-
1 dētestābilis
dētestābilis e, adj. with comp. [detestor], execrable, abominable, detestable: omen: nihil esse tam detestabile quam voluptatem: exemplum, L.: detestabilior immanitas.* * *detestabile, detestabilior -or -us, detestabilissimus -a -um ADJdetestable, execrable, abominable; subject to detestatio/curse -
2 detestandus
detestandus adj. [P. of detestor], execrable: fraus, Ta. -
3 exsecrātus (execr-)
exsecrātus (execr-) adj. [P. of exsecror], accursed, execrable, detestable: populo R.: columna. -
4 in-testābilis
in-testābilis e, adj. with comp, infamous, execrable, detestable, abominable: homo, S.: saevitiā, Ta.: intestabilior et saevior, Ta. -
5 ne-fandus
-
6 nefārius
-
7 sacer
sacer cra, crum, adj. with sup. [1 SAC-], dedicated, consecrated, devoted, sacred: aedes: aedificia: locus: iura sacerrima lecti, O.: luctus late, V.: aurum, L.: tus, O.: ales (as regarded in augury), V.: tempus, H.: commissum, a crime against religion: vitis (sacred to Bacchus), H.: robur, O.: aqua, H.: fontes, V.: sacer interpresque deorum Orpheus, H.: sacro Dianae celebris die, H.: terra sacra deorum est: Sacra Iovi quercus, O.: Cereri Polyphoetes, V.: mensis Manibus, O.—As nom prop.: legiones in Sacrum montem secessisse, to the Sacred mount (on the right bank of the Anio, three miles from Rome), L.: Sacra via, Holy street (between the Forum and the Capitol): Ibam forte viā Sacrā, H.— Regarded with reverence, holy, awful, venerable: silentium, H.; cf. ut sacrosancti habeantur, quibus ipsi dii neque sacri neque sancti sunt, L.— Devoted, forfeited, accursed, given over: sacer esto, H.: eum, qui cuiquam nocuerit, sacrum sanciri, L.: ut eius caput Iovi sacrum esset, L.— Accursed, execrable, detestable, horrible, infamous: Auri fames, V.: Remi Sacer nepotibus cruor, H.* * *sacra, sacrum ADJsacred, holy, consecrated; accursed, horrible, detestable -
8 abominandus
abominanda, abominandum ADJill-omened, of evil omen; detestable, odious; execrable, abominable -
9 detestabilis
dētestābĭlis, e, adj. [detestor], execrable, abominable, detestable (good prose):omen,
Cic. Phil. 11, 5, 11; cf.:exsecratus populo Romano, detestabilis, etc.,
id. ib. 2, 26 fin.:nihil esse tam detestabile tamque pestiferum quam voluptatem,
id. de Sen. 12, 41; cf.res (with tetra, misera),
id. Tusc. 3, 11 fin.:scelus,
id. Lael. 8, 27:exemplum,
Liv. 26, 48:voce,
Suet. Vit. 10 et saep.— Comp., Cic. Off. 1, 17, 57; Vulg. Sap. 19, 13.— Sup. appears not to occur.— Adv., dētestābĭlĭter, abominably:quod nefarie, quod detestabiliter fecit,
Lact. 5, 10, 7. -
10 detestabiliter
dētestābĭlis, e, adj. [detestor], execrable, abominable, detestable (good prose):omen,
Cic. Phil. 11, 5, 11; cf.:exsecratus populo Romano, detestabilis, etc.,
id. ib. 2, 26 fin.:nihil esse tam detestabile tamque pestiferum quam voluptatem,
id. de Sen. 12, 41; cf.res (with tetra, misera),
id. Tusc. 3, 11 fin.:scelus,
id. Lael. 8, 27:exemplum,
Liv. 26, 48:voce,
Suet. Vit. 10 et saep.— Comp., Cic. Off. 1, 17, 57; Vulg. Sap. 19, 13.— Sup. appears not to occur.— Adv., dētestābĭlĭter, abominably:quod nefarie, quod detestabiliter fecit,
Lact. 5, 10, 7. -
11 execrabilis
exsē̆crābĭlis ( execr-), e, adj. [exsecror].I.Pass., execrable, accursed, detestable:II.exsecr. ac dirum solum,
Val. Max. 1, 1, 15:nihil exsecrabilius,
Plin. 9, 48, 72, § 155; Vulg. Levit. 11, 23 al.—Act., execrating:praeeuntibus exsecrabile carmen sacerdotibus,
the song of cursing, of execration, Liv. 31, 17, 9:odium,
