-
1 Αλος
или Ἅλος ὅ и ἥ Алос ( город во Фтиотиде) Hom., Her. -
2 αλος
-
3 σκορδ(ι)αλός
ο жаворонок -
4 σκορδ(ι)αλός
ο жаворонок -
5 αλς
Iἁλός (ᾰ) ἥ преимущ. поэт. мореἢ ἁλὸς ἢ ἐπὴ γῆς Hom. — на море или на суше;
πόντος ἁλός Hom., ἁλός πέλαγος Hom., HH., Eur. и ἅ. πελαγία Aesch. — морская пучина, мореIIἁλός (ᾰ) ὅ тж. pl.1) сольπάσσειν ἁλός Hom. — посыпать солью;
ἁλὸς τρύφεα κατὰ χόνδρους ἐν κολωνοῖσι Her. — куски и комья соли в виде холмов;ἁλὸς μέταλλον Her. — соляная копь;οὐδ΄ ἅλα δοίης Hom., Theocr. — ты и щепотки соли не дал бы;οἱ ἅλες Aeschin., Dem. — хлеб-соль, гостеприимство2) перен. соль, острота, остроумие Plut. -
6 ἅλς
ὁ ἅλς, ἁλός соль (ср. лат. sal; галогенный) ἡ ἅλς, ἁλός ['соленое'] море -
7 αγρεμιον
-
8 ακρον
Iτό1) вершина(Ἴδης Hom.; τὰ τῶν Ἄλπεων ἄκρα Polyb.)
τὰ ἄκρα τῆς Εὐβοίης Her. — (на)горная часть Эвбеи2) перен. верх, высшая степень(πανδοξίας Pind.)
πρὸς ἄκρῳ γενέσθαι или ἐπ΄ ἄ. ἀφικέσθαι Plat. — достигнуть вершины, перен. предела;εἰς ἄ. Theocr. — в высшей степени;ἄκρα φέρεσθαι Theocr. — получить высшую награду3) высшая власть(Ἄργεος ἄκρα Theocr.)
4) мыс(Σούνιον ἄ. Hom.)
5) край, конец, пределτὰ ἄκρα τῆς θαλάσσης Plat. — поверхность моря;
χειρῶν ἀκρα Luc. — кисти рук;τὰ τῆς Ἑλλάδος ἄκρα Polyb. — границы ГрецииIIadv. сверху, поверхἄ. ἐπὴ ῥηγμῖνος ἁλός Hom. — по гребням волн
-
9 αλοςαχνη
-
10 αμφιαλος
2[ἅλς I]1) окруженный морем(Ἰθάκη Hom.; Λήμνου πέδον Soph.)
2) омываемый двумя морями, т.е. находящийся на перешейке (sc. ὁδός Xen.)ἀμφίαλοι Ποτειδᾶνος τεθμοί Pind. = Ἴσθμια
-
11 αναδυομαι
поэт. тж. ἀνδυομαι (fut. ἀναδύσομαι с ῡ, aor. 1 ἀνεδῡσάμην, aor. 2 ἀνέδῡν)1) выходить (из глубины), подниматься (на поверхность), всплывать, выныривать(ἁλός, κῦμα θαλάσσης Hom.; ἐκ τοῦ βυθοῦ Arst., Plut.)
Ἀφροδίτη ἀναδυομένη Plin. — Афродита, выходящая из воды ( картина Апеллеса);ὅπου ἂν ἐγὼ κρούσω τῷ ποδὴ τέν γῆν, ἀναδύσονται δυνάμεις Plut. — где я топну ногой, появятся войска ( слова Помпея)2) отступать вглубь, укрываться, прятаться(ἐς ὅμιλον Hom.; ἐξ ἀγορᾶς Plut.)
ἀνέδυσαν οἱ ποταμοί Plut. — реки иссякли3) увертываться, уклоняться, избегать(πόλεμον Hom.; ἔξοδον Polyb.)
δεδοικὼς καὴ ἀναδυόμενος Plut. — будучи охвачен страхом и (всячески) увиливая;ἀ. τὰ ὡμολογημένα Plat. — отрекаться от признанного -
12 αναλος
-
13 ανθος
I- εος τό1) росток, былинка(ἄνθεα ποίης Hom.)
