-
1 ξενοδοκος
ион. ξεινοδόκος ὅ оказывающий гостеприимство, хозяин(ξεινοδόκοι καὴ ξεῖνος Hom.)
-
2 Ξενοδόκος
Ξενοδόκοςone who receives strangers: masc nom sg -
3 ξενοδόκος
ξενοδόκοςone who receives strangers: masc nom sg -
4 ξενοδόκος
A one who receives strangers, host, ; , cf. Il.3.354, Od.8.210, Theoc.16.27, Jul.Or.2.96a, AP 10.15 (Paul. Sil.):—later [suff] ξενο-δόχος, Ph.2.17, al.; head of a ξενοδοχεῖον, Just.Nov.7.1, al.II witness, Simon.84.7, cf. Hsch.—The forms ξενοδόχος, -δοχέω, -δοχία are condemned by Moer.p.271 P., Thom.Mag.p.251 R. ; cf. ξενηδόκος.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ξενοδόκος
-
5 ξενοδόκος
ξενο-δόκος u. ξενοδόχος, der einen Gastfreund od. Fremden aufnimmt u. bewirtet, der Gastgeber, Wirt; der Zeuge -
6 Ξενοδόκω
Ξενοδόκοςone who receives strangers: masc nom /voc /acc dualΞενοδόκοςone who receives strangers: masc gen sg (doric aeolic) -
7 ξενοδόκω
ξενοδόκοςone who receives strangers: masc nom /voc /acc dualξενοδόκοςone who receives strangers: masc gen sg (doric aeolic) -
8 Ξενοδόκον
Ξενοδόκοςone who receives strangers: masc acc sg -
9 ξενοδόκον
ξενοδόκοςone who receives strangers: masc acc sg -
10 ξεινη-δόκος
ξεινη-δόκος, = ξεινοδόκος od. ξενοδόκος, w. m. s., so wie alle mit ξεινο-zusammengesetzten Wörter unter ξενο- nachzusehen sind.
-
11 ξενο-δόχος
ξενο-δόχος, = ξενοδόκος, Sp.
-
12 ξένος
ξένος, ὁ, ion. u. poet. ξεῖνος, s. auch ξένη, der Gast; – 1) der Gastfreund, mit dem man sich zu gegenseitiger gastlicher Aufnahme für sich u. die Nachkommen unter dem Schutz des Ζεὺς ξένιος durch gewisse heilige Gebräuche verband; οἷα (κειμήλια) φίλοι ξεῖνοι ξείνοισι διδοὖσιν, Od. 1, 313; ἦ ῥά νύ μοι ξεῖνος πατρώϊός ἐσσι παλαιός sagt Diomedes zum Glaukos. aus dessen Erzählung er die frühere gastfreundliche Verbindung ihrer Geschlechter erfahren, u. den er von nun an selbst im Kampfe meiden will, vgl. Od. 1, 150 ff.; 187 ξεῖνοι δ' ἀλλήλων πατρώϊοι εὐχόμεϑ' εἶναι ἐξ ἀρχῆς, wie ξεῖνοι διαμπερὲς εὐχόμεϑ' εἶναι ἐκ πατέρων φιλότητος 15, 196; Soph. ξένον παλαιὸν ὄντα, Trach. 262; ξένος πατρῷος Eur. Hec. 19. 26. Gew. ist der Gast, nicht der Gastgeber (s. ξενοδόκος) damit bezeichnet, doch auch der Wirth, Il. 15, 532. 21, 42 Od. 8, 106. 208. 14, 53, wie Ar. Ran. 109; ξείνους ἀλλήλοισι εἶναι καὶ συμμάχους vrbdt Her. 1, 22; τινί, Thuc. 2, 13 u. öfter; ὁ τοῦ μεγάλου βασιλέως πατρικὸς ξένος, Plat. Men. 78 d; Xen. sowohl τινί, An. 1, 1, 10, als τινός, 2, 1, 5. – 2) der Fremde, der auch nicht auf frühere Verträge sich berufend die Gastfreundschaft in Anspruch nimmt und nach dem Brauche der homerischen Zeit gastliche Aufnahme finden muß, weil auch er unter dem Schutze des Zeus ξένιος steht; πρὸς γὰρ Διός εἰσιν ἅπαντες ξεῖνοί τε πτωχοί τε, Od. 6, 207; Ζεὺς ξείνιος, ὃς ξείνοισιν ἅμ' αἰδοίοισιν ὀπηδεῖ, 9, 270; 8, 42. 