-
1 ἐπι-σεύω
ἐπι-σεύω (s. σεύω), ep. ἐπισσεύω, gegen Einen in Bewegung setzen, antreiben; ἠέ τί μοι κῆτος ἐπισσεύῃ μέγα δαίμων ἐξ ἁλός Od. 5, 421; κακά μοι ἐπέσσευε δαίμων, schickte mir Unglück zu, brachte Unheil über mich, 18, 256. 19, 129; ὀνείρατα 20, 87; δμῶας ἐπισσεύας 14, 399; Κῆρας ἐπισσεύσασα βίου κύνας Theodorid. 11 (VII, 439). – Häufiger im pass., herbei-, daraufzueilen, dagegen eindringen, um anzugreifen, νηυσὶν ἐπεσσεύοντο Il. 13, 757; νῆ' ἄρ' ἐπεσσεύοντο Od. 13, 19, bei Wolf, Bekk. nach Aristarch νῆάδ' ἐπ.; ἀγορήνδε, νομόνδε, übh. eilen, Il. 2, 207. 18, 575; perf. mit Präsensbedeutung, plusqpf. ἐπεσσύμην, oder aor. syncop.; part. ἐπεσσύμενος; αὐτῷ μοι ἐπέσσυτο Il. 5, 459; c. accus., τεῖχος ἐπεσσυμένους 12, 143. 15, 395; ἐπέσσυτο δέμνια κούρης, eilte auf das Lager zu, Od. 6, 20; εἴς τινα, Il. 13, 757; c. gen., ἐπεσσύμενον πεδίοιο, durch die Ebene hineilen, 14, 147. 22, 26; aber τείχεος = gegen die Mauer, 12, 388, wenn man den gen. nicht besser von βάλε abhängen läßt; – c. inf., ὁ δ' ἐπέσσυτο ποσσὶ διώκειν 21, 601, er eilte zu verfolgen; ἐπεσσύμενος λάβε γούνων, eilend umfaßte er die Kniee, Od. 22, 310; vom andringenden Feuer u. Wasser, Il. 17, 737 Od. 5, 314. Oft absolut, bes. in der Il. in der Vbdg ϑυμὸς ἐπέσσυται, ἐπέσσυτο, das Herz fühlt sich angetrieben, hat große Luft, 1, 173; – πέδον ἐπισύμενος, auf das Land losstürzend, Aesch. Eum. 755. 782; τείχεα δ' ἐπέσυτο φλόξ Eur. Hel. 1162; Phoen. 1065; einzeln bei sp. D.; auch im aor., πάντες ὁμῶς ἱππῆες ἐπέσσυϑεν Opp. Cyn. 4, 136.
-
2 σεύω
Aσευέμεν A.R.2.296
; with ς doubled after the augm., as always in Hom. (exc. in ἐξεσύθη (Zenod. and most codd. for - λύθη) Il.5.293): [dialect] Ep. [tense] impf.σεύεσκε Q.S.2.353
: [tense] aor.ἔσσευα Il.5.208
; [dialect] Ep. alsoσεῦα 20.189
; [ per.] 3sg. subj.σεύῃ 11.293
:—[voice] Med., [tense] aor. subj. σεύωνται (v.l. -ονται) ib. 415: [tense] impf. or [tense] aor.ἐσσεύοντο 2.808
: [tense] aor.ἐσσεύαντο 11.549
(v.l. -οντο); [dialect] Ep.σεύατο 6.505
:—[voice] Pass., B.Scol.Oxy. 1361Fr.1.7: [tense] aor. ἐσύθην [ῠ] E.Hel. 1302 (lyr.) (ἐξ- Il.
