-
1 καμπυλόεις
Aκαμπύλος, ἴτυς AP6.28
(Jul.Aegypt.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καμπυλόεις
-
2 καμπυλόεντι
καμπυλόειςmasc /neut dat sg -
3 καμπυλόεσσαν
καμπυλόειςfem acc sg -
4 κάμπτω
Grammatical information: v.Meaning: `bend, bow, curve' (Il., IA.).Other forms: fut. κάμψω, aor. κάμψαι, pass. καμφθῆναι (A., Th.; v. l. Ι 158), perf. pass. κεκάμφθαι (Hp.),Compounds: often with prefix, e. g. ἀνα-, κατα-, ἐπι-, περι-, συν-; as 1. member e. g. in καμψί-πους adjunct of Έρινύς (A. Th. 791 [lyr.]), meaning uncertain,Derivatives: Substant. 1. ( ἀνα-, ἐπι-, περι-, συγ-)καμπή `bow, curvature' (IA.) with κάμπιμος `bent' (E. IT 81, verse end; after πομπή: πόμπιμος, s. Arbenz Die Adj. auf - ιμος 81); ἐπικάμπ-ιος `forming an ἐπικαμπή, bow, bend', milit. a. building techn. expression (Ph. Bel., Plb.). 2. ( ἀνα-, κατα-, ἐπι-, συγ- etc.) κάμψις `bow, curving' (IA.); s. Schwyzer 444 n. 11. 3. καμπτήρ, - ῆρος m. "bender, curver", as milit. and sport-term `bend, turning-point of the racing course' (X., Arist., Herod.) with καμπτήριος (sch.). 4. περικάμπτης `tergiversator' (gloss.). - Adject. 5. καμπύλος `bent, curved' (Il.; after ἀγκύλος, Chantraine Formation 250) with καμπύλη f. `crook' (Ar., Plu.), καμπουλίρ (= καμπυλίς) ἐλαίας εἶδος. Λάκωνες H., καμπυλότης `being curved' (Hp., Arist.), καμπύλλω `curve' (Hp.), also καμπυλεύομαι, καμπυλόομαι (medic.), καμπυλιάζω (Phot., Suid.); poet. lengthening καμπυλόεις (AP; Schwyzer 527). 6. ἐπι-, περι-καμπής `curved', from ἐπι-, περι-κάμπτω (vgl. Chantraine 426f., Strömberg Prefix Studies 101). 7. καμπτικός `flexible' (Arist., Poll.). 8. καμψόν καμπύλον H.; after γαμψός? (cf. Schwyzer 516, Chantraine 434, Stang Symb. Oslo. 23, 46ff.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: This root, which is well represented in Greek, has a verbal stem καμπ- without ablaut, with the primary verbal noun καμπ-ή (with καμπ-ύλος?) and κάμπ-τω with κάμψαι etc., and has in the other languages scattered nominal representatives, partly in metaph. meanings and therefore not always certain: Latv. kampis `curved wood, hook for a kettle', Lith. kam̃pas `corner, side, hidden place', also `curved wood at the collar (of a horse)', with which agree both Lat. campus `field' (prop. `(bow) Biegung, (lower field) Niederung'?) and a German. adj. `mutilated, lame', e. g. Goth. hamfs. "Beside it stands with final -b (cf. on σκαμβός) a Celtic adjective `curved', OIr. camm etc. (\< * cambo-; to which Krahe Beitr. z. Namenforschung 3, 231 connects the brook- and place-name Kobenz \< * Kambantia); cf. further Campona GN in Pannonia). - Further there are in Baltic several words for `curved etc.' with u-vowel, Lith. kum̃pas `curved', Latv. kùmpt `become bent, verschrumpfen' a. o., which may have a reduced vowel-grade, but at the same time have a popular character and therefore can only be added here with reserve." The same applies perhaps even more to a few Skt. words: kumpa- `lame in the hand' (lex.) and, because of the meaning, Skt. kampate `tremble'; cf. Mayrhofer KEWA s.vv." More forms in Pok. 525, W.-Hofmann s. campus, Fraenkel Lit. et. Wb. s. kam̃pas. - From κάμψαι perh. Lat. campsāre `sail around, bend off' (Span. cansar etc., Rice Lang. 19, 154ff.); from καμπή Lat.-Rom. camba, gamba (see Fohalle Mélanges Vendryes 157ff., Kretschmer Glotta 16, 166f.) and Alb. kāmbë `leg, foot' (Mann Lang. 17, 19 and 26, 380); from καμπύλος Osman. kambur `hump, humpy' \> NGr. καβούρης (Maidhof Glotta 10, 10); in Byz. γαμματίζω = κάμπτω, - ομαι Amantos assumes (s. Kretschmer Glotta 16, 179) a noun *γάμμα, *κάμμα. - I have maintained here Frisk's discussion, as it shows clearly how unreliable the material is; it is rather from a substratum language. To this comes that IE would require a form * kh₂mp-, a type that is quite rare. The conclusion can only be that καμπ- is of Pre-Greek origin. - Cf. on γαμψός and γνάμτω, for which I also arrived at this conclusion.Page in Frisk: 1,774-775Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κάμπτω
См. также в других словарях:
καμπυλόεις — καμπυλόεις, εσσα, εν (Α) (ποιητ. τ.) καμπυλοειδής*. [ΕΤΥΜΟΛ. < καμπύλος + κατάλ. όεις (πρβλ. ιμερ όεις, υαλ όεις)] … Dictionary of Greek
καμπυλόεντι — καμπυλόεις masc/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καμπυλόεσσαν — καμπυλόεις fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
-όεις — όεσσα, όεν (Α όεις, όεσσα, όεν) παραγωγική κατάληξη πολλών επιθέτων τής οποίας αρχική μορφή θεωρείται η εις, εσσα, εν, που σχητίστηκε από ουσ. με επίθημα Fεντ (< IE * went , πρβλ. αρχ. ινδ. και αβεστ. vant : rupa vant «όμορφος» < rupa… … Dictionary of Greek
καμπύλος — η, ο (AM καμπύλος, ον) αυτός που σχηματίζει καμπή, κυρτός, γυριστός, καμπουρωτός νεοελλ. το θηλ. ως ουσ. η καμπύλη (ενν. γραμμή) 1. γραμμή που μεταβάλλει διαρκώς και σε κάθε σημείο της διεύθυνση, χωρίς όμως να σχηματίζει πουθενά γωνία 2. μαθ. ο… … Dictionary of Greek
