-
1 твой
1. твой (твоя, твоё, твой) ( δικός) σου; это \твой отец είναι ο πατέρας σου* твоя очередь η σειρά σου; (это) твоё дело είναι" δική σου δουλειά; это твой книги? τα βιβλία είναι δικά σου; 2. твой ж.р. от твой 3. твой мн. от твой* * *(твоя, твоё, твои)э́то твой оте́ц — είναι ο πατέρας σου
твоя́ о́чередь — η σειρά σου
(э́то) твоё де́ло — είναι δική σου δουλειά
э́то твои́ кни́ги? — τα βιβλία είναι δικά σου
-
2 твой
твоя, тво.1. κτητική αντων. δικός σου, δική σου, δικό σου•твой дом το δικό σου σπίτι (το σπίτι σου)•
твоя книга το δικό σου βιβλίο (το βιβλίο σου)•
тво мнение η δική σου γνώμη (η γνώμη σου).
|| σαν ο δικός σου, δική σου κ.τ.τ., ίδιος, όμοιος•у него твой нос αυτός έχει την ίδια μύτη με τη δική σου.
2. ουσ. ουδ. тво το δικό σου•тут общее, а не твоё, моё εδώ είναι κοινό, κι όχι δικά σου, δικό μου.
3. ουσ, πλθ. -и οι δικοί σου, οι συγγενείς σου.4. ουσ. твой, твоя (απλ.) ο δικός σου (ο σύζυγος σουή ο ερωμένος σου)• η δική σου (η σύζυγος σου ή η ερωμένη σου).εκφρ.по -ему – α) όπως εσύ, κατά το δικό σου τρόπο ή παράδειγμα, β) όπως θέλεις, κατά τη θέληση σου•пусть будет по -ему – ας γίνει όπως εσύ θέλεις, γ) κατά τη γνώμη σου• - дело είναι δική σου υπόθεση ή δουλειά•не - дело – δεν είναι δική σου δουλειά•- я берт – υπερτερείς, υπερέχεις, νικάς•что твой – κ. παλ. на что твой όπως ο δικός σου. -
3 твой
тво́||й(твоя, твое, твой)1. мест, притяж. (δικός) σου, (δική) σου, (δικό) σου:\твой отец ὁ πατέρας σου· \твойя семья τό σπίτι σου· по \твойему́ мнению κατ' ἐσέ, κατά τήν γνώμη σου· будь по-\твойему ἄς γίνει τό δικό σου·2. \твойе с τό δικό σου:здесь \твойего́ нет ничего ἐδῶ δέν ἔχει τίποτε δικό σου· мне \твойего́ не нужно δέν θέλω τίποτε δικό σού3. \твойи' мн. (домашние) οἱ δικοί σου:как поживают \твойй? πῶς τά περνοῦν οἱ δικοί σου; -
4 твой
[τβόϊ] αντών. δικός σου -
5 твой
[τβόϊ] αντών. δικός σου -
6 твоё
-
7 твои
мн. от твой -
8 твоя
ж. р. от твой -
9 должник
должникм ὁ ὁφειλέτης, ὁ χρεώστης:несостоятельный \должник ὁ ἀναξιό-χρεος ὁφειλέτης· я твой вечный \должник перен ἐγώ θά σου εἶμαι αἰώνια ὑπόχρεος. -
10 радовать
рад||оватьнесов κάνω κάποιον νά χαρεί, χαροποιώ, προξενώ χαρά, καλο-καρδίζω:\радовать глаз χαίρεται τό μάτι νά...· нас \радоватьуют твой успехи μας προξενούν χαρά οἱ ἐπιτυχίες σου· \радоватького́-л. χαροποιώ κάποιον. -
11 суд
-а α.1. κρίση, γνώμη• εκτίμηση•суд общества η γνώμη της κοινωνίας•
суд истории η κρίση της ιστορίας•
на суд твой себя отдаю επαφίεμαι στην κρίση σου.