, v. supr.), , also (lyr.); subj. [ per.] 3sg.συθῇ Hp.Mul.1.36
, 2.138; part. , Pers. 866, S.OC 119(alllyr.); in iamb., Id.OT 446: [tense] pf. (with [tense] pres. sense)ἔσσῠμαι Il.13.79
; part. ἐσσύμενος (not - μένος) 11.554, al., Adv.ἐσσῠμένως 3.85
, al.: σεσύανται· ὡρμήκασιν, Hsch.: poet.[tense] aor. 2 ἐσσύμην [ῠ], [ per.] 2sg.ἔσσυο Il.16.585
, Od.9.447; [ per.] 3sg. ἔσσῠτο, [dialect] Ep.σύτο Il.21.167
, ,Ph. 1065 (both lyr.); part. , Eu. 1007, cf. 786, 816 (all lyr.): also σεῦται, [ per.] 3sg. [tense] pres. [voice] Pass., S.Tr. 645 ( σοῦται is prob. cj.), σοῦμαι ([dialect] Dor.σῶμαι Epil.3
),σοῦνται A.Pers.25
(anap.); imper. , (anap.),σοῦσθε A.Th.31
, Ar.V. 458, etc.; inf.σοῦσθαι Plu.2.362c
: Hsch. cites imper. σύθι or σῦθι:—poet. Verb (also in [dialect] Ion. Prose, Hp. and Aret. (v. infr.)), put in quick motion, drive: esp.1 hunt, chase, ; drive away, ; σεύοντ' ([ per.] 3pl.)ἀγέλας βίᾳ B.17.10
: more freq. in [voice] Med.,ὡς δ' ὅτε κάπριον ἀμφὶ κύνες σεύωνται Il.11.415
, cf. 549, 3.26;ὥς τ'.. ἄγριον αἶγα ἐσσεύαντο κύνες 15.272
, cf. 20.148: metaph.,σ. κακότητα ἀπὸ καρήνου h.Hom.8.12
; θάμβος με ς. Orph.L. 531.2 set on, let loose at,ὅτε πού τις θηρητὴρ κύνας.. σεύῃ ἐπ' ἀγροτέρῳ συΐ Il.11.293
.3 drive or hurry away to or from a place, ;ἵππους ἐκ πεδίοιο 15.681
; [τινὰ] κατ' Ἰδαίων ὀρέων 20.189
: c. inf., [ἡμιόνους] σεῦαν ποταμὸν παρὰ δινήεντα τρώγειν.. drove, Od.6.89.4 set in swift motion, ὅλμον δ' ὣς ἔσσευε [Πείσανδρον] κυλίνδεσθαι sped him so that he rolled, Il.11.147;στρόμβον δ' ὣς ἔσσευε βαλών 14.413
; also αἷμ' ἔσσευα shed blood, 5.208; v. infr. 11.1.II [voice] Pass. and [voice] Med., to be put in quick motion, and so, run, rush, dart or shoot along, ἐπὶ τεύχεα to arms, 2.808;ἐπὶ κοῖτον Od.14.456
;νέρθε δὲ ποσσὶν ἔσσυμαι Il.13.79
;σεύατ' ἔπειτ' ἀνὰ ἄστυ 6.505
;σεύατ' ἔπειτ' ἐπὶ κῦμα Od.5.51
, cf. Il.14.227;κατ' ἀμαξιτόν 22.146
;παρ' ἐρινεόν 11.167
; ἀμφ' Ὀδυσῆα ib. 419;ἰθὺς Λυκίων 16.585
;διὰ σπέος Od.9.447
; so in Trag., ἐκτόπιος συθείς having gone, departed, opp. παρών, S.OC 119;ἀφ' ἑστίας A.Pers. 866
; ; ;κατὰ γᾶς σύμεναι Id.Eu. 1007
, cf. Ag. 747; ; of things, αἷμα σύτο gushed out, Il.21.167;ψυχὴ κατ'.. ὠτειλὴν ἔσσυτο 14.519
;ἐκ πυρὸς συθεὶς σίδηρος A.Th. 941
;ἐσύθη ἔξω πῦον Aret.SD1.9
; so of flux,ἢν πολλὰ συθῇ Hp.Mul.1.36
; of the eruption of disease, ὅταν τὰ παρέοντα συθῇ νοσήματα ib.2.138.2 c. inf., hasten, speed, ὅτε σεύαιτο διώκειν when he hasted to pursue, Il.17.463; ὄφρα ὕλη σεύαιτο καήμεναι that the wood might begin (cf. Engl. start) to burn, 23.198, cf. 210; ἔσσυται κελαδῆσαι is eager to sing of, Pi.I.8(7).67.3 metaph., to be eager, have longings,θυμὸς ἔσσυται Od.10.484
