-
1 locum
lŏcus (old form stlocus, like stlis for lis, Quint. 1, 4, 16), i, m. ( lŏcum, i, n., Inscr. ap. Grut. 129, 14; plur. loci, single places; loca, places connected with each other, a region; cf. Krebs, Antibarb. p. 666 sq., and v. infra), a place, spot.I.Lit.A.In gen.:B.adsedistis in festivo loco,
i. e. the theatre, Plaut. Mil. 2, 1, 83:locum sibi velle liberum praeberier, ubi nequam faciat clam,
id. Poen. 1, 1, 49; 3, 3, 44; cf.3, 2, 25: omnes copias in unum locum convenire,
Cic. Att. 8, 16, 2:Galli qui ea loca incolerent,
Caes. B. G. 2, 4:locorum situm naturam regionis nosse,
Liv. 22, 38:Romae per omnes locos,
Sall. J. 32:facere alicui locum in turba,
Ov. A. A. 2, 210:ex loco superiore agere, of an orator speaking from the rostra, or of a judge pronouncing judgment: de loco superiore dicere,
Cic. Verr. 2, 2, 42, § 102:ex aequo loco, of one speaking in the Senate or conversing with another: et ex superiore et ex aequo loco sermones habiti,
id. Fam. 3, 8, 2:ex inferiore loco,
to speak before a judge, id. de Or. 3, 6, 23: primus locus aedium, a dwelling on the ground-floor, Nep. praef. 6.— A post, position: loco movere, to drive from a place or post, Ter. Phorm. prol. 32; so,loco deicere,
Hor. Ep. 2, 2, 30:loco cedere,
to give way, abandon one's post, retire, Sall. C. 9; Caes. B. G. 1, 15.—In partic.1.A place, seat, in the theatre, the circus, or the forum:2.Servi ne obsideant, liberis ut sit locus,
room, seats, Plaut. Cas. prol. 23.—Esp. the place assigned by the Senate to foreign ambassadors: locum ad spectandum dare,
Cic. Mur. 35, 73; 34, 72; so Liv. 30, 17. — Plur. loca, Liv. 34, 44, 5; Vell. 2, 32, 3; Suet. Claud. 21; id. Ner. 11; Plin. 8, 7, 7, § 21.—But plur. loci, Tac. A. 15, 32.—So of the lodging, quarters, place of abode assigned to foreign ambassadors for their residence:3.locus inde lautiaque legatis praeberi jussa,
Liv. 28, 39, 19; 30, 17, 14; 42, 26, 5; Symm. Ep. 4, 56; Sid. Ep. 8, 12:loca lautia,
App. M. 3, p. 140, 30.—A piece or part of an estate:4.stricte loquendo locus non est fundus sed pars aliqua fundi,
Dig. 50, 16, 60:locus certus ex fundo possideri potest,
ib. 41, 2, 26.—A place, spot, locality; a country region: hau longe abesse oportet homines hinc;5.ita hic lepidust locus,
Plaut. Rud. 1, 4, 35:nunc hoc ubi abstrudam cogito solum locum,
id. Aul. 4, 6, 7:non hoc ut oppido praeposui, sed ut loco,
Cic. Att. 7, 3, 10; Verg. A. 1, 530; Caes. B. G. 5, 12.— Poet. of the inhabitants of a place, a neighborhood:numina vicinorum odit uterque locus,
Juv. 15, 37.—Of a place where a city once stood, a site:locus Pherae,
Plin. 4, 5, 6, § 13:locus Buprasium, Hyrmine,
id. ib.; cf. Ov. F. 2, 280.— Plur. rarely loci:quos locos adiisti,
Plaut. Trin. 4, 2, 86:locos tenere,
Liv. 5, 35, 1:occupare,
Sall. J. 18, 4; 76, 1; Lucr. 4, 509; Verg. A. 1, 306; 2, 28; Prop. 4 (5), 8, 22; Tac. A. 1, 61; 13, 36; Suet. Tib. 43.—Usually loca:loca haec circiter,
Plaut. Cist. 4, 2, 8:venisse in illa loca,
Cic. Fam. 9, 2, 5; id. Fin. 5, 1, 2 sq.; Caes. B. G. 2, 4, 2; Lucr. 1, 373; 2, 146; Cat. 9, 7; 63, 3; Sall. J. 18, 11; 54, 3; Verg. G. 2, 140; id. A. 1, 51; 2, 495; Hor. C. 1, 22, 7; Tib. 4, 1, 97; Ov. M. 10, 29; Liv. 1, 1, 5; 1, 5, 2; 1, 6, 4 et saep.—In war [p. 1075] or battle, a post, station (plur. loca):6.tum loca sorte legunt,
Verg. A. 5, 132:loca jussa tenere,
id. ib. 10, 238:loca servare,
Amm. 25, 6, 14.—Loci and loca, of parts of the body:7.loci nervosi,
Cels. 5, 26, 26.—Esp.:muliebres,
Varr. L. L. 5, 2, 15; and without adj., in females, the womb:si ea lotio locos fovebit,
Cato, R. R. 157, 11:cum in locis semen insederit,
Cic. N. D. 2, 51; Cels. 2, 8. —Of animals, Col. 6, 27, 10.—Of birds, Col. 8, 11, 8; Lucr. 14, 1246; Plin. 11, 37, 84, § 209; Cael. Aur. Acut. 3, 17:genitalia,
Col. 7, 7, 4; cf. id. 8, 7, 2; 8, 11, 8;in males,
Lucr. 4, 1034; 4, 1045.—Communis locus,(α).The place of the dead:(β).qui nunc abierunt hinc in communem locum,
Plaut. Cas. prol. 19.—A public place:8.Sthenius... qui oppidum non maximum maximis ex pecunia sua locis communibus monumentisque decoravit,
Cic. Verr. 2, 2, 46, § 112.—A burial-place, grave; very freq. in epitaphs; v. Inscr. Orell. 8; 4499; 4500 sq.II.Trop.A. 1.In gen.:2.cum fundamentum esset philosophiae positum in finibus bonorum, perpurgatus est is locus a nobis quinque libris,
Cic. Div. 2, 1, 2:Theophrastus cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos,
id. Fin. 1, 2, 6:hic locus, de natura usuque verborum,
id. Or. 48, 162:philosophiae noti et tractati loci,
id. ib. 33, 118:ex quattuor locis in quos honesti naturam vimque divisimus,
id. Off. 1, 6, 18; id. Inv. 2, 3, 11; 2, 5, 16; 2, 8, 26 et saep.; Quint. 2, 4, 27; 2, 11, 6; 5, 8, 4; Juv. 6, 245; Tac. Or. 31.—Esp.: loci, the grounds of proof, the points on which proofs are founded or from which they are deduced:3.cum pervestigare argumentum aliquod volumus, locos nosse debemus,
Cic. Top. 2, 7; id. de Or. 1, 13, 56; 3, 55, 210:traditi sunt ex quibus argumenta ducantur duplices loci,
id. Or. 35; so sing.:itaque licet definire, locum esse argumenti sedem,
id. Top. 2.—Esp.: loci communes, general arguments, which do not grow out of the particular facts of a case, but are applicable to any class of cases:B.pars (argumentorum) est pervagatior et aut in omnis ejusdem generis aut in plerasque causas adcommodata: haec ergo argumenta, quae transferri in multas causas possunt, locos communis nominamus,
Cic. Inv. 2, 14, 47 sq.; cf. the passage at length; id. ib. 2, 16, 50 sq.; 2, 18, 56; Auct. Her. 3, 8, 15; Quint. 2, 1, 9; 3, 1, 12; 5, 1, 3; 5, 13, 57 al.— Sing.:vix ullus est tam communis locus, qui possit cohaerere cum causa, nisi aliquo proprio quaestionis vinculo copulatus,
Quint. 2, 4, 30:locus, for communis locus,
id. 4, 2, 117; 5, 7, 32.—A passage in a book or author; plur. loci (Zumpt, Gram. §C.99): locos quosdam transferam,
Cic. Fin. 1, 3, 7; Quint. 1, 1, 36; 1, 4, 4; 5, 13, 42; 6, 3, 36; Tac. Or. 22:locos Lucreti plurimos sectare,
Gell. 1, 21, 7;but rarely loca: loca jam recitata,
Hor. Ep. 2, 1, 223; Amm. 29, 2, 8.—Room, opportunity, cause, occasion, place, time, etc., for any thing:D.et cognoscendi et ignoscendi dabitur peccati locus,
Ter. Heaut. 2, 1, 6:avaritia paululum aliquid loci rationi et consilio dedisset,
Cic. Quint. 16, 53:de tuo in me animo iniquis secus existimandi videris nonnihil dedisse loci,
to have given occasion, cause, reason, id. Fam. 3, 6, 6:dare suspicioni locum,
id. Cael. 4, 9:dare locum dubitationis,
id. Balb. 6, 16; Val. Fl. 4, 451: locum habere, to find a place:qui dolorem summum malum dicit, apud eum, quem locum habet fortitudo?
