-
1 εσσυμαι
-
2 έσσυμαι
-
3 ἔσσυμαι
-
4 ἔσσυμαι
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἔσσυμαι
-
5 ἔσσυμαι
ἔσσυμαι, ἐσσύμενος: see σεύω.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἔσσυμαι
-
6 ὑπερ-έσσυμαι
ὑπερ-έσσυμαι, perf. pass. zu ὑπερσεύω.
-
7 ἐσσύμενος
ἔσσυμαι, ἐσσύμενος: see σεύω.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἐσσύμενος
-
8 σεύω
σεύω, nach dem Augment bei Hom. mit verdoppeltem σ, impf. ἔσσευον, aor. ἔσσευα (σεῠα Il. 20, 189, σεῦαν Od. 6, 89, σεύας Il. 15, 681), u. med. ἐσσευάμην; perf. pass., oft mit Präsensbdtg, ἔσσυμαι, ἐσσύμενος (Accent zu bemerken); plusqpf. ἐσσύμην, auch syncop. aor., 2. Pers. ἔσσυο, Il. 16, 585 Od. 9, 447, 3. Pers. ἔσσυτο, σύτο, part. σύμενος, aor. pass. ἐσσύϑην; vom praes. pass. findet sich auch die syncopirte Form σεῠται, Soph. Trach. 645; und σοῠμαι, σοῦται, Aesch. (s. unten); – scheuchen, treiben, in schnelle Bewegung setzen; – a) jagen, verfolgen, bes. das Wild auf der Jagd, bei Hom. immer im aor. med., κύνες κάπριον σεύωνται, κύνες ἐσσεύαντο αἶγα, ὁππότε μιν σεύαιτο ἀπ' ἠϊόνος πεδίονδε, Il. 11, 415. 549. 15, 272. 20, 148; εἴπερ ἂν αὐτὸν σεύωνται κύνες, 3, 26; – anhetzen. ὅτε πού τις ϑηρητὴρ κύνας σεύῃ ἐπ' ἀγροτέρῳ συΐ, Il. 11, 293. – b) verscheuchen, verjagen, σεῠεν κύνας, Od. 14, 33, auch schnell wegführen, Αἰνείαν ἔσσευεν ἀπ ὸ χϑονὸς ὑψόσ' ἀείρας, Il. 20, 325. – c) auch von unbelebten Dingen, werfen, schleudern, Il. 11, 147. 14, 413; αἷμα ἔσσευα, ich trieb das Blut hervor, machte, daß es mit Gewalt hervorsprudelte, 5, 208; pass., αἷμα σύτο, das Blut sprudelte mit Gewalt hervor. 21. 167. – Med. u. perf. pass. in heftiger Bewegung sein, sich schnell bewegen, laufen, anstürmen; ἐπὶ τεύχεα δ' ἐσσεύοντο, Il. 2, 808. 11, 167. 419; ποσσὶν ἔσσυμαι, 13, 79; σεύατ' ἔπειτ' ἀνὰ ἄστυ, 6, 505; ὃς ἐσσύμενον κατερύκει, Od. 15, 73; öfter c. inf., ὅτε σεύαιτο διώκειν, wenn er zu verfolgen eilte, Il. 17, 463; auch von leblosen Dingen, ὄφρα ὕλη σεύαιτο καήμεναι, damit das Holz zu verbrennen eile, d. i. schnell verbrenne, 23, 198; ἔσσυται Μοισαῖον ἅρμα Νικοκλέος μνᾶμα κελαδῆσαι, Pind. I. 7, 61; ἐσσύμενοι εἴσω κατέσταν, P. 4, 135; παρ' ᾿Αλφεῷ σύτο, Ol. 1, 20; κατὰ γῆς σύμεναι, Aesch. Eum. 961; σύϑην δ' ἀπέδιλος ὸχῳ πτερωτῷ, Prom. 135; Spt. 424; π οῠ κυρεῖ ἐκτόπιος συϑείς; Soph. O. C. 119; πάλιν, φίλα, συϑῶμεν, 1721, laß uns zurückeilen; ὅτε σύτο πατρίδος ἄπο, Eur. Hel. 1145; φροῠδος ἐκ ναοῠ συϑείς, I. T. 1294; einzeln bei sp. D., wie σεύατ' ἴμεν λαιψηρὰ δι' ὕδατα Ap. Rh. 4, 849. – Uebtr., vom bewegten Gemüth, sich heftig auf Etwas zu bewegen, heftig streben, trachten wonach, theils absolut, ϑυμὸς δέ μοι ἔσσυται ἤδη, Od. 10, 484, theils c. gen., bes. im part. perf., ἐσσύμενος ὁδοῖο, πολέμου, 4, 733 Il. 24, 404, u. c. inf., μεμαῶτα καὶ ἐσσύμενόν περ ἀλύξαι, Od. 4, 416 Il. 11, 717; dah. ἐσσύμενος übh. eilig, hastig, begierig.