; esp. in [tense] pf. part. ἐσσύμενος used as Adj, v. sub voce. ( σεϝ-: σῠ-, from I.-Eur. [kcirc ]yew-: [kcirc ]y[ucaron]-, cf. Skt. cyávati 'set in motion', part. [voice] Pass. cyutás:— σοῦμαι, etc., perh. [var] contr. fr. Σοοῦμαι ( = Σοόομαι, fr. σό (ϝ) ος, q.v.).) -
3 σεύω
σεύω, nach dem Augment bei Hom. mit verdoppeltem σ, impf. ἔσσευον, aor. ἔσσευα (σεῠα Il. 20, 189, σεῦαν Od. 6, 89, σεύας Il. 15, 681), u. med. ἐσσευάμην; perf. pass., oft mit Präsensbdtg, ἔσσυμαι, ἐσσύμενος (Accent zu bemerken); plusqpf. ἐσσύμην, auch syncop. aor., 2. Pers. ἔσσυο, Il. 16, 585 Od. 9, 447, 3. Pers. ἔσσυτο, σύτο, part. σύμενος, aor. pass. ἐσσύϑην; vom praes. pass. findet sich auch die syncopirte Form σεῠται, Soph. Trach. 645; und σοῠμαι, σοῦται, Aesch. (s. unten); – scheuchen, treiben, in schnelle Bewegung setzen; – a) jagen, verfolgen, bes. das Wild auf der Jagd, bei Hom. immer im aor. med., κύνες κάπριον σεύωνται, κύνες ἐσσεύαντο αἶγα, ὁππότε μιν σεύαιτο ἀπ' ἠϊόνος πεδίονδε, Il. 11, 415. 549. 15, 272. 20, 148; εἴπερ ἂν αὐτὸν σεύωνται κύνες, 3, 26; – anhetzen. ὅτε πού τις ϑηρητὴρ κύνας σεύῃ ἐπ' ἀγροτέρῳ συΐ, Il. 11, 293. – b) verscheuchen, verjagen, σεῠεν κύνας, Od. 14, 33, auch schnell wegführen, Αἰνείαν ἔσσευεν ἀπ ὸ χϑονὸς ὑψόσ' ἀείρας, Il. 20, 325. – c) auch von unbelebten Dingen, werfen, schleudern, Il. 11, 147. 14, 413; αἷμα ἔσσευα, ich trieb das Blut hervor, machte, daß es mit Gewalt hervorsprudelte, 5, 208; pass., αἷμα σύτο, das Blut sprudelte mit Gewalt hervor. 21. 167. – Med. u. perf. pass. in heftiger Bewegung sein, sich schnell bewegen, laufen, anstürmen; ἐπὶ τεύχεα δ' ἐσσεύοντο, Il. 2, 808. 11, 167. 419; ποσσὶν ἔσσυμαι, 13, 79; σεύατ' ἔπειτ' ἀνὰ ἄστυ, 6, 505; ὃς ἐσσύμενον κατερύκει, Od. 15, 73; öfter c. inf., ὅτε σεύαιτο διώκειν, wenn er zu verfolgen eilte, Il. 17, 463; auch von leblosen Dingen, ὄφρα ὕλη σεύαιτο καήμεναι, damit das Holz zu verbrennen eile, d. i. schnell verbrenne, 23, 198; ἔσσυται Μοισαῖον ἅρμα Νικοκλέος μνᾶμα κελαδῆσαι, Pind. I. 7, 61; ἐσσύμενοι εἴσω κατέσταν, P. 4, 135; παρ' ᾿Αλφεῷ σύτο, Ol. 1, 20; κατὰ γῆς σύμεναι, Aesch. Eum. 961; σύϑην δ' ἀπέδιλος ὸχῳ πτερωτῷ, Prom. 135; Spt. 424; π οῠ κυρεῖ ἐκτόπιος συϑείς; Soph. O. C. 119; πάλιν, φίλα, συϑῶμεν, 1721, laß uns zurückeilen; ὅτε σύτο πατρίδος ἄπο, Eur. Hel. 1145; φροῠδος ἐκ ναοῠ συϑείς, I. T. 1294; einzeln bei sp. D., wie σεύατ' ἴμεν λαιψηρὰ δι' ὕδατα Ap. Rh. 4, 849. – Uebtr., vom bewegten Gemüth, sich heftig auf Etwas zu bewegen, heftig streben, trachten wonach, theils absolut, ϑυμὸς δέ μοι ἔσσυται ἤδη, Od. 10, 484, theils c. gen., bes. im part. perf., ἐσσύμενος ὁδοῖο, πολέμου, 4, 733 Il. 24, 404, u. c. inf., μεμαῶτα καὶ ἐσσύμενόν περ ἀλύξαι, Od. 4, 416 Il. 11, 717; dah. ἐσσύμενος übh. eilig, hastig, begierig.