Cic. Off. 3, 33, 117:in hoc altero dicacitatis quid habet ars loci?
id. de Or. 2, 54, 219; so,locus est alicui rei: legi Aquiliae locus est adversus te,
Dig. 9, 2, 27; cf.:huic edicto locus est,
ib. 37, 10, 6; cf.:meritis vacat hic tibi locus,
Verg. A. 11, 179:cum defendendi negandive non est locus,
Quint. 5, 13, 8:quaerendi,
id. 3, 8, 21.—Also in the sense of there is place for any thing, it finds acceptance:in poëtis non Homero soli locus est aut Archilocho, etc.,
Cic. Or. 1, 4:si in mea familiaritate locus esset nemini nisi, etc.,
id. Planc. 33, 82:maledicto nihil loci est,
id. Mur. 5, 12: locum non relinquere, to leave no room for, not to admit, to exclude:vita turpis ne morti quidem honestae locum relinquit,
id. Quint. 15, 49; so,nec precibus nostris nec admonitionibus relinquit locum,
id. Fam. 1, 1, 2: nancisci locum, to find occasion:nactus locum resecandae libidinis,
id. Att. 1, 18, 2:valde gaudeo, si est nunc ullus gaudendi locus,
id. ib. 9, 7, 6.—In aliquo loco esse, to be in any place, position, situation, condition, state, relation:E.si ego in istoc siem loco, dem potius aurum, quam, etc.,
position, place, Plaut. Bacch. 4, 9, 116:tanta ibi copia venustatum aderat, in suo quaeque loco sita munde,
id. Poen. 5, 4, 8:in uxoris loco habere,
Ter. Heaut. 1, 1, 52:in liberūm loco esse,
Cic. de Or. 2, 49, 200; id. Planc. 11, 28; id. Brut. 1, 1; but more freq. without in:is si eo loco esset, negavit se facturum,
id. Fam. 4, 4, 4:eodem loco esse,
Sen. Ben. 3, 8, 2; 7, 14, 6.—Esp. with a gen.:parentis loco esse,
Cic. Div. in Caecil. 19, 61:hostium loco esse,
Liv. 2, 4, 7:fratris loco esse,
Cic. Fam. 5, 3, 1; 7, 3, 6; Quint. 6, 1, 7:nec vero hic locus est, ut, etc.,
not the proper occasion, Cic. Tusc. 4, 1, 1; id. Rosc. Am. 12, 33.— Hence, loco or in loco, at the right place or time, seasonably, suitably:posuisti loco versus Attianos,
Cic. Fam. 9, 16, 4:epistolae non in loco redditae,
id. ib. 11, 16, 1:dulce est desipere in loco,
Hor. C. 4, 12, 28; so,locis: non insurgit locis? non figuris gaudet?
Quint. 12, 10, 23:quo res summa loco?
in what condition? Verg. A. 2, 322:quo sit fortuna loco,
id. ib. 9, 723:quo sit Romana loco res,
Hor. Ep. 1, 12, 25:quo tua sit fortuna loco,
Stat. Th. 7, 558:missis nuntiis, quo loco res essent,
Liv. 2, 47, 5:primo loco,
in the first place, first in order, Juv. 5, 12.—Freq. as a partit. gen.:quo loci for quo loco,
Cic. Att. 8, 10; id. Div. 2, 66:eo loci for eo loco,
id. Sest. 31, 68; Tac. A. 15, 74:eodem loci,
Suet. Calig. 53:ubi loci,
Plaut. Merc. 5, 4, 26:ibidem loci,
id. Cist. 3, 1, 53:interea loci for interea,
meanwhile, Ter. Eun. 1, 2, 46:postea loci,
after that, afterwards, Sall. J. 102:ubicumque locorum,
Hor. Ep. 1, 3, 34:adhuc locorum,
hitherto, Plaut. Capt. 2, 3, 25:ad id locorum,
to that time, till then, hitherto, Sall. J. 63, 6; 73, 2; Liv. 22, 38, 12:post id locorum,
after that, thereupon, Plaut. Cas. 1, 32:inde loci,
since then, Lucr. 5, 437.—Place, position, degree, rank, order, office, of persons or things:F.summus locus civitatis,
Cic. Clu. 55, 150:tua dignitas suum locum obtinebit,
id. Fam. 3, 9, 2:quem locum apud ipsum Caesarem obtinuisti?
id. Phil. 2, 29, 71:res erat et causa nostra eo jam loci, ut, etc.,
id. Sest. 31, 68:Socrates voluptatem nullo loco numerat,
id. Fin. 2, 28, 90:codem loco habere, quo, etc.,
id. Prov. Cons. 17, 41; Caes. B. G. 1, 26, 6; 7, 77, 3; id. B. C. 1, 84, 2:indignantes eodem se loco esse, quo, etc.,
Liv. 42, 37, 8:sed esto, neque melius quod invenimus esse, neque par, est certe proximus locus,
Quint. 10, 5, 6:erat ordine proximus locus,
id. 7, 3, 36:humili loco,
id. 4, 2, 2.— Plur. loca:ut patricii recuperarent duo consularia loca,
Liv. 10, 15, 8:quinque augurum loca,
id. 10, 8, 3; 42, 34, 15:omnia loca obtinuere, ne cui plebeio aditus esset,
id. 4, 57, 11; Tac. A. 2, 55:Vesta loca prima tenet,
Ov. F. 6, 304.—Esp. of birth:infimo loco natus,
Cic. Fl. 11, 24:esse summo loco natus,
id. Planc. 25, 60:Tanaquil summo loco nata,
Liv. 1, 34.—Loco, adverbially, in the place of, instead of, for:criminis loco putant esse, quod vivam,
Cic. Fam. 7, 3, 6:haec filium suum sibi praemii loco deposcit,
id. Inv. 2, 49, 144. -
2 locus
lŏcus (old form stlocus, like stlis for lis, Quint. 1, 4, 16), i, m. ( lŏcum, i, n., Inscr. ap. Grut. 129, 14; plur. loci, single places; loca, places connected with each other, a region; cf. Krebs, Antibarb. p. 666 sq., and v. infra), a place, spot.I.Lit.A.In gen.:B.adsedistis in festivo loco,
i. e. the theatre, Plaut. Mil. 2, 1, 83:locum sibi velle liberum praeberier, ubi nequam faciat clam,
id. Poen. 1, 1, 49; 3, 3, 44; cf.3, 2, 25: omnes copias in unum locum convenire,
Cic. Att. 8, 16, 2:Galli qui ea loca incolerent,
Caes. B. G. 2, 4:locorum situm naturam regionis nosse,
Liv. 22, 38:Romae per omnes locos,
Sall. J. 32:facere alicui locum in turba,
Ov. A. A. 2, 210:ex loco superiore agere, of an orator speaking from the rostra, or of a judge pronouncing judgment: de loco superiore dicere,
Cic. Verr. 2, 2, 42, § 102:ex aequo loco, of one speaking in the Senate or conversing with another: et ex superiore et ex aequo loco sermones habiti,
id. Fam. 3, 8, 2:ex inferiore loco,
to speak before a judge, id. de Or. 3, 6, 23: primus locus aedium, a dwelling on the ground-floor, Nep. praef. 6.— A post, position: loco movere, to drive from a place or post, Ter. Phorm. prol. 32; so,loco deicere,
Hor. Ep. 2, 2, 30:loco cedere,
to give way, abandon one's post, retire, Sall. C. 9; Caes. B. G. 1, 15.—In partic.1.A place, seat, in the theatre, the circus, or the forum:2.Servi ne obsideant, liberis ut sit locus,
room, seats, Plaut. Cas. prol. 23.—Esp. the place assigned by the Senate to foreign ambassadors: locum ad spectandum dare,
Cic. Mur. 35, 73; 34, 72; so Liv. 30, 17. — Plur. loca, Liv. 34, 44, 5; Vell. 2, 32, 3; Suet. Claud. 21; id. Ner. 11; Plin. 8, 7, 7, § 21.—But plur. loci, Tac. A. 15, 32.—So of the lodging, quarters, place of abode assigned to foreign ambassadors for their residence:3.locus inde lautiaque legatis praeberi jussa,
Liv. 28, 39, 19; 30, 17, 14; 42, 26, 5; Symm. Ep. 4, 56; Sid. Ep. 8, 12:loca lautia,
App. M. 3, p. 140, 30.—A piece or part of an estate:4.stricte loquendo locus non est fundus sed pars aliqua fundi,
Dig. 50, 16, 60:locus certus ex fundo possideri potest,
ib. 41, 2, 26.—A place, spot, locality; a country region: hau longe abesse oportet homines hinc;5.ita hic lepidust locus,
Plaut. Rud. 1, 4, 35:nunc hoc ubi abstrudam cogito solum locum,
id. Aul. 4, 6, 7:non hoc ut oppido praeposui, sed ut loco,
Cic. Att. 7, 3, 10; Verg. A. 1, 530; Caes. B. G. 5, 12.— Poet. of the inhabitants of a place, a neighborhood:numina vicinorum odit uterque locus,
Juv. 15, 37.—Of a place where a city once stood, a site:locus Pherae,
Plin. 4, 5, 6, § 13:locus Buprasium, Hyrmine,
id. ib.; cf. Ov. F. 2, 280.— Plur. rarely loci:quos locos adiisti,
Plaut. Trin. 4, 2, 86:locos tenere,
Liv. 5, 35, 1:occupare,