2. δ ι καστήρ ιο•гражданский суд πολιτικό δικαστήριο•
военный -το στρατοδικείο•
уголовный суд ή суд с присяжными заседателями το κακουργοδικείο•
верховный суд το ανώτατο δικαστήριο•
предстать перед -ом οδηγούμαι μπροστά στο δικαστήριο•
он оправдан по суду αυτός αθωώθηκε απο. το δικαστήριο•
вызвать в-у εγκαλώ στο δικαστήριο•
подавать в -у παραδίδω στο δικαστήριο• διώκω δικαστικώς•
попасть под суд πέφτω στο δικαστήριο),διώκομαι δικαστικώς•
товарищеский суд συντροφικό δικαστήριο•
суд чести δικαστήριο τιμής.
|| αθρσ. οι δικαστές. || το δικαστικό ίδρυμα.εκφρ.божий суд – η θεία δίκη•суд линца – λίντσιος νόμος•-ы и пересуды; -ы да пересуды – διαβούλια•в день -а – τη μέρα της (θεϊκής) κρίσης παλ. • пока суд да дело παρ έλκυση της υπόθεσης (ώσπου να βγει η απόφαση, θα περάσει πολύς καιρός). -
12 удержать
удержу, удержишь, παθ. μτχ. παρλθ. χρ. удержанный, βρ: -жан, -а, -о ρ.σ.μ.1. κρατώ, συγκρατώ, βαστώ•удержать кого–нибудь от падения κρατώ κάποιον να μην πέσει•
удержать тяжлый предмет на руках κρατώ βαρύ αντικείμενο στα χέρια•
кучер не -ал лошадей ο αμαξάς δε μπόρεσε να συγκρατήσει τα άλογα•
неприятеля αναχαιτίζω τον εχθρό.
2. δεν αφήνω να φύγει•мы хотели уйти, но дедушка нас -ал θέλαμε να φύγουμε, όμως ο παππούς μας κράτησε.
3. μτφ. περιορίζω•-жи твой язык μάζεψε τη γλώσσα σου (λίγα τα λόγια σου).
4. αφήνω•удержать за собой сто рублей κρατώ για τον εαυτό μου εκατό ρούβλια.
|| διατηρώ•удержать в памяти κρατώ στη μνήμη.
(στρατ.) διατηρώ•приказ удержать захватить и удержать мост διαταγή удержать να καταληφθεί και να κρατηθεί η γέφυρα.
|| (για αποδοχές, μισθό)• κάνω κρατήσεις.1. κρατιέμαι•еле -лся на ногах μόλις μπόρεσα να κρατηθώ στα πόδια•
я не смог удержать δεν μπόρεσα να κρατηθώ.
2. διατηρούμαι• διαρκώ•их мнение про меня -лась долго η γνώμη τους για μένα διατηρήθηκε πολύν καιρό.
|| δεν παραδίνω τη θέση, δεν υποχωρώ•отряд -лся на прежних позициях το τμήμα κρατήθηκε στις θέσεις του.
|| παραμένω•он -лся на службе αυτός παρέμεινε στην υπηρεσία.
3. συγκρατιέμαι, είμαι εγκρατής; απέχω, αποφεύγω•удержать от смеха συγκρατιέμαι από τα γέλια•
удержать от слз συγκρατιέμαι από τα δάκρυα (συγκρατώ τα δάκρυα)•
удержать от пьянства αποφεύγω το μεθύσι.
-
13 умолкнуть
-ну, -нешь, παρλθ. χρ. умолк κ. παλ. умолкнул, умолкла, умолкло, μτχ. παρλθ. χρ. умолкшийκ. умолкнувшийρ.σ.σιγώ, σωπαίνω, σωπώ• σβήνω• παύω, σταματώ•умолкнуть умолк пение σίγασε το τραγούδι•
-кли крики σταμάτησαν οι κραυγές•
-кли орудия и пулемты σίγασαν τα πυροβόλα και τα πολυβόλα. -нул бой σταμάτησε η μάχη•
умолк его голос навсегда έσβησε η φωνή του για πάντα (πέθανε)•
-кли твой чувства έσβησαν τα αισθήματα σου.