-
4 ἐπισεύω
ἐπι-σεύω, ἐπισσεύω, aor. 1 ἐπέσσευε, part. ἐπισσεύᾶς, mid. ipf. ἐπεσσεύοντο, perf. w. pres. signif. ἐπέσσυμαι, part. ἐπεσσύμενος, plup. ἐπέσσυτο, ἐπεσσύμεθα: I. act., set upon, incite or send against; κῆτός τινι, ε , Od. 14.399; met., κακά, ὀνείρατα, Od. 18.256, τ 12, Od. 20.87.— II. mid., rush on or at, hasten on, speed to, w. dat. of person, esp. in hostile sense; w. gen. of thing aimed at, τείχεος, Μ 3, Il. 16.511, cf. Od. 22.310; acc., δέμνια, Od. 6.20; also foll. by inf.; met., θῦμὸς ἐπέσσυται, ‘is so moved,’ Il. 1.173.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἐπισεύω
-
5 ἐπισεύω
ἐπι-σεύω, gegen einen in Bewegung setzen, antreiben; κακά μοι ἐπέσσευε δαίμων, schickte mir Unglück zu, brachte Unheil über mich. Häufiger im pass., herbei-, daraufzueilen, dagegen eindringen, um anzugreifen; ἀγορήνδε, νομόνδε, übh. eilen; ἐπέσσυτο δέμνια κούρης, eilte auf das Lager zu; c. gen., ἐπεσσύμενον πεδίοιο, durch die Ebene hineilen; aber τείχεος = gegen die Mauer; c. inf., ὁ δ' ἐπέσσυτο ποσσὶ διώκειν 21, 601, er eilte zu verfolgen; ἐπεσσύμενος λάβε γούνων, eilend umfaßte er die Kniee; vom andringenden Feuer u. Wasser. Oft absolut; ϑυμὸς ἐπέσσυται, ἐπέσσυτο, das Herz fühlt sich angetrieben, hat große Lust; πέδον ἐπισύμενος, auf das Land losstürzend -
6 επισευω
эп. ἐπισσεύω (преимущ. pass.: aor. ἐπεσσύθην, pf. в знач. praes. ἐπέσσυμαι, part. pf. ἐπεσσύμενος, part. aor. ἐπισύμενος, 3 л. sing. ppf. в знач. aor. ἐπέσ(σ)ῠτο)1) напускать, насылать(κῆτος μέγα τινί Hom.; κύνας Anth.)
2) ниспосылать, навевать(ὀνείρατα κακά τινι Hom.)
3) pass. устремляться, бросаться, спешить(εἴς τινα, ἀγορήνδε Hom.)
ἐπεσσεύοντο δὲ λαοί Hom. — между тем собралась вся рать;ἐπεσσύμενος πεδίοιο Hom. — пустившись бежать полем;ἐπέσσυτο ποσσὴ διώκειν Hom. — он бросился в погоню;χερσὴν ἐπεσσύμενος λάβε πέτρης Hom. — припав к утесу, (Одиссей) обхватил его руками;εἴ τοι θυμὸς ἐπέσσυται Hom. — если (к этому) устремлен твой дух, т.е. если таково твое желание4) pass. бросаться, совершать набег или нападение, нападать(τινι, νηυσίν, τεῖχος Hom.; πέδον Aesch.; τάνδε γαῖαν Eur.)
κῦμα ἐπεσσύμενον Hom. — хлынувшая волна; -
7 επεσσεύη
ἐπί, εἰσ-σεύωput in quick motion: aor subj mid 2nd sg (epic)ἐπί, εἰσ-σεύωput in quick motion: aor subj act 3rd sg (epic)ἐπί, εἰσ-σεύωput in quick motion: pres subj mp 2nd sgἐπί, εἰσ-σεύωput in quick motion: pres ind mp 2nd sgἐπί, εἰσ-σεύωput in quick motion: pres subj act 3rd sg -
8 ἐπεσσεύῃ
ἐπί, εἰσ-σεύωput in quick motion: aor subj mid 2nd sg (epic)ἐπί, εἰσ-σεύωput in quick motion: aor subj act 3rd sg (epic)ἐπί, εἰσ-σεύωput in quick motion: pres subj mp 2nd sgἐπί, εἰσ-σεύωput in quick motion: pres ind mp 2nd sgἐπί, εἰσ-σεύωput in quick motion: pres subj act 3rd sg -