Sall. J. 18, 4; 76, 1; Lucr. 4, 509; Verg. A. 1, 306; 2, 28; Prop. 4 (5), 8, 22; Tac. A. 1, 61; 13, 36; Suet. Tib. 43.—Usually loca:loca haec circiter,
Plaut. Cist. 4, 2, 8:venisse in illa loca,
Cic. Fam. 9, 2, 5; id. Fin. 5, 1, 2 sq.; Caes. B. G. 2, 4, 2; Lucr. 1, 373; 2, 146; Cat. 9, 7; 63, 3; Sall. J. 18, 11; 54, 3; Verg. G. 2, 140; id. A. 1, 51; 2, 495; Hor. C. 1, 22, 7; Tib. 4, 1, 97; Ov. M. 10, 29; Liv. 1, 1, 5; 1, 5, 2; 1, 6, 4 et saep.—In war [p. 1075] or battle, a post, station (plur. loca):6.tum loca sorte legunt,
Verg. A. 5, 132:loca jussa tenere,
id. ib. 10, 238:loca servare,
Amm. 25, 6, 14.—Loci and loca, of parts of the body:7.loci nervosi,
Cels. 5, 26, 26.—Esp.:muliebres,
Varr. L. L. 5, 2, 15; and without adj., in females, the womb:si ea lotio locos fovebit,
Cato, R. R. 157, 11:cum in locis semen insederit,
Cic. N. D. 2, 51; Cels. 2, 8. —Of animals, Col. 6, 27, 10.—Of birds, Col. 8, 11, 8; Lucr. 14, 1246; Plin. 11, 37, 84, § 209; Cael. Aur. Acut. 3, 17:genitalia,
Col. 7, 7, 4; cf. id. 8, 7, 2; 8, 11, 8;in males,
Lucr. 4, 1034; 4, 1045.—Communis locus,(α).The place of the dead:(β).qui nunc abierunt hinc in communem locum,
Plaut. Cas. prol. 19.—A public place:8.Sthenius... qui oppidum non maximum maximis ex pecunia sua locis communibus monumentisque decoravit,
Cic. Verr. 2, 2, 46, § 112.—A burial-place, grave; very freq. in epitaphs; v. Inscr. Orell. 8; 4499; 4500 sq.II.Trop.A. 1.In gen.:2.cum fundamentum esset philosophiae positum in finibus bonorum, perpurgatus est is locus a nobis quinque libris,
Cic. Div. 2, 1, 2:Theophrastus cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos,
id. Fin. 1, 2, 6:hic locus, de natura usuque verborum,
id. Or. 48, 162:philosophiae noti et tractati loci,
id. ib. 33, 118:ex quattuor locis in quos honesti naturam vimque divisimus,
id. Off. 1, 6, 18; id. Inv. 2, 3, 11; 2, 5, 16; 2, 8, 26 et saep.; Quint. 2, 4, 27; 2, 11, 6; 5, 8, 4; Juv. 6, 245; Tac. Or. 31.—Esp.: loci, the grounds of proof, the points on which proofs are founded or from which they are deduced:3.cum pervestigare argumentum aliquod volumus, locos nosse debemus,
Cic. Top. 2, 7; id. de Or. 1, 13, 56; 3, 55, 210:traditi sunt ex quibus argumenta ducantur duplices loci,
id. Or. 35; so sing.:itaque licet definire, locum esse argumenti sedem,
id. Top. 2.—Esp.: loci communes, general arguments, which do not grow out of the particular facts of a case, but are applicable to any class of cases:B.pars (argumentorum) est pervagatior et aut in omnis ejusdem generis aut in plerasque causas adcommodata: haec ergo argumenta, quae transferri in multas causas possunt, locos communis nominamus,
Cic. Inv. 2, 14, 47 sq.; cf. the passage at length; id. ib. 2, 16, 50 sq.; 2, 18, 56; Auct. Her. 3, 8, 15; Quint. 2, 1, 9; 3, 1, 12; 5, 1, 3; 5, 13, 57 al.— Sing.:vix ullus est tam communis locus, qui possit cohaerere cum causa, nisi aliquo proprio quaestionis vinculo copulatus,
Quint. 2, 4, 30:locus, for communis locus,
id. 4, 2, 117; 5, 7, 32.—A passage in a book or author; plur. loci (Zumpt, Gram. §C.99): locos quosdam transferam,
Cic. Fin. 1, 3, 7; Quint. 1, 1, 36; 1, 4, 4; 5, 13, 42; 6, 3, 36; Tac. Or. 22:locos Lucreti plurimos sectare,
Gell. 1, 21, 7;but rarely loca: loca jam recitata,
Hor. Ep. 2, 1, 223; Amm. 29, 2, 8.—Room, opportunity, cause, occasion, place, time, etc., for any thing:D.et cognoscendi et ignoscendi dabitur peccati locus,
Ter. Heaut. 2, 1, 6:avaritia paululum aliquid loci rationi et consilio dedisset,
Cic. Quint. 16, 53:de tuo in me animo iniquis secus existimandi videris nonnihil dedisse loci,
to have given occasion, cause, reason, id. Fam. 3, 6, 6:dare suspicioni locum,
id. Cael. 4, 9:dare locum dubitationis,
id. Balb. 6, 16; Val. Fl. 4, 451: locum habere, to find a place:qui dolorem summum malum dicit, apud eum, quem locum habet fortitudo?
Cic. Off. 3, 33, 117:in hoc altero dicacitatis quid habet ars loci?
id. de Or. 2, 54, 219; so,locus est alicui rei: legi Aquiliae locus est adversus te,
Dig. 9, 2, 27; cf.:huic edicto locus est,
ib. 37, 10, 6; cf.:meritis vacat hic tibi locus,
Verg. A. 11, 179:cum defendendi negandive non est locus,
Quint. 5, 13, 8:quaerendi,
id. 3, 8, 21.—Also in the sense of there is place for any thing, it finds acceptance:in poëtis non Homero soli locus est aut Archilocho, etc.,
Cic. Or. 1, 4:si in mea familiaritate locus esset nemini nisi, etc.,
id. Planc. 33, 82:maledicto nihil loci est,
id. Mur. 5, 12: locum non relinquere, to leave no room for, not to admit, to exclude:vita turpis ne morti quidem honestae locum relinquit,
id. Quint. 15, 49; so,nec precibus nostris nec admonitionibus relinquit locum,
id. Fam. 1, 1, 2: nancisci locum, to find occasion:nactus locum resecandae libidinis,
id. Att. 1, 18, 2:valde gaudeo, si est nunc ullus gaudendi locus,
id. ib. 9, 7, 6.—In aliquo loco esse, to be in any place, position, situation, condition, state, relation:E.si ego in istoc siem loco, dem potius aurum, quam, etc.,
position, place, Plaut. Bacch. 4, 9, 116:tanta ibi copia venustatum aderat, in suo quaeque loco sita munde,
id. Poen. 5, 4, 8:in uxoris loco habere,
Ter. Heaut. 1, 1, 52:in liberūm loco esse,
Cic. de Or. 2, 49, 200; id. Planc. 11, 28; id. Brut. 1, 1; but more freq. without in:is si eo loco esset, negavit se facturum,
id. Fam. 4, 4, 4:eodem loco esse,
Sen. Ben. 3, 8, 2; 7, 14, 6.—Esp. with a gen.:parentis loco esse,
Cic. Div. in Caecil. 19, 61:hostium loco esse,
Liv. 2, 4, 7:fratris loco esse,
Cic. Fam. 5, 3, 1; 7, 3, 6; Quint. 6, 1, 7:nec vero hic locus est, ut, etc.,
not the proper occasion, Cic. Tusc. 4, 1, 1; id. Rosc. Am. 12, 33.— Hence, loco or in loco, at the right place or time, seasonably, suitably:posuisti loco versus Attianos,
Cic. Fam. 9, 16, 4:epistolae non in loco redditae,
id. ib. 11, 16, 1:dulce est desipere in loco,
Hor. C. 4, 12, 28; so,locis: non insurgit locis? non figuris gaudet?
Quint. 12, 10, 23:quo res summa loco?
in what condition? Verg. A. 2, 322:quo sit fortuna loco,
id. ib. 9, 723:quo sit Romana loco res,
Hor. Ep. 1, 12, 25:quo tua sit fortuna loco,
Stat. Th. 7, 558:missis nuntiis, quo loco res essent,
Liv. 2, 47, 5:primo loco,
in the first place, first in order, Juv. 5, 12.—Freq. as a partit. gen.:quo loci for quo loco,
Cic. Att. 8, 10; id. Div. 2, 66:eo loci for eo loco,
id. Sest. 31, 68; Tac. A. 15, 74:eodem loci,
Suet. Calig. 53:ubi loci,
Plaut. Merc. 5, 4, 26:ibidem loci,
id. Cist. 3, 1, 53:interea loci for interea,
meanwhile, Ter. Eun. 1, 2, 46:postea loci,
after that, afterwards, Sall. J. 102:ubicumque locorum,
Hor. Ep. 1, 3, 34:adhuc locorum,
hitherto, Plaut. Capt. 2, 3, 25:ad id locorum,
to that time, till then, hitherto, Sall. J. 63, 6; 73, 2; Liv. 22, 38, 12:post id locorum,
after that, thereupon, Plaut. Cas. 1, 32:inde loci,
since then, Lucr. 5, 437.—Place, position, degree, rank, order, office, of persons or things:F.summus locus civitatis,
Cic. Clu. 55, 150:tua dignitas suum locum obtinebit,
id. Fam. 3, 9, 2:quem locum apud ipsum Caesarem obtinuisti?
