varr. L. L. 5, § 92 Müll.: paula trua, Titin. ap. Non. 19, 19.—
    (β).
    Subst.: pau-lum, i, n., a little, a trifle: de paulo paululum [p. 1318] hoc tibi dabo, Plaut. Curc. 1, 2, 31:

    quasi vero paulum intersiet,

    Ter. Eun. 4, 4, 18:

    an paulum hoc esse tibi videtur?

    id. ib. 5, 2, 18;

    5, 8, 38: agelli paulum,

    id. Ad. 5, 8, 26:

    supplicī,

    id. And. 5, 3, 32; so,

    negotī,

    id. Heaut. 3, 1, 92:

    lucri,

    id. ib. 4, 4, 25:

    paulum huic Cottae tribuit partium,

    allotted a small part of his defence, Cic. de Or. 1, 53, 229:

    nil Aut paulum abstulerat,

    Hor. Ep. 1, 15, 33:

    ubi paulum nescio quid superest,

    Juv. 11, 47: post paulum, v. infra. —
    II.
    Adverb. uses.
    A.
    Abl.: paulo, by a little, a little, somewhat.
    1.
    With comp.:

    paulo prius,

    Plaut. Men. 4, 3, 7:

    liberius paulo,

    Cic. Or. 24, 82:

    civis haud paulo melior, quam, etc.,

    id. Att. 2, 12, 3:

    paulo secus,

    id. de Or. 3, 30, 119:

    haud paulo plus,

    id. Fam. 7, 1, 3:

    paulo minus consideratus,

    id. Quint. 3, 11:

    paulo magis affabre factus,

    id. Verr. 1, 5, 14:

    verbis paulo magis priscis uti,

    id. Brut. 21, 82:

    paulo longius processerant,

    Caes. B. G. 2, 20:

    maturius paulo,

    id. ib. 1, 54:

    paulo minus quatuordecim annos,

    a little under, Suet. Ner. 40:

    paulo minus, quam privatum egit,

    id. Tib. 26:

    paulo minus octogesimo aetatis anno decessit,

    Plin. Ep. 7, 24, 1:

    paulo minus quinque millia,

    id. Pan. 28, 4.—
    2.
    Esp. with ante, post:

    quae paulo ante praecepta dedimus,

    Cic. Part. 39, 137:

    paulo ante,

    id. Verr. 2, 4, 3, § 6; Juv. 6, 227; 9, 114:

    post paulo,

    just after, a little after, Sall. C. 18, 3; Liv. 22, 60. —
    3.
    With words and expressions implying superiority or comparison:

    magnitudine paulo antecedunt,

    Caes. B. G. 6, 26:

    verba paulo nimium redundantia,

    Cic. de Or. 2, 21, 88:

    histrio si paulo se movit extra numerum,

    id. Par. 3, 2, 26:

    paulo ultra eum locum,

    Caes. B. C. 3, 66:

    paulo mox,

    Plin. 18, 28, 68, § 268.—
    4.
    Without comparison (rare), a little, somewhat:

    paulo qui est homo tolerabilis,

    Ter. Heaut. 1, 2, 31:

    ut non solum gloriosis consiliis utamur, sed etiam paulo salubribus,

    Cic. Att. 8, 12, 5:

    aut nihil aut paulo cui tum concedere digna, Lux mea, etc.,

    Cat. 68, 131.—Hence,
    B.
    Acc.: paulum, a little, somewhat:

    paulum supra eum locum,

    Caes. B. G. 6, 9:

    epistolae me paulum recreant,

    Cic. Att. 9, 6, 5:

    paulum differre,

    id. Agr. 2, 31, 85:

    requiescere,

    id. de Or. 1, 62, 265:

    commorari,

    id. Rosc. Com. 10, 28: scaphae paulum progressae, Sall. ap. Gell. 10, 26, 10 (Hist. 1, 60 Dietsch):

    paulum aspectu conterritus haesit,

    Verg. A. 3, 597.—
    (β).
    With adv. of time or place:

    post paulum,

    a little later, after a short time, Caes. B. G. 7, 50; Quint. 9, 4, 19; 2, 17, 25; 11, 3, 148:

    ultra paulum,

    id. 11, 3, 21; cf.:

    infra jugulum,

    Suet. Caes. 82; cf. also: paulum praelabitur ante, Cic. poët. N. D. 2, 43, 111.—
    (γ).
    With comp.:

    haud paulum major,

    Sil. 15, 21:

    tardius,

    Stat. Th. 10, 938.
    2.
    Paulus ( Paull-), i, m., a Roman surname (not a praenomen; cf. Borghesi Framm. de' Fasti Cons. i. p. 49, and his Dec. Numism. 4, n. 10) of the Æmilian family, Cic. Lael. 6, 21; id. Verr. 2, 5, 6, § 14.
    I.
    L. Aemilius Paulus, a consul who fell in the battle near Cannœ, Hor. C. 1, 12, 38; Cic. Sen. 20, 75; id. Div. 2, 33, 71.—
    II.
    The son of no. I., the adoptive father of the younger Scipio and the conqueror of Perseus, Cic. Rab. Post. 1, 2; id. Sen. 6, 15. —
    III.
    Q. Paulus Fabius Maximus, a consul A. U. C. 743, Front. Aquaed. 100.—
    IV. V. VI.
    Sergius Paulus, proconsul in Cyprus, Vulg. Act. 13, 7.—Hence,
    A.
    Paulĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Paulus, Paulian:

    Pauliana victoria,

    the victory of L. Æmilius Paulus over Perseus, Val. Max. 8, 11, 1: Pauliana responsa, of the jurist J. Paulus, Dig. praef. ad Antecess. § 5.—
    B.
    Paulī-nus ( Paull-), a, um, adj., of or belonging to a Paulus, Pauline, only as a Roman surname.—Subst.
    1.
    Paulīnus, i, m.:

    C. Suetonius Paulinus,

    Tac. A. 14, 29.—
    2.
    Paulīna, ae, f.:

    Lollia Paulina,

    wife of the emperor Caligula, Suet. Calig. 25; Tac. A. 12, 1; Plin. 9, 35, 58, § 117.

    Lewis & Short latin dictionary > Paulina

  • 4 Paullus

    1.
    paulus ( paull-), a, um, adj. [for paurulus; Gr. root pauros; cf. misellus for miserulus].
    I.
    In gen., little, small (anteclass. and poet.):

    paulo momento huc vel illuc impelli,

    Ter. And. 1, 5, 31:

    paulo sumptu,

    id. Ad. 5, 4, 22:

    pauper a paulo lare,

    Varr. L. L. 5, § 92 Müll.: paula trua, Titin. ap. Non. 19, 19.—
    (β).
    Subst.: pau-lum, i, n., a little, a trifle: de paulo paululum [p. 1318] hoc tibi dabo, Plaut. Curc. 1, 2, 31:

    quasi vero paulum intersiet,

    Ter. Eun. 4, 4, 18:

    an paulum hoc esse tibi videtur?

    id. ib. 5, 2, 18;

    5, 8, 38: agelli paulum,

    id. Ad. 5, 8, 26:

    supplicī,

    id. And. 5, 3, 32; so,

    negotī,

    id. Heaut. 3, 1, 92:

    lucri,

    id. ib. 4, 4, 25:

    paulum huic Cottae tribuit partium,

    allotted a small part of his defence, Cic. de Or. 1, 53, 229:

    nil Aut paulum abstulerat,

    Hor. Ep. 1, 15, 33:

    ubi paulum nescio quid superest,

    Juv. 11, 47: post paulum, v. infra. —
    II.
    Adverb. uses.
    A.
    Abl.: paulo, by a little, a little, somewhat.
    1.
    With comp.:

    paulo prius,

    Plaut. Men. 4, 3, 7:

    liberius paulo,

    Cic. Or. 24, 82:

    civis haud paulo melior, quam, etc.,

    id. Att. 2, 12, 3:

    paulo secus,

    id. de Or. 3, 30, 119:

    haud paulo plus,

    id. Fam. 7, 1, 3:

    paulo minus consideratus,

    id. Quint. 3, 11:

    paulo magis affabre factus,

    id. Verr. 1, 5, 14:

    verbis paulo magis priscis uti,

    id. Brut. 21, 82:

    paulo longius processerant,

    Caes. B. G. 2, 20:

    maturius paulo,

    id. ib. 1, 54:

    paulo minus quatuordecim annos,

    a little under, Suet. Ner. 40:

    paulo minus, quam privatum egit,

    id. Tib. 26:

    paulo minus octogesimo aetatis anno decessit,

    Plin. Ep. 7, 24, 1:

    paulo minus quinque millia,

    id. Pan. 28, 4.—
    2.
    Esp. with ante, post:

    quae paulo ante praecepta dedimus,

    Cic. Part. 39, 137:

    paulo ante,

    id. Verr. 2, 4, 3, § 6; Juv. 6, 227; 9, 114:

    post paulo,

    just after, a little after, Sall. C. 18, 3; Liv. 22, 60. —
    3.
    With words and expressions implying superiority or comparison:

    magnitudine paulo antecedunt,

    Caes. B. G. 6, 26:

    verba paulo nimium redundantia,

    Cic. de Or. 2, 21, 88:

    histrio si paulo se movit extra numerum,

    id. Par. 3, 2, 26:

    paulo ultra eum locum,

    Caes. B. C. 3, 66:

    paulo mox,

    Plin. 18, 28, 68, § 268.—
    4.
    Without comparison (rare), a little, somewhat:

    paulo qui est homo tolerabilis,

    Ter. Heaut. 1, 2, 31:

    ut non solum gloriosis consiliis utamur, sed etiam paulo salubribus,

    Cic. Att. 8, 12, 5:

    aut nihil aut paulo cui tum concedere digna, Lux mea, etc.,

    Cat. 68, 131.—Hence,
    B.
    Acc.: paulum, a little, somewhat:

    paulum supra eum locum,

    Caes. B. G. 6, 9:

    epistolae me paulum recreant,

    Cic. Att. 9, 6, 5:

    paulum differre,

    id. Agr. 2, 31, 85:

    requiescere,

    id. de Or. 1, 62, 265:

    commorari,

    id. Rosc. Com. 10, 28: scaphae paulum progressae, Sall. ap. Gell. 10, 26, 10 (Hist. 1, 60 Dietsch):

    paulum aspectu conterritus haesit,

    Verg. A. 3, 597.—
    (β).
    With adv. of time or place:

    post paulum,

    a little later, after a short time, Caes. B. G. 7, 50; Quint. 9, 4, 19; 2, 17, 25; 11, 3, 148:

    ultra paulum,

    id. 11, 3, 21; cf.:

    infra jugulum,

    Suet. Caes. 82; cf. also: paulum praelabitur ante, Cic. poët. N. D. 2, 43, 111.—
    (γ).
    With comp.:

    haud paulum major,

    Sil. 15, 21:

    tardius,

    Stat. Th. 10, 938.
    2.
    Paulus ( Paull-), i, m., a Roman surname (not a praenomen; cf. Borghesi Framm. de' Fasti Cons. i. p. 49, and his Dec. Numism. 4, n. 10) of the Æmilian family, Cic. Lael. 6, 21; id. Verr. 2, 5, 6, § 14.
    I.
    L. Aemilius Paulus, a consul who fell in the battle near Cannœ, Hor. C. 1, 12, 38; Cic. Sen. 20, 75; id. Div. 2, 33, 71.—
    II.
    The son of no. I., the adoptive father of the younger Scipio and the conqueror of Perseus, Cic. Rab. Post. 1, 2; id. Sen. 6, 15. —
    III.
    Q. Paulus Fabius Maximus, a consul A. U. C. 743, Front. Aquaed. 100.—
    IV. V. VI.
    Sergius Paulus, proconsul in Cyprus, Vulg. Act. 13, 7.—Hence,
    A.
    Paulĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Paulus, Paulian:

    Pauliana victoria,

    the victory of L. Æmilius Paulus over Perseus, Val. Max. 8, 11, 1: Pauliana responsa, of the jurist J. Paulus, Dig. praef. ad Antecess. § 5.—
    B.
    Paulī-nus ( Paull-), a, um, adj., of or belonging to a Paulus, Pauline, only as a Roman surname.—Subst.
    1.
    Paulīnus, i, m.:

    C. Suetonius Paulinus,

    Tac. A. 14, 29.—
    2.
    Paulīna, ae, f.:

    Lollia Paulina,

    wife of the emperor Caligula, Suet. Calig. 25; Tac. A. 12, 1; Plin. 9, 35, 58, § 117.

    Lewis & Short latin dictionary > Paullus

  • 5 paullus

    1.
    paulus ( paull-), a, um, adj. [for paurulus; Gr. root pauros; cf. misellus for miserulus].
    I.
    In gen., little, small (anteclass. and poet.):

    paulo momento huc vel illuc impelli,

    Ter. And. 1, 5, 31:

    paulo sumptu,

    id. Ad. 5, 4, 22:

    pauper a paulo lare,

    Varr. L. L. 5, § 92 Müll.: paula trua, Titin. ap. Non. 19, 19.—
    (β).
    Subst.: pau-lum, i, n., a little, a trifle: de paulo paululum [p. 1318] hoc tibi dabo, Plaut. Curc. 1, 2, 31:

    quasi vero paulum intersiet,

    Ter. Eun. 4, 4, 18:

    an paulum hoc esse tibi videtur?

    id. ib. 5, 2, 18;