i. e. raging, fearful, id. 9, 26, 4.— Adv.: exsē̆crābĭlĭter, execrably (only in comp.):tanto exsecrabilius me oderam,
Aug. Conf. 8, 7. -
12 exsecrabilis
exsē̆crābĭlis ( execr-), e, adj. [exsecror].I.Pass., execrable, accursed, detestable:II.exsecr. ac dirum solum,
Val. Max. 1, 1, 15:nihil exsecrabilius,
Plin. 9, 48, 72, § 155; Vulg. Levit. 11, 23 al.—Act., execrating:praeeuntibus exsecrabile carmen sacerdotibus,
the song of cursing, of execration, Liv. 31, 17, 9:odium,
i. e. raging, fearful, id. 9, 26, 4.— Adv.: exsē̆crābĭlĭter, execrably (only in comp.):tanto exsecrabilius me oderam,
Aug. Conf. 8, 7. -
13 exsecrandus
I.Prop. (class.;* II.syn.: abominor, detestor, abhorreo, horreo, aversor, devoveo): te oderunt, tibi pestem exoptant, te exsecrantur,
Cic. Pis. 40, 96;(with male precari),
id. ib. 14, 33:aliquem,
id. Leg. 1, 12, 33; id. Off. 3, 3, 11:consilia Catilinae,
Sall. C. 48, 1:severitatem nimiam et assidua belli pericula,
Just. 13, 1:superbiam regis,
id. 39, 1:litem,
Dig. 4, 7, 4 et saep.:in se ac suum ipsius caput,
Liv. 30, 20, 7:exsecratus deinde in caput regnumque Prusiae,
id. 39, 51 fin.:exsecratur Thyestes, ut naufragio pereat Atreus,
Cic. Tusc. 1, 44, 107:verba exsecrantia,
Ov. M. 5, 105 et saep.—Transf., to take a solemn oath with imprecations (against its infringement):eamus omnis execrata civitas (= his votis cum exsecratione conceptis),
Hor. Epod. 16, 36; cf. v. 18.► *1.Also, act.: exsecro, āre: exsecrabant se ac suos, Afran. ap. Non. 473, 24; cf. Prisc. p. 797 P.—2.exsē̆crātus, a, um, in pass. signif. and as P. a., accursed, execrable, detestable:3.non te exsecratum populo Romano, non detestabilem, etc.... scias,
Cic. Phil. 2, 26 fin.: exsules duo, Cato ap. Prisc. p. 792 P.:columna,
Cic. Phil. 1, 2, 5; Vulg. Apoc. 21, 8.— Sup.:exsecratissima auguria,
Plin. 28, 2, 5, § 27.—exsē̆crandus, a, um, as P. a., detestable (late Lat.); Vulg. Levit. 11, 10: libido, Mos. et Rom. Leg. Coll. 6, 4, 2 Huschke.— Sup.:exsecrandissimum nefas,
Salv. Gub. D. 7, 19. -
14 exsecro
I.Prop. (class.;* II.syn.: abominor, detestor, abhorreo, horreo, aversor, devoveo): te oderunt, tibi pestem exoptant, te exsecrantur,
Cic. Pis. 40, 96;(with male precari),
id. ib. 14, 33:aliquem,
id. Leg. 1, 12, 33; id. Off. 3, 3, 11:consilia Catilinae,
Sall. C. 48, 1:severitatem nimiam et assidua belli pericula,
Just. 13, 1:superbiam regis,
id. 39, 1:litem,
Dig. 4, 7, 4 et saep.:in se ac suum ipsius caput,
Liv. 30, 20, 7:exsecratus deinde in caput regnumque Prusiae,
id. 39, 51 fin.:exsecratur Thyestes, ut naufragio pereat Atreus,
Cic. Tusc. 1, 44, 107:verba exsecrantia,
Ov. M. 5, 105 et saep.—Transf., to take a solemn oath with imprecations (against its infringement):eamus omnis execrata civitas (= his votis cum exsecratione conceptis),
Hor. Epod. 16, 36; cf. v. 18.► *1.Also, act.: exsecro, āre: exsecrabant se ac suos, Afran. ap. Non. 473, 24; cf. Prisc. p. 797 P.—2.exsē̆crātus, a, um, in pass. signif. and as P. a., accursed, execrable, detestable:3.non te exsecratum populo Romano, non detestabilem, etc.... scias,
Cic. Phil. 2, 26 fin.: exsules duo, Cato ap. Prisc. p. 792 P.:columna,
Cic. Phil. 1, 2, 5; Vulg. Apoc. 21, 8.— Sup.:exsecratissima auguria,
Plin. 28, 2, 5, § 27.—exsē̆crandus, a, um, as P. a., detestable (late Lat.); Vulg. Levit. 11, 10: libido, Mos. et Rom. Leg. Coll. 6, 4, 2 Huschke.— Sup.:exsecrandissimum nefas,
Salv. Gub. D. 7, 19. -
15 exsecror
I.Prop. (class.;* II.syn.: abominor, detestor, abhorreo, horreo, aversor, devoveo): te oderunt, tibi pestem exoptant, te exsecrantur,