id. Phil. 2, 29, 71:res erat et causa nostra eo jam loci, ut, etc.,
id. Sest. 31, 68:Socrates voluptatem nullo loco numerat,
id. Fin. 2, 28, 90:codem loco habere, quo, etc.,
id. Prov. Cons. 17, 41; Caes. B. G. 1, 26, 6; 7, 77, 3; id. B. C. 1, 84, 2:indignantes eodem se loco esse, quo, etc.,
Liv. 42, 37, 8:sed esto, neque melius quod invenimus esse, neque par, est certe proximus locus,
Quint. 10, 5, 6:erat ordine proximus locus,
id. 7, 3, 36:humili loco,
id. 4, 2, 2.— Plur. loca:ut patricii recuperarent duo consularia loca,
Liv. 10, 15, 8:quinque augurum loca,
id. 10, 8, 3; 42, 34, 15:omnia loca obtinuere, ne cui plebeio aditus esset,
id. 4, 57, 11; Tac. A. 2, 55:Vesta loca prima tenet,
Ov. F. 6, 304.—Esp. of birth:infimo loco natus,
Cic. Fl. 11, 24:esse summo loco natus,
id. Planc. 25, 60:Tanaquil summo loco nata,
Liv. 1, 34.—Loco, adverbially, in the place of, instead of, for:criminis loco putant esse, quod vivam,
Cic. Fam. 7, 3, 6:haec filium suum sibi praemii loco deposcit,
id. Inv. 2, 49, 144. -
3 locuples
lŏcū̆ples, ētis (ū, Mart. 5, 36, 6; gen. locupletium and locupletum; abl. sing. locuplete, usu. of a person, Cic. Verr. 2, 4, 12, § 29; id. Att. 12, 43, 2; Tac. H. 1, 46;I.rarely of a thing,
Hor. S. 2, 6, 102; Pers. 3, 74:locupleti, of things,
Cic. Verr. 2, 4, 1, § 1; id. de Or. 3, 48, 185; Sen. Contr. 2, 9, 4;rarely of a person,
Cic. Verr. 2, 4, 21, § 46; Macrob. S. 5, 18, 14; v. Neue, Formenl. 2, p. 49 sq.), adj. [locus-plenus], rich in lands, substantial, opulent (syn.: dives, abundans, copiosus).Lit.:B.quod tum erat res in pecore et locorum possessionibus: ex quo pecuniosi et locupletes vocabantur,
Cic. Rep. 2, 9, 16; cf.:(P. Nigidius) locupletem dictum ait ex compositis vocibus, qui pleraque loca, hoc est, qui multas possessiones teneret,
Gell. 10, 5: locupletes locorum multorum domini, Paul. ex Fest. p. 119 Müll.—So too, locupletem a locorum copia,
Quint. 5, 10, 55:locupletes dicebant loci, hoc est agri plenos,
Plin. 18, 3, 3, § 11:unum genus est eorum, qui magno in aere alieno, majores etiam possessiones habent: horum hominum species est honestissima, sunt enim locupletes,
Cic. Cat. 2, 8;rarely of things: neque minus locuples ad eos hereditas perveniat,
Gai. Inst. 1, 192.—Transf., in gen., rich, wealthy, opulent:II.de ornatu ut locupletes simus scitis,
Plaut. Rud. 2, 1, 4:egebat? immo locuples erat,
Cic. Rosc. Com. 8, 22:mulier copiosa plane et locuples,
id. Div. in Caecil. 17, 55.—As subst.:Lycurgus agros locupletium plebi, ut servitio, colendos dedit,
the rich, Cic. Rep. 3, 9 fin.:ut suffragia non in multitudinis, sed in locupletium potestate essent,
id. ib. 2, 22, 39.—So fem.:locuples quae nupsit avaro,
Juv. 6, 141:locuples et referta domus,
id. de Or. 1, 35, 161:in locuplete penu,
Pers. 3, 74:locupletem optare podagram,
i. e. characteristic of the rich, Juv. 13, 96. —With abl.:praedā locuples,
Sall. J. 84:locuples frugibus annus,
Hor. Ep. 2, 1, 137:mancipiis locuples,
id. ib. 1, 6, 39.—With gen.:pecuniae,
App. M. 8, p. 202, 12:locuples aquila,
i. e. the lucrative post of centurion, Juv. 14, 197.—With in and abl. in thesauris, Vulg. Jer. 51, 13.— Comp.:locupletior negotiator,
Quint. 1, 12, 17.— Sup.:urbs locupletissima,
Cic. Rep. 1, 14:locupletissimae urbes,
Caes. B. C. 3, 31.—Trop.A.Well stored or provided, richly supplied, rich:B.Lyslas oratione locuples, rebus ipsis jejunior,
Cic. Fin. 5, 5, 13; id. N. D. 1, 40, 112:Latinam linguam non modo non inopem, sed locupletiorem etiam esse quam Graecam,
id. Fin. 1, 3, 10.—Transf., that is able to answer for a thing, that is a good surety, responsible, trustworthy, reliable, safe, sure:1.reus,
that can fulfil his engagement, Liv. 9, 9: auctor, testis, a sufficient surety, a credible witness:Pythagoras et Plato locupletissimi auctores, jubent,
Cic. Div. 2, 58, 119; cf.:quem enim auctorem de illo (Socrate) locupletiorem Platone laudare possumus?
id. Rep. 1, 10, 16:locuples auctor Thucydides,
id. Brut. 12, 47; id. Div. 1, 19, 37:accedit etiam testis locuples, Posidonius,
id. Off. 3, 2, 10:tabellarius,
a trusty, safe letter-carrier, id. Q. Fr. 3, 9, 6.—Hence, adv.: lŏcū̆plētē, richly, amply (postclass.).Lit., sup.:2.locupletissime mu neratus,
Spart. Hadr. 3:dotata filia,
Aur. Vict. Epit. 9.—Trop., in comp., Front. ad Anton. Imp. 1, 3 Mai. -
4 locus
locus ī, m (plur. loci, single places; loca, n, places connected, a region), a place, spot: coacto in unum locum exercitu, Cs.: locorum situm nosse, L.: Romae per omnīs locos, S.: loci communes, public places, parks: de loco superiore dicere, i. e. from the judicial bench: Celsior ipse loco (i. e. celsiore loco), O.: et ex superiore et ex aequo loco sermones habiti, i. e. orations and conversations: ex inferiore loco, i. e. before a judge: primus aedium, a dwelling on the ground-floor, N.—An appointed place, station, post, position: loco movere, drive from a post, T.: loco deicere, H.: loco cedere, give way, S.: legio locum non tenuit, Cs.: loca senatoria secernere a populo, L.: loca iussa tenere, V.—Place, room: ut locus in foro daretur amicis: locum sibi fecit, O.: non erat his locus, right place, H.—A lodging, quarters: locus inde lautiaque legatis praeberi iussa, L.—A place, spot, locality, region, country: non hoc ut oppido praeposui, sed ut loco: est locus, Hesperiam dicunt, V.: locos tenere, L.: occupare, S.: venisse in illa loca: ea loca incolere, that region, Cs.—Fig., place, position, degree, rank, order, office: summo loco natus, Cs.: infimo loco natus: legationis princeps locus, head, Cs.: tua dignitas suum locum obtinebit: voluptatem nullo loco numerat: qui locum tenuit virtute secundum, V.: de locis contendere, i. e. precedence, Cs.: signiferos loco movit, degraded, Cs.: duo consularia loca, L.: omnia loca obtinuere, ne cui plebeio aditus esset, L.—Place, position, situation, condition, relation, state: in eum iam res rediit locum, ut, etc., T.: Peiore res loco non potis est esse, T.: Quo res summa loco? In what state? V.: missis nuntiis, quo loco res essent, L.: primo loco, first in order, Iu.: se (eos) eodem loco quo Helvetios habiturum, would treat as, etc., Cs.: parentis loco esse: reliquos obsidum loco ducere, Cs.: criminis loco esse, quod vivam, serves for: in uxoris loco habere, T.: in liberūm loco esse: se in hostium habiturum loco, qui, etc., Cs.: nescire quo loci esset, in what condition: erat causa in eo iam loci, ut, etc., in such a condition.—A topic, matter, subject, point, head, division: tractat locos ab Aristotele ante tractatos: hic locus, de naturā usuque verborum: ex quattuor locis in quos divisimus, etc.: locos quosdam transferam, shall make some extracts: speciosa locis Fabula, quotable passages, H.: loca iam recitata, H.—In rhet.: loci communes, passages of a general import (see communis).—Of time: interea loci, meanwhile, T.: postea loci, afterwards, S.: ad id locorum, till then, S.—In abl, at the right time, seasonably, appropriately, suitably: posuisti loco versūs: et properare loco et cessare, H.: Dulce est desipere in loco, H.— A fitting place, room, opportunity, cause, occasion, place, time: et cognoscendi et ignoscendi dabitur peccati locus, T.: probandae virtutis, Cs.: aliquid loci rationi dedisses: Interpellandi locus hic erat, H.: nec vero hic locus est, ut, etc., the proper occasion: Est locus in volnus, room for injury, O.: meritis vacat hic tibi locus, opportunity for services, V.: in poëtis non Homero soli locus est aut Archilocho, etc.: vita turpis ne morti quidem honestae locum relinquit, i. e. renders impossible: resecandae libidinis: si est nunc ullus gaudendi locus.* * *Iplace, territory/locality/neighborhood/region; position/point; aim point; site; part of the body; female genitals (pl.); grounds of proofIIseat, rank, position; soldier's post; quarters; category; book passage, topic; part of the body; female genitals (pl.); grounds of proof -