9 διεπέττευε
διεπέσσευε, διά, ἐπί, εἰσ-σεύωput in quick motion: aor ind act 3rd sg (epic)διεπέσσευε, διά, ἐπί, εἰσ-σεύωput in quick motion: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic)διά-πεσσεύωplay at draughts: imperf ind act 3rd sg (attic) -
10 διεπέττευον
διεπέσσευον, διά, ἐπί, εἰσ-σεύωput in quick motion: imperf ind act 3rd pl (homeric ionic)διεπέσσευον, διά, ἐπί, εἰσ-σεύωput in quick motion: imperf ind act 1st sg (homeric ionic)διά-πεσσεύωplay at draughts: imperf ind act 3rd pl (attic)διά-πεσσεύωplay at draughts: imperf ind act 1st sg (attic) -
11 μετεπέττευε
μετεπέσσευε, μετά, ἐπί, εἰσ-σεύωput in quick motion: aor ind act 3rd sg (epic)μετεπέσσευε, μετά, ἐπί, εἰσ-σεύωput in quick motion: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic)μετά-πεσσεύωplay at draughts: imperf ind act 3rd sg (attic) -
12 συνεπέττευεν
συνεπέσσευεν, σύν, ἐπί, εἰσ-σεύωput in quick motion: aor ind act 3rd sg (epic)συνεπέσσευεν, σύν, ἐπί, εἰσ-σεύωput in quick motion: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic)σύν-πεσσεύωplay at draughts: imperf ind act 3rd sg (attic) -
13 σεύομαι
Grammatical information: v.Meaning: `to charge in, to huddle, to hurry, to hasten, to chase', act. `to chase (away), to rush, to incite' (ep. poet. Il., also [ συθῆ, ἐσύθη] Hp., Aret.).Other forms: also (B., hell. epic) σεύω, aor. ἐσσύμην, ἔσσυτο, σύτο; ἐσ(σ)ύθην, σύθην, σύθι; also σεύατο, ἐσσεύαντο, act. ἔσσευα, σεῦα, perf. ἔσσυμαι, ptc. ἐσσύμενος (on the acc. Chantraine Gramm. hom. 1, 190), 3. pl. σεσύανται H., verbaladj. ἐπί-σσυτος.Compounds: Also with prefix, esp. ἐπι-.Derivatives: Beside it, rather deverbative than denominative, *σοϜ-έομαι \> *σοϜοῦμαι in σοῦμαι, σοῦνται, ipv. σοῦ, inf. σοῦσθαι (trag.), Dor. σοώμην, σῶμαι a. o. (H.), perf. ptc. ἐσσοημένον (H.). Act. ipf. 3. sg. σόει (B.); s. Wackernagel KZ 25, 277 = Kl. Schr. 1, 221 (diff. Schwyzer 679 with Schulze: denom. from *σοϜόο-μαι; cf. σοῦς below). With lengthened grade σώοντο, σωομένους (A.R.); after the synonymous ρΏώοντο (s. ῥώομαι)? Unclear σεῦται (S. Tr. 645, lyr.); spoiled from σοῦται (Elmsley) or analog. after σεύομαι? -- Nominal derivv.: 1. As 2. member: αὑτό-σσυτος `self-sped' (A., S.); often - σ(σ)όος, e.g. λαο-σσόος `inciting the men' (Hom. a.o.); but δορυ-σσόος to σείω, νηο-σσόος to σῴζω (s. vv.). 2. σοῦς (from *σόϜος) m. `(fast, upward) movement' (Democr., Lacon. after Pl. Cra. 412b, H.). 3. ὑποσευαντήρ m. `expeller (of the plague)', surn. of Apollon (metr. inscr. Callipolis: ὑπο-σεύω; after λυμαν-τήρ [: λυμαίνομαι] a. o.; cf. Weinreich Ath. Mitt. 38, 64). 