2) цветок(ὑακίνθινον ἄ. Hom.; ἄνθεα εἰαρινά Hes.; ἄνθη καὴ καρποί Plat.)
3) цветение, расцвет; цветущий вид, свежесть(ἥβης Hom.; κουρήϊον HH.; ὥρας Xen.; σώματος Plat.)
4) цвет, отборная часть, краса(Περσίδος αἴας Aesch.; Ἑλλάδος Eur.)
τὸ σὸν ἄ. Aesch. — предмет твоей гордости, твое лучшее достижение5) цвет, (о)краска(πᾶσιν ἄνθεσι πεποικιλμένος Plat.; ἄνθη λαμπρότερα Arst.)
6) блеск, яркость, сверкание(χαλκοῦ Arst.; πυρός Plut.; ἁλὸς ἄνθεα Anth.)
7) высшая степень, верх(ἔρωτος Aesch.; μανίας Soph.)
II -
14 ανοιγνυμι
ἀνοίγνυμι, ἀν-οίγω(impf. ἀνέῳγον - реже ἤνοιγον, эп. тж. ἀνῷγον, эп. iter. ἄναοίγεσκον; aor. ἀνέῳξα и ἤνοιξα - ион. ἄνοιξα или ἀνῷξα; pf. ἀνέῳχα; pass.: pf. ἀνέῳγμαι - дор. ἀνῷγμαι, NT. ἠνέῳγμαι; pf. 2 ἀνέῳγα; aor. ἀνεῴχθην, поздн. aor. 2 ἠνοίγην)1) отворять, отпирать, открывать(πύλας Aesch., Her., Thuc., Plut.; θύραν Arph.; σορόν Her.; κιβωτόν Lys.; τὸ δεσμωτήριον Plat.: ὁδοὺς πρός τι Plut.)
ἁλὸς κέλευθον ναυσὴ ἀ. Pind. — прокладывать морской путь2) вскрывать, распечатывать(σήμαντρα Xen.; σημεῖα Dem.; διαθήκην Plut.)
ἀνοῖξαι βίβλινόν (sc. οἶνόν) τινι Theocr. — распечатать для кого-л. сосуд с библинским вином;τὰ ἐντὸς ἀνοιχθείς Arst. — подвергшийся (анатомическому) вскрытию3) отодвигать, снимать или поднимать(κληῗδα θυράων, πῶμα ἀπὸ χηλοῦ Hom.)
4) открывать, обнаруживать; называть, рассказывать(ὄνομα Aesch.; ἔργ΄ ἀναιδῆ Soph.: λανθάνουσαν ἀτυχίαν Men.)
5) (sc. θάλατταν) выходить в открытое море, отплывагь(εἴκοσι ναυσίν Xen.)
-
15 ανοιγω...
ἀνοίγω...ἀνοίγνυμι, ἀν-οίγω(impf. ἀνέῳγον - реже ἤνοιγον, эп. тж. ἀνῷγον, эп. iter. ἄναοίγεσκον; aor. ἀνέῳξα и ἤνοιξα - ион. ἄνοιξα или ἀνῷξα; pf. ἀνέῳχα; pass.: pf. ἀνέῳγμαι - дор. ἀνῷγμαι, NT. ἠνέῳγμαι; pf. 2 ἀνέῳγα; aor. ἀνεῴχθην, поздн. aor. 2 ἠνοίγην)1) отворять, отпирать, открывать(πύλας Aesch., Her., Thuc., Plut.; θύραν Arph.; σορόν Her.; κιβωτόν Lys.; τὸ δεσμωτήριον Plat.: ὁδοὺς πρός τι Plut.)
ἁλὸς κέλευθον ναυσὴ ἀ. Pind. — прокладывать морской путь2) вскрывать, распечатывать(σήμαντρα Xen.; σημεῖα Dem.; διαθήκην Plut.)
ἀνοῖξαι βίβλινόν (sc. οἶνόν) τινι Theocr. — распечатать для кого-л. сосуд с библинским вином;τὰ ἐντὸς ἀνοιχθείς Arst. — подвергшийся (анатомическому) вскрытию3) отодвигать, снимать или поднимать(κληῗδα θυράων, πῶμα ἀπὸ χηλοῦ Hom.)
4) открывать, обнаруживать; называть, рассказывать(ὄνομα Aesch.; ἔργ΄ ἀναιδῆ Soph.: λανθάνουσαν ἀτυχίαν Men.)