145 u. öfter in diesem Buche, wie sonst; ξεῖνος εἰςῆλϑε Μυκήνας, Il. 4, 377; οὐδὲ ξεῖνός περ ἐὼν τάρβει, 387; er heißt αἰδοῖος, Od. 8, 544 u. öfter; mit ἱκέτης verbunden, 8, 546; nur der Kyklop achtet solche heilige Pflicht nicht; ξεῖνος αἴτ' ὦν ἀστός, der Fremde im Ggstz zum einbeimischen Bürger, Pind. P. 4, 78, vgl. Ol. 7, 90; πολιατᾶν καὶ ξένων, I. 1, 51; σύγγονοι πολλοὶ δὲ καὶ ξείνων, P. 9, 112; Tragg.; ὡς ἐρξάτην πολλὰ μὲν πολίτας, ξένων τε πάντων στίχας, Aesch. Spt. 907, öfter; ἐν δόμοισι πανδόκοις ξένων, Ch. 651; übertr., ξένος δὲ κλήρους ἐπινωμᾷ Χάλυβος Σκυϑῶν ἄποικος, Spt. 709; μανϑάνειν γὰρ ἥκομεν πρὸς ἀστῶν, Soph. O. C. 13, öfter; έπαιδεύϑην ξένος, ich wurde in der Fremde erzogen, O. C. 568. – Nach Her. 9, 11 nannten die Lacedämonier alle Ausländer ξένοι; Plat. ἡ Μαντινικὴ ξένη Conv. 211 d, τὸν Πλεῖον ξένον Phaedr. 267 b; Ggstz ἀστοί, Rep. X, 613 d, πολῖται, Gorg. 473 d, ἐπιχώριος, Men. 94 d; u. so öfter bei den Rednern, im Ggstz zum eingebornen Bürger. Bes. – 3) heißt ξένος der Fremde, der sich für Sold einem Hauswesen anschließt, einem Andern verdingt, Miethling, Od. 14, 102; – votzugsweise von den in Sold genommenen Ausländern, Miethssoldaten; ναυβάτης, Thuc. 1, 121; ξένοις ἐμμίσϑοις, Plat. Legg. VII, 816 e; Xen. An. 1, 1, 10. 2, 6, 28 u. A. – 4) von Hom. an ist ὦ ξένε eine ganz allgemeine Anrede an Personen, deren Namen man nicht kennt od. nicht sagt, mein Freund, mein Beber. – 5) adjectivifch, ξένος, η, ον, bei den Att. auch 2 Endgn, fremd; ξεῖνε πάτερ, Hom., ἄνϑρωποι ξεῖνοι, Il. 24, 202; ξένῳ παρ' ἀνδρὶ ναίομεν, Soph. Trach. 40; ξένης ἐπὶ χϑονός, in fremdem Lande, O. C. 1258; ἐς ξένην γαῖαν, El. 1121, öfter; ἐν ξέναισι χερσὶ κηδευϑείς, in den Händen der Fremden, 1130; oft Eur., ξένοισιν ἐν δόμοις Phoen. 341, ξένην πόλιν 372, ἐπὶ ξένῳ χϑονί Med. 435 u. ä.; auch ξένος μὲν τοῦ λόγου τοῦδ' ἐρῶ, ξένος δὲ τοὖ πραχϑέντος, Soph. O. R. 219, unbekannt damit; τιμωρίαι, unerhört, Tim. Locr. 104 d; auch adv., ξένως ἔχω τῆς ἐνϑάδε λέξεως, ich bin unbekannt damit, Plat. Apol. 17 d. – Auch = befremdend, fremdartig, τὸ ξένον τῆς ὑποϑέσεως Luc. V. H. 1, 2, οὐδὲν ξένον, das ist nicht befremdend, pro lapsu 16, ξένα καὶ ἄγνωστα πάντα ὁρῶν Scyth. 4, καὶ ἀλλότριος Hermot. 72; Plut. u. a. Sp.
