-
1 ἑψητήρ
ἑψητήρ, ῆρος, ὁ, der Kocher, der Kessel, Leon. Tar. 14 (VI, 305).
-
2 εψητηρ
-
3 ἑψητήρ
ἑψητήρ, ῆρος, ὁ, der Kocher, der Kessel -
4 ἑψητήρ
-
5 ὀψητήρ
-
6 Λαρισαιος
Iион. Ληρῑσαῖος 3ларисский Thuc., Xen. etc.IIὅ1) житель города Ларисы Thuc. etc.2) (sc. ἑψητήρ) ларисский сосуд (особого рода изделие, которым славились ларисские гончары) Arst. -
7 Λαρισσαιος
Iион. Ληρῑσαῖος 3ларисский Thuc., Xen. etc.IIὅ1) житель города Ларисы Thuc. etc.2) (sc. ἑψητήρ) ларисский сосуд (особого рода изделие, которым славились ларисские гончары) Arst. -
8 εψητήρας
-
9 ἑψητῆρας
-
10 ὀψητήρ
-
11 ἕψω
Grammatical information: v.Meaning: `kook, seethe' (Ion.-Att.).Derivatives: ἕψημα `what is cooked, meal, soupe' (Ion.-Att.) with ἑψηματώδης (Dsc.), hell. ἕψεμα (LXX; cf. Schwyzer 523), ἕψησις `cooking' (Ion.-Att.); ἑψητήρ, - τήριον, - τής, - τικός (hell.); ἑφθός `cooked' (Ion.-Att.; with ἄπ-εφθος a. o.), ἐψητός `id.', also name of a fish (Ar., X.; cf. Strömberg Fischnamen 89), ἑψανός `cooked, to be cooked' (Hp.), ἑψαλέος `id.' (Nic.; after ὀπταλέος [Hom.] a. o.); also ἑψέϊνα n. pl. meaning unclear ( PLond. 3, 1177, 217; IIp). - From ἄπεφθος NGr. ἀπόχτι (through ἀπόφθι(ον)) `dried food' (Crete), `salted meat' (Cyprus), s. Hatzidakis Glotta 3, 72f.; from ἑψανός NGr. ψανός `what is roasted', ψάνη `wheat', s. Georgakas ByzZ 41, 380f.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Cannot be separated from Arm. ep`em `cook'. As Arm. p` can hardly represent (with Pedersen KZ 39, 428) IE ps, we should posit IE * seph-, which would have had an s-enlargement in Greek (Schwyzer 706). The `new' (familiar?) Greco-Armenian word ousted old πέσσειν (s. v.). Cf. Porzig Gliederung 156. An other expression for `cook' is ζέω, s. v. The word is prob. Pre-Greek (Fur. 327, who compares δέφω \/ δέψω.Page in Frisk: 1,604-605Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἕψω
См. также в других словарях:
εψητήρ — ἑψητήρ, ὁ (Α) [ἕψω] σκεύος που χρησιμεύει για βράσιμο, ψηστήρας, χύτρα … Dictionary of Greek
ἑψητῆρας — ἑψητήρ dish masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Λαρισαίος — α και Λαρισινός, ή, ό (AM Λαρισαῑος, αία, ον, Α και Λαρίσιος, ία, ον και Λαρισηνός, ή, όν, ιων. τ. Ληρισαῑος, αία, ον) [Λάρισα] αυτός που κατάγεται από τη Λάρισα ή ο κάτοικος τής Λάρισας αρχ. φρ. «Λαρισαῑος ἑψητήρ» είδος χύτρας που κατασκευαζόταν … Dictionary of Greek
οψητήρ — ὀψητήρ, ῆρος, ὁ (Α) πιθ. αγγείο για το βράσιμο τών φαγητών, χύτρα. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. έχει διορθωθεί σε ἑψητήρ < ἕψω*] … Dictionary of Greek