-
9 σεύω
Aσευέμεν A.R.2.296
; with ς doubled after the augm., as always in Hom. (exc. in ἐξεσύθη (Zenod. and most codd. for - λύθη) Il.5.293): [dialect] Ep. [tense] impf.σεύεσκε Q.S.2.353
: [tense] aor.ἔσσευα Il.5.208
; [dialect] Ep. alsoσεῦα 20.189
; [ per.] 3sg. subj.σεύῃ 11.293
:—[voice] Med., [tense] aor. subj. σεύωνται (v.l. -ονται) ib. 415: [tense] impf. or [tense] aor.ἐσσεύοντο 2.808
: [tense] aor.ἐσσεύαντο 11.549
(v.l. -οντο); [dialect] Ep.σεύατο 6.505
:—[voice] Pass., B.Scol.Oxy. 1361Fr.1.7: [tense] aor. ἐσύθην [ῠ] E.Hel. 1302 (lyr.) (ἐξ- Il.
, v. supr.), , also (lyr.); subj. [ per.] 3sg.συθῇ Hp.Mul.1.36
, 2.138; part. , Pers. 866, S.OC 119(alllyr.); in iamb., Id.OT 446: [tense] pf. (with [tense] pres. sense)ἔσσῠμαι Il.13.79
; part. ἐσσύμενος (not - μένος) 11.554, al., Adv.ἐσσῠμένως 3.85
, al.: σεσύανται· ὡρμήκασιν, Hsch.: poet.[tense] aor. 2 ἐσσύμην [ῠ], [ per.] 2sg.ἔσσυο Il.16.585
, Od.9.447; [ per.] 3sg. ἔσσῠτο, [dialect] Ep.σύτο Il.21.167
, ,Ph. 1065 (both lyr.); part. , Eu. 1007, cf. 786, 816 (all lyr.): also σεῦται, [ per.] 3sg. [tense] pres. [voice] Pass., S.Tr. 645 ( σοῦται is prob. cj.), σοῦμαι ([dialect] Dor.σῶμαι Epil.3
),σοῦνται A.Pers.25
(anap.); imper. , (anap.),σοῦσθε A.Th.31
, Ar.V. 458, etc.; inf.σοῦσθαι Plu.2.362c
: Hsch. cites imper. σύθι or σῦθι:—poet. Verb (also in [dialect] Ion. Prose, Hp. and Aret. (v. infr.)), put in quick motion, drive: esp.1 hunt, chase, ; drive away, ; σεύοντ' ([ per.] 3pl.)ἀγέλας βίᾳ B.17.10
: more freq. in [voice] Med.,ὡς δ' ὅτε κάπριον ἀμφὶ κύνες σεύωνται Il.11.415
, cf. 549, 3.26;ὥς τ'.. ἄγριον αἶγα ἐσσεύαντο κύνες 15.272
, cf. 20.148: metaph.,σ. κακότητα ἀπὸ καρήνου h.Hom.8.12
; θάμβος με ς. Orph.L. 531.2 set on, let loose at,ὅτε πού τις θηρητὴρ κύνας.. σεύῃ ἐπ' ἀγροτέρῳ συΐ Il.11.293
.3 drive or hurry away to or from a place, ;ἵππους ἐκ πεδίοιο 15.681
; [τινὰ] κατ' Ἰδαίων ὀρέων 20.189