-
13 ξεινοδόκοι
ξεινοδόκοςmasc nom /voc plξενοδόκοςone who receives strangers: masc nom /voc pl (epic ionic) -
14 ξεινοδόκοιο
ξεινοδόκοςmasc gen sg (epic)ξενοδόκοςone who receives strangers: masc gen sg (epic ionic) -
15 ξεινοδόκοις
ξεινοδόκοςmasc dat plξενοδόκοςone who receives strangers: masc dat pl (epic ionic) -
16 ξεινοδόκον
ξεινοδόκοςmasc acc sgξενοδόκοςone who receives strangers: masc acc sg (epic ionic) -
17 ξεινοδόκος
ξεινοδόκοςmasc nom sgξενοδόκοςone who receives strangers: masc nom sg (epic ionic) -
18 ξεινοδόκου
ξεινοδόκοςmasc gen sgξενοδόκοςone who receives strangers: masc gen sg (epic ionic) -
19 ξεινοδόκους
ξεινοδόκοςmasc acc plξενοδόκοςone who receives strangers: masc acc pl (epic ionic) -
20 ξεινοδόκω
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ξενοδόκος — ξενοδόκος, ιων. και επικ. τ. ξεινοδόκος, ὁ (Α) 1. αυτός που δέχεται και περιποιείται τους ξένους 2. μάρτυρας σε δίκη. [ΕΤΥΜΟΛ. < ξένος / ξεῖνος + δόκος (< δέχομαι), πρβλ. μηλο δόκος] … Dictionary of Greek
Ξενοδόκος — one who receives strangers masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ξενοδόκος — one who receives strangers masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ξενοδόκω — Ξενοδόκος one who receives strangers masc nom/voc/acc dual Ξενοδόκος one who receives strangers masc gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ξενοδόκω — ξενοδόκος one who receives strangers masc nom/voc/acc dual ξενοδόκος one who receives strangers masc gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ξενοδόκον — Ξενοδόκος one who receives strangers masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ξενοδόκον — ξενοδόκος one who receives strangers masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ιδιοξενοδόκος — ἰδιοξενοδόκος, ὁ (Α) εγγυητής αλλοδαπού. [ΕΤΥΜΟΛ. < ιδιο * + ξενοδόκος «αυτός που δέχεται ξένους»] … Dictionary of Greek
ναυλοδόκος — και ναυλοδόχος, ὁ (Α) αυτός που εισπράττει ναύλους. [ΕΤΥΜΟΛ. < ναῦλος / ναῦλον + δόκος / δόχος (< δέχομαι), πρβλ. ξενοδόκος / δόχος] … Dictionary of Greek
ξένος — Επώνυμο αγωνιστών του 1821, κυριότεροι από τους οποίους ήταν οι εξής: 1. Εμμανουήλ. Λόγιος και αγωνιστής του ‘21 από την Πάτμο. Ανήκε στη μεγάλη οικογένεια των Ξ., από την οποία προερχόταν και ο μεγαλέμπορος της Οδησσού Βασίλειος, στο πλευρό του… … Dictionary of Greek
ξεινοδόκος — ξεινοδόκος, ον (Α) (ιων. και επικ. τ.) βλ. ξενοδόκος … Dictionary of Greek