5 quō
quō adv. and conj. [dat. and abl. of 1 qui]. I. Locat. and abl. uses, of place, only with loci or (poet.) locorum, where, in what place, in what situation: se nescire quo loci esset: sectari, rosa quo locorum moretur, H.—Of time, at which time, on which day, when (sc. tempore or die): extrahere rem in id tempus, quo Baebius venire posset, L. —Fig., of degree of difference, with compp., by what, by as much as, in how great a degree, the: quo maius crimen sit id, hoc maiorem ab eo iniuriam fieri: diligenter attendite quo minus miremini, etc.: quae (tempus et spatium) quo plura sunt eo meliore mente, etc.: quo delictum maius est, eo poena est tardior.—Of cause, for the reason that, because, that, as if: neque eo nunc dies, quo quicquam senserim, T.: non quo libenter male audiam, sed quia, etc.: non eo dico, quo mihi veniat in dubium: est aditus magis eo, ut... habeant, quam quo... desiderent, Cs.: non quo ad rem pertineat.—Of result, by reason of which, wherefore, whereby, so that, and so: quo factum est, ut deterrerentur, etc., N.: multa dicta sunt, quo durior locus est dicendi datus: sed vim morbi in causā esse, quo serius perficeretur, L.—In the phrase, quo minus, so that... not, why... not: per me stetisse, Quo minus haec fierent nuptiae, T.: eisdem de causis, quo minus dimicare vellet, movebatur, Cs.: quo minus admirandum est: quibus stipendia causae essent, quo minus militarent, L.—Of purpose, by means of which, that thereby, in order that: simulant, quo absterreant, T.: Id adiuta me, quo id fiat facilius, T.: nos arma neque contra patriam cepisse, neque quo periculum aliis faceremus, S.: equites... pugnabant, quo se praeferrent, Cs.: quo paratior esse possim: quod quo facilius perspicere possitis: cautum erat, quo ne plus auri haberemus, L.—In the phrase, quo minus, that... not, in order that... not, to prevent: quicquam in his te nuptiis conari, quo fiant minus, to prevent them, T.: aliquid factum esse quo minus iste condemnari posset, to prevent the possibility of his conviction.—Of manner or degree, as, as much as (so. modo): Hermionam Pylades quo Pallada Phoebus amabat, O. II. Dat. uses, of place, to what place? whither? whereto?: quo potissimum infelix adcedam? S.: amandat hominem... quo? quo putatis?: quo evadat vide, T.: locus, quo exercitui aditus non erat, Cs.: vide quo progredior, how far: Quo, quo, scelesti, ruitis, H.— Whither, to what place, to the place to which, and to this point, as far as: in' hinc quo dignu's (sc. ire), go where you belong, T.: quo postea quam ventum est: proficiscar eo, quo me vocat populus: non longius, quam quo telum adici potest, as far as, Cs.: transferrent auspicia quo nefas esset (i. e. ad quos), L.: abire quo terrarum possent, L.—Indef., after si or ne, any whither, to any place, in any direction: si quo publice proficisceris: si quo erat longius prodeundum, Cs.: si quando Romam aliove quo mitterent legatos, L.: vide, sis, ne quo hinc abeas longius, T.—Fig., of end in view, to what end? for what purpose? of what use? wherefore? why?: quo hostem tam sceleratum reserves?: quo me igitur aut ad quae me exempla revocas? to what point: Quo mihi fortunam, si non conceditur uti? H.: quo animum intendat facile perspicio: Nescis, quo valeat nummus? what money is good for, H.—Of degree, to what degree, to what extent, how far: quae quo usque tandem patiemini? S.: ne hodie quidem scire, quo amentiae progressi sitis, L.* * *Iwhere, to what place; to what purpose; for which reason, thereforeIIwhither, in what place, where -
6 adhuc
ăd-huc, adv.I.Prop., of place, to this place, hitherto, thus far (designating the limit, inclusive of the whole space traversed: hence often joined with usque; cf.II.ad, A. 1. B.): conveniunt adhuc utriusque verba,
thus far, to this point, the statements of both agree, Plaut. Truc. 4, 3, 20:adhuc ea dixi, causa cur Zenoni non fuisset,
Cic. Fin. 4, 16, 44; cf. Auct. Her. 1, 9, 16:his oris, quas angulo Baeticae adhuc usque perstrinximus,
Mel. 3, 6, 1.—Hence, in the desig. of measure or degree, so far, to such a degree:et ipse Caesar erat adhuc impudens, qui exercitum et provinciam invito senatu teneret,
Cic. Fam. 16, 11, 4; so Liv. 21, 18, 4; Quint. 2, 19, 2; 8, 5, 20.—More frequently,Transf.A.Of time, until now, hitherto, as yet (designating the limit, together with the period already passed; cf.B.ad, 1. B.): res adhuc quidem hercle in tuto est,
Plaut. Merc. 2, 3, 48:celabitur itidem ut celata adhuc est,
Ter. Phorm. 4, 3, 20:sicut adhuc fecerunt, speculabuntur,
Cic. Cat. 1, 2, 6:ille vidit non modo, quot fuissent adhuc philosophorum de summo bono, sed quot omnino esse possent sententiae,
id. Fin. 5, 6, 16:haec adhuc (sc. acta sunt): sed ad praeterita revertamur,
id. Att. 5, 20; so ib. 3, 14 fin.; 5, 17, 46; id. Agr. 3, 1, 1:Britanni, qui adhuc pugnae expertes,
Tac. Agr. 37; so Curt. 7, 7, 8 al.—With usque or semper:usque adhuc actum est probe,
Plaut. Mil. 2, 6, 107; so id. Ps. 4, 7, 14; Ter. And. 1, 5, 27; id. Ad. 4, 4, 23; 5, 4, 5; id. Hec. 4, 1, 29; Cic. Rep. 2, 20:quod adhuc semper tacui et tacendum putavi,
Cic. de Or. 1, 26, 119.—With dum in subordinate propositions, for the purpose of more accurate desig. of time:quae adhuc te carens, dum hic fui, sustentabam,
what I have endured during the whole time that I have been here, until now, Plaut. Capt. 5, 1, 4:adhuc dum mihi nullo loco deesse vis, numquam te confirmare potuisti,
Cic. Fam. 16, 4; so ib. 18.—Hence the adverbial expression (occurring once in Plautus): adhuc locorum, until now, hitherto: ut adhuc locorum feci, faciam sedulo, Capt. 2, 3, 25.— Adhuc denotes not merely a limitation of time in the present, but also, though more rarely, like usque eo and ad id tempus, and the Engl. as yet, in the past:adhuc haec erant, ad reliqua alacri tendebamus animo,
Cic. Div. 2, 2, 4:Abraham vero adhuc stabat,
Vulg. Gen. 18, 22:unam adhuc a te epistulam acceperam,
Cic. Att. 7, 2:cum adhuc sustinuisset multos dies,
Vulg. Act. 18, 18:scripsi etiam illud quodam in libello... disertos me cognōsse nonnullos, eloquentem adhuc neminem,
id. de Or. 1, 21:una adhuc victoria Carus Metius censebatur,
Tac. Agr. 45.—Adhuc non, or neque adhuc, not as yet, not to this time: nihil adhuc, nothing as yet, or not at all as yet: numquam adhuc, never as yet, never yet:C.cupidissimi veniendi maximis injuriis affecti, adhuc non venerunt,
Cic. Verr. 2, 2, 27, 65:me adhuc non legisse turpe utrique nostrum est,
id. Fam. 7, 24, 7; so id. 3, 8, 25; 6, 14; 14, 6, 2; Mart. 7, 89, 10:cui neque fulgor adhuc nec dum sua forma recessit,
Verg. A. 11, 70:nihil adhuc peccavit etiam,
Plaut. Pers. 4, 4, 78:nihil adhuc est, quod vereare,
Ter. Heaut. 1, 2, 1:sed quod quaeris, quando, qua, quo, nihil adhuc scimus,
Cic. Fam. 9, 7, 4; so 9, 17, 7; Caes. B. C. 3, 57; Nep. Milt. 5:numquam etiam quicquam adhuc verborum est prolocutus perperam,
Plaut. Am. 1, 1, 92; cf. id. Capt. 5, 2, 7.—For etiam nunc, yet, still; to denote continuance (apparently not used by Cic.):D.stertis adhuc?
