-
1 ἔωθα
-
2 εωθα
-
3 έωθα
-
4 ἔωθα
-
5 ἔωθα
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἔωθα
-
6 ἔωθα
-
7 ἜΘω
ἜΘω, ich bin gewohnt, ich pflege, bei Homer zweimal: Iliad. 9, 540 σῠν ἄγριον, ὃς κακὰ πόλλ' ἔρδεσκεν ἔϑων Οἰνῆος ἀλωήν, vgl. Scholl. Herodian., welcher eine Lesart ἔδων erwähnt, und Scholl. Aristonic., (ἡ διπλῆ,) ὅτι οἱ γλωσσογράφοι (Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 37 Sengebusch Hom. diss. 1 p. 52) τὸ ἔϑων ἀποδιδόασι βλάπτων. ἔστι δὲ ἐξ ἔϑους ἐπιφοιτῶν. Diese Erklärung, = »das Grundstück gewohnheitsmäßig (regelmäßig) heimsuchend«, hängt vielleicht damit zusammen, daß ἤϑεα, ein mit ἔϑω unzweifelhaft verwandtes Wort (Curtius Grundz. d. Griech. Etymol. 2. Ausg. S. 226), bei Homer nur einen gewohnten Aufenthaltsort von Thieren bezeichnet, einen Ort, nach welchem sie zu gehn pflegen, um dort zu weilen, Iliad. 6, 511. 15, 268 Odyss. 14, 411; ἔϑω wird bei Homer in der zweiten Stelle von Menschen gebraucht, Iliad. 16, 260 σφήκεσσιν εἰνοδίοις, οὓς παῖδες ἐριδμαίνωσιν ἔϑοντες, νηπίαχοι; auch hier erklärte Aristarch ἔϑοντες = ἐξ ἔϑους συνεχῶς ἐπιφοιτῶντες, s. Scholl. Aristonic. vs. 261 u. vgl. Apoll. Lex. Hom. p. 63, 16. – Zu ἔϑω rechnet man das häufig vorkommende perfect. εἴωθα, ich bin gewohnt, ich pflege, cum infin., Ionisch ἔωϑα. Dies perf. erscheint bei Homer achtmal: εἴωϑε c. inf. Iliad. 5, 766 Odyss. 17, 394; ἔωϑεν c. inf. Iliad. 8, 408. 422; particip. εἰωϑώς c. inf. Iliad. 6, 508. 15, 265; εἰωϑότες c. inf. Iliad. 5, 203; ὑφ' ἡνιόχῳ εἰωϑότι ohne infinit., = unter Leitung des gewohnten Wagenlenkers, von Pferden, Iliad. 5, 231, vgl. Scholl. Didym. – Thuc. 1, 132 εἰώϑασιν; ἐώϑασι Herodot. 3, 15; Thucyd. 1, 139 plusquampft. εἰωϑεσαν; ἐώϑεσαν Herodot. 1, 73; ἐώϑεα 4, 127; am häufigsten im particip. εἰωϑώς, gewohnt, gewöhnlich: ἀνακλάομαι παροῦσι τοῖς εἰωϑόσιν Soph. Phil. 627; οὐκ εἰωϑόσι οὐδὲ βουλομένοις ταλαιπωρεῖν Thuc. 1, 99; αὕτη ἐκείνη ἡ εἰωϑυῖα εἰρωνεία Σωκράτους Plat. Rep. I, 337 a; ἐν τῷ εἰωϑότι τρόπῳ, in gewohnter Weise, Apol. 27 b; παρὰ τὸ εἰωϑός, wider Gewohnheit, Phaedr. 238 c, wie Thuc. 4, 55; κατὰ τὸ εἰωϑός, nach Gewohnheit, Thuc. 4, 67; τὰ εἰωϑότα, das Gewöhnliche, Uebliche, Plat. Conv. 223 a; Ar. Ran. 1; Herodot. 3, 31 οὐκ ἐωϑότα ἐπενόεε ποιήσειν; 3, 80 ἐκτὸς τῶν ἐωϑότων νοημάτων.