Cic. Pis. 40, 96;(with male precari),
id. ib. 14, 33:aliquem,
id. Leg. 1, 12, 33; id. Off. 3, 3, 11:consilia Catilinae,
Sall. C. 48, 1:severitatem nimiam et assidua belli pericula,
Just. 13, 1:superbiam regis,
id. 39, 1:litem,
Dig. 4, 7, 4 et saep.:in se ac suum ipsius caput,
Liv. 30, 20, 7:exsecratus deinde in caput regnumque Prusiae,
id. 39, 51 fin.:exsecratur Thyestes, ut naufragio pereat Atreus,
Cic. Tusc. 1, 44, 107:verba exsecrantia,
Ov. M. 5, 105 et saep.—Transf., to take a solemn oath with imprecations (against its infringement):eamus omnis execrata civitas (= his votis cum exsecratione conceptis),
Hor. Epod. 16, 36; cf. v. 18.► *1.Also, act.: exsecro, āre: exsecrabant se ac suos, Afran. ap. Non. 473, 24; cf. Prisc. p. 797 P.—2.exsē̆crātus, a, um, in pass. signif. and as P. a., accursed, execrable, detestable:3.non te exsecratum populo Romano, non detestabilem, etc.... scias,
Cic. Phil. 2, 26 fin.: exsules duo, Cato ap. Prisc. p. 792 P.:columna,
Cic. Phil. 1, 2, 5; Vulg. Apoc. 21, 8.— Sup.:exsecratissima auguria,
Plin. 28, 2, 5, § 27.—exsē̆crandus, a, um, as P. a., detestable (late Lat.); Vulg. Levit. 11, 10: libido, Mos. et Rom. Leg. Coll. 6, 4, 2 Huschke.— Sup.:exsecrandissimum nefas,
Salv. Gub. D. 7, 19. -
16 inexsecrabilis
ĭn-exsecrābĭlis, e, adj., not execrable, not accursed, Not. Tir. p. 152. -
17 intestabilis
1.in-testābĭlis, e, adj., that is incapable, by reason of misconduct, of being a witness or of making a will.I.Lit.:II.si quis ob carmen famosum damnetur, senatusconsulto expressum est, ut intestabilis sit, ergo nec testamentum facere poterit, nec ad testamentum adhiberi testis,
Dig. 28, 1, 18.—Transf.A.Infamous, execrable, detestable, abominable:B.homo,
Sall. J. 67 fin.; Hor. S. 2, 3, 181; Tac. A. 6, 40:intestabilis et sacer esto,
Hor. S. 2, 3, 81.— Comp., Sall. H. Fragm. 1, 41, 1; Tac. H. 4, 42 fin. —Of things:2.ars magica,
Plin. 30, 2, 6, § 7:saevitia,
Tac. A. 6, 51.intestābĭlis, e, adj. [in-, 2. testis], = 2. intestatus;in double sense with 1. intestabilis, II. A.,
Plaut. Curc. 1, 1, 30; id. Mil. 5, 1, 24 (cf. Lorenz ad loc.). -
18 nefandus
nĕfandus, a, um, adj. [ne-fari, lit. not to be mentioned, unmentionable; hence], impious, heinous, execrable, abominable (mostly post-Aug.;syn. infandus): sperate deos memores fandi atque nefandi,
i. e. wrong, impiety, Verg. A. 1, 543: nefandum adulterium, Cic. Fragm. ap. Quint. 5, 11, 12 (al. nefarium):nefandum vehiculum,
Liv. 1, 59:nefandissima quaeque tyrannicae crudelitatis exercuit,
Just. 16, 4, 11:fraus,
Juv. 13, 174:sacri,
id. 15, 116.—Of persons:homo nefandus,
Plin. 28, 1, 2, § 9:nefandi homines,
Quint. 1, 3, 17.— Sup.:aususne es, nefandissimum caput? etc.,
Just. 18, 7, 10.—Hence, adv.: nĕfandē, impiously: multa nefande ausi, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 993 P. (dub: Dietsch. H. 1, 62, nefanda).— Sup.:nefandissime,
Cassiod. Hist. Eccl. 10, 28. -
19 nefarium
nĕfārĭus, a, um, adj. [nefas], impious, execrable, abominable, nefarious (class.;II.syn.: impius, sacrilegus): homo nefarius et impius,
Cic. Off. 2, 14, 51:nefarius Atreus,
Hor. A. P. 186:voluntates consceleratae ac nefariae,
Cic. Sull. 9, 28:scelestum ac nefarium facinus,
id. Rosc. Am. 13, 37:singularis et nefaria crudelitas,
Caes. B. G. 7, 77; Cic. Rep. 3, 9, 14:multa commemorare nefaria in socios,
id. Off. 2, 8, 28:nefario scelere se obstringere,
Caes. B. C. 2, 32: nuptiae. Gai. Inst. 1, 64.—Subst.: nĕfārĭum, ii, n., a heinous act, a crime: rem publicam nefario obstringere. Liv 9, 34.—Hence, adv.: nĕfārĭē, impiously, execrably, heinously, abominably:aliquid nefarie flagitioseque facere,
