-
1 fajka
сущ.• дудка• свирель• труба• трубка* * *faj|ka♀, мн. Р. \fajkaek 1. трубка (курительная);ćmić (kurzyć, palić) \fajkakę курить трубку; pykać z \fajkaki попыхивать трубкой;
2. разг. (papieros) сигарета, папироса;● \fajka pokoju (przyjaźni) трубка мира
* * *ж, мн Р fajek1) тру́бка ( курительная)ćmić (kurzyć, palić) fajkę — кури́ть тру́бку
pykać z fajki — попы́хивать тру́бкой
2) разг. ( papieros) сигаре́та, папиро́са•- fajka przyjaźni -
2 fajka
курительная трубка -
3 fajka pokoju
= fajka przyjaźni тру́бка ми́ра -
4 fajka przyjaźni
= fajka pokoju -
5 trąbka
сущ.• горн• корнет• корнетист• рог• рожок• труба• трубка• хобот• хоботок* * *1) (instrument) горн, рожок, труба2) trąbka (u zwierzęcia) хоботок3) anat. trąbka анат. труба4) trąbka (kształt) трубка (форма)5) biol. trąbka (ssawkowa) биол. трубка (сосательная)jarzeniówka трубка (газосветная)dmuchawka (broń) трубка (духовая)probówka, próbówka трубка (испытательная)fajka трубка (курительная)rurka трубка (провод)słuchawka трубка (телефонная)anat. przewód (np. pokarmowy) анат. трубка (напр. пищеварительная)wojsk. zapalnik воен. трубка (снарядная)geol. komin (np. wulkaniczny) геол. трубка (напр. кимберлитовая)rulon, rurka разг. трубка (рулон)stetoskop разг. трубка (стетоскоп)techn. rurka, tuleja (rozporowa) техн. трубка (дистанционная)techn. lont wolnopalny техн. трубка (зажигательная)techn. obsada (okularu) техн. трубка (окулярная)techn. lampa (np. katodowa, rentgenowska) техн. трубка (напр. рентгеновская, электронно-лучевая)techn. piszczel техн. трубка (стеклодувная)techn. zapłonnik техн. трубка (ударная)techn. pochwa (iglicy) техн. трубка (ударника)* * *trąb|ka♀, мн. Р. \trąbkaek 1. горн. ♂, рожок ♂;\trąbka myśliwska охотничий рожок; \trąbka sygnałowa сигнальный рожок (горн.);
2. трубка (что-л. свёрнутое в трубку);zwinąć w \trąbkakę свернуть трубкой (в трубку);
3. зоол. хоботок ♂* * *ж, мн Р trąbek1) горн m, рожо́к mtrąbka myśliwska — охо́тничий рожо́к
trąbka sygnałowa — сигна́льный рожо́к ( горн)
2) тру́бка (что-л. свёрнутое в трубку)zwinąć w trąbkę — сверну́ть тру́бкой (в тру́бку)
3) зоол. хобото́к m -
6 Glimmstängel
-
7 Pfeife
Pfeife f gwizdek, gwizdawka; ( Tabakspfeife) fajka; ( Orgelpfeife) piszczałka; fig abw faja, fujara;Pfeife rauchen palić fajkę;nach ihrer Pfeife tanzen tańczyć, jak ona zagra -
8 Schnorchel
-
9 schnorcheln
schnorcheln v/i pływać z fajką -
10 Tabakspfeife
Tabakspfeife f fajka
См. также в других словарях:
fajka — pokoju «symbol pogodzenia się, pojednania»: (...) Anglia i Francja zawarły pokój i życzeniem francuskiego monarchy jest, by jego dzieci zakopały tomahawki i wypaliły fajkę pokoju z Czerwonymi Kurtkami. Z. Teplicki, Indianie … Słownik frazeologiczny
fajka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. fajkajce; lm D. fajkajek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyrząd składający się z wydrążonej rurki (cybucha) i główki, służący do palenia tytoniu, a także opium i innych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fajka — ż III, CMs. fajce; lm D. fajek 1. «przyrząd do palenia tytoniu, składający się z cybucha i połączonej z nim główki, którą napełnia się tytoniem» Drewniana, porcelanowa, piankowa fajka. Napchać, nabić, naładować fajkę. Palić, kurzyć, ssać fajkę.… … Słownik języka polskiego
fajka pokoju — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} specjalna fajka z długim ozdobnym cybuchem i główką, zazwyczaj z czerwonej gliny; używana przez Indian podczas ceremonii religijnych, wypalana przy zawieraniu układów pokojowych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fajka — Papieros Eng. A cigarette … Słownik Polskiego slangu
Pension Vinárna Fajka — (Микулов,Чехия) Категория отеля: Адрес: Alfonse Muchy 18, Микулов, 69201, Чех … Каталог отелей
przymordka — fajka … Słownik gwary warszawskiej
pokój — Fajka pokoju zob. fajka … Słownik frazeologiczny
Sanok — Infobox Settlement name = Sanok motto = Libera Regia Civitas Free Royal City imagesize = 250px image caption = Town view image shield = POL Sanok COA.svg pushpin pushpin label position = bottom subdivision type = Country subdivision name = POL… … Wikipedia
nargile — blp, D. nargilelów a. nargileli «fajka, w której dym przechodzi przez napełnione wodą naczynie, a następnie długą rurką do ust palącego; rozpowszechniona na muzułmańskim Wschodzie; fajka wodna» Palić nargile. ‹tur. z pers.› … Słownik języka polskiego
pokój — m I, D. pokójkoju 1. blm «stosunek między państwami, które nie prowadzą ze sobą wojny; sytuacja, w której państwo, naród itp. nie jest w stanie wojny» Powszechny i trwały pokój. Pokój między narodami. Bojownik, obrońca pokoju. Naruszyć, zakłócić … Słownik języka polskiego