-
8 εθω
(только part. praes. ἔθων, pf. 2 εἴωθα - ион. ἔωθα, ppf. εἰώθειν - ион. ἐώθεα) иметь привычку, иметь обыкновениеοὐκ εἰωθότες ταλαιπορεῖν Thuc. — не привыкшие к тяготам;ἥ εἰωθυῖα εἰρωνεία Σωκράτους Plat. — обычная ирония Сократа;τὸ εἰωθός Thuc., Arst. — обычай, обыкновение;ἥ εἰωθυῖα διάλεκτος Arst. — обиходный язык; -
9 εώθασι
-
10 ἐώθασι
-
11 ἐώα
ἐώα· ἡ τοῖς προβάτοις περιτιθεμένη διφθέρα, Hsch.; cf. ὄα, ὤα, also ὑποδίφθερος. [full] ἔῳγα, [full] ἔῳγμαι, -
12 ἔθω
ἔθω,A to be accustomed, to be wont: [tense] pres. only in part., κακὰ πόλλ' ἕρδεσκεν ἔθων much ill he wrought after his wont, Il.9.540; (in these passages some Gramm. expld. ἔθων as, = βλάπτων, φθείρων (and it was so used by Call.Fr. 108), and (in 16.260) ἐρεθίζων, cf. ἔθει· φθείρει, ἐρεθίζει, Hsch., ἐθρίς, ἴθρις): [tense] pf.εἴωθα Il.5.766
, etc., [dialect] Ep. and [dialect] Ion.ἔωθα 8.408
, etc., is used as [tense] pres.; [tense] plpf. εἰώθειν, [dialect] Ion. ἐώθεα, as [tense] impf.; part. εἰωθώς, [dialect] Ion. ἐωθώς, also in Archipp.48, Araros19; [dialect] Dor. [ per.] 3pl. [tense] pf.ἐθώκατι Hsch.
: mostly c. inf., Il.5.766, Hdt.3.31, Th.1.99, etc.: impers., ὡς εἴωθε as is the custom, Ar.Ec. 282;ὥσπερ εἰώθει Plu.Sull.9
, etc.: freq. abs. in part., of persons, accustomed, customary, usual,ἡνιόχῳ εἰωθότι Il.5.231
; ὑμῖν.. τοῖς εἰώθοσιν who are used [to hear me], S.Ph. 939; οὐκ ἐωθώς praeter morem, Hdt.1.111; of things,τὰ ἐωθότα νοήματα Id.3.80
;ἐν τῷ εἰ. τρόπῳ Pl.Ap. 27b
, etc.: freq. in neut., παρὰ τὸ εἰ. contrary to custom, Th.4.17,55; τὰ εἰ. ordinary things, Ar.Ra.1, Th.2.51, etc. -
13 εἴωθα
Grammatical information: v.Meaning: `am used, use' (Il.),Other forms: ἔωθα (s. Wissmann Münch. Stud. z. Sprachwiss. 6, 124ff.), Lesb. εὔωθα, plusquampf. εἰώθειν, Ion. ἐώθεαOrigin: IE [Indo-European] [883] [to be replaced!] *su̯edʰ- `own character'?Etymology: Old intransitive perfect of state. As transitive present with complete inflexion (aor. ἐθίσαι etc.) functions the denomin. ἐθίζω (from ἔθος); on supposed intrans. *ἔθω s. ἔθων. Unclear εὑέθωκεν εἴωθεν (from *ἐθόω?, Bechtel Dial. 1, 88; 369; from *εϜϜεθ-), ἐθώκατι εἰώθασιν H.; cf. Schwyzer 775. The long vowel in PGr. *σέ-σϜωθ-α, from where with breath-dissimilation εἴωθα etc., is also seen in γέ-γων-α `I can be heard', which is also old. Cognates unknown. The long vowel (with ē-quality) also in ἦθος, lengthened grade of ἔθος, s. vv.Page in Frisk: 1,472Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > εἴωθα
См. также в других словарях:
ἔωθα — ἔθω to be accustomed perf ind act 1st sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐώθασι — ἐώθᾱσι , ἔθω to be accustomed perf ind act 3rd pl (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
είωθα — εἴωθα, εἰωθός βλ. έθω. [ΕΤΥΜΟΛ. < *σε σFωθα, με ανομοίωση τών δασέων και αντέκταση < ΙΕ ρίζα *swedh «συνήθεια, έθιμο, άσυλο». Ο τ. είωθα είναι αρχαίος αμετάβατος παρακείμενος τού άχρηστου ενεστώτα έθω* και συνδέεται με λατ. suēsco… … Dictionary of Greek