4. On σῶτρον s. ἐπίσσωτρον; on πανσυδί and ἐπασσύτερος s. vv. Cf. also τευμάομαι and τευτάζω.Origin: IE [Indo-European] [538] *ki̯eu̯- `be\/put in movement'Etymology: The maintenance of the ευ-diphthongs in σεύομαι etc. is to be explained as epic archaism (Wackernagel l.c., Schwyzer 745 w. n. 4, Chantraine Gramm. hom. 1, 158 f.), the aor. ἔσσευ-α can go back on an athematic formation (Schwyzer l.c. w. reference of other interpretations, Chantraine 1, 385). -- Old inherited poetic verb with agreements in Indo-Iranian and Armenian. With σεύομαι, σεύεται agree exactly Skt. cyávate, Av. šyavaite `move (oneself), put oneself in movement', IE *ki̯éuetoi; with - σσυτος as well Skt. cyutá- `moved' and Av. fra-sūta- `come in movement' (length of the ū secondary); also *σοϜέομαι in σοῦμαι may be formally equated with the Skt. causative cyāváyate. The Arm. aor. č'og-ay (pres. ert`am) `I went', seemingly with o-grade, IE *ki̯ou-, must be deverbative or denominative. -- Cf. also κινέω and κίω. WP. 1, 363, Pok. 538, Mayrhofer s. cyávate; older lit. also in Bq.Page in Frisk: 2,694-695Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σεύομαι
-
14 ΘΎω
ΘΎω, vgl. ϑύνω u. ϑυνέω; ϑῦε, Od. 15, 222; ϑῡετε, Eur. I. A. 1348; aber ϑύοντα mit kurzem υ Od. 15, 260, vgl. Hippon. Ath. IX, 370 c, s. zu Ende; ϑύσω, dor. ϑῡσῶ, Theocr. 2, 33; perf. τέϑυκα, mit kurzem υ, Ar. Lys. 1062; aor. pass. ἐτύϑην, mit kurzem υ, Aesch. Ch. 240; sync. aor. med. ϑύμενος Pratin. bei Ath. XIV, 617 d; – 1) opfern; bei Hom. nur vom Verbrennen der ἀπαρχαί, bei den Att. auch vom Schlachten der Opferthiere, s. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 82; ἄργματα ϑῦσε ϑεοῖς Od. 14, 446; ϑεοῖσι δὲ ϑῠσαι ἀνώγει Il. 9, 219, wo darauf folgt ὁ δ' ἐν πυρὶ βάλλε ϑυηλάς, Od. 9, 231 πῦρ κείαντες ἐϑύσαμεν, wo sie nur von dem Käse, den sie essen, den Göttern Etwas darbringen können, was Ath. V, 179 c ἀπαρχὰς τῶν βρωμάτων νέμειν τοῖς ϑεοῖς erkl.; Od. 15, 222 u. 260 ist von einer Libation auf dem Schiffe die Rede; – übh. opfern Pind. Ol. 11, 59. 13, 66; ἀποτρόποισι δαίμοσι ϑῦσαι πέλανον Aesch. Pers. 200; νυκτίσεμνα δεῖπν' ἐπ' ἐσχάρᾳ πυρὸς ἔϑυον Eum. 109; Ἀργείοισιν εὔχεσϑαι χρεών, ϑύειν τε λεί. βειν τε Suppl. 459; ἔϑυσεν αὑτοῦ παῖδα Ag. 1391; καὶ τῆς τυϑείσης νηλεῶς ὁμοσπόρου Ch. 240, wie τὴν σὴν ὅμαιμον ϑῦσαι ϑεοῖσιν Soph. El. 522; ξένους Eur. I. T. 278; übertr., schlachten, morden, ξίφει ϑύουσα ϑῆλυς ἄρσενας ib. 1332; ἀπαρχάς Ar. Ran. 1239; κριϑάς, πυρούς, μελιττούτας Av. 565 ff.; δεκάτην 922; χοῖρον Ach. 758; übh. schlachten, δελφάκιον Lys. 1062; τῷ ἡλίῳ ϑύουσι ἵππους Her. 1, 216; ἱερεῖα Thuc. 1, 126 u. Folgde oft; τὰ μέγιστα ϑύματα Plat. Polit. 290 e; ϑυσίας Rep. IV, 419 u. öfter; Euthyph. 