are you still snoring? Pers. 3, 58;adhuc tranquilla res est,
it is still quiet, Ter. Ph. 3, 1, 15; so id. Ad. 1, 2, 42:Ephesi regem est consecutus fluctuantem adhuc animo,
Liv. 33, 49, 7; so 21, 43, 14; Tac. A. 1, 8, 17; id. H. 2, 44, 73; 4, 17; id. Germ. 28; Suet. Aug. 56, 69; Plin. Ep. 4, 13, 1; Curt. 8, 6, 18: quinque satis fuerant; nam sex septemve libelli est nimium: quid adhuc ludere, Musa, juvat? why play still, still more, or further? Mart. 8, 3; so id. 4, 91.—Hence also to denote that a thing is still remaining or existing:E.at in veterum comicorum adhuc libris invenio,
I yet find in the old comic poets, Quint. 1, 7, 22:quippe tres adhuc legiones erant,
were still left, Tac. H. 3, 9; so id. G. 34; id. Ann. 2, 26; Mart. 7, 44, 1.—With vb. omitted:si quis adhuc precibus locus, exue mentem,
Verg. A. 4, 319.—To denote that a thing has only reached a certain point, now first, just now: cum adhuc ( now for the first time) naso odos obsecutus es meo, da vicissim meo gutturi gaudium, Plaut. Curc. 1, 2, 9:F.gangraenam vero, si nondum plane tenet, sed adhuc incipit, curare non difficillimum est,
Cels. 5, 26, 34; so Mart. 13, 102.—Hence, with deinde or aliquando following:quam concedis adhuc artem omnino non esse, sed aliquando,
Cic. de Or. 1, 58, 246:senatus priusquam edicto convocaretur ad curiam concurrit, obseratisque adhuc foribus, deinde apertis, tantas mortuo gratias agit, etc.,
Suet. Tit. 11; so Tac. A. 11, 23.—To denote that a thing had reached a certain limit before another thing happened (in prose only after Livy), still, yet, while yet:G.inconditam multitudinem adhuc disjecit,
he dispersed the multitude while yet unarranged, Tac. A. 3, 42.—For etiam, insuper, praeterea, to denote that a thing occurs beside or along with another (belonging perhaps only to popular language, hence once in Plaut., and to the post-Aug. per.), besides, further, moreover:H.addam minam adhuc istic postea,
Plaut. Truc. 5, 18:unam rem adhuc adiciam,
Sen. Q. N. 4, 8:sunt adhuc aliquae non omittendae in auro differentiae,
Plin. 33, 2, 10, § 37; so Quint. 2, 21, 6; 9, 4, 34; Val. Fl. 8, 429; Tac. A. 1, 17; id. Agr. 29; ib. 33; Flor. 1, 13, 17; Vulg. Amos, 4, 7; ib. Joan. 16, 12; ib. Heb. 11, 32.—In later Lat. adhuc is used like etiam in the Cic. per., = eti, yet, still, for the sake of emphasis in comparisons; then, if it cnhances the comparative, it stands before it; but follows it, if that which the comp. expresses is added by way of augmentation; as, he has done a still greater thing, and he has still done a greater thing (this is the view of Hand, Turs. I. p. 166):I. a.tum Callicles adhuc concitatior,
Quint. 2, 15, 28:adhuc difficilior observatio est per tenores,
id. 1, 5, 22:si marmor illi (Phidiae), si adhuc viliorem materiem obtulisses, fecisset, etc.,
Sen. Ep. 85, 34:adhuc diligentius,
Plin. 18, 4: cui gloriae amplior [p. 36] adhuc ex opportunitate cumulus accessit, Suet. Tib. 17:Di faveant, majora adhuc restant,
Curt. 9, 6, 23; so Quint. 10, 1, 99; Tac. G. 19; Suet. Ner. 10.Ita res successit meliusque adhuc, Plaut. Bacch. 4, 9, 18:b.Tellurem Nymphasque et adhuc ignota precatur flumina,
Verg. A. 7, 137:Nil parvum sapias et adhuc sublimia cures,
Hor. Ep. 1, 12, 15; so ib. 2, 2, 114; Liv. 22, 49, 10; Sen. Ep. 49, 4.—Absol.:gens non astuta nec callida aperit adhuc secreta pectoris licentiā joci,
Tac. G. 22:cetera similes Batavis, nisi quod ipso adhuc terrae suae solo et caelo acrius animantur,
ib. 29, 3 (cf.: ipse adeo under adeo, II., and at the end); so Stat. S. 1, 2, 55.—See more upon this word, Hand, Turs. I. pp. 156-167. -
7 exsilium
I.Prop.:II.exsilium non supplicium est, sed perfugium portusque supplicii... cum homines vincula, neces, ignominiasque vitant, quae sunt legibus constitutae, confugiunt quasi ad aram in exsilium,
Cic. Caecin. 34, 100: exsilium triplex est;aut certorum locorum interdictio, aut lata fuga, ut omnium locorum interdicatur praeter certum locum, aut insulae vinculum, id est relegatio in insulam,
Dig. 48, 22, 5:exsilio et relegatione civium ulciscentes tribunos,
Liv. 3, 10 fin.;so with relegatio,
id. 4, 4, 6:exsilium iis (terribile est), quibus quasi circumscriptus est habitandi locus, etc.,
Cic. Par. 2, 18:exacti in exsilium innocentes,
id. Rep. 1, 40:expulsus in exsilium,
id. Lael. 12, 42:pulsus in exsilium,
id. de Or. 2, 13, 56:eicere aliquem in exsilium,
id. Cat. 2, 6, 14:ire, proficisci in exsilium,
id. ib. 1, 8, 20; id. Mur. 41, 89:mittere in exsilium,
Liv. 7, 13, 9; Val. Max. 3, 7, 6; 5, 3, 2; Sen. Tranq. An. 11, 12; id. Ep. 24, 3:esse in exsilio,
Cic. N. D. 3, 32, 80:de exsilio reducere,
id. Att. 9, 14, 2:revocare de exilio,
Liv. 27, 34, 14:ab exsilio reducere,
Quint. 5, 11, 9:ab exsilio revocare,
Tac. H. 1, 90; id. ib. 1, 77; 2, 92; Plin. Ep. 1, 5, 10:jam redii de exsilio,
Plaut. Merc. 5, 2, 106 et saep.—Prov.:exilium patitur patriae qui se denegat,
Pub. Syr. 158 (Rib.).—Transf. (mostly poet. and post-Aug.).A.A place of exile, a retreat:* B.quodvis exsilium his est optatius quam patria,
Cic. Lig. 11, 33: Octavium et Antistium egressos exsilium, in easdem insulas redegit, Tac. H. 4, 44:tutum orabant,
id. A. 13, 55:diversa quaerere,
Verg. A. 3, 4:multa patere fugienti,
Curt. 6, 4:exsilium patria sede mutare,
id. 3, 7.—(Abstr. pro concreto.) In plur.: exsilia, those who are banished, exiles:plenum exsiliis mare,
Tac. H. 1, 2. -
8 situs
1.sĭtus, a, um, Part. and P. a. of sino.2.sĭtus, ūs, m. [sino].I.(Sino, 1. situs, A.; prop. a being laid or placed, a lying; hence, by meton.)A.The manner of lying, the situation, local position, site of a thing (class. in sing. and plur.; mostly of localities; syn. positus).(α).Sing.:(β).terrae,
Cic. Tusc. 1, 20, 45:urbem Syracusas elegerat, cujus hic situs esse dicitur,
id. Verr. 2, 5, 10, § 26:loci,
id. Ac. 2, 19, 61:urbis,
id. Rep. 2, 11, 22; Caes. B. G. 7, 68; 7, 36; Liv. 9, 24, 2:locorum,
Curt. 3, 4, 11; 7, 6, 12:Messana, quae situ moenibus portuque ornata est,
Cic. Verr. 2, 4, 2, § 3; cf.:urbes naturali situ inexpugnabiles,
Liv. 5, 6; Curt. 3, 4, 2:agri (with forma),
Hor. Ep. 1, 16, 4:Africae,
Sall. J. 17, 1:castrorum,
Caes. B. G. 5, 57; id. B. C. 3, 66:montis,
Curt. 8, 10, 3:loca naturae situ invia,
id. 7, 4, 4;opp. opus: turrem et situ et opere multum editum,
id. 3, 1, 7; 8, 10, 23; cf. Front. Strat. 3, 2, 1:figura situsque membrorum,
Cic. N. D. 2, 61, 153; cf.:passeres a rhombis situ tantum corporum differunt,
Plin. 9, 20, 36, § 72:Aquilonis,
towards the north, id. 16, 12, 23, § 59.— Poet.: exegi monumentum aere perennius Regalique situ pyramidum altius, i. e. the structure (prop. the manner of construction), Hor. C. 3, 30, 2 (cf. the Part. situs, in Tac., = conditus, built; v. sino, P. a. A. 2. c.).—Plur.:B.opportunissimi situs urbibus,
Cic. Rep. 2, 3, 5; so,oppidorum,
Caes. B. G. 3, 12:terrarum,
Cic. Div. 2, 46, 97; cf. Hor. Ep. 2, 1, 252:locorum,
Cic. Q. Fr. 2, 16, 4:castrorum,
Caes. B. G. 7, 83: situs partium corporis, Cic. Ac. 2, 39, 122:revocare situs (foliorum),
position, arrangement, Verg. A. 3, 451. —Transf. (= regio), a quarter of the world, region (Plinian):2.a meridiano situ ad septentriones,
Plin. 2, 108, 112, § 245; 2, 47, 48, § 127; 3, 12, 17, § 108; cf. Sill. ad Plin. 16, § 2.— Plur.:(pantherae) repleturae illos situs,
Plin. 27, 2, 2, § 7.—Soil (late Lat.):3.quae loca pingui situ et cultu,
Amm. 24, 5, 3.—Description (late Lat.):II.cujus originem in Africae situ digessimus plene,
Amm. 29, 5, 18.—Lit.1.Rust, mould, mustiness, dust, dirt, etc., that a thing acquires from lying too long in one place (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic. or Cæs.;2.syn.: squalor, sordes): corrumpor situ,
Plaut. Truc. 5, 23; cf.:quae in usu sunt et manum cottidie tactumque patiuntur, numquam periculum situs adeunt,