-
14 ход
-а (ходу), προθτ. в -е κ. в -у, на -е κ. на -у, πλθ. ходы κ. хода κ. хода α.1. (в -е, на -у)• κίνηση, μετακίνηση• βάδισμα• πορεία•ход вперд κίνηση προς τα μπρος•
ход поезда η κίνηση του τρένου•
тихий ход σιγανή κίνηση•
полным -ом μ όλη την ταχύτητα, (ναυτ.) πλησίστιος•
средний ход μέση ταχύτητα•
два часа -у δυο ώρες κίνησης ή πορείας•
дать ход передний, задний δίνω κίνηση μπρος, πίσω• κάνω μπρος, πίσω•
пустить в -βάζω μπρος• (σε κίνηση)•
работы идут полным -ом οι εργασίες γίνονται με ταχύτατους ρυθμούς•
всё пошло в ход όλα μπήκαν σε κίνηση•
на -у он приседал αυτός βάδιζε λίγο σκυφτά•
по -у узнавать кого από το βάδισμα γνωρίζω κάποιον.
|| η ταχύτητα•замедлить ход ελαττώνω την ταχύτητα.
|| παλ. • εκκλσ. πομπή• λιτανεία•крестный ход η περιφορά του σταυρού.
2. μτφ. εξέλιξη• πορεία•ход событий η εξέλιξη των γεγονότων•
ход сражения η εξέλιξη της μάχης•
постепенный ход βαθμιαία εξέλιξη•
ход исторического развития η πορεία της ιστορικής εξέλιξης.
3. λειτουργία•плавный ход мотора ομαλή (κανονική) λειτουργία του μοτέρ•
4. κίνηση με, δια•колсный ход η κίνηση με τροχούς•
гусеничный ход η κίνηση με ερπύστρια•
коляска на резиновом -у καροτσάκι με λαστιχένιες ρόδες.
5. κίνηση• ξεκίνημα (στο παίξιμο)•ход пешкой η κίνηση με το πιόνι•
ход тузом το παίξιμο με τον άσο.
|| η σειρά έναρξης•твой ход η σειρά σου (να παίξεις).
6. τρόπος, κόλπο, μανούβρα.7. (μουσ.)• μετάπτωση, πέρασμα, μεταλλαγή.8. είσοδος•ход парадный η κύρια είσοδος•
чрный ход η είσοδος υπηρεσίας, η πισόπορτα•
ход со двора είσοδος από την αυλή•
потайной ход κρυφή είσοδος•
комната с отдельным -ом δωμάτιο με ξεχωριστή (ιδιαίτερη) είσοδο.
|| δίοδος, πέρασμα, διάβαση•подземный ход υπόγεια βιάβαση.
|| μέρος πολυδιάβατο, με μεγάλη κίνηση.εκφρ.на -у – στα γρήγορα, στα πεταχτά•ход (ходы, ходы) • – (στρατ.) όρυγμα επικοινωνίας•полный -! – (παράγγελμα)• τάχιστα!•-ом! – (απλ.) γρήγορα, ταχιά•своим -ом – με το δικό μου τρόπο•дело идёт своим -ом – η υπόθεση ακολουθεί την πορεία της•- у дать – φεύγω το βάζω στα πόδια•дать ход – α) ξεκινώ, βάζω μπρος•шофр дал ход – ο σωφέρης ξεκίνησε, β) κατευθύνω στον κανονικό δρόμο•не дать -у – εμποδίζω την ανάπτυξη ικανοτήτων•пойти в - – πιάνω, διαδίδομαι, χρησιμοποιούμαι ευρύτατα.• пустить в ход βάζω σε χρήση, κυκλοφορία• εφαρμόζω•дело пошло в ход – η υπόθεση (η δουλειά) ξεκίνησε. -
15 черёд
-реда, προθτ. о -е, в -у α. σειρά, αράδα•теперь твой черёд τώρα είναι η σειρά σου.