14 c οὐκοῦν τὸ ϑύειν δωρεῖσϑαί ἐστι τοῖς ϑεοῖς. – Auch pass.; τεϑυμένα ἱερά Xen. Hell. 3, 4, 4 u. sonst. – Selten c. gen., λιβανωτοῦ D. C. 56, 31. – Man bemerke noch εὐαγγέλια ϑύειν ἑκατὸν βοῦς Ar. Equ. 654, hundert Stiere für die glückliche Nachricht opfern; βασιλέως γενέϑλια ἅπασα ϑύει καὶ ἑορτάζει ἡ Ἀσία, Asien feiert mit Opfern den Geburtstag des Königs, Plat. Alc. I, 121 c; γάμους ϑύειν Plut. Pomp. 55, διαβατήρια Lucull. 24, διαβατήρια ϑύεσϑαι Thuc. 5, 54, σωτήρια, Opfer für die Rettung, Xen. An. 3, 2, 9, εὐχαριστήρια, Dankopfer, Pol. 5, 14, 8. – Med. opfern lassen, ein Opfer veranstalten; Ἀϑηναίοις ϑυσαμένοις πρὸ τοῦ λοιμοῦ Plat. Conv. 201 d Rep. II, 378 a; bes. ein Opferthier schlachten lassen, um aus den Eingeweiden Kunde über den Ausgang einer Sache zu erhalten, ἐγένετο ϑυομένοισι τὰ σφάγια χρηστά Her. 9, 62, ἐϑύετο καὶ καλλιερέετο 7, 167; ϑυομένῳ ἐπὶ Κρότωνα, in Beziehung auf den Marsch gegen Kroton, 5, 44 (vgl. Xen. An. 7, 8, 21); ἐπὶ τῷ Πέρσῃ 9, 10; ἐπ' ἐξόδῳ ἐϑύετο Εενοφῶν, er opferte, um über den Ausfall eines Streifzuges Etwas zu erfahren, Xen. An. 6, 2, 9; ἐπὶ τούτοις ἐϑύσαντο 3, 5, 18, wo Krüger viele Beispiele der Art, auch von περί τινος, beibringt; ὑπὲρ τῆς μονῆς 5, 6, 27; c. inf., ἐμοὶ ϑυομένῳ ἰέναι ἐπὶ βασιλέα οὐκ ἐγίγνετο τὰ ἱερά 2, 2, 3, wenn man nicht besser den inf. zu ἐγίγνετο τὰ ἱερά bezieht; mit indirekter Frage, ἐϑυόμην, εἰ βέλτιον εἴη 5, 9, 31, vgl. 7, 2, 15, ich opferte, um zu erfahren, ob es besser sei. – 2) im praes. u. impf. von jeder heftigen, ungestümen Bewegung, daherstürmen, daherbrausen (vgl. ϑέω u. σεύω); vom brausenden Sturme, ἄνεμος λαίλαπι od. σὺν λαίλαπι ϑύων, Od. 12, 400. 408; ἀνέμων ϑύουσιν ἀῆται Hes. O. 619; Th. 875; von daherwogenden Fluthen u. Flüssen, ὁ δ' ἐπέσσυτο οἴδματι ϑύων Il. 21, 234; 23, 230; κῦμα δ' ὄπισϑεν μέγα ϑῦε ϑαλάσσης Od. 13, 84; πόντος ἀπείριτος οἴδματι ϑύων Hes. Th. 109; δάπεδον αἵματι ϑῦεν, der Boden wogte, schäumte od. dampfte von Blut, Od. 11, 420. 22, 309. 24, 184. Auch von Menschen, in leidenschaftlicher Bewegung sein, rasen, toben; ἔγχεϊ ϑῦεν, er wüthete mit dem Speer in der Schlacht, Il. 11, 180. 16, 699; ἦ γὰρ ὅ γ' ὀλοῇσι φρεσὶ ϑύει, οὐδέ τι οἶδε νοῆσαι 1, 342; vom Zorn, κασιγνήταν μένει ϑύοισαν Pind. P. 3, 33. Von der Schlange, Nic. Th. 128; im sync. aor., ϑύμενος ἀν' ὄρεα Pratin. Ath. XIV, 617 d. Nach Hesych. auch = ἐνϑουσιᾷν. – Der gemeinschaftliche Begriff beider Bdign scheint der des Auffahrens, Aufloderns zu sein. [In ϑύειν brauchen Eur. El. 1136 Cycl. 334 u. Ar. Ach. 758 das υ kurz, wie einige andere Komiker, Mein. Men. p. 254; Pind. scheint es in der ersten Bedeutung kurz, in der zweiten lang gebraucht zu haben; so ist auch in den abgeleiteten Wörtern, die den Begriff des Opferns ausdrücken, wie ϑυσία, ϑυηλή, das υ kurz; wo der Begriff der Bewegung vorherrscht, ϑυμός, ϑύνω ist es lang; in anderen schwankt die Quantität wie die Bdtg.]