Sen. Ben. 3, 2, 2:tristia duri Militis in tenebris occupat arma situs,
Tib. 1, 10, 50:arma squalere situ ac rubigine,
Quint. 10, 1, 30:immundo pallida mitra situ,
Prop. 4 (5), 5, 70:ne aut supellex vestisve condita situ dilabatur,
Col. 12, 3, 5:per loca senta situ,
Verg. A. 6, 462:araneosus situs,
Cat. 23, 3:immundus,
Ov. Am. 1, 12, 30; cf. id. ib. 1, 8, 52; id. Tr. 3, 10, 70:detergere situm ferro,
Sil. 7, 534:deterso situ,
Plin. Pan. 50:prata situ vetustatis obducta,
Col. 2, 18, 2. —Filthiness of the body: genas situ liventes, Poët. ap. Cic. Tusc. 3, 12, 26 (Com. Rel. p. 225 Rib.:B.situm inter oris et barba, etc.): en ego victa situ,
Verg. A. 7, 452; Ov. M. 7, 290; 7, 303; 8, 802; Luc. 6, 516; Plin. 21, 6, 17, § 33.—Trop.1.Neglect, idleness, absence of use:2.indigna est pigro forma perire situ,
Ov. Am. 2, 3, 14:et segnem patiere situ durescere campum,
Verg. G. 1, 72; Col. 2, 2, 6:gladius usu splendescit, situ rubiginat,
App. Flor. 3, p. 351, 32. —Of the mind, a rusting, moulding, a wasting away, dulness, inactivity:senectus victa situ,
Verg. A. 7, 440:marcescere otio situque civitatem,
Liv. 33, 45 fin.:situ obsitae justitia, aequitas,
Vell. 2, 126, 2:quae (mens) in hujusmodi secretis languescit et quendam velut in opaco situm ducit,
Quint. 1, 2, 18; cf. id. 12, 5, 2:ne pereant turpi pectora nostra situ,
Ov. Tr. 5, 12, 2:depellere situm curis,
Stat. S. 5, 3, 34:flebis in aeterno surda jacere situ (carmina),
i. e. oblivion, Prop. 1, 7, 18:(verba) priscis memorata Catonibus Nunc situs informis premit et deserta vetustas,
Hor. Ep. 2, 2, 118; cf.:verborum situs,
Sen. Ep. 58, 3:nec umquam passure situm,
Stat. Th. 3, 100:passus est leges istas situ atque senio emori,
Gell. 20, 1, 10. -
9 ubicumque
ŭbī̆-cumque ( - cunque, old Lat. - quomque:I.in tmesi: istius hominis ubi fit quomque mentio,
Plaut. Bacch. 2, 3, 18), adv., wherever, wheresoever.Relative:II.ubicumque est lepidum unguentum, ungor,
Plaut. Cas. 2, 3, 10:etsi, ubicumque es, in eādem es navi,
Cic. Fam. 2, 5, 1:ego uni Servor, ubīcumque est,
Ov. M. 7, 735; cf.:sis licet felix, ubicumque mavis,
Hor. C. 3, 27, 13:des operam, ut te ante Calendas Januarias, ubicumque erimus, sistas,
Cic. Att. 3, 25:ubicumque eris,
id. Fam. 5, 17, 4; Quint. 9, 4, 126: De. Si quid te volam, ubi eris? Li. Ubicumque libitum fuerit animo meo, Plaut. As. 1, 1, 97.—With terrarum, locorum, gentium:qui ubicumque terrarum sunt, ibi, etc.,
Cic. Phil. 2, 44, 113:ubicumque locorum Vivitis,
Hor. Ep. 1, 3, 34:ubicumque erit gentium,
Cic. N. D. 1, 44, 121.—Very rarely with subj.:nostrum est intellegere, utcumque atque ubicumque opus sit, obsequi,
Ter. Heaut. 3, 3, 17:istuc est sapere, qui, ubicumque opus sit, animum possis flectere,
id. Hec. 4, 3, 2.—Indefinitely, wherever it may be, anywhere, everywhere ( poet. and in post-Aug. prose):bonam deperdere famam, Rem patris oblimare, malum est ubicumque,
Hor. S. 1, 2, 62:quicquid loquemur ubicumque,
Quint. 10, 7, 28:in senatu et apud populum et apud principem et ubicumque,
id. 7, 4, 18 Zumpt N. cr. -
10 ubicunque
ŭbī̆-cumque ( - cunque, old Lat. - quomque:I.in tmesi: istius hominis ubi fit quomque mentio,
Plaut. Bacch. 2, 3, 18), adv., wherever, wheresoever.Relative:II.ubicumque est lepidum unguentum, ungor,
Plaut. Cas. 2, 3, 10:etsi, ubicumque es, in eādem es navi,
Cic. Fam. 2, 5, 1:ego uni Servor, ubīcumque est,
Ov. M. 7, 735; cf.:sis licet felix, ubicumque mavis,
Hor. C. 3, 27, 13:des operam, ut te ante Calendas Januarias, ubicumque erimus, sistas,
Cic. Att. 3, 25:ubicumque eris,
id. Fam. 5, 17, 4; Quint. 9, 4, 126: De. Si quid te volam, ubi eris? Li. Ubicumque libitum fuerit animo meo, Plaut. As. 1, 1, 97.—With terrarum, locorum, gentium:qui ubicumque terrarum sunt, ibi, etc.,
Cic. Phil. 2, 44, 113:ubicumque locorum Vivitis,
Hor. Ep. 1, 3, 34:ubicumque erit gentium,
Cic. N. D. 1, 44, 121.—Very rarely with subj.:nostrum est intellegere, utcumque atque ubicumque opus sit, obsequi,
Ter. Heaut. 3, 3, 17:istuc est sapere, qui, ubicumque opus sit, animum possis flectere,
id. Hec. 4, 3, 2.—Indefinitely, wherever it may be, anywhere, everywhere ( poet. and in post-Aug. prose):bonam deperdere famam, Rem patris oblimare, malum est ubicumque,
Hor. S. 1, 2, 62:quicquid loquemur ubicumque,
Quint. 10, 7, 28:in senatu et apud populum et apud principem et ubicumque,
id. 7, 4, 18 Zumpt N. cr. -
11 ubiquomque
ŭbī̆-cumque ( - cunque, old Lat. - quomque:I.in tmesi: istius hominis ubi fit quomque mentio,
Plaut. Bacch. 2, 3, 18), adv., wherever, wheresoever.Relative:II.ubicumque est lepidum unguentum, ungor,
Plaut. Cas. 2, 3, 10:etsi, ubicumque es, in eādem es navi,
Cic. Fam. 2, 5, 1:ego uni Servor, ubīcumque est,
Ov. M. 7, 735; cf.:sis licet felix, ubicumque mavis,
Hor. C. 3, 27, 13:des operam, ut te ante Calendas Januarias, ubicumque erimus, sistas,
Cic. Att. 3, 25:ubicumque eris,
id. Fam. 5, 17, 4; Quint. 9, 4, 126: De. Si quid te volam, ubi eris? Li. Ubicumque libitum fuerit animo meo, Plaut. As. 1, 1, 97.—With terrarum, locorum, gentium:qui ubicumque terrarum sunt, ibi, etc.,
Cic. Phil. 2, 44, 113:ubicumque locorum Vivitis,
Hor. Ep. 1, 3, 34:ubicumque erit gentium,
Cic. N. D. 1, 44, 121.—Very rarely with subj.:nostrum est intellegere, utcumque atque ubicumque opus sit, obsequi,
Ter. Heaut. 3, 3, 17:istuc est sapere, qui, ubicumque opus sit, animum possis flectere,
id. Hec. 4, 3, 2.—Indefinitely, wherever it may be, anywhere, everywhere ( poet. and in post-Aug. prose):bonam deperdere famam, Rem patris oblimare, malum est ubicumque,
Hor. S. 1, 2, 62:quicquid loquemur ubicumque,
Quint. 10, 7, 28:in senatu et apud populum et apud principem et ubicumque,
id. 7, 4, 18 Zumpt N. cr. -
12 asperitās
asperitās ātis, f [asper], unevenness, roughness: viarum: locorum, S.: omnis asperitates supervadere, the obstacles, S.: soni, harshness, Ta.: frigorum, severity, Ta.—Fig., roughness, harshness, severity, fierceness, coarseness: naturae: avunculi, N.: verborum, O.: asperitatis corrector, H. — Coarseness, roughness, austerity: (Stoicorum): agrestis, H. — Adversity, difficulty: asperitates rerum: belli, S.—Harshness, rudeness: contentionis: verborum, O.* * *roughness; severity; difficulty; harshness; shrillness, sharpness; fierceness -
13 claustra
claustra ōrum, n [claudo], a lock, bar, bolt: revellere claustra: rumpere, V.: portarum, L.: sub claustris rei p. positum vectigal.—A barrier, bounds: obstantia rumpere claustra (the barriers of a race - course), H. — A gate, dam, dike: Lucrino addita, V.: portūs claustra, entrance, Cu.— A barricade, bulwark, key, defence, fortress, wall, bank: ut terra claustra locorum teneret: urbs velut claustra Etruriae, L.: montium, passes, Ta.: Aegypti, the key to Egypt, L.: claustra contrahere, i. e. the line of circumvallation, Ta. — A barrier, hinderance: ista nobilitatis. -
14 cōgnōmen
cōgnōmen inis, n [com- + GNA-], a surname, second-name, family-name (added to the name of the gens to distinguish the family): T. Manlius, qui Galli torque detracto cognomen (sc. Torquati) invenit: sapientis: Crassus cognomine Dives: Mercuriale Imposuere mihi cognomen, H.: nationis magis quam generis uti cognomine: Diocles est, Popilius cognomine: duo quorum alteri Capitoni cognomen est: cognomen cui Africano ex virtute fuit, Cs.: Tardo cognomen pingui damus, we call the slow man stupid, H.—In gen., a name: locus, Hesperiam Grai cognomine dicunt, V.: Chaonios cognomine campos a Chaone dixit, V.: prisca locorum, Pr.* * *surname, family/3rd name; name (additional/derived from a characteristic) -
15 com-moveō (conm-)
