-
1 δισκώ
δισκέωpitch the quoit: pres subj act 1st sg (attic epic doric)δισκέωpitch the quoit: pres ind act 1st sg (attic epic doric) -
2 δισκῶ
δισκέωpitch the quoit: pres subj act 1st sg (attic epic doric)δισκέωpitch the quoit: pres ind act 1st sg (attic epic doric) -
3 δίσκω
δίσκοςquoit: masc nom /voc /acc dualδίσκοςquoit: masc gen sg (doric aeolic)——————δίσκοςquoit: masc dat sg -
4 δίσκῳ
Βλ. λ. δίσκω -
5 δίσκωι
δίσκῳ, δίσκοςquoit: masc dat sg -
6 δισκέω
δισκέω, mit der Wurfscheibe ( δίσκος) werfen; Homer einmal, Odyss. 8, 188 οἵῳ (δίσκῳ) Φαίηκες ἐδίσκεον ἀλλήλοισιν, sie warfen mit dem Diskos unter einander um die Wette; vgl. s. v. Δίσκος; übertr., vom Gesange, μακρὰ δισκήσας Pind. I. 2, 35; ὁ δισκηϑείς, vom Fischer mit der Angel herausgeschleudert, Bian. 2 (IX, 227). S. das Vor.
-
7 δίσκος
δίσκος, ὁ, die Wurfscheibe, ohne Zweifel von δικεῖν mit eingeschobenem verstärkendem Σ. Man warf mit dem Diskos zur Unterhaltung im Spiele; Homer: Iliad. 2, 774 Odyss. 4. 626. 17, 168 δίσκοισιν τέρποντο καὶ αἰγανέῃσιν ἱέντες; Odyss. 8, 129 δίσκῳ δ' αὖ πάντων πολὺ φέρτατος ἦεν Ἐλατρεύς, im Diskoswerfen der Beste; Odyss. 8, 186 ἀναΐξας λάβε δίσκον μείζονα καὶ πάχετον, στιβαρώτερον οὐκ ὀλίγον περ ἢ οἵῳ Φαίηκες ἐδίσκεον ἀλλήλοισιν; aus dem Folgenden sieht man, daß der Diskos von Stein war und aus freier Hand geworfen wurde, daß es darauf ankam, wer am weitesten warf, und daß man die Stellen, welche durch die Würfe der einzelnen Mitspieler erreicht wurden, durch σήματα oder τέρματα bezeichnete; Iliad. 23, 431 ὅσσα δὲ δίσκου οὖρα κατωμαδίοιο πέλονται, ὅν τ' αἰζηὸς ἀφῆκεν ἀνὴρ πειρώμενος ἥβης, τόσσον ἐπεδραμέτην: man hob den Diskos vor dem Wurfe bis zur Schulter, κατωμαδίοιο; die Wurfweite, hier δίσκου οὖρα, heißt Iliad. 23, 523 δίσκουρα, s. Scholl. Aristonic. und Herodian. und Apollon. Lex. Homer. p. 59, 13. – Vgl. auch σόλος, welches nach Scholl. Aristonic. Iliad. 23, 826 gleichbedeutend mit δίσκος ist. – Folgende: Pind. I. 1, 25 Eur. I. A. 200 u. A. Komisch Rufin. 14 (V, 19) νῠν δίσκος ἐμοὶ κρόταλον, ich habe den Knaben (der mit dem Diskus spielt) mit dem Mädchen vertauscht. – Οἱ δίσκοι, der Ort, wo man sich im Diskuswerfen übte, neben γυμνάσια genannt, Schol. Ap. Rh. 4, 1217. – Uebh. alles Scheibenförmige, z. B. Teller, Schüssel, Poll. 6, 84; λιμοφορεῖς, Pallad. 27 (XI, 371); Metallspiegel, Iul. Aeg. 4 (VI, 18); die Sonnenscheibe, Plut. plac. philos. 24 u. a. Sp.; auch = Mondscheibe. – Eine Pflanze, Alex. Trall.
-
8 δισκέω
δισκέω, mit der Wurfscheibe (δίσκος) werfen; οἵῳ ( δίσκῳ) Φαίηκες ἐδίσκεον ἀλλήλοισιν, sie warfen mit dem Diskos untereinander um die Wette; übertr., vom Gesange, μακρὰ δισκήσας; ὁ δισκηϑείς, vom Fischer mit der Angel herausgeschleudert
См. также в других словарях:
δισκώ — δισκῶ ( έω) και δισκεύω (Α) [δίσκος] ρίχνω τον δίσκο 2. εξακοντίζω … Dictionary of Greek
δισκῶ — δισκέω pitch the quoit pres subj act 1st sg (attic epic doric) δισκέω pitch the quoit pres ind act 1st sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δίσκω — δίσκος quoit masc nom/voc/acc dual δίσκος quoit masc gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δίσκῳ — δίσκος quoit masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δίσκωι — δίσκῳ , δίσκος quoit masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
PENTATHLUM — Latine Quinqvertium, celebre olim apud Graecos exercitationis genus fuit, imo potius in omnibus quinque certaminum generibus victricem peritiam denotavit. Iul. Pollux l. 3. c. 3. πένταθλος ὁ πέντε ἀγωνιζόμενος, Pentarhlus (sive Quinqvertio, ita… … Hofmann J. Lexicon universale
δίσκημα — δίσκημα, το (Α) [δισκώ] 1. οτιδήποτε ρίχνεται ή βάλλεται ως δίσκος 2. η ρίψη τού δίσκου … Dictionary of Greek
δίσκος — Σκεύος, συνήθως μετάλλινο, ξύλινο ή γυάλινο, με το οποίο προσφέρονται αναψυκτικά, καφέδες, γλυκίσματα ή εδέσματα. Παλαιότερα οι δ. κατασκευάζονταν από πέτρα και ήταν απλές επίπεδες επιφάνειες. Με το πέρασμα του χρόνου έγιναν απαραίτητο οικιακό… … Dictionary of Greek
δισκεύω — βλ. δισκώ … Dictionary of Greek
κατοπτρικός — ή, ό (Α κατοπτρικός, ή, όν) [κάτοπτρον] 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο κάτοπτρο (α. «κατοπτρικά όργανα» β. «κατοπτρικό φασματόμετρο» γ. «κατοπτρικήν εἶναι φαντασίαν τοῡ ἡλίου, τὰς αὐγάς πρὸς τὸν οὐρανὸν ἀνακλῶντος», Πλούτ.) 2. το θηλ. ως… … Dictionary of Greek
υπερδισκώ — έω, Α ὐπερδισκεύω*. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ * + δισκῶ «ρίχνω τον δίσκο»] … Dictionary of Greek