-
15 κῑνέω
κῑνέωGrammatical information: v.Meaning: `set in movement, drive away, shake' (Il.).Other forms: Aor. κινῆσαι.Derivatives: κίνημα, κίνησις `movement, agitation' (IA.) with παρα-κινηματικός (Ph.), κινητικός `moving, movable' (IA.; Chantraine Étude sur le vocab. gr. 101); κινηθμός `movement' (Pi.; on the meaning Benveniste Origines 201); κινώ = κίνησις (Emp. 123, 2; after H. Dor.); κινητήρ `mover, agitator' (h. Hom., Pi.; of Poseidon; cf. Fraenkel Nom. ag. 1, 108; 153; Benveniste Noms d'agent 39 a. 42) with κινητήριος (A.); κινητής `id.' (Ar., Plb.); κίνηθρον (Poll.), - ητρον (Eust.) `spoon (for stirring)'; κινητήριον `brothel' (Eup.; from κινεῖν sens. obsc.); - a back-formation from ἀπο-κινεῖν is ἀπόκινος m. name of a comic dance (Com.). - Besides κί̄νυμαι `move oneself, κινέομαι' only present-stem (Il.), incid. with ἐν-, ἐπι-, ὑπο- (Q. S.); intensive lengthening is κινύσσομαι `be heavily moved, be excited' (A. Ch. 196; Schwyzer 716) with κίνυγμα `moved, light object, playing ball, toy' (A. Pr. 158, anap.).Origin: IE [Indo-European] [538] *ḱei- `set in movement'Etymology: Because of κίνυμαι we must assume for κινέω an older *κινέϜ-ω, for *κι-νευ-μι; the non-present forms κινῆ-σαι etc. are therefore analogical formations. Schwyzer 696 w. n. 5. κι-νυ-μαι, *κι-νευ-μι is an old νυ-present; s. κίω, also σεύω.Page in Frisk: 1,855Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κῑνέω
-
16 διεπεττεύετο
διεπεσσεύετο, διά, ἐπί, εἰσ-σεύωput in quick motion: imperf ind mp 3rd sg (homeric ionic)διά-πεσσεύωplay at draughts: imperf ind mp 3rd sg (attic)
См. также в других словарях:
σεύω — Α 1. διώχνω 2. (κατ επέκτ.) κυνηγώ, θηρεύω 3. καταδιώκω («σεύοντ ἀγέλας βίᾳ», Βακχυλ.) 4. παρορμώ, ερεθίζω κάποιον εναντίον κάποιου άλλου («ὅτε πού τις θηρητὴρ κύνας... σεύῃ ἐπ ἀγροτέρῳ συΐ», Ομ. Ιλ.) 5. (με απρμφ.) προτρέπω, παρακινώ… … Dictionary of Greek
ἐπεσσεύῃ — ἐπί , εἰσ σεύω put in quick motion aor subj mid 2nd sg (epic) ἐπί , εἰσ σεύω put in quick motion aor subj act 3rd sg (epic) ἐπί , εἰσ σεύω put in quick motion pres subj mp 2nd sg ἐπί , εἰσ σεύω put in quick motion pres ind mp 2nd sg ἐπί , εἰσ… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διεπέττευε — διεπέσσευε , διά , ἐπί , εἰσ σεύω put in quick motion aor ind act 3rd sg (epic) διεπέσσευε , διά , ἐπί , εἰσ σεύω put in quick motion imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) διά πεσσεύω play at draughts imperf ind act 3rd sg (attic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διεπέττευον — διεπέσσευον , διά , ἐπί , εἰσ σεύω put in quick motion imperf ind act 3rd pl (homeric ionic) διεπέσσευον , διά , ἐπί , εἰσ σεύω put in quick motion imperf ind act 1st sg (homeric ionic) διά πεσσεύω play at draughts imperf ind act 3rd pl (attic)… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μετεπέττευε — μετεπέσσευε , μετά , ἐπί , εἰσ σεύω put in quick motion aor ind act 3rd sg (epic) μετεπέσσευε , μετά , ἐπί , εἰσ σεύω put in quick motion imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) μετά πεσσεύω play at draughts imperf ind act 3rd sg (attic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
συνεπέττευεν — συνεπέσσευεν , σύν , ἐπί , εἰσ σεύω put in quick motion aor ind act 3rd sg (epic) συνεπέσσευεν , σύν , ἐπί , εἰσ σεύω put in quick motion imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) σύν πεσσεύω play at draughts imperf ind act 3rd sg (attic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διεπεττεύετο — διεπεσσεύετο , διά , ἐπί , εἰσ σεύω put in quick motion imperf ind mp 3rd sg (homeric ionic) διά πεσσεύω play at draughts imperf ind mp 3rd sg (attic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
kēi- — kēi English meaning: to move Deutsche Übersetzung: “in Bewegung setzen, in Bewegung sein” Note: (: kǝi : kī̆ ); eu basis (partly with n Infix) kī (n )eu ; heavy basis kiǝ (: kiē ?) Material: Gk. κίω “go away, travel” is late… … Proto-Indo-European etymological dictionary