com-moveō (conm-) mōvī (commōrat, T.; commōrit, H.; commōssem, commōsset, commōsse, C.), mōtus, ēre. I. To put in violent motion, move, shake, stir: alas, V.: quis sese commovere potest? can stir: commovere se non sunt ausi, N.: si se commoverit, undertook anything, L.: hastam se commovisse, moved spontaneously, L. — Fig., to agitate, disorder, stir, toss, shake, disturb, unsettle, excite, disquiet: omnīs nos, T.: vehementer me: commoveri necesse est, it must make an impression: si quos fuga Gallorum commoveret, Cs.: qui me commorit, flebit, provoke, H.: Neptunus graviter commotus, V.: pol ego istos commovebo, arouse, T.: parricidarum tela, provoke: commotus habebitur (i. e. mente captus), crazed, H.: sed tu ut vitiis tuis commoveare, be affected: aliquem nimiā longinquitate locorum: conmotus irā, S.: admonitu commota ministrae, O.: Neque commovetur animus in eā re tamen, T.: vidi enim vos in hoc nomine, cum testis diceret, commoveri: in hac commotus sum, i. e. in love, T.: ut me neque amor Commoveat neque commoneat, ut servem fidem? T.: commoto omnium aere alieno, i. e. credit being shaken, Ta.—Of abstr. things, to rouse, stir up, excite, produce, generate: tumultum aut bellum: alqd novae dissensionis: invidiam in me: suspicio in servos commovebatur: dolorem: alcui misericordiam. —In discourse: nova quaedam, to start new doctrines, adduce novelties.— II. To remove, carry away, displace, start, set in motion, move, drive, impel, rouse: languentem: columnas: castra ex eo loco, decamp: aciem, set in motion, L.: hostem, dislodge, L.: hunc (cervum), hunt, V: nummum, i. e. to turn: sacra, take from the shrines (in religious services), V.: commota tremoribus orbis Flumina prosiliunt, started, O.: glaebam in agro, to stir a clod. — Fig., to move, drive back, dislodge, refute, confute: convellere ea, quae commoveri non possunt: cornua disputationis. -
16 cultus
cultus ūs, m [COL-], labor, care, cultivation, culture: agricolarum: agrorum, L.: fructum edere sine cultu hominum: corporis: frequens, constant, V.: praediscere patrios cultūs, traditional methods of husbandry, V.—Fig., training, education, culture: malo cultu corruptus: animi, mental discipline: pueritiae, means of education, S.: honestarum artium, Ta.: Recti cultūs, H.: Quīs neque mos neque cultus erat, civilization, V.—Style, care, way of life, cultivation, civilization, refinement, luxury: a cultu provinciae abesse, Cs.: humanus civilisque: (sequar) cultūs artīsque locorum, O.: lubido ganeae ceterique cultūs, dissipation, S.: in neutram partem cultūs miser, i. e. neither by gluttony nor by stinginess, H.—An honoring, reverence, adoration, veneration: deorum: cultu venerantur numina, O.: sui, Ta.: meus, for me, Ta.—Attire, dress, garb: miserabilis, S.: forma viri miseranda cultu, V.: virilis, H.: Dianae, O.: nulla cultūs iactatio, display in armor, Ta.: cultūs dotales, bridal array, Ta.* * *Iculta -um, cultior -or -us, cultissimus -a -um ADJcultivated/tilled/farmed (well); ornamented, neat/well groomed; polished/elegantIIhabitation; cultivation (land); civilization, refinement; polish, elegance; care, worship, devotion/observance; form of worship, cult; training/education; personal care/maintenance/grooming; style; finery, splendor; neatness/order -
17 dux
dux ducis, m and f [DVC-], a leader, conductor, guide: itineris periculique, S.: locorum, L.: iis ducibus, qui, etc., guided by, Cs.: Teucro duce, H.: Hac (bove) duce carpe vias, O.—Of troops, a commander, general - in - chief: Helvetiorum, Cs.: hostium, S.— A lieutenant-general, general of division (opp. imperator), Cs. — In gen., a commander, ruler, leader, chief, head, author, ringleader, adviser, promoter: ad despoliandum Diane templum: me uno togato duce: optimae sententiae: femina facti, V.: dux regit examen, H.: armenti (i. e. taurus), O.: Te duce, while you are lord, H.—Fig., a guide, master, adviser, counsellor: natura bene vivendi: Sine duce ullo pervenire ad hanc improbitatem: quo me duce tuter (i. e. magister), H.* * *leader, guide; commander, general; Duke (medieval, Bee) -
18 ē-lūctor
ē-lūctor ātus, ārī, dep., to struggle out, force a way out: aqua omnis, V.: velut eluctantia verba, i. e. uttered with effort, Ta.—Fig., to surmount, overcome: locorum difficultates, Ta.: tot eluctandae manūs, L. -
19 habitus
habitus ūs, m [HAB-], a condition, state, plight, habit, deportment, appearance, presence, mien: vir optimo habitu: corporis opimi: mediocris: oris et voltūs: habitūs corporum varii, Ta.: signa virginali habitu atque vestitu: Punicus, aspect, L.: muliebris.—Of things, condition, habit, appearance: armorum, L.: temporum, L.: gentes variae habitu vestis, V.—Of places: locorum, quality (of the soil), V.: Italiae, L.— Dress, attire Punicus cultus habitusque, L.: ubi Dardanios habitūs vidit, V.: Romano (i. e. the toga), H.: pastorum, L.: nec alius feminis quam viris, Ta.: longos habitūs sumit, Iu.—Fig., quality, nature, character: iustitia est habitus animi, etc.: rationis: Suo habitu vitam degere, Ph.: orationis.— A state of feeling, disposition: ex praesenti eos aestimat habitu, L.: quis habitus provinciarum? Ta.—In philos., moral culture.* * *condition, state; garment/dress/"get-up"; expression, demeanor; character -
20 īgnōrātiō
īgnōrātiō ōnis, f [ignoro], want of knowledge, unacquaintance, ignorance: locorum: iuris: regis, Cu.: de aliquo.* * *
См. также в других словарях:
locorum — variant of lockram1 Obs … Useful english dictionary
index locorum — noun (Latin) An index of places • • • Main Entry: ↑index … Useful english dictionary
genius locorum — noun /ˈɡenius loˈkoːrum,ˈɡenius loˈkoːrũ]/ˈʤiːnɪəs lɒˈkɔːɹəm/ A genius guarding or presiding over multiple places or landmarks; compare … Wiktionary
LOCOR — locorum … Abbreviations in Latin Inscriptions
RYSVICUM i. e. RYSWYK — RYSVICUM, i. e. RYSWYK pagus celebris, et peramoenus Hollandiae, suburbanus Hagae Comitum, Potentissimi, Augustissimi, Felicissini, Serenissimi VILHELMI III. Magnae Britanniae Regis, Castro sumptuosissimo, magnificentissimo nobilitatus; in cuius… … Hofmann J. Lexicon universale
Francis Triesnecker — Franz de Paula Triesnecker (* 2. April 1745 in Mallon, Kirchberg am Wagram; † 29. Januar 1817 in Wien) war ein österreichischer Astronom, Geodät, Mathematiker, Philosoph, Jesuit und Theologe. Nach ihm sind ein Mondkrater und eine Rillenstruktur… … Deutsch Wikipedia
Franciscus de Paula Triesnecker — Franz de Paula Triesnecker (* 2. April 1745 in Mallon, Kirchberg am Wagram; † 29. Januar 1817 in Wien) war ein österreichischer Astronom, Geodät, Mathematiker, Philosoph, Jesuit und Theologe. Nach ihm sind ein Mondkrater und eine Rillenstruktur… … Deutsch Wikipedia
Franz A. Paula Triesnecker — Franz de Paula Triesnecker (* 2. April 1745 in Mallon, Kirchberg am Wagram; † 29. Januar 1817 in Wien) war ein österreichischer Astronom, Geodät, Mathematiker, Philosoph, Jesuit und Theologe. Nach ihm sind ein Mondkrater und eine Rillenstruktur… … Deutsch Wikipedia
Franz von P. Triesnecker — Franz de Paula Triesnecker (* 2. April 1745 in Mallon, Kirchberg am Wagram; † 29. Januar 1817 in Wien) war ein österreichischer Astronom, Geodät, Mathematiker, Philosoph, Jesuit und Theologe. Nach ihm sind ein Mondkrater und eine Rillenstruktur… … Deutsch Wikipedia
Franz von Paula Triesnecker — Franz de Paula Triesnecker (* 2. April 1745 in Mallon, Kirchberg am Wagram; † 29. Januar 1817 in Wien) war ein österreichischer Astronom, Geodät, Mathematiker, Philosoph, Jesuit und Theologe. Nach ihm sind ein Mondkrater und eine Rillenstruktur… … Deutsch Wikipedia
Triesnecker — Franz de Paula Triesnecker (* 2. April 1745 in Mallon, Kirchberg am Wagram; † 29. Januar 1817 in Wien) war ein österreichischer Astronom, Geodät, Mathematiker, Philosoph, Jesuit und Theologe. Nach ihm sind ein Mondkrater und eine Rillenstruktur… … Deutsch Wikipedia