: c. inf., [ἡμιόνους] σεῦαν ποταμὸν παρὰ δινήεντα τρώγειν.. drove, Od.6.89.4 set in swift motion, ὅλμον δ' ὣς ἔσσευε [Πείσανδρον] κυλίνδεσθαι sped him so that he rolled, Il.11.147;στρόμβον δ' ὣς ἔσσευε βαλών 14.413
; also αἷμ' ἔσσευα shed blood, 5.208; v. infr. 11.1.II [voice] Pass. and [voice] Med., to be put in quick motion, and so, run, rush, dart or shoot along, ἐπὶ τεύχεα to arms, 2.808;ἐπὶ κοῖτον Od.14.456
;νέρθε δὲ ποσσὶν ἔσσυμαι Il.13.79
;σεύατ' ἔπειτ' ἀνὰ ἄστυ 6.505
;σεύατ' ἔπειτ' ἐπὶ κῦμα Od.5.51
, cf. Il.14.227;κατ' ἀμαξιτόν 22.146
;παρ' ἐρινεόν 11.167
; ἀμφ' Ὀδυσῆα ib. 419;ἰθὺς Λυκίων 16.585
;διὰ σπέος Od.9.447
; so in Trag., ἐκτόπιος συθείς having gone, departed, opp. παρών, S.OC 119;ἀφ' ἑστίας A.Pers. 866
; ; ;κατὰ γᾶς σύμεναι Id.Eu. 1007
, cf. Ag. 747; ; of things, αἷμα σύτο gushed out, Il.21.167;ψυχὴ κατ'.. ὠτειλὴν ἔσσυτο 14.519
;ἐκ πυρὸς συθεὶς σίδηρος A.Th. 941
;ἐσύθη ἔξω πῦον Aret.SD1.9
; so of flux,ἢν πολλὰ συθῇ Hp.Mul.1.36
; of the eruption of disease, ὅταν τὰ παρέοντα συθῇ νοσήματα ib.2.138.2 c. inf., hasten, speed, ὅτε σεύαιτο διώκειν when he hasted to pursue, Il.17.463; ὄφρα ὕλη σεύαιτο καήμεναι that the wood might begin (cf. Engl. start) to burn, 23.198, cf. 210; ἔσσυται κελαδῆσαι is eager to sing of, Pi.I.8(7).67.3 metaph., to be eager, have longings,θυμὸς ἔσσυται Od.10.484
; esp. in [tense] pf. part. ἐσσύμενος used as Adj, v. sub voce. ( σεϝ-: σῠ-, from I.-Eur. [kcirc ]yew-: [kcirc ]y[ucaron]-, cf. Skt. cyávati 'set in motion', part. [voice] Pass. cyutás:— σοῦμαι, etc., perh. [var] contr. fr. Σοοῦμαι ( = Σοόομαι, fr. σό (ϝ) ος, q.v.).) -
10 σοῦμαι
σοῦμαι, zsgzgn aus σόομαι, = σεύομαι, ἔσσυμαι, sich rasch bewegen, laufen, eilen, daherstürmen; βασιλῆς βασιλέως ὕποχοι μεγάλου σοῠνται, Aesch. Pers. 25; ὁρμᾶσϑε πάντες, σοῠσϑε σὺν παντευχίᾳ, Spt. 31; Suppl. 816. 822; φίλος σούσϑω, βάτω, Soph. Ai. 1393; οὐχὶ σοῠσϑ'; οὐκ ἐς κόρακας; οὐκ ἄπιτε; Ar. Vesp. 458; σοῠ, σοῠ, πάλιν σοῠ, 209. – Einen lakon. aor. ἀπέσσουα hat Xen. Hell. 1, 1, 23. – Die Gramm. führen als dor. σῶμαι, σῶται an, auch σούω, = σεύω.