5) (sc. θάλατταν) выходить в открытое море, отплывагь(εἴκοσι ναυσίν Xen.)
-
16 αποπτυω
1) выплевывать(ὄνθον Hom.; σίαλον ἐκ τοῦ στὸματος Xen.)
2) плевать, сплевывать Aesch., Xen.ἀπέπτυσα! Eur. — сплюнь!, т.е. прочь!, долой!, сгинь! ( сплевывание служило символом презрения или предотвращения дурной приметы)
3) выплескивать, извергать(ἁλὸς ἄχνην Hom.)
4) с презрением отвергать(λόγους τινός Aesch.)
-
17 αχνη
ἥ1) мякина Hom., Aesop., Plut.2) пена(ἁλός Hom.)
οἰνωπὸς ἄ. Eur. — пенящееся вино3) роса(ἄ. οὐρανία Soph.)
δακρύων ἄ. Soph. — слезы4) дым(πυρός Aesch.)
5) пыль или опилки(τῆς χαλκίτιδος Plut.)
ἄχνην Arph. — чуточку6) налет или пушок(μήλου Anth.)
-
18 βαπτω
1) погружать, окунать(τι εἴς τι Arst., Plut.)
2) погружать для закалки, закалять(πέλεκυν εἰν ὕδατι ψυχρῷ Hom.; ἀκίδας βελέων Anacr.; σίδηρος βαπτόμενος Plut.)
3) погружать, вонзать(ξίφος ἐν σφαγαῖσι Aesch.; φάσγανον εἴσω σαρκός Eur.)
ἔγχος εὖ πρὸς Ἀργείων στρατῷ βάψαι Soph. — нанести большой урон аргивскому войску4) окунать в краску, красить, окрашивать(ἐβάπτετο αἵματι λίμνη Batr.; εἵματα βεβαμμένα Her.; βάψαι ἔρια Plat.; τρίχας Anth.)
κροκωτὸν βάψασθαι Arph. — выкраситься в шафрановый цвет5) окунать в яд, отравлять(ἱούς Soph.; ἐχιὸναίῳ χόλῳ τι Anth.)
6) полоскать, мыть(τἄρια θερμῷ Arph.)
7) зачерпывать, черпать(ποντίας ἁλός Eur.; τᾷ κάλπιδι κηρία Theocr.)
8) погружаться(εἰς ψυχρόν Arst.)
9) тонуть(ναῦς ἔβαψεν Eur.)
-
19 βενθος
1) глубь, глубина(ἁλός, λίμνης Hom.; ἁλμυροῖς ἐν βένθεσιν Pind.; βένθει τῆς κραδίης Anth.)
2) чаща, дебри(ὕλης Hom.)
-
20 βενθοσδε
См. также в других словарях:
Ἄλος — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
άλος — Ονομασία τριών αρχαίων πόλεων. 1. Κωμόπολη της αρχαίας Μαγνησίας στη Θεσσαλία. Υπολογίζεται ότι βρισκόταν ανάμεσα στον σημερινό Βόλο και στη Νέα Αγχίαλο. 2. Παράκτια πόλη της Λοκρίδας. 3. Πόλη της Θεσσαλίας που καταστράφηκε το 364 π.Χ. από τον… … Dictionary of Greek
ἁλός — ἅλς salt masc/fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἇλος — ἇ̱λος , ἧλος nail head masc nom sg (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καλοκόκ(κ)αλος — η, ο αυτός που έχει γερά κόκαλα, δηλ. γερή κράση («ήτον εφτάψυχος αυτός ο καλοκόκκαλος», Παπαδ.) … Dictionary of Greek
μονοκόκ(κ)αλος — η, ο 1. (για άνθρωπο ή ζώο) αυτός που αποτελείται κατά κάποιο τρόπο από ένα μόνο κόκαλο 2. δύσκαμπτος, άκαμπτος 3. σκληροτράχηλος, ισχυρογνώμων 4. ειλικρινής, ευθύς, ντόμπρος … Dictionary of Greek
Ὦλος — Ἄλος , Ἄλος masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἄλε — Ἄλος masc voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἄλοισιν — Ἄλος masc dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἄλον — Ἄλος masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἄλους — Ἄλος masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)