    5, 8, 38: agelli paulum,

    id. Ad. 5, 8, 26:

    supplicī,

    id. And. 5, 3, 32; so,

    negotī,

    id. Heaut. 3, 1, 92:

    lucri,

    id. ib. 4, 4, 25:

    paulum huic Cottae tribuit partium,

    allotted a small part of his defence, Cic. de Or. 1, 53, 229:

    nil Aut paulum abstulerat,

    Hor. Ep. 1, 15, 33:

    ubi paulum nescio quid superest,

    Juv. 11, 47: post paulum, v. infra. —
    II.
    Adverb. uses.
    A.
    Abl.: paulo, by a little, a little, somewhat.
    1.
    With comp.:

    paulo prius,

    Plaut. Men. 4, 3, 7:

    liberius paulo,

    Cic. Or. 24, 82:

    civis haud paulo melior, quam, etc.,

    id. Att. 2, 12, 3:

    paulo secus,

    id. de Or. 3, 30, 119:

    haud paulo plus,

    id. Fam. 7, 1, 3:

    paulo minus consideratus,

    id. Quint. 3, 11:

    paulo magis affabre factus,

    id. Verr. 1, 5, 14:

    verbis paulo magis priscis uti,

    id. Brut. 21, 82:

    paulo longius processerant,

    Caes. B. G. 2, 20:

    maturius paulo,

    id. ib. 1, 54:

    paulo minus quatuordecim annos,

    a little under, Suet. Ner. 40:

    paulo minus, quam privatum egit,

    id. Tib. 26:

    paulo minus octogesimo aetatis anno decessit,

    Plin. Ep. 7, 24, 1:

    paulo minus quinque millia,

    id. Pan. 28, 4.—
    2.
    Esp. with ante, post:

    quae paulo ante praecepta dedimus,

    Cic. Part. 39, 137:

    paulo ante,

    id. Verr. 2, 4, 3, § 6; Juv. 6, 227; 9, 114:

    post paulo,

    just after, a little after, Sall. C. 18, 3; Liv. 22, 60. —
    3.
    With words and expressions implying superiority or comparison:

    magnitudine paulo antecedunt,

    Caes. B. G. 6, 26:

    verba paulo nimium redundantia,

    Cic. de Or. 2, 21, 88:

    histrio si paulo se movit extra numerum,

    id. Par. 3, 2, 26:

    paulo ultra eum locum,

    Caes. B. C. 3, 66:

    paulo mox,

    Plin. 18, 28, 68, § 268.—
    4.
    Without comparison (rare), a little, somewhat:

    paulo qui est homo tolerabilis,

    Ter. Heaut. 1, 2, 31:

    ut non solum gloriosis consiliis utamur, sed etiam paulo salubribus,

    Cic. Att. 8, 12, 5:

    aut nihil aut paulo cui tum concedere digna, Lux mea, etc.,

    Cat. 68, 131.—Hence,
    B.
    Acc.: paulum, a little, somewhat:

    paulum supra eum locum,

    Caes. B. G. 6, 9:

    epistolae me paulum recreant,

    Cic. Att. 9, 6, 5:

    paulum differre,

    id. Agr. 2, 31, 85:

    requiescere,

    id. de Or. 1, 62, 265:

    commorari,

    id. Rosc. Com. 10, 28: scaphae paulum progressae, Sall. ap. Gell. 10, 26, 10 (Hist. 1, 60 Dietsch):

    paulum aspectu conterritus haesit,

    Verg. A. 3, 597.—
    (β).
    With adv. of time or place:

    post paulum,

    a little later, after a short time, Caes. B. G. 7, 50; Quint. 9, 4, 19; 2, 17, 25; 11, 3, 148:

    ultra paulum,

    id. 11, 3, 21; cf.:

    infra jugulum,

    Suet. Caes. 82; cf. also: paulum praelabitur ante, Cic. poët. N. D. 2, 43, 111.—
    (γ).
    With comp.:

    haud paulum major,

    Sil. 15, 21:

    tardius,

    Stat. Th. 10, 938.
    2.
    Paulus ( Paull-), i, m., a Roman surname (not a praenomen; cf. Borghesi Framm. de' Fasti Cons. i. p. 49, and his Dec. Numism. 4, n. 10) of the Æmilian family, Cic. Lael. 6, 21; id. Verr. 2, 5, 6, § 14.
    I.
    L. Aemilius Paulus, a consul who fell in the battle near Cannœ, Hor. C. 1, 12, 38; Cic. Sen. 20, 75; id. Div. 2, 33, 71.—
    II.
    The son of no. I., the adoptive father of the younger Scipio and the conqueror of Perseus, Cic. Rab. Post. 1, 2; id. Sen. 6, 15. —
    III.
    Q. Paulus Fabius Maximus, a consul A. U. C. 743, Front. Aquaed. 100.—
    IV. V. VI.
    Sergius Paulus, proconsul in Cyprus, Vulg. Act. 13, 7.—Hence,
    A.
    Paulĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Paulus, Paulian:

    Pauliana victoria,

    the victory of L. Æmilius Paulus over Perseus, Val. Max. 8, 11, 1: Pauliana responsa, of the jurist J. Paulus, Dig. praef. ad Antecess. § 5.—
    B.
    Paulī-nus ( Paull-), a, um, adj., of or belonging to a Paulus, Pauline, only as a Roman surname.—Subst.
    1.
    Paulīnus, i, m.:

    C. Suetonius Paulinus,

    Tac. A. 14, 29.—
    2.
    Paulīna, ae, f.:

    Lollia Paulina,

    wife of the emperor Caligula, Suet. Calig. 25; Tac. A. 12, 1; Plin. 9, 35, 58, § 117.

    Lewis & Short latin dictionary > paullus

  • 6 Paulus

    1.
    paulus ( paull-), a, um, adj. [for paurulus; Gr. root pauros; cf. misellus for miserulus].
    I.
    In gen., little, small (anteclass. and poet.):

    paulo momento huc vel illuc impelli,

    Ter. And. 1, 5, 31:

    paulo sumptu,

    id. Ad. 5, 4, 22:

    pauper a paulo lare,

    Varr. L. L. 5, § 92 Müll.: paula trua, Titin. ap. Non. 19, 19.—
    (β).
    Subst.: pau-lum, i, n., a little, a trifle: de paulo paululum [p. 1318] hoc tibi dabo, Plaut. Curc. 1, 2, 31:

    quasi vero paulum intersiet,

    Ter. Eun. 4, 4, 18:

    an paulum hoc esse tibi videtur?

    id. ib. 5, 2, 18;

    5, 8, 38: agelli paulum,

    id. Ad. 5, 8, 26:

    supplicī,

    id. And. 5, 3, 32; so,

    negotī,

    id. Heaut. 3, 1, 92:

    lucri,

    id. ib. 4, 4, 25:

    paulum huic Cottae tribuit partium,

    allotted a small part of his defence, Cic. de Or. 1, 53, 229:

    nil Aut paulum abstulerat,

    Hor. Ep. 1, 15, 33:

    ubi paulum nescio quid superest,

    Juv. 11, 47: post paulum, v. infra. —
    II.
    Adverb. uses.
    A.
    Abl.: paulo, by a little, a little, somewhat.
    1.
    With comp.:

    paulo prius,

    Plaut. Men. 4, 3, 7:

    liberius paulo,

    Cic. Or. 24, 82:

    civis haud paulo melior, quam, etc.,

    id. Att. 2, 12, 3:

    paulo secus,

    id. de Or. 3, 30, 119:

    haud paulo plus,

    id. Fam. 7, 1, 3:

    paulo minus consideratus,

    id. Quint. 3, 11:

    paulo magis affabre factus,

    id. Verr. 1, 5, 14:

    verbis paulo magis priscis uti,

    id. Brut. 21, 82:

    paulo longius processerant,

    Caes. B. G. 2, 20:

    maturius paulo,

    id. ib. 1, 54:

    paulo minus quatuordecim annos,

    a little under, Suet. Ner. 40:

    paulo minus, quam privatum egit,

    id. Tib. 26:

    paulo minus octogesimo aetatis anno decessit,

    Plin. Ep. 7, 24, 1:

    paulo minus quinque millia,

    id. Pan. 28, 4.—
    2.
    Esp. with ante, post:

    quae paulo ante praecepta dedimus,

    Cic. Part. 39, 137:

    paulo ante,

    id. Verr. 2, 4, 3, § 6; Juv. 6, 227; 9, 114:

    post paulo,

    just after, a little after, Sall. C. 18, 3; Liv. 22, 60. —
    3.
    With words and expressions implying superiority or comparison:

    magnitudine paulo antecedunt,

    Caes. B. G. 6, 26:

    verba paulo nimium redundantia,

    Cic. de Or. 2, 21, 88:

    histrio si paulo se movit extra numerum,

    id. Par. 3, 2, 26:

    paulo ultra eum locum,

    Caes. B. C. 3, 66:

    paulo mox,

    Plin. 18, 28, 68, § 268.—
    4.
    Without comparison (rare), a little, somewhat:

    paulo qui est homo tolerabilis,

    Ter. Heaut. 1, 2, 31:

    ut non solum gloriosis consiliis utamur, sed etiam paulo salubribus,

    Cic. Att. 8, 12, 5:

    aut nihil aut paulo cui tum concedere digna, Lux mea, etc.,

    Cat. 68, 131.—Hence,
    B.
    Acc.: paulum, a little, somewhat:

    paulum supra eum locum,

    Caes. B. G. 6, 9:

    epistolae me paulum recreant,

    Cic. Att. 9, 6, 5:

    paulum differre,

    id. Agr. 2, 31, 85:

    requiescere,

    id. de Or. 1, 62, 265:

    commorari,

    id. Rosc. Com. 10, 28: scaphae paulum progressae, Sall. ap. Gell. 10, 26, 10 (Hist. 1, 60 Dietsch):

    paulum aspectu conterritus haesit,

    Verg. A. 3, 597.—
    (β).
    With adv. of time or place:

    post paulum,

    a little later, after a short time, Caes. B. G. 7, 50; Quint. 9, 4, 19; 2, 17, 25; 11, 3, 148:

    ultra paulum,

    id. 11, 3, 21; cf.:

    infra jugulum,

    Suet. Caes. 82; cf. also: paulum praelabitur ante, Cic. poët. N. D. 2, 43, 111.—
    (γ).
    With comp.:

    haud paulum major,

    Sil. 15, 21:

    tardius,

    Stat. Th. 10, 938.
    2.
    Paulus ( Paull-), i, m., a Roman surname (not a praenomen; cf. Borghesi Framm. de' Fasti Cons. i. p. 49, and his Dec. Numism. 4, n. 10) of the Æmilian family, Cic. Lael. 6, 21; id. Verr. 2, 5, 6, § 14.
    I.
    L. Aemilius Paulus, a consul who fell in the battle near Cannœ, Hor. C. 1, 12, 38; Cic. Sen. 20, 75; id. Div. 2, 33, 71.—
    II.
    The son of no. I., the adoptive father of the younger Scipio and the conqueror of Perseus, Cic. Rab. Post. 1, 2; id. Sen. 6, 15. —
    III.
    Q. Paulus Fabius Maximus, a consul A. U. C. 743, Front. Aquaed. 100.—
    IV. V. VI.
    Sergius Paulus, proconsul in Cyprus, Vulg. Act. 13, 7.—Hence,
    A.
    Paulĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Paulus, Paulian:

    Pauliana victoria,

    the victory of L. Æmilius Paulus over Perseus, Val. Max. 8, 11, 1: Pauliana responsa, of the jurist J. Paulus, Dig. praef. ad Antecess. § 5.—
    B.
    Paulī-nus ( Paull-), a, um, adj., of or belonging to a Paulus, Pauline, only as a Roman surname.—Subst.
    1.
    Paulīnus, i, m.:

    C. Suetonius Paulinus,

    Tac. A. 14, 29.—
    2.
    Paulīna, ae, f.:

    Lollia Paulina,

    wife of the emperor Caligula, Suet. Calig. 25; Tac. A. 12, 1; Plin. 9, 35, 58, § 117.

    Lewis & Short latin dictionary > Paulus

  • 7 paulus

    1.
    paulus ( paull-), a, um, adj. [for paurulus; Gr. root pauros; cf. misellus for miserulus].
    I.
    In gen., little, small (anteclass. and poet.):

    paulo momento huc vel illuc impelli,

    Ter. And. 1, 5, 31:

    paulo sumptu,

    id. Ad. 5, 4, 22:

    pauper a paulo lare,

    Varr. L. L. 5, § 92 Müll.: paula trua, Titin. ap. Non. 19, 19.—
    (β).
    Subst.: pau-lum, i, n., a little, a trifle: de paulo paululum [p. 1318] hoc tibi dabo, Plaut. Curc. 1, 2, 31:

    quasi vero paulum intersiet,

    Ter. Eun. 4, 4, 18:

    an paulum hoc esse tibi videtur?

    id. ib. 5, 2, 18;

    5, 8, 38: agelli paulum,

    id. Ad. 5, 8, 26:

    supplicī,

    id. And. 5, 3, 32; so,

    negotī,

    id. Heaut. 3, 1, 92:

    lucri,

    id. ib. 4, 4, 25:

    paulum huic Cottae tribuit partium,

    allotted a small part of his defence, Cic. de Or. 1, 53, 229:

    nil Aut paulum abstulerat,

    Hor. Ep. 1, 15, 33:

    ubi paulum nescio quid superest,

    Juv. 11, 47: post paulum, v. infra. —
    II.
    Adverb. uses.
    A.
    Abl.: paulo, by a little, a little, somewhat.
    1.
    With comp.:

    paulo prius,

    Plaut. Men. 4, 3, 7:

    liberius paulo,

    Cic. Or. 24, 82:

    civis haud paulo melior, quam, etc.,

    id. Att. 2, 12, 3:

    paulo secus,

    id. de Or. 3, 30, 119:

    haud paulo plus,

    id. Fam. 7, 1, 3:

    paulo minus consideratus,

    id. Quint. 3, 11:

    paulo magis affabre factus,

    id. Verr. 1, 5, 14:

    verbis paulo magis priscis uti,

    id. Brut. 21, 82:

    paulo longius processerant,

    Caes. B. G. 2, 20:

    maturius paulo,

    id. ib. 1, 54:

    paulo minus quatuordecim annos,

    a little under, Suet. Ner. 40:

    paulo minus, quam privatum egit,

    id. Tib. 26:

    paulo minus octogesimo aetatis anno decessit,

    Plin. Ep. 7, 24, 1:

    paulo minus quinque millia,

    id. Pan. 28, 4.—
    2.
    Esp. with ante, post:

    quae paulo ante praecepta dedimus,

    Cic. Part. 39, 137:

    paulo ante,

    id. Verr. 2, 4, 3, § 6; Juv. 6, 227; 9, 114:

    post paulo,

    just after, a little after, Sall. C. 18, 3; Liv. 22, 60. —
    3.
    With words and expressions implying superiority or comparison:

    magnitudine paulo antecedunt,

    Caes. B. G. 6, 26:

    verba paulo nimium redundantia,

    Cic. de Or. 2, 21, 88:

    histrio si paulo se movit extra numerum,

    id. Par. 3, 2, 26:

    paulo ultra eum locum,

    Caes. B. C. 3, 66:

    paulo mox,

    Plin. 18, 28, 68, § 268.—
    4.
    Without comparison (rare), a little, somewhat:

    paulo qui est homo tolerabilis,

    Ter. Heaut. 1, 2, 31:

    ut non solum gloriosis consiliis utamur, sed etiam paulo salubribus,

    Cic. Att. 8, 12, 5:

    aut nihil aut paulo cui tum concedere digna, Lux mea, etc.,

    Cat. 68, 131.—Hence,
    B.
    Acc.: paulum, a little, somewhat:

    paulum supra eum locum,

    Caes. B. G. 6, 9:

    epistolae me paulum recreant,

    Cic. Att. 9, 6, 5:

    paulum differre,

    id. Agr. 2, 31, 85:

    requiescere,

    id. de Or. 1, 62, 265:

    commorari,

    id. Rosc. Com. 10, 28: scaphae paulum progressae, Sall. ap. Gell. 10, 26, 10 (Hist. 1, 60 Dietsch):

    paulum aspectu conterritus haesit,

    Verg. A. 3, 597.—
    (β).
    With adv. of time or place:

    post paulum,

    a little later, after a short time, Caes. B. G. 7, 50; Quint. 9, 4, 19; 2, 17, 25; 11, 3, 148:

    ultra paulum,

    id. 11, 3, 21; cf.:

    infra jugulum,

    Suet. Caes. 82; cf. also: paulum praelabitur ante, Cic. poët. N. D. 2, 43, 111.—
    (γ).
    With comp.:

    haud paulum major,

    Sil. 15, 21:

    tardius,

    Stat. Th. 10, 938.
    2.
    Paulus ( Paull-), i, m., a Roman surname (not a praenomen; cf. Borghesi Framm. de' Fasti Cons. i. p. 49, and his Dec. Numism. 4, n. 10) of the Æmilian family, Cic. Lael. 6, 21; id. Verr. 2, 5, 6, § 14.
    I.
    L. Aemilius Paulus, a consul who fell in the battle near Cannœ, Hor. C. 1, 12, 38; Cic. Sen. 20, 75; id. Div. 2, 33, 71.—
    II.
    The son of no. I., the adoptive father of the younger Scipio and the conqueror of Perseus, Cic. Rab. Post. 1, 2; id. Sen. 6, 15. —
    III.
    Q. Paulus Fabius Maximus, a consul A. U. C. 743, Front. Aquaed. 100.—
    IV. V. VI.
    Sergius Paulus, proconsul in Cyprus, Vulg. Act. 13, 7.—Hence,
    A.
    Paulĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Paulus, Paulian:

    Pauliana victoria,

    the victory of L. Æmilius Paulus over Perseus, Val. Max. 8, 11, 1: Pauliana responsa, of the jurist J. Paulus, Dig. praef. ad Antecess. § 5.—
    B.
    Paulī-nus ( Paull-), a, um, adj., of or belonging to a Paulus, Pauline, only as a Roman surname.—Subst.
    1.
    Paulīnus, i, m.:

    C. Suetonius Paulinus,

    Tac. A. 14, 29.—
    2.
    Paulīna, ae, f.:

    Lollia Paulina,

    wife of the emperor Caligula, Suet. Calig. 25; Tac. A. 12, 1; Plin. 9, 35, 58, § 117.