-
11 σευω
(impf. ἔσσευον - эп. σεῦον, aor. 1 ἔσσευα - эп. σεῦα; med.: praes. σεύομαι и σοῦμαι, aor. 2 ἐσ(σ)ύμην с ῠ - эп. 3 л. sing. σύτο, part. σύμενος; pass.: aor. ἐσ(σ)ύθην и σύθην, pf. со знач. praes. ἐσσῠμαι - part. ἐσσυμένος и ἐσσύμενος, ppf. ἐσσύμην) тж. med.1) гнать, преследовать(τινά Hom.)
2) прогонять, отгонять(λέοντα ἀπὸ μεσσαύλοιο Hom.; κακότητα ἀπὸ καρήνου HH.)
3) выгонять(ἐκ πεδίοιο ἵππους Hom.)
4) погонять или (от)пускать5) отбрасывать(σ. τινὰ ἀπὸ χθονὸς ὑψόσ΄ ἀείρας Hom.)
6) подгонять, подталкивать, побуждать(νόον πρὸς μόχθον Anth.)
7) натравливать(κύνας ἐπὴ συῒ καπρίῳ Hom.)
8) бросать, швырятьσ. τι κυλίνδεσθαι Hom. — покатить что-л.;
στρόμβον σ. Hom. — запускать кубарь;αἷμα σ. Hom. — пускать кровь струей9) med.-pass. (тж. ποσσὴν σ. Hom.) устремляться, бросаться, спешить(ἐπὴ τεύχεα Hom.)
σεύεσθαι διώκειν Hom. — бросаться в погоню;σεύεσθαι ἐπ΄ ὄρεα Hom. — мчаться по горам;αἷμα σύτο Hom. — хлынула кровь;ἀφ΄ ἑστίας συθείς Aesch. — покинувший домашний очаг;ἐκ πυρὸς συθεὴς σίδαρος Aesch. — закаленное на огне железо;πάλιν συθῶμεν Soph. — поспешим назад;ὄφρα ὕλη σεύαιτο καήμεναι Hom. — чтобы дрова скорее горели;ἐσσύμενος ὁδοῖο Hom. — с нетерпением ждущий отъезда; -
12 παλίσσυτος
A rushing back, π. δράμημα hurried flight, S.OT 193(lyr.);π. στεῖχε E.Supp. 388
;ὁρμῆσαι Plb. 15.12.2
, cf.παλίσσυρτος; χολή Aret.SD1.15
; π. φύσις recovering, Id.CA2.3.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παλίσσυτος
-
13 ὑπερσεύομαι
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑπερσεύομαι
-
14 σεύω
σεύω, aor. ἔσσευα, σεῦα, mid. ipf. ἐσσεύοντο, aor. 1 σεύατο, ἐσσεύαντο, subj. σεύωνται, aor. 2 ἔσσυο, ἔσσυτο, σύτο, pass. perf. ἔσσυμαι, part., w. pres. signif. and irreg. accent, ἐσσύμενος: I. act. and mid. aor. 1, set a going rapidly, chase, drive, start; of impulsion by the hand of a god, ‘swung’ him, Il. 20.325; so of chasing persons down-hill, Il. 6.133; driving away animals, Od. 14.35, Il. 3.26; making a stone fly, a head roll, Il. 14.413, Il. 11.147; starting or drawing blood, Il. 5.208.—II. pass. and mid., sometimes even aor. 1, set oneself a going rapidly, rush, hasten, speed; w. inf., σεύατο διώκειν, ‘made haste’ to pursue, Il. 17.463, Il. 23.198; met., θῦμός μοι ἔσσυται, Il. 10.484; esp. the part. ἐσσύμενος, striving, eager, desirous, w. gen., Od. 4.733, w. inf. Od. 4.416.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > σεύω
-
15 σεύομαι
Grammatical information: v.Meaning: `to charge in, to huddle, to hurry, to hasten, to chase', act. `to chase (away), to rush, to incite' (ep. poet. Il., also [ συθῆ, ἐσύθη] Hp., Aret.).Other forms: also (B., hell. epic) σεύω, aor. ἐσσύμην, ἔσσυτο, σύτο; ἐσ(σ)ύθην, σύθην, σύθι; also σεύατο, ἐσσεύαντο, act. ἔσσευα, σεῦα, perf. ἔσσυμαι, ptc. ἐσσύμενος (on the acc. Chantraine Gramm. hom. 1, 190), 3. pl. σεσύανται H., verbaladj. ἐπί-σσυτος.Compounds: Also with prefix, esp. ἐπι-.Derivatives: Beside it, rather deverbative than denominative, *σοϜ-έομαι \> *σοϜοῦμαι in σοῦμαι, σοῦνται, ipv. σοῦ, inf. σοῦσθαι (trag.), Dor. σοώμην, σῶμαι a. o. (H.), perf. ptc. ἐσσοημένον (H.). Act. ipf. 3. sg. σόει (B.); s. Wackernagel KZ 25, 277 = Kl. Schr. 1, 221 (diff. Schwyzer 679 with Schulze: denom. from *σοϜόο-μαι; cf. σοῦς below). With lengthened grade σώοντο, σωομένους (A.R.); after the synonymous ρΏώοντο (s. ῥώομαι)? Unclear σεῦται (S. Tr. 645, lyr.); spoiled from σοῦται (Elmsley) or analog. after σεύομαι? -- Nominal derivv.: 1. As 2. member: αὑτό-σσυτος `self-sped' (A., S.); often - σ(σ)όος, e.g. λαο-σσόος `inciting the men' (Hom. a.o.); but δορυ-σσόος to σείω, νηο-σσόος to σῴζω (s. vv.). 2. σοῦς (from *σόϜος) m. `(fast, upward) movement' (Democr., Lacon. after Pl. Cra. 412b, H.). 3. ὑποσευαντήρ m. `expeller (of the plague)', surn. of Apollon (metr. inscr. Callipolis: ὑπο-σεύω; after λυμαν-τήρ [: λυμαίνομαι] a. o.; cf. Weinreich Ath. Mitt. 38, 64). 4. On σῶτρον s. ἐπίσσωτρον; on πανσυδί and ἐπασσύτερος s. vv. Cf. also τευμάομαι and τευτάζω.Origin: IE [Indo-European] [538] *ki̯eu̯- `be\/put in movement'Etymology: The maintenance of the ευ-diphthongs in σεύομαι etc. is to be explained as epic archaism (Wackernagel l.c., Schwyzer 745 w. n. 4, Chantraine Gramm. hom. 1, 158 f.), the aor. ἔσσευ-α can go back on an athematic formation (Schwyzer l.c. w. reference of other interpretations, Chantraine 1, 385). -- Old inherited poetic verb with agreements in Indo-Iranian and Armenian. With σεύομαι, σεύεται agree exactly Skt. cyávate, Av. šyavaite `move (oneself), put oneself in movement', IE *ki̯éuetoi; with - σσυτος as well Skt. cyutá- `moved' and Av. fra-sūta- `come in movement' (length of the ū secondary); also *σοϜέομαι in σοῦμαι may be formally equated with the Skt. causative cyāváyate. The Arm. aor. č'og-ay (pres. ert`am) `I went', seemingly with o-grade, IE *ki̯ou-, must be deverbative or denominative. -- Cf. also κινέω and κίω. WP. 1, 363, Pok. 538, Mayrhofer s. cyávate; older lit. also in Bq.Page in Frisk: 2,694-695Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σεύομαι
См. также в других словарях:
ἔσσυμαι — σεύω put in quick motion pres ind mid 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Zeta — (uppercase Ζ, lowercase ζ; el. Ζήτα IPA| [ziːta] Zita) is the sixth letter of the Greek alphabet. In the system of Greek numerals it has a value of 7. It was derived from the Phoenician letter Zayin . Unlike the other Greek letters, this letter… … Wikipedia
σεύω — Α 1. διώχνω 2. (κατ επέκτ.) κυνηγώ, θηρεύω 3. καταδιώκω («σεύοντ ἀγέλας βίᾳ», Βακχυλ.) 4. παρορμώ, ερεθίζω κάποιον εναντίον κάποιου άλλου («ὅτε πού τις θηρητὴρ κύνας... σεύῃ ἐπ ἀγροτέρῳ συΐ», Ομ. Ιλ.) 5. (με απρμφ.) προτρέπω, παρακινώ… … Dictionary of Greek