(απλ.) ουρά•стоять в -у στέκομαι στην ουρά (για κάτι).
εκφρ.идти своим -ом – ακολουθώ την κανονική πορεία, εξελίσσομαι ομαλά•в свой черёд – (απλ.) με τη σειρά του ο καθένας.
См. также в других словарях:
твой — его; м.; ТВОЯ, твоей; ж.; ТВОЁ, твоего; ср.; мн.: твои, их; местоим. прил. 1. Принадлежащий тебе. Твой дом. Твоё пальто. Твоя очередь. Твоё мнение. Твоя фамилия. Твои поступки (совершаемые, осуществляемые тобою). Твоя радость (испытываемая тобою) … Энциклопедический словарь
ТВОЙ — ТВОЙ, твоего, жен. твоя, твоей, ср. твоё, твоего, мн. твои, твоих. 1. мест. притяж. к ты. «Светел твой путь впереди.» Некрасов. || Угодный тебе, близкий тебе (разг.). Оба вы хороши с твоим Сергеем! 2. в знач. сущ. твоё, твоего, мн. нет, ср. То,… … Толковый словарь Ушакова
ТВОЙ — ТВОЙ, или сиб. твойский, тебе лично принадлежащий. За мое, за твое, пригороды подымались, в спорах. Твоя, моя а больше на слова! не знает по русски. Твоя воля а и нам есть доля! Мой, твой, его, наш, ваш, их, нередко заменяется словом свой, и… … Толковый словарь Даля
ТВОЙ — ТВОЙ, твоего, муж.; жен. твоя, твоей; ср. твоё, твоего; мн. твои, твоих, мест. притяж. Принадлежащий тебе, имеющий отношение к тебе. Т. дом. Здесь всё твоё. Твои приехали (сущ.; родные, близкие). Этот т. Петров опять наделал глупостей. • По… … Толковый словарь Ожегова
Твой — I м. разг. 1. Муж, жених, возлюбленный. 2. Хозяин, господин. II мест. 1. Принадлежащий тебе. 2. Свойственный тебе, характерный для тебя. 3. Осуществляемый, совершаемый тобою. 4. Переживаемый, испытываемый тобою. 5. Связанный с тобою какими либо… … Современный толковый словарь русского языка Ефремовой
Твой — I м. разг. 1. Муж, жених, возлюбленный. 2. Хозяин, господин. II мест. 1. Принадлежащий тебе. 2. Свойственный тебе, характерный для тебя. 3. Осуществляемый, совершаемый тобою. 4. Переживаемый, испытываемый тобою. 5. Связанный с тобою какими либо… … Современный толковый словарь русского языка Ефремовой
твой — твой, твоё, твоег о, тво я, тво ей, мн. ч. тво и, тво их … Русский орфографический словарь
твой — твой, род. твоего, мест. Произносится [твоево] … Словарь трудностей произношения и ударения в современном русском языке
твой — твой/, тво/его; тво/я [й/а], тво/ей; тво/ё [й/о], тво/его; мн. тво/й, тво/их … Морфемно-орфографический словарь
твой — I см. твой; его/; м.; разг. О муже, женихе, возлюбленном. Видела вчера твоего с дружками! II = твоя/, твоё; его/; м. см. тж. твой, твоя, твоё, твои, по твоему … Словарь многих выражений
твой — его, м.; твоя, ей, ж.; твоё, его, ср.; мн. твои, их. 1. мест. притяжат. к ты. Твой отец. Твой дом. Твое пальто. Твоя очередь. Твое мнение. □ Как твоя фамилия? Гордеев, ваше благородие! Станюкович, Куцый. Всякая твоя радость и горе радость и горе… … Малый академический словарь