Cic. Verr. 1, 13, 37; id. Div. in Caecil. 12, 38:nefarie moliri pestem patriae,
id. Cat. 2, 1, 1:nefarie occisus pater,
id. Rosc. Am. 11, 30. -
20 nefarius
nĕfārĭus, a, um, adj. [nefas], impious, execrable, abominable, nefarious (class.;II.syn.: impius, sacrilegus): homo nefarius et impius,
Cic. Off. 2, 14, 51:nefarius Atreus,
Hor. A. P. 186:voluntates consceleratae ac nefariae,
Cic. Sull. 9, 28:scelestum ac nefarium facinus,
id. Rosc. Am. 13, 37:singularis et nefaria crudelitas,
Caes. B. G. 7, 77; Cic. Rep. 3, 9, 14:multa commemorare nefaria in socios,
id. Off. 2, 8, 28:nefario scelere se obstringere,
Caes. B. C. 2, 32: nuptiae. Gai. Inst. 1, 64.—Subst.: nĕfārĭum, ii, n., a heinous act, a crime: rem publicam nefario obstringere. Liv 9, 34.—Hence, adv.: nĕfārĭē, impiously, execrably, heinously, abominably:aliquid nefarie flagitioseque facere,
Cic. Verr. 1, 13, 37; id. Div. in Caecil. 12, 38:nefarie moliri pestem patriae,
id. Cat. 2, 1, 1:nefarie occisus pater,
id. Rosc. Am. 11, 30.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
exécrable — [ ɛgzekrabl; ɛksekrabl ] adj. • 1355; lat. execrabilis → exécrer 1 ♦ Littér. Qu on doit exécrer, avoir en horreur. ⇒ abominable, détestable, odieux, répugnant. Fouquier Tinville « devint de plus en plus exécré et exécrable » (Michelet). 2 ♦ Cour … Encyclopédie Universelle
execrable — EXECRABLE. adj. de tout genre. Detestable, dont on doit avoir horreur. Crime execrable. parricide execrable. c est un homme execrable. Il se dit fig. Par exaggeration des choses extremement mauvaises. Que dites vous de ce livre, de ce poëme? il… … Dictionnaire de l'Académie française
execrable — execrable, damnable, accursed, cursed mean so odious as to deserve cursing or condemning. In actual use they vary little if any in force and only slightly in implications, although usage to a certain extent limits their applications. Execrable is … New Dictionary of Synonyms
Execrable — Ex e*cra*ble, a. [L. execrabilis, exsecrabilis: cf. F. ex[ e]crable. See {Execrate}.] Deserving to be execrated; accursed; damnable; detestable; abominable; as, an execrable wretch. Execrable pride. Hooker. {Ex e*cra*ble*ness}, n. {Ex e*cra*bly} … The Collaborative International Dictionary of English
execrable — late 14c., from O.Fr. execrable, from L. execrabilis/exsecrabilis execrable, accursed, from execrari/exsecrari (see EXECRATE (Cf. execrate)). Related: Execrably … Etymology dictionary
execrable — adjetivo 1. (antepuesto / pospuesto) Que merece ser condenado o aborrecido: El execrable crimen fue cometido por dos desaprensivos. Sinónimo: abominable … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
execrable — index arrant (onerous), bad (offensive), blameful, blameworthy, contemptible, contemptuous, depra … Law dictionary
execrable — [adj] horrible, sickening abhorrent, abominable, accursed, atrocious, confounded, cursed, damnable, defective, deplorable, despicable, detestable, disgusting, foul, hateful, heinous, horrific, loathsome, low, monstrous, nauseous, obnoxious,… … New thesaurus
execrable — et detestable, Sacer, Execrabilis, Deuotus … Thresor de la langue françoyse
execrable — (Del lat. exsecrabĭlis). adj. Digno de execración … Diccionario de la lengua española
execrable — ► ADJECTIVE ▪ extremely bad or unpleasant. DERIVATIVES execrably adverb. ORIGIN Latin execrabilis, from exsecrari curse … English terms dictionary