    Lewis & Short latin dictionary > paulus

  • 8 Suetonius

    Suētōnĭus, ii, m., the name of a Roman gens. So,
    I.
    C. Suetonius Paulinus (Lenis), father of the foll., Tac. A. 14, 29; id. H. 2, 23; 2, 31; id. Agr. 5; 14, 16; Suet. Oth. 10.—
    II.
    C. Suetonius Tranquillus, a contemporary and friend of the younger Pliny, author of the biographies of the first twelve Roman emperors, Plin. Ep. 1, 24, 1 sq.; Spart. Hadr. 11, 3. See, concerning him, Bähr's Röm. Lit. Gesch. § 216 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > Suetonius

См. также в других словарях:

  • Paulinus — (ein Diminutiv zu Paulus, Paul) ist der Vorname von Decius Paulinus, römischer Konsul Paulinus von Antiochia (Märtyrer), Heiliger, angebl. Martyrium während der Neronischen Christenverfolgung Paulinus (Konsul 277) Paulinus von Antiochien († 388) …   Deutsch Wikipedia

  • Paulinus — Paulinus/Paullinus is a Roman cognomen that can refer to: *Gaius Suetonius Paullinus, general who defeated BoudicaRoman consuls *Marcus Iunius Caesonius Nicomachus Anicius Faustus Paulinus, consul in 298 *Sextus Anicius Faustus Paulinus, consul… …   Wikipedia

  • Paulīnus — Paulīnus, 1) P. Suetonius, s. Suetonius. 2) St. P., Pontius Meropius Anicius P., geb. 354 (353) in Bordeaux, wo sein Vater Präfect von Gallien war, er trat zum Christenthume über, erlangte 378 das Consulat u. 379 die Verwaltung der Provinz… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Paulinus — Paulīnus von Nola, Pontius Meropius Anicius, der Heilige, geb. 353 zu Bordeaux, zuerst Staatsmann, 378 Konsul von Rom, lebte seit 394 als mönchischer Aszet in Nola, 409 Bischof das., gest. 431; christl. Hymnendichter, angeblich Erfinder der… …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Paulinus, S.S. (14) — 14S. S. Paulinus, Ep. et Soc. M. M. (12. Juli). Die Geschichte dieser hhl. Martyrer gehört ganz der frommen Sage an. Der hl. Paulinus war zu Antiochia geboren und begleitete den heil. Petrus nach Rom, wo ihn der Apostelfürst zum Bischof weihte… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Paulinus, S. (17) — 17S. Paulinus, Ep. Conf. (10. Oct., al. 10. Jan.). Dieser hl. Erzbischof und Bekenner von York (Eboracum) in England wird im römischen und im großbritannischen Martyrologium »Apostel der sieben angelsächsischen Königreiche« genannt. Als der heil …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Paulinus — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Paulinus ou Paullinus est un cognomen romain porté notamment par : Général romain Suetonius Paulinus, général romain qui remporta la victoire contre… …   Wikipédia en Français

  • Paulinus, S. (12) — 12S. Paulinus, Ep. Conf. (22. al. 23. Juni, 26. Juli). Dieser berühmte Heilige, dessen Lebensgeschichte außer von den Boll. vorzüglich durch Butler (Räß und Weis, VIII. 316–340) mit besonderem Fleiße bearbeitet wurde, hieß mit seinem… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Paulinus, S. (15) — 15S. Paulinus (31. Aug.). Die Lebensbeschreibung dieses hl. Bischofes stammt aus dem 9. oder 10. Jahrhundert. Wie diese erzählt, war er in Aquitanien von vornehmen christlichen Eltern geboren. Als der heil. Maximinus6 (s.d.) seine Heimath verließ …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • PAULINUS — I. PAULINUS Episcopus Trevirensis, successor S. Maximi. Contra Arianos fidem egregie tuitus, horum artibus in Phrygiam deportatus est, ibique exul obiit. A. C. 356. Hieron. in Chron. Sulpic. Seu. l. 2. c. 53. 55. Athanas. ep. ad Sol. et apol. de… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Paulinus, S. (1) — 1S. Paulinus, Patr. (11. al. 28. Jan.). Dieser hl. Paulinus, von Einigen Ausonius genannt, war eines der von Gott ausersehenen Werkzeuge, mit welchen Er die heilige Kirche zur Zeit Carls des Großen verherrlicht hat. Seine Eltern sollen… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»