θέρμετο

θέρμω

heat: imperf ind mp 3rd sg (homeric ionic)

θέρμ-ω, ([etym.] θέρω)

A heat, make hot, only in [tense] pres. or [tense] impf. forms,

θέρμετε δ' ὕδωρ Od.8.426

, Ar.Ra. 1339:—[voice] Pass., grow hot,

θέρμετο δ' ὕδωρ Od. 8.437

, Il.18.348;

πνοιῇ.. μετάφρενον εὐρέε τ' ὤμω θέρμετ' 23.381

;

θέρμετο δὲ χθών Call.

Fr.anon.24; μή πού τις ἐνὶ χροῒ θέρμετ' ([dialect] Ep. for θέρμηται)

ἀϋτμή Opp.H.3.522

.

θέρμετε, θέρμω

heat: pres imperat act 2nd pl

θέρμετε, θέρμω

heat: pres ind act 2nd pl

θέρμεται, θέρμω

heat: pres ind mp 3rd sg

θέρμετο, θέρμω

heat: imperf ind mp 3rd sg (homeric ionic)

θέρμετε, θέρμω

heat: imperf ind act 2nd pl (homeric ionic)

Grammatical information: adj.

Meaning: `warm' (Il.).

Compounds: Often as 1, member, e. g. Θερμο-πύλαι (Hdt.; s. Risch IF 59, 267). On ἄ-, ἔκ-, ἔν-θερμος etc. s. below on θέρμη and θερμαίνω.

Derivatives: A. Substantives. 1. θέρμη, also - μᾰ (s, Schwyzer 476 n. 2, Chantraine Formation 102 and 148) f. `warmth, heat, heat of fever' (IA) with ἄ-θερμος `without warmth' (Frisk Adj. priv. 11), ἔν-θερμος `with warmth inside, warm' (Strömberg Greek Prefix Studies 95); θερμίζω `be feverish' (Euboea). 2. θερμότης `warmth, heat' (IA). 3. θερμωλή `id.' (Hp.; Frisk Eranos 41, 52). 4. θερμέλη ἡ θέρμη Suid. (Strömberg Wortstudien 79). 5. θέρμασσα = κάμινος (Hdn. Gr. 1, 267; formation unclear, cf. Schwyzer 525f., Müller-Graupa Glotta 31, 129). - B. Adjectives: 1. θερμώδης `lukewarm' (Aret.); here Θερμώδων, - οντος river name (Boeotia, Pontos; s. Krahe Beitr. z. Namenforschung 2, 236; 3, 162). 2. θερμηρός adjunct of ποτήριον (H. s. κελέβη; to θέρμη?). - C. Verbs: 1. θέρμετο ipf. `became warm' (Il.), θέρμετε ipv. `warmeth!' (θ 426; after it Ar. Ra. 1339); on the formation cf. Schwyzer 722f. 2. θερμαίνω, aor. θερμῆναι `warm' (Il.), often with prefix, e. g. ἐκ-θερμαίνω `warm completely' (Hp., Arist.) with postverbal ἔκθερμος `very hot' (Vett. Val.); from there θέρμανσις `heating' (Arist.) with θερμαντικός `fit to make warm' (Pl., Arist.), θερμασία `heating, warmth' (Hp., Arist.; cf. Schwyzer 469), θέρμασμα `warming cuff' (medic.; s. Chantraine Formation 176), θερμάστρᾱ s. θερμάζω; θερμαντήρ "warmer", `kettle to cook water' (Poll.) with θερμαντήριος `warming' (Hp., inscr.). 3. θερμάζω `id.' only aor. opt. med. θερμάσσαιο (Nic. Al. 587) with θερμάστρα f. `furnace' (Call.; also to θερμαίνω); also θερμαύστρα written through confusion with θερμαυστρίς ( θέρμ-) `fire-tongs' (Arist., H.), cf. πυρ-αύστρα `id.' ( αὔειν `bring fire'); also metaph. as name of a dance (Poll., Ath.) with θερμαυστρίζω (Critias, Luc.); from θερμάστρα: θερμαστρίς ( θέρμ-) = θερμαντήρ (Eup., LXX); the forms in - αστρ-, - αυστρ- are not regularly distinguished, cf. Schulze Kl. Schr. 189 w. n. 6; through dissimilation θέρμαστις meaning unclear (Attica IV^a) with θερμάστιον (Aen. Tact.).

Origin: IE [Indo-European] [493] * gʷʰermo- `warm'

Etymology: Inherited adjective, identical with Arm. ǰerm `warm', Thrak.-Phryg. germo- (in GN, e.g. Γέρμη), IE * gʷʰermo-; also in substantivized funktion Alb. zjarm, zjarr `heat'. With o-vocalism, originally substantiv., IE * gʷʰormo- in Skt. gharmá- m. `heat', OPr. gorme `id.'; sec. also adjectival in Av. garǝma-, Lat. formus, Germ., e. g. NHG warm. Uncertain Toch. A śārme `heat (?)'. More forms in W.-Hofmann s. formus, Mayrhofer Wb. s. gharmáḥ; s. on θέρομαι, θέρος.

Page in Frisk: 1,664-665